برای تشخیص لاک‌پشت‌های نینجای نوجوان، علاوه بر سلاح‌های مخصوص و مهارت‌های رزمی، نقاب‌های رنگی آن‌ها نیز نقش مهمی دارند. هر یک از لاک‌پشت‌ها – رافائل، لئوناردو، دوناتلو و مایکل‌آنجلو – به ترتیب نقاب‌هایی به رنگ‌های قرمز، آبی، بنفش و نارنجی می‌پوشند. جالب است بدانید که در ابتدا این نقاب‌های رنگی وجود نداشتند؛ بلکه بعدها به ظاهر آن‌ها اضافه شدند.
هنگام معرفی اولیه لاک‌پشت‌ها، همه‌شان نقاب قرمزرنگ مشابه رافائل داشتند. اما در نسخه‌های بعدی این فرنچایز، رنگ‌های خاص هر شخصیت به مرور شکل گرفت و نقاب‌های رنگی فعلی به‌عنوان نمادی از شخصیت هر لاک‌پشت تثبیت شدند. در کمیک‌های جدید نیز این رنگ‌بندی حفظ شده و به‌عنوان بخشی از ویژگی‌های شناخته‌شده‌ی این شخصیت‌ها به کار می‌رود.
اولین تصویر از لاک‌پشت‌های نینجا در کتاب‌های کمیک سیاه و سفید بود
زمانی که لاک‌پشت‌های نینجای جهش‌یافته نوجوان برای اولین بار معرفی شدند، کمیک‌های آن‌ها تا حد زیادی ناشناخته و کمتر شناخته‌شده‌تر از شهرت امروزی‌شان بود. این کمیک‌ها در واقع به‌عنوان یک پارودی از آثار فرانک میلر و جهت‌گیری کلی کمیک‌های آن دوره منتشر شده بودند. کمیک‌های استودیو میراژ که لاک‌پشت‌های نینجا را روایت می‌کرد، فضایی تاریک، خشن و بدون شوخی و طنز داشت.
به دلیل ماهیت مستقل این عنوان، کمیک‌ها به‌صورت سیاه و سفید چاپ می‌شدند و این ظاهر ساده و ارزان‌قیمت به اثر می‌داد. در نتیجه، لاک‌پشت‌ها و همچنین نقاب‌ها و تجهیزاتشان در صفحات داخلی سیاه و سفید به نظر می‌رسیدند. با این حال، روی جلد کمیک‌ها که به‌صورت رنگی چاپ می‌شد، تفاوتی محسوس داشت و لاک‌پشت‌ها با نقاب‌های قرمز رنگ دیده می‌شدند.
در این کمیک‌های اولیه، هرکدام از لاک‌پشت‌ها با شخصیت و سلاح منحصربهفرد خود مشخص می‌شدند: مایکی و لئو به‌ترتیب نانچیکو و شمشیر داشتند و راف و دانی نیز با اسلحه‌های سای و چوب‌دستی شناخته می‌شدند.
با توجه به سیاه و سفید بودن صفحات، استفاده مشترک از نقاب قرمز برای همه شخصیت‌ها مشکل‌ساز نبود؛ چرا که آن‌ها با نام یا از طریق سلاح‌هایشان قابل شناسایی بودند. این رویکرد برای یک کمیک مستقل و مخاطبان بزرگسال مناسب به نظر می‌رسید. اما با ورود لاک‌پشت‌های نینجا به جریان اصلی، استفاده از رنگ‌های جداگانه برای هر شخصیت به یکی از ویژگی‌های اصلی آن‌ها تبدیل شد.
اولین کارتون لاک‌پشت‌های نینجا برای شخصیت‌هایش نقاب رنگی در نظر گرفت
سه سال پس از انتشار کمیک‌های لاک‌پشت‌های نینجای جهش‌یافته نوجوان، انیمیشن این مجموعه در سال ۱۹۸۷ به محبوبیت گسترده‌ای دست یافت. این انیمیشن با هدف رقابت با سریال‌های انیمیشنی مشابه آن زمان، مانند «تبدیل‌شوندگان» (Transformers)، «انسان‌های گربه‌نما» (ThunderCats)، «هی‌من و اربابان جهان» (He-Man and the Masters of the Universe) و «جی آی جو: یک قهرمان واقعی آمریکایی» (G.I. Joe: A Real American Hero) ساخته شد و به یکی از مجموعه‌های کلاسیک دهه ۱۹۸۰ تبدیل گردید.
شاید لاک‌پشت‌های نینجا تنها فرنچایز انیمیشن و اسباب‌بازی دهه ۱۹۸۰ باشد که همچنان محبوبیت خود را حفظ کرده است. انتقال این شخصیت‌ها از صفحات کمیک به تلویزیون با تغییرات زیادی همراه بود، از جمله سبک طراحی و ظاهر آن‌ها.
