در سالهای اخیر، دانشمندان برجستهای مانند دکتر آنتونی کالاپریت (Anthony Colaprete)، زمینشناس و اخترشناس ناسا، و دکتر مارک رابینسون (Mark Robinson)، محقق اصلی مأموریت LRO (مدارگرد شناسایی ماه)، تحقیقات مهمی در مورد فورانهای آتشفشانی ماه و تأثیرات آنها بر محیط زیستی فرازمینی انجام دادهاند. این محققان به همراه تیمهای خود در ناسا و دانشگاههای معتبر، به کشفیات جدیدی دست یافتهاند که نشان میدهد دانههای شیشهای موجود در ماه ممکن است با دورهای همزمان با زندگی دایناسورها در زمین مرتبط باشند. این کشف مرزهای بین تاریخ زمین و فضا را به شکلی شگفتانگیز در هم شکسته است.
دانههای شیشهای چیست اند؟
دانههای شیشهای کوچک، گویهای میکروسکوپی شفاف یا نیمهشفاف هستند که به دلیل فعالیتهای آتشفشانی یا برخوردهای شهابسنگی شکل میگیرند. محققانی مانند دکتر دیوید کریگ (David Kring) از موسسه قمری و سیارهای در هیوستون، به بررسی این ذرات پرداختهاند. این دانهها، که هم در سطح زمین و هم در سطح ماه یافت شدهاند، به دلیل دمای بسیار بالا و شرایط خاص شکل گرفتهاند و میتوانند به عنوان یک کلید برای فهم بهتر تاریخچه فعالیتهای آتشفشانی ماه و زمین استفاده شوند.
فورانهای آتشفشانی ماه
تحقیقات انجامشده توسط دکتر سارا مازیرو (Sara Maziero) و تیم او در دانشگاه آریزونا نشان میدهد که ماه، برخلاف تصور رایج، در گذشته فعالیتهای آتشفشانی گستردهای داشته است. این فورانها به مدت ۳.۵ تا ۱ میلیارد سال پیش رخ دادهاند. یافتههای اخیر این محققان نشان میدهد که دانههای شیشهای که از این فورانها نشأت گرفتهاند، هنوز هم در سطح ماه قابل شناسایی هستند. حتی دکتر پیتر شولز (Peter Schultz) از دانشگاه براون، با تحقیقات خود در زمینه فورانهای آتشفشانی کوچکتر در ماه، این فرضیه را مطرح کرده که ماه تا مدتها بعد از تشکیلش، فعالیت آتشفشانی داشته است.
عصر دایناسورها بر زمین
در همین دورهای که ماه تحت تأثیر فورانهای آتشفشانی قرار داشت، دایناسورها بر روی زمین در حال زندگی و تکامل بودند. دکتر جک هورنر (Jack Horner)، دیرینشناس برجسته و یکی از محققان مطرح در زمینه زندگی دایناسورها، نشان داده که دوران مزوزوئیک شامل دورههای تریاس، ژوراسیک و کرتاسه، همزمان با فعالیتهای آتشفشانی ماه بوده است. این دایناسورها در طول میلیونها سال تکامل یافتند، در حالی که آتشفشانهای ماه به فعالیت خود ادامه میدادند.
ارتباط بین زمین و ماه
محققان مانند دکتر جاناتان سَنگر (Jonathan Saenger) از دانشگاه MIT و دکتر کارولین ونکاتیش (Carolyn Venkatesh) از دانشگاه کالیفرنیا، در تلاشند تا ارتباطات بین فعالیتهای آتشفشانی ماه و رویدادهای زمینشناختی زمین را بررسی کنند. مطالعات آنها نشان میدهد که احتمالاً مواد پرتابشده از فورانهای آتشفشانی ماه میتوانستهاند به سمت زمین حرکت کنند و به عنوان دانههای شیشهای در لایههای زمین دفن شوند. این نظریه میتواند زمینهای برای فهم بهتر از ارتباطات بین سیارهای باشد.
پیامدهای علمی کشف دانههای شیشهای
کشف این دانههای شیشهای و مطالعات محققانی چون دکتر نیکلاس شورت (Nicholas Short) از ناسا و دکتر الکساندرا آزبورن (Alexandra Osborne) از دانشگاه هاروارد، افقهای جدیدی را برای فهم تاریخچه زمین و ماه باز کرده است. این محققان نشان دادهاند که تأثیرات فرازمینی میتوانستهاند نقشی اساسی در شکلگیری تاریخ زمین و حتی انقراض دایناسورها داشته باشند.
نتیجهگیری
تلاشهای دانشمندانی مانند دکتر آنتونی کالاپریت، دکتر مارک رابینسون و سایر محققان این حوزه، کشف دانههای شیشهای و ارتباط آنها با فورانهای آتشفشانی ماه و عصر دایناسورها را به یکی از بزرگترین دستاوردهای علمی تبدیل کرده است. این کشف نشان میدهد که تاریخ زمین و ماه بسیار پیچیدهتر و مرتبطتر از آنچه تصور میشد بوده است، و ممکن است در آینده، رازهای بیشتری در مورد تعاملات این دو جرم آسمانی فاش شود.
نظرات کاربران