اگر به دنبال رتبه‌بندی بهترین شخصیت‌های شرور در فیلم‌های معروف و بزرگ تمام دوران باشیم، احتمالا ژانر کمدی را در نظر نمی‌گیریم و بیشتر شخصیت‌های شیطانی فیلم‌هایی که در غیر این ژانرهستند، در این لیست قرار می‌گیرند.
به عنوان مثال، در فهرست ۱۰۰ شخصیت قهرمان و شرور موسسه فیلم آمریکا (AFI) که ۵۰ قهرمان و ۵۰ شرور را شامل می‌شود، می‌بینیم که انواع ژانرهای درام، علمی-تخیلی، ترسناک، اکشن و هیجان‌انگیز در نظر گرفته شده‌اند، اما هیچ شخصیت شروری از فیلم‌های کمدی در اینجا معرفی نشده است.
خنده‌دارترین تبهکاران سینما
اما برای اثبات این موضوع که فیلم‌های کمدی نیز می‌توانند شخصیت‌های شروری را داشته باشند، در این مقاله به برخی از بهترین شخصیت‌های شرور در این ژانر اشاره کردیم. هر چند برخی از این شخصیت‌ها واقعاً ترسناک و تهدیدآمیز هستند، اما بسیاری از آن‌ها دارای کمترین درصد شرارت بوده و برخی دیگر به قدری خنده‌دارند که در واقع به فیلم‌های جدی و ترسناک نمی‌پیوندند. احتمالاً برخی از این فیلم‌ها به عنوان درام شناخته شوند تا کمدی، اما با توجه به وجود یک طنز قوی و موقعیت‌های خنده‌دار، ارزش اینکه در این لیست قرار گیرند را دارند.
۱۰. استرایپ در فیلم «گرملین‌ها» (Gremlins)
فیلم “گرملین‌ها” با شروعی دلپذیر و زیبا به عنوان یک فیلم کمدی کریسمسی آغاز می‌شود، اما به تدریج، با پیشروی داستان، تیره‌تر و خونین‌تر می‌شود. این فیلم داستان یک حیوان خانگی غیرعادی را روایت می‌کند که به عنوان هدیه کریسمس به یک پسر جوان اهدا می‌شود. این حیوان، شرایط نگهداری خاصی دارد که در صورت نادیده گرفته شدن، به تکثیر خود می‌پردازد و موجب هرج و مرجی غیرقابل کنترل می‌شود.
شهر کوچکی که در آغاز فیلم به عنوان یک مکان آرام و دلنشین به نظر می‌رسید، تحت سلطه یک گرملین معروف به استرایپ قرار می‌گیرد و تقریباً ویران و وحشی می‌شود. این موجود به شگفت‌انگیزی ترسناک و آزاردهنده است، به‌ویژه برای هر بیننده جوانی. استرایپ به تنهایی توانایی دارد فیلم “گرملین‌ها” را از ژانرهای کمدی و فانتزی به سمت یک فیلم ترسناک و خشونت‌آمیز هدایت کند.
۹. رانسم درایسدل در فیلم «چاقوکشی» (Knives Out)
“چاقوکشی” با حضور یک انبوه بازیگران، از جمله جیمی لی کرتیس، دان جانسون و جیدن مارتل، به‌عنوان یک فیلم کمدی رازآلود و هیجان‌انگیز، داستان یک خانواده ثروتمند را به تصویر می‌کشد که اعضای آن ممکن است در قتل پدرسالار خانواده دست داشته باشند، زیرا به دلیل ثروت و دارایی‌های زیادی که به ارث برده‌اند، انگیزه کافی برای این کار را دارند.
شخصیت کریس ایوانز با نام رانسم درایسدل، در نهایت به‌عنوان شرورترین و بلندپروازترین شخصیت داستان به نمایش درمی‌آید و واقعیت شرارت او در انتهای فیلم آشکار می‌شود. ایوانز در گذشته نقش‌های قهرمانانه‌ای را بازی کرده است، اما “چاقوکشی” فرصتی بود تا نشان دهد که چقدر می‌تواند به عنوان یک شخصیت منفی هم موفق باشد. او به طور موثر در این فیلم عمدتاً کمدی، نقش شروری را ایفا می‌کند و نشان می‌دهد که توانایی‌های بازیگری‌اش چقدر گسترده است.
