ایجاد مقاومت در مرغ‌ها در برابر آنفلوانزای پرندگان اقدامی قدرتمند در راستای مبارزه با این بیماری است که همراه با ترکیب با روش‌های دیگر، نجات‌بخش خواهد بود. مقاوم‌سازی مرغ‌ها به آنفلوانزای پرندگان از طریق اصلاح ژن‌های آن‌ها، یک روش امیدوارکننده برای حفاظت از انواع پرندگان در مقابل شیوع‌های آینده محسوب می‌شود. با این حال، قبل از استفاده از مرغ‌های اصلاح‌شده ژنتیکی در صنعت پرورش مرغ، نیاز به سال‌ها آزمایش و تأیید از سوی نهادهای نظارتی وجود دارد.
از سال ۲۰۲۱ تاکنون، شیوع ناگهانی آنفلوانزای مرغی، نشأت گرفته از زیرگروه H5N1، به مزارع مرغداری و پرندگان وحشی آسیب‌های جدی وارد کرده است. این بیماری در بعضی موارد حتی به پستانداران و حتی انسان‌ها نیز منتقل شده و حوادث مرگباری مثل مورد‌هایی که در کامبوج گزارش شده، به وقوع پیوسته‌اند.
در پی این وضعیت نگران‌کننده، کشورهایی همچون اکوادور، مکزیک و فرانسه به تازگی به سمت واکسیناسیون طیور علیه آنفلوانزای پرندگان حرکت کرده‌اند. در عین حال، استراتژی‌های کشورهایی چون ایالات متحده و بریتانیا، که بیشتر به واکسیناسیون طیور اتکا دارند، ممکن است با چالش‌هایی مواجه شوند؛ زیرا واکسیناسیون طیور محافظت کاملی در برابر تمامی سویه‌های ویروس آنفلوانزا ایجاد نمی‌کند و ممکن است به تکامل نسل‌های جدید ویروس منجر شود.
در یک تلاش جدید برای مقابله با این چالش، محققان آزمایشاتی انجام داده‌اند تا مشخص شود آیا ویرایش ژن می‌تواند مرغ‌ها را در مقابل ویروس آنفلوانزای پرندگان مقاوم کند یا خیر. بر اساس این تحقیقات، همه‌ی زیرگروه‌های ویروس آنفلوانزای پرندگان از پروتئین مرغ به نام ANP32A برای تکثیر در داخل سلول‌ها استفاده می‌کنند. پس از انجام ویرایش ژنی با استفاده از فناوری کریسپر، محققان متوجه شدند که تغییر دو اسید آمینه در ANP32A می‌تواند از تکثیر ویروس در سلول‌ها پیشگیری کند.
در مرحله‌ی بعدی، محققان با ویرایش ژن ANP32A، ANP32B و ANP32E همزمان، به کمک فناوری کریسپر موفق به جلوگیری از تکثیر ویروس در سلول‌های مرغ شدند. این نتایج امیدوارکننده‌اند، اما با وجود آن، هنوز چالش‌های زیادی برای ورود مرغ‌های مقاوم به آنفلوانزای پرندگان به بازار وجود دارد. زیرا فناوری اصلاح ژنی مرغ‌ها بسیار پرهزینه است و این می‌تواند در دسترسی به این فناوری در کشورهایی با مشکلات اقتصادی مانند آفریقا و آسیا موانعی ایجاد کند. احتمالاً تا ۲۰ سال آینده، مشاهده خواهیم کرد که آیا مرغ‌های اصلاح‌شده به بازار عرضه می‌شوند یا خیر. این نیازمند تلاش‌های فراوان و همکاری بین‌المللی است تا این روش‌های نوین در مبارزه با آنفلوانزای پرندگان به بهترین نحو ممکن پیاده‌سازی شوند و به سلامتی و امنیت مرغداران و مصرف‌کنندگان در سطح جهان کمک کنند.
علاوه بر این، نیاز است دربارهٔ فناوری ویرایش ژن در زمینهٔ بحرانی از نظر فرهنگی بحث و گفتگو صورت گیرد تا مشخص شود که مردم چه انتظاراتی از تولید مواد غذایی دارند. کرستی شورت، محقق از دانشگاه کوئینزلند استرالیا، به این باور است که مطالعات اخیر در زمینهٔ تحقیقاتی انجام‌شده اهمیت دارد، به ویژه زمانی که با یک بحران جهانی مانند آنفلوانزای پرندگان مواجه هستیم.
شورت معتقد است که محققان به‌طور جدی به ویرایش ژن به عنوان یک راه برای افزایش مقاومت پرندگان در برابر آنفلوانزا پرداخته‌اند. او افزود: «احتمال دارد که از طریق این روش به‌طور کامل به محافظت در برابر آنفلوانزای پرندگان نرسیم؛ اما ترکیبی از اصلاح ژنتیکی، واکسیناسیون گسترده، و تغییر شیوه‌های کشاورزی بهبود‌یافته مثل کاهش تماس بین پرندگان، می‌تواند واقعیتاً مؤثر باشد.»
نظرات کاربران