کفشهای کوهنوردی یکی از اساسی‌ترین تجهیزاتی هستند که کوهنوردان نیاز دارند و باید با توجه به نوع فعالیت، فصل و وضعیت اقلیمی مرتبط، انتخاب شوند.
کوهنوردی یکی از تجربیات سالم و شادی‌بخش در جهان است که جامعه‌ای پر از طرفدار دارد. انجام این فعالیت زیبا نیازمند داشتن تجهیزات مناسب است. پاها به عنوان “قلب دوم” انسان شناخته می‌شوند و در کوهنوردی، حفظ سلامت آنها از اهمیت بالایی برخوردار است. به همین دلیل، انتخاب کفش مناسب یکی از اولویت‌های مهم در لیست تجهیزات کوهنوردی است.
کفش مناسب کوهنوردی تضمین می‌کند که پاها و بدن شما در حالت بهینه قرار دارند و می‌توانید مسیرهای پرفراز و نشیب را با اطمینان پیمایش کنید. بدون داشتن کفش مناسب، این فعالیت ریسک‌زا و غیرامن است. در انتخاب کفش مناسب برای کوهنوردی، باید به معیارهای مختلفی توجه کنید، از جمله نوع فعالیتی که قصد دارید انجام دهید، شرایط اقلیمی، فصل سال، و ویژگی‌های تخصصی مانند جنس کفی، نوع عایق حرارتی و عایق رطوبتی. در هنگام خرید، حتما به این نکات دقت کنید تا از بهترین انتخاب برای خودتان برخوردار شوید.
انواع کفش کوهنوردی
1. کفش راهپیمایی (Walking)
کفش راهپیمایی، یک نوع کفش سبک و بدون ساق است که به دلیل طراحی خاص خود، برای مسیرهای پیاده‌روی روزانه و ساده بسیار مناسب است. این کفش‌ها با پاشنه کوتاه و زیره انعطاف‌پذیر، از جمله گزینه‌هایی هستند که بسیاری از علاقمندان به پیاده‌روی از آنها استفاده می‌کنند. همچنین، برخی از کوهنوردان نیز این نوع کفش را برای پیاده‌روی‌های طولانی و مسیرهای سبک در ارتفاعات انتخاب می‌کنند.
با این حال، باید توجه داشت که این کفش‌ها از قوزک پا محافظت نمی‌کنند، بنابراین برای مسیرهای سنگلاخی و خاکستری مناسب نیستند و ممکن است در این شرایط مورد تشویش قرار بگیرند. بنابراین، پیشنهاد می‌شود که قبل از استفاده در مسیرهای خاص، به خصوص مسیرهایی که دارای سطوح نامنظم یا ترکیبی از سنگ و خاک هستند، از مدل‌های دیگری از کفشهای راهپیمایی استفاده شود که قوزک پا را نیز محافظت کنند.
2. کفش کوهپیمایی (Trekking)
کفش راهپیمایی، یک نوع کفش سبک و بدون ساق است که به دلیل طراحی خاص خود، برای مسیرهای پیاده‌روی روزانه و ساده بسیار مناسب است. این کفش‌ها با پاشنه کوتاه و زیره انعطاف‌پذیر، از جمله گزینه‌هایی هستند که بسیاری از علاقمندان به پیاده‌روی از آنها استفاده می‌کنند. همچنین، برخی از کوهنوردان نیز این نوع کفش را برای پیاده‌روی‌های طولانی و مسیرهای سبک در ارتفاعات انتخاب می‌کنند.
با این حال، باید توجه داشت که این کفش‌ها از قوزک پا محافظت نمی‌کنند، بنابراین برای مسیرهای سنگلاخی و خاکستری مناسب نیستند و ممکن است در این شرایط مورد تشویش قرار بگیرند. بنابراین، پیشنهاد می‌شود که قبل از استفاده در مسیرهای خاص، به خصوص مسیرهایی که دارای سطوح نامنظم یا ترکیبی از سنگ و خاک هستند، از مدل‌های دیگری از کفشهای راهپیمایی استفاده شود که قوزک پا را نیز محافظت کنند.