انیمیشن «لاک‌پشت‌های نینجای جهش‌یافته نوجوان» محصول سال ۱۹۸۷ به‌دلیل ساده‌تر شدن در مقایسه با فضای خشن کمیک‌های استودیو میراژ مورد توجه قرار گرفت. این نسخه که به‌ویژه برای کودکان ساخته شده بود، لحنی ملایم‌تر داشت و کمدی، اکشن و شخصیت‌پردازی در آن ساده‌تر و کمدی‌تر بود. لاک‌پشت‌ها رفتار دوستانه‌تری داشتند و شخصیت‌هایی کلیشه‌ای و بامزه، به‌خصوص مایکل‌آنجلو، برای آن‌ها شکل گرفت.
یکی از بزرگ‌ترین تغییرات در طراحی آن‌ها، اضافه شدن نقاب‌های رنگی بود. پیتر لِرد، یکی از خالقان اثر، تصمیم گرفت برای تشخیص بهتر، به هر یک از لاک‌پشت‌ها نقاب رنگی متفاوتی بدهد. به این ترتیب، رنگ قرمز رافائل حفظ شد، و لئوناردو، دوناتلو و مایکل‌آنجلو به ترتیب نقاب‌های آبی، بنفش و نارنجی دریافت کردند. همچنین، کمربندهایی با حروف اول نام آن‌ها اضافه شد تا تشخیصشان آسان‌تر شود.
این رنگ‌بندی‌های متنوع همچنین نمایانگر تفاوت شخصیت‌های انیمیشن با نسخه‌ی کمیک آن‌ها بود. در کتاب‌های کمیک اصلی، نقاب‌های قرمز لاک‌پشت‌ها به‌نوعی نشان‌دهنده نقش آن‌ها به‌عنوان جنگجویانی آموزش‌دیده توسط اسپلینتر برای نابودی شردر و قبیله‌ی فوت بود. اعضای قبیله‌ی فوت نیز نقاب‌هایی مشابه می‌پوشیدند که آن‌ها را به‌عنوان قاتلانی کارآزموده متمایز می‌کرد.
اما در انیمیشن، با توجه به شخصیت‌های آرام‌تر و دوستانه‌تر لاک‌پشت‌ها، استفاده از نقاب‌های رنگی به جای قرمز منطقی به نظر می‌رسید. نقاب‌های رنگی علاوه بر کاهش حس خشونت، ظاهر جذاب‌تری به شخصیت‌ها بخشید و به سرعت به بخشی ماندگار از هویت این فرنچایز تبدیل شد.
چگونه اقتباس‌های بعدی میراث نقاب رنگی لاک‌پشت‌های نینجا را پذیرفتند
انیمیشن اصلی «لاک‌پشت‌های نینجای جهش‌یافته نوجوان» موفقیتی عظیم بود که این فرنچایز را به‌سرعت به شهرت جهانی رساند. حتی کسانی که با کمیک‌های اصلی آشنایی داشتند، لاک‌پشت‌های نینجا را بیشتر با این انیمیشن می‌شناختند، به‌ویژه به‌خاطر نقاب‌های رنگی که به بخش اصلی ظاهر آن‌ها تبدیل شده بود.
این تغییر در ظاهر فراتر از انیمیشن هم ادامه یافت و برای اولین بار در کمیک‌های آرچی تحت عنوان «ماجراهای لاک‌پشت‌های نینجای جهش‌یافته نوجوان» (Teenage Mutant Ninja Turtles Adventures) نیز دیده شد. این سری کمیک ابتدا به عنوان بازگویی ساده‌ای از قسمت‌های انیمیشن آغاز شد، اما به‌سرعت به مجموعه‌ای مستقل تبدیل گردید و شخصیت‌های جدیدی از جمله حیوانات جهش‌یافته را نیز به داستان اضافه کرد. به دلیل پیوستگی آن با اولین انیمیشن، استفاده از نقاب‌های رنگی در این مجموعه کاملاً منطقی به نظر می‌رسید. با این حال، این تنها اقتباس نبود که از این طراحی رنگارنگ بهره برد.
در سال ۱۹۹۰، سه سال پس از شروع محبوبیت انیمیشن، لاک‌پشت‌های نینجا اولین حضور لایو اکشن خود را بر پرده سینماها تجربه کردند. این فیلم تلاش کرد تا فضای تاریک کمیک‌های میراژ را تا حدی بازتاب دهد، اما بسیاری از عناصر محبوب از جمله نقاب‌های رنگی، شیوه گفتار خاص لاک‌پشت‌ها، علاقه شدید آن‌ها به پیتزا و همچنین شغل آوریل اونیل به عنوان خبرنگار از انیمیشن اقتباس شدند.
