آثار ترسناک هرگز قدیمی نمیشوند و در سال ۲۰۲۳، همانند سالهای گذشته، این سبک هنوز هم حیات دارد. در این سال، شاهد ظهور آثار پر سر و صدا و هیجانانگیزی مثل “Godzilla Minus One” بودیم یا با فیلمهایی چون “Talk to Me” روبرو شدیم که با عناصر ترسناک خود، مخاطبان را به لرزه انداختند. عناوینی چون “Evil Dead Rise” و “Saw X” نیز توانستند با ارائه شور و هیجان زیادی، توجه را به خود جلب کنند. با این حال، بسیاری از فیلمهای ترسناک برجسته امسال، همانند عناوین ذکر شده، به چشم نخوردهاند.
در ادامه، فهرستی از ۱۵ فیلم ترسناک و وحشتناک از سال ۲۰۲۳ آورده شده است که به نحوی توجه کمتری به خود جلب کردهاند، با اینکه ارزش دیدن دارند و در برخی موارد نقدهای مختلف یا منفی از منتقدان یا تماشاگران بهدست آوردهاند. در این فهرست، به فیلمهایی خواهیم پرداخت که توانستهاند به اندازهی لیاقتشان شناخته نشوند. برخی از این آثار شباهتهای زیادی با یکدیگر دارند، در حالیکه بعضی دیگر کاملاً از هم متفاوت هستند. اگر به دنبال تجربههای جدید در دنیای ترسناک هستید، این فیلمها ارزش توجه را دارند. همراه ما باشید تا بیشتر بدانید.
Birth/Rebirth
برای دههها، هنر فیلمهای ترسناک مستقل به وسیلهٔ انرژی و خلاقیت فیلمسازان تازهکار رشد یافته و این پدیده در مورد فیلم “Birth/Rebirth”، که یک محصول از سال ۲۰۲۳ است، نیز تأیید میشود. این اثر که به کارگردانی “لارا ماس” (Laura Moss) ساخته شده، با نگاهی اصلاحطلبانه و زنانه به افسانههای “Frankenstein”، مضامینی مانند موضوعات مادری، بارداری و معضلات بیولوژیکی زندگی انسان را با نظری تازه و در عین حال ترسناک به تصویر میکشد.
در این فیلم، “مارین ایرلند” (Marin Ireland)، بازیگر مطرح فیلمهای مستقل و تئاتر، نقش دکتر “رز کاسپر” (Dr. Rose Casper) را بازی میکند، یک متخصص فنی در زمینه ضداجتماعی و سردخانه. رز کاسپر به طور فزایندهای به مفهوم احیای دوباره علاقهمند است و به طور مکرر بر روی بدن خود آزمایشهایی انجام میدهد تا به درک بیشتری از محدودیتهای مرگ و زندگی برسد. یک روز، رز با “سلی مورالس” (جودی ریس)، پرستار زایشگاه بیمارستان، روبرو میشود. این روبرویی در زمانی اتفاق میافتد که دختر پنج سالهای به نام لیلا (A. J. Lister) ناگهان میمیرد و اکنون رز موظف است عمل کالبد شکافی بر روی او انجام دهد. با دانشی که رز به دست آورده، او موفق به بازگرداندن لیلا به زندگی میشود، اما برای حفظ موفقیت این آزمایش، رز و سلی مجبور به تشکیل گروهی برای مراقبت از لیلا میشوند.
آنها حتی مجبور به دزدیدن مواد بیولوژیکی حیاتی از بخش زایشگاه بیمارستان میشوند. این فیلم با ایجاد یک فضای سرد و تهوعآور و واقعگرایی شگفتانگیز، سوالاتی در زمینههای فلسفی و اخلاقی در ذهن تماشاگر به وجود میآورد. در نهایت، ما با یک اثر تماشایی روبرو هستیم که به قسمت تاریک روح انسان سفر میکند. به شدت توصیه میشود که این اثر را تماشا کنید اگر طرفدار این سبک هنری هستید.