3. کفش کوهنوردی (Mountaineering)
کفش نیمه‌سنگین کوهنوردی با زیره کمی انعطاف‌پذیر و ساق بلند، برای کوهنوردانی که به دنبال محافظت موثر برای مچ پا هستند، عالی هستند. این کفش‌ها مناسب برای صعودهای چندروزه در فصول گرم ولی با وجود لایه گورتکس، می‌توانند در صعودهای زمستانی کوتاه نیز مورد استفاده قرار گیرند.
4. کفش کوهنوردی سنگین تک‌پوش (High Mountain)
کفشهای تک‌پوش مناسب برای کوهنوردی هستند. این کفش‌ها سنگین و بسیار قوی هستند و زیره‌ی آنها انعطاف‌پذیر نیست، اما می‌توانند کرامپون را نصب کنند. آنها ضدآب هستند و تنها برای صعود در برف و یخ و همچنین صعودهای زمستانی به ارتفاع کمتر از ۵,۰۰۰ متر مناسب هستند.
استفاده از آنها در مکان‌های بدون برف ممکن است باعث تاول پا شود. این کفش‌ها دوخت نخ ندارند و رویه‌ی آنها با دوخت ذوبی یا چسب به زیره چسبیده است. همچنین باید تاریخ انقضای آنها را در نظر داشته باشید و آن را در هنگام خرید بررسی کنید.
5. کفش کوهنوردی سنگین دو پوش (Expedition)
کفشهای کوهنوردی دوپوش یک انتخاب عالی برای علاقه‌مندان به کوهنوردی هستند، زیرا آنها از جنس مواد بسیار مقاوم ساخته شده‌اند و دارای زیره‌ای غیرانعطاف است.
این کفش‌ها از قابلیت نصب کرامپون نیز برخوردارند. نام آنها “دوپوش” است به دلیل تقسیم داخلی‌شان به دو بخش کوچک و بزرگ. بخش کوچک، با اندازه پاهای کوهنورد، بدون بند است و پس از بسته شدن با چسب، داخل بخش بزرگتر قرار می‌گیرد.
در زمان استراحت، کوهنورد می‌تواند با کفش کوچک درون چادر قرار بگیرد. این کفش‌ها برای صعود به قله‌های بالاتر از ۷,۰۰۰ متر در فصل بهار و تابستان، و صعود به قله‌های کمتر از ۷,۰۰۰ متر در فصل پاییز و زمستان، همچنین برای کوهنوردی در مناطق یخی در ارتفاعات بالا بسیار مناسب هستند.
6. کفشهای هیمالیانوردی (Expedition)
کفشهای نوردی هیمالایی یکی از گزینه‌های مناسب و قدرتمند برای کوهنوردی هستند. این کفش‌ها، با ساختار سه‌پوش، سنگین و بسیار مقاوم هستند.
آنها دارای زیره‌ای غیرانعطاف ولی با امکان نصب کرامپون می‌باشند. این کفش‌ها شباهت زیادی به کفشهای دوپوش دارند، با این تفاوت که دارای یک پوش سوم به نام گتر بلند هستند که بر روی کفش قرار می‌گیرد و تمام بخش‌های رویه و اطراف کفش را می‌پوشاند. طراحی این کفش‌ها برای مواجهه با شرایط ارتفاعات هیمالیا با ارتفاعات بالای ۸,۰۰۰ متر و صعود به ارتفاعات بالای ۷,۰۰۰ متر در فصل زمستان صورت گرفته است.
7. کفش سنگ‌نوردی (Climbing)
کفش سنگ‌نوردی که به کتانی سنگ نیز شناخته می‌شود، به گونه‌ای طراحی و ساخته شده است که پاها را در وضعیتی قرار می‌دهد که ایستادن روی لبه‌های باریک را آسان‌تر می‌کند. این کفش‌ها با مواد و شکل خاصی تولید می‌شوند و برای صخره‌نوردی، دیواره‌نوردی و سنگ‌نوردی داخل سالن مورد استفاده قرار می‌گیرند.
8. کفش یخ‌نوردی (Ice climbing)
کفش یخ‌نوردی که به کفش سنگ‌نوردی شباهت دارد، بسیار سبک بوده و به کرامپون‌های دائمی متصل به کف مجهز است. این کفش‌ها برای مسابقات و صعودهای سرعتی در صخره‌های یخی طراحی شده‌اند.