اتفاق مشابهی در سریال لایو اکشن «لاک‌پشت‌های نینجا: جهش بعدی» (Ninja Turtles: The Next Mutation) رخ داد که به‌نوعی ادامه‌ای بر داستان فیلم‌های قبلی بود. این سریال بحث‌برانگیز، اولین لاک‌پشت نینجای زن به نام ونوس د مایلو را معرفی کرد، که نقابی به رنگ آبی روشن، متفاوت از آبی تیره‌ی لئوناردو، می‌پوشید.
تقریباً همه اقتباس‌های بعدی از لاک‌پشت‌های نینجا به استفاده از نقاب‌های رنگی ادامه دادند؛ رویکردی که اولین بار در انیمیشن ۱۹۸۷ دیده شد. این سبک در انیمیشن‌های سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۱۲، «ظهور لاک‌پشت‌های نینجای جهش‌یافته نوجوان» (Rise of the Teenage Mutant Ninja Turtles)، فیلم‌های لایو اکشن دهه ۲۰۱۰ و انیمیشن جدید «لاک‌پشت‌های نینجای جهش‌یافته نوجوان: آشوب جهش‌یافته» (Teenage Mutant Ninja Turtles: Mutant Mayhem) نیز به کار گرفته شد. در این مرحله، استفاده از نقاب‌های قرمز مشترک، معمولاً تنها به عنوان ادای احترامی به دوره میراژ انجام می‌شود.
در مینی‌سریال انیمیشنی «لاک‌پشت‌ها برای همیشه» (Turtles Forever)، که لاک‌پشت‌های انیمیشن‌های ۱۹۸۷ و ۲۰۰۳ را کنار هم قرار داد، به‌طور مختصر به دنیای کمیک‌های استودیو میراژ بازگشت. در این سریال، لاک‌پشت‌های خشن‌تر درباره نقاب‌های رنگی لاک‌پشت‌های دیگر شوخی کردند، و رافائل نسخه ۲۰۰۳ نیز با طعنه به کمربندهای لاک‌پشت‌های نسخه ۱۹۸۷ به تفاوت‌ها اشاره داشت.
کمیک‌های انتشارات IDW برای لاک‌پشت‌های نینجا از نقاب قرمز استفاده می‌کردند
کمیک‌های «لاک‌پشت‌های نینجای جهش‌یافته نوجوان» از انتشارات IDW مسیری جدیدی را آغاز کردند که به بازنگری تاریخچه شخصیت‌ها پرداخت. این مجموعه داستانی منحصربهفرد روایت می‌کند که در عین حال، عناصری از گذشته را با رویکردی تازه بازسازی کرده است. این بازگشت به گذشته ابتدا در نقاب‌های شخصیت‌ها نمود پیدا می‌کند.
در آغاز مجموعه IDW، رافائل مفقود شده و برادرانش در سوگ او بودند. برای ادای احترام، همه لاک‌پشت‌ها نقاب‌های قرمز به نشانه‌ی رنگ مورد علاقه رافائل می‌پوشیدند. اما پس از بازگشت رافائل، نقاب‌ها به رنگ‌های سنتی نسخه‌های جدید تغییر یافتند و این مجموعه را به ترکیبی از نسخه‌های کلاسیک و مدرن تبدیل کردند. این ویژگی با اضافه شدن یک لاک‌پشت جدید که رنگ نقاب مخصوص خود را داشت، بیش از پیش به چشم آمد.
در ابتدا، جنیکا یک دوست انسانی لاک‌پشت‌های نینجا و علاقه‌مند به کیسی جونز بود. اما پس از زخمی شدن شدید او، لاک‌پشت‌ها با تزریق خون به او جانش را نجات دادند که این امر او را به یک لاک‌پشت جهش‌یافته تبدیل کرد.
جنیکا، لاک‌پشت نینجای جدید، با مهارت‌ها و آموزش‌های خود به لاک‌پشت‌ها کمک می‌کند و نقابی زرد برای خود برمی‌دارد. همچنین ونوس د مایلو با بازتعریفی جدید به عنوان لاک‌پشتی با رگه‌هایی از دی‌ان‌ای یک قورباغه جهش‌یافته بازگشت و نقابی آبی با طرح‌های دوخته‌شده به چشم دارد.
امروزه، استفاده از نقاب‌های رنگی برای لاک‌پشت‌ها به یک استاندارد تبدیل شده است. نقاب‌های اصلی کمیک‌های استودیو میراژ، سنگ بنایی برای شکل‌گیری این پدیده‌ی فرهنگی بودند که حالا به یکی از نمادهای فرهنگ عامه تبدیل شده و ادای احترامی به لاک‌پشت‌های کلاسیک سیاه و سفید به شمار می‌روند.
نظرات کاربران