In My Mother’s Skin
فیلمهایی که به تراماهای تاریخی و جنایات جنگی به عنوان مؤلفههای اصلی وحشت خود متمرکز میشوند، در دنیای سینما به وفور دیده میشوند. اما اینکه فیلم “In My Mother’s Skin” را به عنوان یک اثر ویژه در ژانر ترسناک تاریخی معرفی کند، ناشی از استفاده از یک رویکرد خاص است که در آن این زیرسبک با عناصر فرهنگی عامیانه یا فولکلور ترکیب شده است. این فیلم به انشعاب خاصی از دوران جنگ جهانی دوم میپردازد که معمولاً در غرب دست به چشم آمده و آن چیزی جز اشغال فیلیپین توسط ژاپن نیست.
عنوان “In My Mother’s Skin” به کارگردانی “کنث داگاتان”، تولیدی مشترک از فیلیپین، سنگاپور و تایوان است که داستان آن در آخرین روزهای اشغال و در محلی روایت میشود که یک پسر ۱۴ ساله به نام تالا (Felicity Kyle Napuli) در یک عمارت خلوت با خانواده ثروتمندش زندگی میکند. در این روزهای پایانی اشغال، سربازان ژاپنی با تشدید خشونت و سرکوب سعی در کنترل وضعیت را به انجام میرسانند.
پدر تالا فرار کرده است تا به دنبال کمک آمریکاییها برود و به همین دلیل تالا به تنهایی با مادر مریضش (بیوتی گونزالس) مانده است. تالا برای یافتن کمک، به دنبال یک پری جنگلی (جازمین کورتیس اسمیت) با ظاهری دوستانه میرود و نمیداند که این پری در واقع یک هیولای گوشتخوار با اهداف ترسناک است. با یک عنوان منحصر به فرد و همچنین با تناقضات زیاد، ما رو به رو با یک داستان ترسناک و جذاب هستیم که از طریق عناصر فولکلور، لرزش به شما میآورد.
Enys Men
حالا که در مورد ترسناکهای مستقل وحشت فرهنگ عامیانه صحبت شده است، یک اثر دیگر از سال ۲۰۲۳ در این سبک، فیلم “Enys Men” به کارگردانی “مارک جنکین” درخشیده است. یکی از ویژگیهای جذاب ژانر ترسناک، این است که این انواع فیلمها اختیار دارند تا بدون رعایت قوانین مشخص از قصهگویی از پیش تعیین شده استفاده کنند و به جای آن از مفاهیم احساسی و تأثیرشان بر مخاطب بهرهمند شوند. این اثر نیز، همچون بسیاری از عناوین کلاسیک سینما، از روایت خطی خود گذشته و یک اثر سوررئال را به جامعه ارائه میدهد و این بعد توهمی، این فیلم را ترسناکتر و جذابتر میکند.
در بخشی از داستان که فیلم با آن آغاز میشود، یک زن ناشناس (مری وودواین) به عنوان داوطلب حیات وحش در جزیرهای غیرمسکونی در سواحل Cornwall فعالیت میکند و در حال ساخت مستندی درباره رشد گلسنگها بر روی یک گونه خاص از گلها است. در طول پیشرفت کار، هم بینندگان و هم او با رویدادهای عجیب ماوراء طبیعی در جزیره روبرو میشوند.
از اشکالی که به نظر میآیند و توهمات گرفته تا برخوردهای با گذشته و آینده، همه اینها جزئی از دنیای غیرقابل توصیفی هستند که او تجربه میکند. این اثر ترسناک با تصویرسازی و طراحی صدای فوقالعاده خود (که برنده جوایزی شده است)، یک تجربه بسیار جذاب برای علاقهمندان به وجود میآورد، حتی اگر توضیحات و زمینهسازی آن به حداقل کاهش یابد.
Perpetrator
کارگردان «جنیفر ریدر» (Jennifer Reeder) به یکی از صداهای برجسته در صحنه ساخت فیلمهای آمریکایی زیرزمینی در سبک هیجانانگیز و ترسناک تبدیل شده است. آثاری چون “Knives and Skin” و داستان قالببندی شده فیلم “V/H/S/94” توانایی او را در ساخت دنیاهای خاص، رازآلود و جذاب به نمایش میگذارند. در سال ۲۰۲۳، ریدر با فیلم “Perpetrator” به سینما بازگشت و این اثر، بدون شک، به عنوان یکی از ساختههایی کاملاً اصیل و تکاندهنده او شناخته میشود. این فیلم با الهامگیری از داستانی بسیار پرشور و با ایدههای منحصر به فرد، تجربهای بسیار مدهوشکننده ارائه میدهد.