انتخاب سایز مناسب کفش کوهنوردی
اندازه مناسب کفش کوهنوردی باید به گونه‌ای باشد که فضای کافی برای حرکت انگشتان، پنجه و قوزک پای کوهنورد وجود داشته باشد و در طول ساعات طولانی کوهپیمایی، به این اعضا فشار زیادی وارد نشود. برای تعیین این سایز مناسب، لازم است که کفش را پوشیده و راه بروید تا مطمئن شوید که اندازه آن مناسب است.
بهترین زمان برای خرید کفش کوهنوردی ساعات بعد از ظهر است؛ زیرا در این زمان، پاها به دلیل تورم، در بزرگ‌ترین اندازه خود قرار دارند. همچنین، با توجه به ضخامت بیش از حد جوراب‌های کوهنوردی و مچ‌دار بودن کفشهای حرفه‌ای، معمولاً اندازه مناسب کفش کوهنوردی، بزرگتر از اندازه کفش روزمره است.
توصیه‌های لازم انتخاب سایز کفش مناسب
- کفشهای کوهنوردی باید گشادی بیش از حد نداشته باشند، زیرا ممکن است باعث ایجاد تاول‌های پوستی شوند.
- همچنین، بهتر است که کفشهای کوهنوردی خیلی تنگ یا خیلی کیپ نباشند، زیرا ممکن است به پا فشار زیادی وارد کنند و باعث آسیب به ناخن‌ها و پوست پا شوند. همچنین، مهم است که قوزک پا تحت فشار قرار نگیرد.
- برای خرید کفش کوهنوردی، بهتر است که یک جوراب ضخیم بپوشید و سپس کفش را با یک سایز بزرگتر از اندازه معمولی خود انتخاب کنید تا جریان خون در پاهایتان به طور آزادانه صورت بگیرد.
- همچنین، پیشنهاد می‌شود که کفش مورد نظر را به‌مدت ۱۰ دقیقه بپوشید و در داخل فروشگاه از پله‌ها بالا و پایین رویید یا روی سطح‌های شیب‌دار قدم بزنید تا از راحتی و مناسبی آن مطمئن شوید.
- اگر از کفی‌های طبی استفاده می‌کنید، بهتر است که در هنگام انتخاب اندازه کفش کوهنوردی، کفی‌های طبی را نیز همراه داشته باشید تا از راحتی کامل کفش همراه با این کفی‌ها مطمئن شوید.
همه چیز درباره رویه و کفی کفش کوهنوردی
مواد استفاده شده در ساخت کفش بخش‌های مختلف آن را تشکیل می‌دهند. در گذشته، چرم برای ساخت رویه کفش بیشتر استفاده می‌شد، اما امروزه این رویه‌ها از الیاف مصنوعی و مواد ترکیبی ساخته می‌شوند. این تغییرات باعث بهبود استحکام، ایمنی و راحتی کفش‌ها شده و به ویژه در کفشهای مخصوص کوهنوردان تأثیر مثبتی داشته است.
انواع جنس رویه کتاب
- چرم طبیعی
- چرم اشبالت دانه‌دار: از بخش زبر داخلی چرم گاو ساخته می‌شود و با نایلون یا تورهای نایلونی ترکیب می‌شود تا قابلیت تنفس بالایی داشته باشد. این نوع چرم ارزان‌قیمت است ولی مقاومت کمی در برابر آب و سایش دارد.
- چرم نبوک: نوعی چرم دانه‌دار که نسبتاً انعطاف‌پذیر و مقاوم در برابر آب و سایش است.
- چرم مصنوعی: ترکیبی از چرم با پلی‌استر و نایلون که سبک‌تر از سایر چرم‌ها است. این چرم سریع جا باز می‌کند، سریع خشک می‌شود، ارزان‌قیمت است ولی به دلیل دوخت‌هایش سریع‌تر پوسیده می‌شود.
- پارچه‌های گورتکس: عایق آب، باد و رطوبت و همچنین دارای قابلیت تنفس.
- سیمپاتکس: عایق باد و رطوبت و همچنین دارای قابلیت تنفس.
- کولار: نوعی مواد نوترکیب یا پارچه ضربه‌گیر است.
- تین‌سولیت: دارای خاصیت حفظ گرمای پا و مناسب برای کفشهای زمستانی.
- فایبرگلاس: در میان کوهنوردان ایرانی به عنوان پلاستیکی شناخته می‌شود و برای کوهنوردی مناسب نیست.
