1.گاندی یک نوجوان تازه ازدواج کرده بود
گاندی در سن 13 سالگی با کاستوربا ماکانجی، دختر یک تاجر، ازدواج کرد. این ازدواج به اصرار پدر گاندی انجام شد و گاندی از هفت سالگی با کاستوربا نامزد کرده بود. این زوج صاحب چهار پسر شدند. حتی زمانی که گاندی در سال 1906 به دلایل معنوی، انضباط شخصی و تعهد به خدمات عمومی عهد تجرد کرد، همسرش تا زمان مرگش در سن 74 سالگی با او ازدواج کرد. کاستوربا در آگا خان پالاز در پونا، هند، جایی که گاندی ها از سال 1942 توسط بریتانیایی ها به دلیل فعالیت های سیاسی شان بازداشت شده بودند، درگذشت.
2.گاندی فعالیت خود را به عنوان یک فعال سیاسی در آفریقای جنوبی آغاز کرد، نه هند
در سال 1888، گاندی برای تحصیل حقوق به لندن، انگلستان رفت. هنگامی که در سال 1891 به وطن خود بازگشت، در یافتن شغل به عنوان وکیل با مشکل مواجه شد، بنابراین در سال 1893 به آفریقای جنوبی سفر کرد، جایی که یک شرکت هندی به او یک قرارداد یک ساله برای انجام کارهای حقوقی داده بود. در آفریقای جنوبی، که در آن زمان تحت کنترل بریتانیا و هلندی ها (که به آنها بوئر می گفتند) بود، او مانند سایر هندی های آنجا، با تبعیض های مکرر مواجه شد. این بدرفتاری باعث شد گاندی برای مبارزه برای حقوق مدنی هندی ها در آفریقای جنوبی مبارزه کند و در نهایت مفهوم «ساتیاگراها» («استواری در حقیقت») یا مقاومت غیرخشونت آمیز را توسعه دهد. گاندی با وجود دستگیری و زندانی شدن چندین بار، تا سال 1914 در آفریقای جنوبی ماند. پس از آن، او به هند بازگشت، جایی که به یک شخصیت تحول آفرین تبدیل شد و جنبش اقدام اجتماعی غیرخشونت آمیز برای استقلال وطن خود را رهبری کرد.
3.گاندی توسط یک هندو هم کیش خود به قتل رسید
در عصر سی ام ژانویه 1948، هنگامی که گاندی در حال رفتن به یک جلسه دعا در دهلی نو بود، از فاصله نزدیک توسط ناتورام گودسه، ناسیونالیست هندو، سه بار مورد اصابت گلوله قرار گرفت. این مهاجم گاندی را به دلیل موافقت با طرح سال 1947 که هند بریتانیا را بر اساس خطوط مذهبی به دو کشور مستقل جدید تقسیم کرد، سرزنش کرد: هند تحت سلطه هندوها و پاکستان تحت سلطه مسلمانان. (در واقع، گاندی با تجزیه مخالف بود، اما بعداً گفت: «تجزیه بد است. اما هر چه گذشته است گذشته است. ما فقط باید به آینده نگاه کنیم.») پس از تجزیه، شورش‌هایی بین هندوها و مسلمانان در سراسر هند رخ داد و گودسه از درخواست‌های گاندی برای پایان دادن به خونریزی خشمگین شد و معتقد بود که این نماد صلح‌طلب به مسلمانان تملق می‌کند. گودسه پس از قتل گاندی به سرعت دستگیر شد و در نوامبر 1949 او و یک همدست به جرم جنایاتشان به دار آویخته شدند. گروه دیگری از مردان درگیر در توطئه، از جمله برادر گودسه، به حبس ابد محکوم شدند.
4.گاندی یک مرد صلح طلب بود اما هرگز جایزه صلح نوبل را دریافت نکرد
گاندی در سال های 1937، 1938، 1939 و 1947 نامزد دریافت جایزه صلح نوبل شد، اما هرگز این جایزه را که اولین بار در سال 1901 اهدا شد، دریافت نکرد. او همچنین در سال 1948، سال ترورش، نامزد شد، اما کمیته نوبل تصمیم گرفت این جایزه را پس از مرگ به او اعطا نکند. در عوض، کمیته اعلام کرد که در آن سال “هیچ نامزد زنده مناسبی” وجود ندارد و هیچ برنده ای اعلام نشد. مارتین لوتر کینگ جونیور، رهبر حقوق مدنی آمریکا، برنده جایزه صلح نوبل در سال 1964، در سخنرانی پذیرش خود از کار گاندی قدردانی کرد و برنده جایزه نوبل در سال 1989، دالایی لاما چهاردهم، جایزه خود را ادای احترام به “استاد من، مهاتما گاندی” خواند. در سال 2006، کمیته نوبل به طور علنی از اینکه گاندی هرگز این جایزه را دریافت نکرده بود، ابراز تاسف کرد.
5.گاندی در کودکی بسیار خجالتی بود
وقتی گاندی در حال بزرگ شدن بود، کمتر کسی پیش بینی می کرد که او روزی میلیون ها پیرو را جذب کند و پدر ملت خود محسوب شود. در واقع، گاندی در کودکی دانش آموزی متوسط و بسیار خجالتی بود. او حتی توصیف کرد که از مدرسه فرار می کرد تا مجبور نباشد با کسی صحبت کند.
6.مهاتما گاندی و ایندیرا گاندی نسبتی با یکدیگر نداشتند
با وجود داشتن نام خانوادگی مشترک، مهاتما گاندی و ایندیرا گاندی (1917-1984)، نخست وزیر هند از سال 1966 تا 1977 و 1980 تا 1984، با هم نسبت نداشتند. ایندیرا گاندی دختر جواهر لعل نهرو (1889-1964)، اولین نخست وزیر هند مستقل از سال 1947 تا زمان مرگش بود. پس از ترور ایندیرا گاندی توسط دو نفر از محافظان سیک خود، پسرش راجیو (1944-1991) به عنوان نخست وزیر جانشین او شد که تا سال 1989 در این سمت خدمت کرد. او نیز در یک حمله انتحاری که توسط یک گروه تروریستی از سریلانکا متهم شد، ترور شد.
نظرات کاربران