خشم کنترلنشده یک مسئله بهداشت عمومی است. این ویژگی چندین اختلال روانی و رفتاری است و به چالشهای اجتماعی از جمله خشونتهای اجتماعی، حبس و درگیریهای بین فردی کمک میکند. اما اگر ما درک بهتری از مبنای نوروبیولوژیکی پرخاشگری و چگونگی تأثیر تجربیات اولیه بر توسعه مغز داشته باشیم، آیا میتوانیم اهداف بالقوهای برای درمان شناسایی کنیم؟
سورا شین، دانشمند عصبشناسی در موسسه تحقیقات زیستپزشکی فرالین در VTC، یک کمکهزینه پنجساله به ارزش 3.2 میلیون دلار از موسسات ملی بهداشت دریافت کرده است تا بررسی کند که چگونه ترومای دوران اولیه زندگی مدارهای مغزی که پرخاشگری و توجه را کنترل میکنند، تغییر میدهند.
تحقیقات او میتواند به استراتژیهای درمانی نوین منجر شود که بار پرخاشگری مرتبط با ترومای فردی، خانوادگی و اجتماعی را کاهش دهد. تحقیقات شین بر درک چگونگی تأثیر سختیهای دوران کودکی بر تغییرات بلندمدت در عملکرد مغز و رفتار، از جمله افزایش تکانشگری و پرخاشگری، متمرکز است.
شین گفت: “ترومای اوایل زندگی یک عامل خطر برای زوال شناختی و پرخاشگری پاتولوژیک در دوران بعدی زندگی است. اگر بتوانیم بیشتر در مورد مبنای عصبی پرخاشگری یاد بگیریم، این میتواند به ما در شناسایی درمانها کمک کند.”
شین و تیمش نقش ساختار مغزی خاصی به نام هسته رونیانس تالاموس را بررسی خواهند کرد، منطقهای که قشر پیشپیشانی را به هیپوکامپ متصل میکند. هسته رونیانس در حافظه، احساسات و تصمیمگیری نقش دارد و اختلال در عملکرد آن با رفتارهای اضطرابی و اختلالات بالینی مانند اسکیزوفرنی در ارتباط است.
مطالعات اولیه روی موشها، از جمله تحقیقات قبلی شین در مورد عادات خوردن شبیه به پرخوری و اختلالات اجتماعی ناشی از استرس، نشان دادهاند که هم ترومای اولیه و هم فعالسازی یک کانال کلسیمی خاص در نورونها در مداری که هسته رونیانس را به هیپوکامپ متصل میکند، منجر به پرخاشگری تکانشی و اختلال در توجه میشود.
با استفاده از فناوریهای پیشرفتهای مانند ویرایش ژن CRISPR، اپتوژنتیک و ضبطهای مغزی در زمان واقعی در موشها، شین بررسی خواهد کرد که چگونه تغییرات مرتبط با ترومای این مدارها بر رفتار پرخاشگرانه تأثیر میگذارند.
شین گفت: “ما میخواهیم بهتر درک کنیم که چگونه مدارهای مغزی به رفتار پرخاشگرانه کمک میکنند، بهویژه زمانی که تفکر و حافظه پس از تجربه ترومای اولیه شروع به کاهش میکنند.” شین همچنین عضویت در دپارتمان تغذیه انسانی، غذا و ورزش در دانشکده کشاورزی و علوم زیستی دارد.
او افزود: “با مطالعه این مسیر مغزی بهطور دقیق، امیدواریم که نگرش مردم در مورد پرخاشگری تکانشی تغییر کند، از دیدن آن بهعنوان مشکلی در یک منطقه خاص مغز تا درک آن بهعنوان بخشی از یک شبکه گستردهتر از نواحی مغزی که با هم کار میکنند.”
منبع خبر : neurosciencenews.com
نظرات کاربران