مهمترین ویژگی‌های رویه کفش کوهنوردی
- طراحی ضد آب: کفش باید از جنس مواد ضد آب ساخته شده باشد تا از نفوذ آب جلوگیری کند و پا را در برابر رطوبت محافظت کند.
- ارتجاع پذیری: کفش باید ارتجاع داشته باشد تا با حرکت‌های طبیعی پا هماهنگ شود و راحتی حرکت را فراهم کند.
- تنفس پذیری: کفش باید امکان تعریق و تنفس آزادانه پا را فراهم کند تا از تعریق بیش از حد و ایجاد بوی نامطبوع جلوگیری شود.
- نرم و انعطاف پذیری: مواد استفاده شده در ساختار کفش باید تا حد امکان نرم و انعطاف‌پذیر باشند تا راحتی و آسایش بیشتری برای پا فراهم شود.
- عایق حرارتی: کفش باید دارای عایق حرارتی مطمئن باشد تا پا را در برابر سرمای شدید یا گرمای زیاد محافظت کند.
- بندهای قوی: بندهای رویه کفش تا نزدیک مچ پا ادامه داشته باشند تا کفش بهتر به پا چسبیده و از قوزک پا محافظت شود.
این مشخصات کفش، از طرفی امکان راحتی و آسایش در استفاده طولانی مدت را فراهم می‌کنند و از طرف دیگر، ایمنی و محافظت از پا را تضمین می‌کنند.
ویژگی‌های کفی کفش
موادی که در ساخت کفی کفش استفاده می‌شوند، نقش حیاتی در ارائه پشتیبان و راحتی برای پاها دارند. این لایه‌ها از شوک‌هایی که در زمان راه رفتن بر روی سطوح سخت مانند صخره‌ها یا ریشه‌های درخت ایجاد می‌شود، محافظت می‌کنند و از آسیب به پاها جلوگیری می‌کنند.
اتیلن-وینیل استات (EVA) و پلی‌اورتان از جمله مواد شایعی هستند که در ساخت کفی کفش به کار می‌روند. EVA به دلیل سبکی، انعطاف‌پذیری و هزینه‌ی مناسب آن، محبوبیت بیشتری دارد. ممکن است در قسمت جلوی کفی از چگالی‌های مختلف EVA استفاده شود تا پشتیبانی بیشتری برای قسمت جلوی پا ایجاد شود. از طرف دیگر، پلی‌اورتان به طور کلی مقاوم‌تر و با دوام‌تر است و به‌ویژه در کفشهای مخصوص کوهنوردی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
انتخاب کفی مناسب برای کفش کوهنوردی
با ایجاد اصطکاک لازم، باید جلوی لغزش گرفته شود تا از واقعه‌هایی مانند پا درون کفش لغزان یا احتمال پیچ‌خوردگی قوزک پا جلوگیری شود. همچنین، مقاومت بالایی باید دارا باشد تا کفش در برابر فشارها و استفاده‌های مختلف مقاومت کند. در عین حال، بسته به نوع کفش، انعطاف‌پذیری مناسب نیز باید وجود داشته باشد تا کاربران بتوانند به راحتی و با آسایش از کفش استفاده کنند.
کفش کوهنوردی با پشتیبانی داخلی
برای افزایش استحکام در تحمل وزن به کف کفش، یک لایه با ضخامت سه تا پنج میلی‌متر، بین لایه داخلی (کفی) و لایه خارجی (زیره) فشرده می‌شود. این لایه‌ها از نظر طول متفاوت هستند؛ برخی از آنها کل طول کفی را پوشش می‌دهند و برخی دیگر تنها نیمی از آن را. در صورت استفاده از موادی مانند EVA در ساخت این لایه، فشار ناشی از ضربات زمین که بر پاها وارد می‌شود و خستگی پاها را کاهش می‌دهد. این لایه پشتیبان نقش مهمی در حفظ گرما و محافظت از پا در برابر سرما دارد.