۸. جوردن بلفورت در فیلم «گرگ وال استریت» (The Wolf of Wall Street)
“گرگ وال استریت” اغلب به عنوان یک فیلم خنده‌دار شناخته می‌شود، اما در عین حال، راهی را پیدا می‌کند که به اندازه فیلم‌های جنایی تحسین‌شده مارتین اسکورسیزی تیره و تار باشد. این فیلم، تمرکز خود را بر روی فساد و کلاهبرداری در وال استریت قرار داده است، بدون اینکه به طور مستقیم به اوباش خشن پرداخته شود. از یک سو، برخی جنبه‌های واقعیت در داستان به تصویر کشیده شده و از سوی دیگر، آسیب‌های شخصی و جمعی ناشی از خودخواهی و کلاهبرداری جردن بلفورت را نشان می‌دهد.
جردن بلفورت، به تصویر لئوناردو دی‌کاپریو، یک مرد عیاش و لذت‌جو است که با استفاده از جزئیات جذاب، به عنوان شخصیت اصلی فیلم معرفی می‌شود. او شخصیت واقعی است، اما به نظر نمی‌رسد که بدش بیاید که شخصیت شرور خود را به جزئیاتی جذاب توصیف کند، زیرا خودش طرح اصلی فیلم را نوشته است. او به طور فزاینده‌ای پول درآورده، از مردم سوءاستفاده کرده و تقریباً از بخش زیادی از جنایاتش به راحتی گذر کرده است. داستان او، همانطور که اسکورسیزی آن را به تصویر می‌کشد، جذاب است، اما این فیلم او را به عنوان یک انسان بسیار ناخوشایند نشان می‌دهد.
۷. دانکن ودربرن در فیلم «بیچارگان» (Poor Things)
“بیچارگان” یک فیلم علمی-تخیلی هنری است که به طرز جسورانه‌ای موضوعات مربوط به جنسیت را بررسی می‌کند و در عین حال، یک فیلم بسیار خنده‌دار است. کارگردان این اثر، یورگوس لانتیموس، با اعتماد به نفس و استعداد بی‌نظیر خود، یکی از بهترین عناوین دهه ۲۰۲۰ را ساخته است. “بیچارگان” دومین اسکار اما استون برای بازی در نقش اصلی را به ارمغان آورده؛ زنی به نام بلا باکستر که از طریق یک آزمایش علمی، مغز یک کودک با مغز خودش جابجا می‌شود.
بلا به واسطه شرورترین شخصیت در فیلم، دانکن ودربرن، که با بازی مارک رافلو به تصویر کشیده شده، وارد داستان می‌شود. اولین نگاه به دانکن، مردی کاریزماتیک و جذاب را نشان می‌دهد، اما سریعاً خود را به عنوان یک بازنده خنده‌دار آشکار می‌کند. اگرچه دانکن به نظر ممکن است همیشه به عنوان یک تهدید جدی برای بلای باهوش و جسور به حساب نیاید، اما با اجرای بی‌نقص رافلو، همچنان به عنوان یک آنتاگونیست بسیار قابل‌توجه در ذهن مانده است.
۶. گِیِر گریمسرود در فیلم «فارگو» (Fargo)
کارنامه‌ی حرفه‌ای برادران کوئن پر از شرورهای به یاد ماندنی است، اما یکی از بهترین و ترسناک‌ترین آن‌ها گِیِر گریمسرود در فیلم “فارگو” است. این فیلم ممکن است در سال ۱۹۹۶ به‌اندازه آثاری چون “بزرگ کردن آریزونا” یا “لبوفسکی بزرگ” کمدی نباشد، اما هنوز هم یک فیلم جنایی و کمدی سیاه بسیار خنده‌دار درباره یک نقشه‌ی آدم‌ربایی و اخاذی است که به طرز وحشتناکی اشتباه پیش می‌رود.