داستان این فیلم، در مورد شخصیت «جونکیل جانی باپتیست» (کیا مککرنان) است که به تازگی قبل از تولد ۱۸ سالگی خود، به شیکاگو فرستاده میشود تا با خاله دورش یعنی هیلدی (آلیشیا سیلوراستون) زندگی کند. او در یک مدرسه جدید ثبت نام میکند و زندگیاش تحت تأثیر یک نفرین خانوادگی به نام “Forevering” قرار میگیرد، که تغییرات شدیدی را در زندگی او به دنبال دارد. در طی این مسیر، او با یک رابطه هوسانگیز با دوستش الکترا (آیرون روچ) نیز روبرو میشود.
شخصیت جانی با مشکلاتی در مدرسهاش روبرو میشود و مجبور است با ناپدیدیها مقابله کند. همچون بسیاری از فیلمهای این لیست، “Perpetrator” ترسناکی متفاوت، تلخ، پیچیده و سوررئال ندارد، اما تمامی این جنبهها در این اثر، به روایت یک داستان شخصی و شناختی در میان یک دنیای پرپیچیده گنجانده شدهاند.
Beau Is Afraid
کارگردان «آری آستر» (Ari Aster)، پس از ساخت دو فیلم “Hereditary” و “Midsommar”، به سرعت در بین علاقمندان ژانر وحشت و حتی در دنیای فیلمسازی شناخته شد. او با کیفیت نیکوکاری و کار عالی خود را در این دو فیلم اثبات کرد و سپس با فیلم “Beau Is Afraid”، به آزادی دست پیدا کرد که کاری که دوست دارد را انجام دهد، حتی بدون توجه به مسائل تجاری و انتظارات.
نتیجه این آزادی بود که این فیلم از نظر مالی به همان اندازه موفقیتآمیز نبود مانند دو فیلم پیشین او. “Beau Is Afraid” یک اثر سه ساعته است که به سبک آثار هومر، به عمق اضطرابهای اخلاقی، خانوادگی، روانجنسی و روحی میپردازد.
این فیلم نقد و بررسیهای بیپایانی را ایجاد کرد؛ دیدگاههای بسیار متفاوت از تعذیه و لحظههای فلسفی آن تا به شکل جزئی وارد شد. حتی تعیین سبک دقیق فیلم نیز به چالش کشیده شد؛ آنچه که این فیلم را متفاوت میکند، تنش غنی، حالت ناامیدی، خشونت مرموز و استایل ثابت آستر است که این فیلم را قابلیت ارائه به عنوان یک اثر ترسناک، کمدی تاریک، درام شخصیتی یا استعاره مذهبی را دارد.
داستان اصلی این فیلم حول محور یک مرد عصبی (واکین فینیکس) میگردد که در مسیری پرهیجان و پر از مشکلات، به خانه و مراسم خاکسپاری مادرش (پتی لوپن) میرسد. این روایت حتی نشاندهندهی میزان جسارت و تسلیمناپذیری است که آستر در این اثر ارائه کرده است. در نهایت، این فیلم باعث تقسیم نظر مخاطبان شده است، بعضی از طرفداران قبلی آستر آن را محبوب نمیکنند، در حالی که برخی دیگر از عمیقی احساسی آن لذت میبرند.
Huesera: The Bone Woman
کارگردان و فیلمساز مکزیکی به نام «میشل گارزا سرورا» (Michelle Garza Cervera)، با فیلم “Huesera: The Bone Woman”، یک آغاز کارگردانی فوقالعاده را در سال 2023 تجربه کرد که به عنوان یک نشاندهندهی استعداد جدید در زمینه ترسناک شناخته میشود. این فیلم با زبان اسپانیایی ساخته شده و محصولی مشترک از مکزیک و پرو است که در شلوغی مکزیکوسیتی رخ میدهد.
داستان فیلم حول محور زنی به نام والریا (ناتالیا سولیان) است که به شدت در حال دعا به درگاه حضرت مریم به منظور باروری است و آرزوی مادر شدن را در دل دارد. اما زمانی که اطلاعات مبنی بر حاملگی او به همراه شوهرش رائول (آلفونسو دوسال) اعلام میشود، والریا با تردید درباره مسئولیت مادری مواجه میشود. او درگیر فشارهای اجتماعی بزرگی شده و ممکن است اصلاً به این فکر نکرده باشد که بچهای بخواهد. اما زمانی که متوجه میشود که بچهاش تحت نفرین یک روح شیطانی قرار گرفته است، وضعیت به شدت پیچیده میشود.