مشخصات زیره کفش کوهنوردی
زیره کفش، بخشی از کفش است که به سطح زمین در تماس است و از آسیب رسیدن به پا جلوگیری می‌کند، همچنین باعث دوام بیشتر کفش می‌شود. برخی زیره‌های کفش به گونه‌ای طراحی شده‌اند که به تنهایی جذابیت کفش را افزایش می‌دهند و به عنوان عاملی برای خرید آنها شناخته می‌شوند. در زیره کفشهای کوهنوردی، معمولا از چند لایه استفاده می‌شود و لایه‌ی اصلی آنها از لاستیک ساخته شده است. برای افزایش استحکام، گاهی اوقات افزودنی‌هایی مانند کربن نیز به زیره کفشهای کوهنوردی اضافه می‌شود.
ویژگی‌های لازم زیرۀ کفش کوهنوردی
- زیره باید دارای عاج (دندانه) مناسب با محیط مورد استفاده باشد
- باید دارای اصطکاک بالا و مقاومت و پایداری مناسب باشد.
- علاوه بر این، بسته به نوع استفاده کفش، زیره می‌تواند انعطاف‌پذیر یا سخت باشد.
راهنمای جامع انتخاب بهترین کفش کوهنوردی
کفش، یکی از ابزارهای بنیادی و حیاتی در کوهنوردی، از اهمیت بسزایی برخوردار است. انتخاب کفش مناسب برای هر نوع فعالیت کوهنوردی، باید با توجه به نوع فعالیت، فصل، شرایط آب و هوایی و ویژگی‌های تخصصی مانند جنس کفی، نوع عایق حرارتی و عایق رطوبتی صورت گیرد.
در صورتی که برنامه شما شامل صعودهای کوهستانی در تابستان، صعودهای زمستانی، هیمالیانوردی، سنگ‌نوردی یا یخ‌نوردی است، بایستی کفشی با استحکام و جنس مناسب را انتخاب کنید. رویه‌ی کفش باید ضدآب و تنفس‌پذیر باشد و زیره‌ی آن نیز باید استحکام کافی را داشته باشد تا از پیچ‌خوردن و محکمیت کافی برخوردار باشد.
قوزک پا نیز باید در کفش به خوبی حمایت شود و از پیچ‌خوردن آن جلوگیری شود. پنجه‌های کفش باید سخت و محکم باشند تا از آسیب به انگشتان پا جلوگیری شود. وزن هر لنگه‌ی کفش باید حدود ۳۰۰ تا ۶۰۰ گرم باشد تا از احساس سنگینی در ناحیه پا در هنگام قدم زدن جلوگیری شود.
در انتخاب سایز کفش و راحتی پا داخل آن نیز باید دقت شود. بهترین زمان برای خرید کفش بعد از ظهر است زیرا پاها به دلیل تورم در این زمان در بزرگ‌ترین سایز خود قرار دارند. همچنین، تاریخ تولید کفش و میزان گارانتی آن نیز مواردی هستند که باید مد نظر قرار گیرند. در نهایت، بهتر است کفش کوهنوردی را از برندهای معتبر و با فروشگاه‌های معتبر خریداری کنید تا از کیفیت و استاندارد آن اطمینان حاصل شود.
برترین برندهای کفش کوهنوردی برای هر نوع کوهنوردی
1. برند سالومون
در سال ۱۹۴۷، برند سالومون در قلب فرانسه تأسیس شد. فرانسیس سالومون، بنیان‌گذار این شرکت، با تولید تیغه‌های زیر کفشهای اسکی در یک کارگاه کوچک به کار خود آغاز کرد. با گذشت زمان، این برند بیش از ۷۵ سال سابقه فعالیت دارد و امروزه محصولات متنوعی در زمینه ورزشی تولید می‌کند.
در حال حاضر، برند سالومون به گروه امر اسپورت، با مقری در هلسینکی، فنلاند تعلق دارد. این برند محصولات متنوعی برای ورزش‌های مختلف از جمله کوهنوردی، اسکی، اسنوبورد، پیاده‌روی و دویدن تولید می‌کند. کفشهای کوهنوردی این برند با کیفیت بالا، ایمنی و محافظت مناسب برای پا، طراحی ضربه‌گیر، وزن سبک و قیمت مناسب، توانسته است جلب توجه کوهنوردان از سراسر جهان، از جمله کوهنوردان ایرانی، را به خود جلب کند.