گریمسرود، با بازی پیتر استورماره، در برابر دیگر شخصیت‌های شرور که استیو بوشمی و ویلیام اچ میسی نقششان را بازی می‌کنند، سرد و جدی عمل می‌کند، گویی از یک فیلم جدی برادران کوئن به “فارگو” آمده است. او با توجه به طنز سیاهش، با لحن “فارگو” در تضاد نیست، اما به عنوان یک آنتاگونیست نسبتاً ترسناک، و همچنین به خاطر بی‌کفایتی‌هایش، به نظر می‌رسد که از دیگر شخصیت‌های شرور فیلم‌های کمدی احمق متمایل به بی‌کفایتی باشد.
۵. اولیور کوییک در فیلم «سالت‌برن» (Saltburn)
از آنجا که “سالت‌برن” الهام گرفته از فیلم “آقای ریپلی بااستعداد” و تام ریپلی به عنوان یک شخصیت شرور افسانه‌ای در دنیای ادبیات و سینما شناخته می‌شود، انتظاری برای وجود یک شخصیت منفی مرکزی در “سالت‌برن” وجود ندارد. شرور این فیلم، الیور کوییک، همانا شخصیت اصلی است، دقیقاً مانند ریپلی در “آقای ریپلی بااستعداد”. “سالت‌برن” با تمرکز بر روی الیور، یک شخصیت خودمحور و خودخواه را به تصویر می‌کشد که برای دستیابی به دارایی‌های یک خانواده ثروتمند، نقشه‌های شیطانی می‌کشد.
افرادی که الیور به آن‌ها هدف قرار می‌دهد، همیشه بهترین‌ها نیستند، اما با پیشرفت داستان، او نشان می‌دهد که یک مغز متفکر شیطانی است و از خطوط مختلف عبور می‌کند. “سالت‌برن” یک درام با بازی فوق‌العاده بری کیوگان در نقش الیور است، اما در عین حال، نوعی کمدی سیاه را در خود دارد که از ابتدا تا انتها به عنوان یک کمدی درام هیجان‌انگیز ملایم عمل می‌کند.
۴. آدری دوم در فیلم «فروشگاه کوچک ترسناک» (Little Shop of Horrors)
در «فروشگاه کوچک ترسناک»، آدری دوم در میان شخصیت‌های شرور رقبای زیادی دارد، زیرا این فیلم، یک موزیکال کمدی ترسناک کلاسیک است که تعداد زیادی شرور را به تصویر می‌کشد. دندانپزشک شیطانی استیو مارتین، رئیس بی‌رحم آقای موشنیک، و حتی شخصیت اصلی فیلم، سیمور ریک مورانیس، نقش بزرگی در ایجاد خشونت و هرج‌ومرج در فیلم دارند.
اما آدری دوم گیاهی غول‌پیکر است که حرف می‌زند و میل سیری‌ناپذیری به خون و در نهایت گوشت انسان‌ها دارد، و به سختی می‌توان از توانایی او در انجام اعمال شرورانه گذشت. تسلط فنی برای ساختن آدری دوم به شکل چنین موجود شرور بزرگی بسیار مهم است و جلوه‌های ویژه‌ای که برای جان بخشیدن به این گیاه استفاده می‌شود، هنوز هم پس از گذشت تقریبا ۴۰ سال، عالی به نظر می‌رسند.
۳. کنت روگن در فیلم «عروس شاهزاده» (The Princess Bride)
“عروس شاهزاده” یک اثر کلاسیک بی‌چون‌وچرا است که به خاطر برقراری تعادل بین شخصیت‌ها و ژانرهای مختلف شهرت دارد. این فیلم همچنین یک داستان در داستان است که به آرامی به تمسخر برخی از عناوین و سنت‌های افسانه‌ای می‌پردازد، در حالی که خود یک نوع فیلم فانتزی افسانه‌ای عالی است و شخصیت‌های مختلف بهیادماندنی از هر دو نوع قهرمان و شرور دارد.