والریا با دیدن روحهای ترسناک و توهمات وحشتناک آغاز به تحت تأثیر قرار گرفتن و زخمها و جراحاتی بیتوجیه روی بدنش ظاهر میشوند. این تجربیات باعث میشود که او احساس کند که کنترل زندگی و بدنش را از دست داده است. این وضعیت به پارانویا و یاس منجر میشود و او از خانوادهاش دور میشود. “Huesera: The Bone Woman” عناصر قدیمی سبک وحشت بدنی را حاوی میشود و در عین حال به عنوان یک تفسیر وحشتناک از ضعف استقلال و خودمختاری زنان در جامعه مردسالار به تصویر کشیده میشود. این فیلم ممکن است صحنههای یکهویی وحشتناک زیادی نداشته باشد که ناگهان در تصویر ظاهر شده و ترس را القا کند، اما قطعاً به عنوان یک اثر ماندگار در سبک ترسناک شناخته میشود.
Suitable Flesh
هرچند در تاریخ فیلمسازی، مشارکت فیلمنامهنویسان به طور معمول دستکمتر مورد توجه قرار گرفته است، اما چندین نمونه وجود دارد که فیلمنامهنویسان بازنویسی به عنوان کارگردان یا بازیگران، در ساختار جنبشهای سینمایی نقش اساسی داشتهاند. به عنوان مثال، “دنیس پائولی” (Dennis Paoli) یکی از این فیلمنامهنویسان است که در نگارش چند فیلم کمدی و ترسناک ریسکآمیز استوارت گوردون در دهه ۱۹۸۰ همراه با فیلمهای کلاسیکی چون “Body Snatchers” از “آبل فرارا” نقش داشت. پس از گذشت دو دهه از این آثار، پائولی در سال ۲۰۲۳ به این زمینه بازگشت و برای “جو لینچ” فیلم Suitable Flesh نوشت. این اثر، یک جواهر است که به طور مناسب مورد توجه قرار نگرفته و دقیقاً توسط همان ذهن پیچیدهای نوشته شده است که آثاری چون “Re-Animator” و “From Beyond” را در کارنامه خود دارد.
فیلم “Suitable Flesh” از داستان کوتاه “اچ. پی. لاوکرفت” به نام “The Thing on the Doorstep” الهام گرفته است. در این داستان، “هدر گراهام” نقش دکتر الیزابت دربی را بازی میکند، یک روانپزشک که با یکی از بیمارانش، مردی جوان به نام آسا ویت (جودا لوئیس)، مواجه میشود که ادعا میکند پدرش توانایی کنترل بدن او را دارد. در حالی که الیزابت سعی در بررسی این موضوع دارد، با یک نفرین باستانی روبرو میشود که ممکن است او را به عنوان قربانی بعدی انتخاب کند. فیلم به وسیلهی این داستان تنش و سرگردانی را در خود جای داده است و گراهام با یکی از عملکردهای برجستهاش در دوران حرفهای خود، این اثر را به یک جواهر تبدیل کرده است. به طرفداران ژانر ترسناک توصیه میشود که این فیلم را مشاهده کنند.
When Evil Lurks
در اینجا با یک فیلم هیجانانگیز از ژانر ترسناک در سال ۲۰۲۳ سر و صدا داریم که با وضعیت ناپایدار خود، در آستانه ورود به فهرست آثار رد صلاحیت قرار گرفته بود. با این حال، “When Evil Lurks” توانست به اندازه کافی شهرت جلب کرده و بحثهای زیادی اطراف آن ایجاد کند. مانند بسیاری از فیلمهای هر سال، این فیلم به زبانهای غیر انگلیسی تعلق داشت، اما تنها به دلیل زبان آرژانتینی و اسپانیاییاش توجه چندانی جلب نکرد. حتی اگر از دستهای از بینندگان باشید که معمولاً به تماشای آثار غیر انگلیسیزبان نمینشینید، این فیلم را حتماً یک فرصت بدهید. “When Evil Lurks” بدون شک یکی از بهترین اثار وحشت سال است.