2. برند لوا
در سال ۱۹۲۳، شرکت لوا، یک برند بومی از بواواریا، با آغاز تولید کفشهای سنتی از مواد اولیه اروپایی تأسیس شد. این شرکت از چرم، پارچه، و سایر مواد استفاده می‌کند که همگی طبق استانداردهای زیست‌محیطی سخت‌گیرانه‌ای تولید می‌شوند. لوا به عنوان یکی از اولین تولیدکنندگان کفش‌هایی با رویه از جنس گورتکس معروف است. این کفش‌ها به دلیل استحکام و مقاومت بالای خود، بر اساس نوع استفاده‌شان، مانند پیاده‌روی یا کوهنوردی، دسته‌بندی می‌شوند. برند لوا به ویژه به خاطر کفشهای کوهستانی و کفشهای اسکی با بند خودش معروف است.
3. برند ابوز
برند ابوز یکی از بهترین برندهای کفشهای کوهنوردی ضدآب با اصالت آمریکایی است. این برند برای مقاومت در برابر آب از تکنولوژی گورتکس (GORE-TEX) استفاده می‌کند، اما تنها به این تکنولوژی وابسته نیست و از سیستم اختصاصی خود به نام B-DRY نیز استفاده می‌کند. این سیستم نه‌تنها جلوی ورود آب به داخل کفش را می‌گیرد، بلکه خاصیت عرق‌زدایی هم دارد که پاها را در طول کوهنوردی‌های چندروزه خشک نگه می‌دارد.
برند ابوز از یک زیره ویبرام با گیره‌های ضخیم و چند جهته استفاده می‌کند تا کوهنوردان بتوانند در هر نوع زمینی بدون احساس برآمدگی‌های زیر پا حرکت کنند.
4. برند اسکارپا
برند اسکارپا (SCARPA) یک برند ایتالیایی متخصص در تولید کفشهای کوهنوردی است که در سال ۱۹۳۸ در منطقه آسولو، در مونتوبلینا، فعالیت خود را آغاز کرد. نام این برند از عبارت “Società Calzaturieri Asolani Riuniti Pedemontana Anonima” به معنای “شرکت انجمنی تولید کفش در منطقه کوه آسولو” می‌آید که به اختصار به SCARPA شناخته می‌شود. امروزه، شرکت اسکارپا به عنوان یکی از معتبرترین و پایدارترین تولیدکنندگان کفشهای کوهنوردی در جهان شناخته می‌شود و طیف گسترده‌ای از کفشهای ورزشی کوهستانی را عرضه می‌کند.
5. برند کاتر پیلار
برند کاترپیلار، که در سال ۱۹۲۵ تأسیس شده، یکی از برجسته‌ترین شرکت‌های صنایع سنگین آمریکایی است. این شرکت فعالیت‌های گسترده‌ای در زمینه طراحی و تولید موتورهای دیزل، تجهیزات سنگین، ماشین‌آلات کشاورزی، و کامیون‌ها دارد و به‌عنوان بزرگ‌ترین سازنده ماشین‌آلات عمرانی جهان شناخته می‌شود. همچنین، کاترپیلار در زمینه پوشاک نیز فعالیت دارد و محصولاتی همچون پوتین، کفشهای ایمنی معدن، و کفش کوهنوردی با استانداردهای بالا تولید می‌کند. این محصولات به دلیل کیفیت بالا و ایمنی فراوان، بسیار مورد توجه و تحسین قرار گرفته‌اند و برند کاترپیلار را به یکی از محبوب‌ترین برندها در این صنعت تبدیل کرده‌اند.
6. برند مِرِل
برند مرل یک شرکت تولید کننده کفش کوهنوردی آمریکایی است که در سال ۱۹۸۱ در شهر راکفورد، میشیگان تأسیس شد. این شرکت با ایجاد خط تولید کفش پیاده‌روی به وجود آمد. محصولات این برند شامل لباس و کفشهای مناسب برای پیاده‌روی، کوهنوردی و کوهپیمایی می‌باشد. یکی از ویژگی‌های برجسته این برند، تولید کفشهای پیاده‌روی سبک و با قیمت مناسب است که همزمان با دوام و راحتی برای مصرف‌کننده فراهم می‌کند. از سال ۱۹۸۷، محصولات این برند به بازار آسیا نیز وارد شده و توجه گسترده‌ای را به خود جلب کرده است.