در مورد شرورها، افرادی مانند ویزینی و شاهزاده هامپردینک را می‌توان عناوین افتخاری در نظر گرفت، اما احتمالاً کنت روگن به عنوان بهترین شرور در “عروس شاهزاده” شناخته می‌شود. او کارهای کثیف زیادی در قبال هامپردینک انجام می‌دهد و از منظر فیزیکی به عنوان تهدیدکننده‌ترین فرد شناخته می‌شود، در حالی که ظاهراً عاری از احساسات است. او یک قهرمان به نام وسلی را با خونسردی شکنجه می‌دهد و همچنین دشمن سرسخت فرد دیگری به نام اینیگو مونتویا است که بیشتر عمر خود را صرف آماده‌سازی برای روزی کرده است که از مرد شش انگشتی که پدرش را کشته انتقام بگیرد.
۲. هری واترز در فیلم «در بروژ» (In Bruges)
رالف فاینس در بازی نقش شخصیت‌های شرور در فیلم‌های غیر کمدی توانایی‌ای نمایان کرده که از آن می‌توان بهره‌برد، چه زمانی که صحبت از به تصویر کشیدن چهره‌های واقعی مانند آمون گاث در فهرست «شیندلر» باشد و چه شخصیت‌هایی که در قلمرو فانتزی وجود دارند مانند لرد ولدمورت در فیلم «هری پاتر». در فیلم «در بروژ» او این توانایی را به یک فیلم کمدی‌تر می‌آورد، اگرچه این فیلم مسلماً به اندازه خنده‌دار بودنش، غم‌انگیز است.
«در بروژ» حول محور دو قاتل می‌چرخد که به شهری در بلژیک فرستاده می‌شوند و در نهایت مشخص می‌شود که یکی از آن‌ها قرار است دیگری را به خاطر اشتباهی که قبلاً مرتکب شده بود بکشد. شخصیت فاینس، هری واترز، یک گنگستر بددهن و ترسناک است که با وجود اینکه اصول شخصی سختگیرانه‌ای دارد که به او عمق خاصی می‌دهد، یکی از چندین شخصیت تراژیک این کمدی سیاه بهیادماندنی است.
۱. قاضی دووم در فیلم «چه کسی برای راجر ربیت پاپوش دوخت؟» (Who Framed Roger Rabbit)
«چه کسی برای راجر ربیت پاپوش دوخت؟» هم مثل «گرملین‌ها» یکی دیگر از فیلم‌های کلاسیک دهه ۱۹۸۰ است که شاید در ابتدا کودکانه به نظر برسد اما در واقع اینطور نیست. این فیلم که انیمیشن و لایو اکشن را به شیوه‌ای خلاقانه ترکیب می‌کند، داستانی درباره انسان‌ها و شخصیت‌های کارتونی روایت می‌کند که در کنار هم زندگی می‌کنند. داستان در واقع حول شخصیت اصلی یعنی راجر ربیت می‌چرخد که در تلاش است تا ثابت کند ماروین اکمه را نکشته است.
با توجه به تاثیرات ژانر نوآر بر فیلم‌های آن دوران، توطئه بزرگ‌تری در درون «چه کسی برای راجر ربیت پاپوش دوخت؟» وجود دارد و پشت تمام آن‌ها نام شخصیتی به نام قاضی دووم شیطانی به گوش می‌رسد. برخی از حقایق پشت این شخصیت کمی تکان‌دهنده است؛ مانند اینکه کریستوفر لوید تا چه حد پیش می‌رود تا دووم را واقعا وحشتناک به تصویر بکشد. فیلم به طور کلی بسیار سرگرم‌کننده و اغلب خنده‌دار است، اما قاضی دووم یکی از شخصیت‌های شرور فیلم‌های کمدی است که احتمالا بچه‌های بی‌شماری را که این فیلم را دیده‌اند حسابی ترسانده است!
نظرات کاربران