داستان این فیلم به نمایش یک جوامع روستایی زیرین اشاره دارد که تحت تأثیر صنعتیسازی و زبالههای سمی ویران شدهاند. دو برادر، “پدرو” (ازکیل رودریگز) و “جیمی یازورلو” (دمیان سالومون)، متوجه میشوند که یک مرد در روستایشان تسخیر شده و به عنوان یک جسم فیزیکی مستقل زندگی میکند که شر خالص را در زمین به وجود آورده است. تلاش برای آزادی از این شیطان، منجر به رویدادهایی میشود که جمعیت روستا را با یک تهدید جدی مواجه میکنند. زمانی که پدرو و جیمی برای نجات خود و خانوادهشان تلاش میکنند، فیلم به یک جهنم از خشم، هراس، بیاعتمادی و مرگ فرو میرود. صحنههای دلخراش و دلسردکننده به گونهای است که تماشای این اثر تا انتها کار سختی به نظر میآید. به شدت توصیه میشود که به این فیلم اسپانیاییزبان، که پر از عناصر ترسناک است، سر بزنید.
Cobweb
فیلم “Cobweb” یک اثر اصیل است که “کریس توماس دولین” آن را نوشته و توسط “ساموئل بودین” کارگردانی شده است. این فیلم توسط کمپانی Lionsgate در جولای ۲۰۲۳ در چندین سینما اکران شد و با دریافت نقدهای گوناگون، هم مثبت و هم منفی، مواجه شد. “Cobweb” به دلیل فصل سینمایی تابستان و تعداد زیادی از آثار اکران شده در آن زمان، بیشتر توجه لازم را نیافت. اما این فیلم لیاقت توجه و نقدهای مثبت بیشتری را دارد. ما اینجا درباره یک اثر حرف میزنیم که مستحق توجه و نقدهای مثبت بیشتری است. بهرغم اینکه اثری انقلابی نیست، اما “Cobweb” یک فیلم مناسب، خوب و ترسناک برای خانواده و مخصوص هالووین است که هر طرفدار ژانر ترسناک باید آن را تماشا کند.
نقطه قوت اصلی این فیلم به خاطر بازیگران برجسته و عالیاش است؛ “لیزی کاپلان” و “آنتونی استار” به عنوان والدینی کنترلکننده و مراقبتکننده، و “وودی نورمن” به عنوان فرزند تحت مراقب آنها، و “کلئوپاترا کولمن” در نقش یک معلم جایگزین مهربان و کمککننده. در داستان دلخراش و وحشیانه، پیتر صداهایی پشت دیوار اتاقش را میشنود و در نهایت متوجه میشود که خانوادهاش چیزهایی را از او پنهان کردهاند. تماشای این فیلم مهیج و لرزهآور است و به هر طرفدار ژانر ترسناک توصیه میشود.
Raging Grace
فیلم “Raging Grace” یکی از عناوین کم توجه و ترسناک سال ۲۰۲۳ نیست، بلکه یک اثر اوریجینال از تولید بریتانیا است که توسط «پاریس زارسیلا» به کارگردانی درآمده است. داستان این فیلم بر روی شخصیت جوی، یک مهاجر فیلیپینی بدون مدرک، تمرکز دارد که برای ایجاد یک زندگی بهتر برای خود و دخترش گریس در تلاش است. آنها با یک پیشنهاد شغلی با درآمد خوب به نجات میپیوندند، اما این شغل با مسئولیتها و اتفاقات ناخوشایندی همراه است.
رابطه پیچیده و پرتنش جوی با دختر خواهرزاده آقای گرت، یعنی کاترین، از ابتدا مشکلاتی دارد. اما طی زمان، داستان به شغل جدید جوی منجر میشود و رازهای تاریک و عجیب آن به تدریج فاش میشوند. این فیلم با ظرافت و شیطنت در ژانر هیجانانگیز و فرار، با دقت و خودنمایی عالی از زبان کارگردان خود به تصویر کشیده شده است.
یک نکته جالب در “Raging Grace” این است که از داستان جوی به عنوان یک ابزار برای اظهار نظر درباره وضعیت کارگران خانگی و مهاجران در بریتانیا و سراسر جهان بهره گرفته است. دیالوگهای فیلم به دو زبان انگلیسی و تاگالوگ است و این اثر با داستان زندگی فردی که در تقلا برای بقا است، عناصر وحشت را به نحوی جذاب و تازه ارائه میدهد.
نظرات کاربران