7. برند ایرانی پاما
از سال ۱۳۵۳، برند ایرانی پاما با هدف تولید انواع کفشهای مورد نیاز جامعه تأسیس شد. از سال ۱۳۷۲ به بعد، علاوه بر فعالیت فراوان در بازار داخلی، به صادرات محصولات خود نیز پرداخت. این کار باعث شد که پاما به عنوان یکی از نمونه‌های برتر در زمینه صادرات و تولید داخلی معرفی شود. با توجه به افزایش قیمت‌های محصولات خارجی، کفشهای پاما همچنان با قیمتی مناسب و کیفیتی قابل‌قبول در بازار حضور دارند.
اصول و تکنیک‌های تخصصی مراقبت از کفش کوه
کفشهای کوهنوردی، همانند دیگر تجهیزات ورزشی و کوهنوردی، به مراعات خاص خود نیاز دارند تا به طول عمر بیشتر، زیبایی و کیفیت خود را حفظ کنند. این مراعات شامل راهکارهای تمیزکردن، نگهداری و ضدآب‌کردن کفش می‌شود که نوع جنس و ماده‌ی ساخت آن را در نظر می‌گیرد. برای بهره‌بردن بهتر از این اصول، بهتر است از دفترچه راهنمای کفش یا از سایت سازنده، اطلاعات لازم را کسب کرد.
تمیز کردن کفش کوهنوردی
برای تمیز کردن کفشهای کوهنوردی، ابتدا بندهای کفش را باز کنید و کف داخلی کفش را درآورید. سپس با استفاده از یک برس مناسب، گل، لجن و خاک‌های چسبیده به کفش را پاک کنید. برای این کار می‌توانید از یک مسواک نرم یا برس نرم به همراه آب سرد استفاده کنید. حتماً مراقب باشید که آب به داخل کفش نریزید.
سپس کفش‌ها را در محیطی با دمای معمولی هوا قرار دهید تا خشک شوند. اما به هیچ عنوان از گرما، آتش یا نور مستقیم خورشید برای خشک کردن آنها استفاده نکنید، زیرا این اقدام ممکن است باعث آسیب به جنس کفش شود.
نگهداری
بعد از هر بار استفاده از کفش در کوهنوردی، ابتدا آن را تمیز کنید و به خوبی خشک کنید. کفی کفش را بردارید و جداگانه نگه دارید تا آماده استفاده بعدی شود. حتماً داخل کفش را با استفاده از پارچه یا کاغذ خشک پر کنید و بند کفش را بسته تا شکل و حالت آن حفظ شود. برای نگهداری مناسب، کفش‌ها را در جای خشک با دمای متعادل قرار دهید و از قرار دادن آنها در پلاستیک و مکان‌های تاریک پرهیز کنید.
کفشهای کوهنوردی، به‌ویژه کفشهای چرمی، اگر به‌طور صحیح نگهداری نشوند، سفت می‌شوند و ترک می‌خورند که این باعث ورود آب به داخل آنها می‌شود. برای جلوگیری از این مشکل، از مواد محافظ و واکس مخصوص استفاده کنید. می‌توانید کفشهای چرمی را با پیه شتر یا گوسفند چرب کرده و محل دوخت‌ها را با موم عسل پوشانید تا آب وارد کفش نشود.
ضد آب کردن کفش کوهنوردی
ورود آب و رطوبت به داخل کفش ناخوشایند است و عمر مفید آن را کاهش می‌دهد. برای پیشگیری از این موضوع، از اسپری ضد آب استفاده کنید. این اسپری بدون رنگ است. دستورالعمل روی بسته‌بندی اسپری را مطالعه کنید، به هشدارهای آن توجه کنید و از تطابق جنس کفش خود با اسپری مطمئن شوید تا به کفش آسیبی نرسد.
محلول ضد آب را از فاصله ۱۵ تا ۲۰ سانتیمتری روی کفش اسپری کنید و به مدت ۳۰ دقیقه بگذارید تا کاملاً خشک شود. این کار باعث می‌شود کفش شما مقاوم به آب شود. اگر کفش کوهنوردی شما از جنس چرم است، از مواد ضد آب مانند واکس استفاده کنید.
اگر شما هم از افرادی هستید که به طبیعت گردی علاقمندید، برای آشنایی با تجهیزات لازم این پست را از دست ندهید.
نظرات کاربران