امروزه، دی‌ان‌ای (DNA) گونه‌های منقرض‌شده به عنوان منابع الهام‌بخش برای نوآوری‌های خلاقانه‌ی تجاری به کار گرفته می‌شوند. یک شرکت بلژیکی قصد دارد برای اولین بار همبرگری با نام “ماموت پشمالو” تولید کند.
برای مهندسی دی‌ان‌ای، فقط داشتن یک تار مو کفایت می‌کند. دی‌ان‌ای از تار مو استخراج می‌شود و با استفاده از تکنیک واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) میلیون‌ها بار تکثیر می‌شود. در دهه‌ی ۱۹۹۰، کری مولیس، زیست‌شناس آمریکایی، این طرح خلاقانه‌ی تجاری را به ارمغان آورد.
مولیس که در دهه‌ی ۱۹۸۰ به ابداع تکنیک واکنش زنجیره‌ای پلیمراز کمک کرده بود، در سال ۱۹۹۳ برنده‌ی جایزه‌ی نوبل شد. شرکت تجاری مولیس با نام “استارژن” شناخته می‌شد و امیدوار بود که از طریق فروش جواهرات حاوی دی‌ان‌ای افراد معروف، درآمدی کسب کند.
به گزارش وبسایت اکونومیست، ایده‌ی مذکور هرگز به طور کامل عملی نشد؛ اما این شکست بسیاری از شرکت‌های جدید را که امیدوارند از انسان‌های مُرده یا حتی گونه‌های منقرض‌شده طلا استخراج کنند، از اقدام به فعالیت بازداشته است.
به عنوان مثال، استارتاپی بلژیکی به نام “پالئو”، پروتئین‌های مصنوعی را برای تجارت گوشت مصنوعی تولید می‌کند. هرمس سنکتروم، مدیرعامل این شرکت بلژیکی، به دلیل “شیفتگی به دوران ماقبل تاریخ از زمان کودکی” به سمت این نوع کسب‌وکار گام برده است. او علاقه دارد تا تجارت خود را در زمینه تولید همبرگرهای ماموت پشمالو گسترش دهد.
پالئو با همکاری مرکز پالئوژنتیک در سوئد، قطعاتی از دندان‌های ماموتی که در مناطق همیشه یخ‌زده سیبری کشف شده‌اند، را استخراج کرده است. این قطعات باقی‌مانده از دی‌ان‌ای ماموت‌ها با دی‌ان‌ای فیل‌های آسیایی و آفریقایی ترکیب شده‌اند تا نسخه‌ای از ژن تولیدکننده‌ی پروتئین میوگلوبین ماموت را بازسازی کند. این پروتئین به گوشت طعم غنی و رنگ قرمز تازه می‌بخشد.
سپس، آن ژن به دی‌ان‌ای مخمر اضافه شده و روند تولید میوگلوبین ماموت آغاز شده است. در مرحله بعد، پروتئین با استفاده از موادی مانند نشاسته سیب‌زمینی، روغن، نمک و چاشنی‌های دیگر ترکیب شده تا طعم و بافت همبرگر واقعی را به دست آورد. پالئو در سند ثبت اختراع خود ادعا می‌کند که میوگلوبین منجر به ایجاد تنوع وسیعی از واکنش‌های شیمیایی بین سایر مواد موجود در همبرگر می‌شود و طعم‌هایی را ایجاد می‌کند که به هیچ روش دیگری قابل دستیابی نیستند.
شرکت سنکتروم باور دارد که طعم همبرگر گوشت ماموت “تندتر و تیزتر” از همبرگر گوشت گاو معمولی است. این شرکت در جذب سرمایه اولیه خود در ماه فوریه یک سرمایه ۱۲ میلیون یورو (۱۳٫۱ میلیون دلار) به دست آورد. مسئولان شرکت بیان می‌کنند که گوشت ماموت به زودی در دسترس عموم قرار خواهد گرفت. براساس گزارش‌ها، توجه چندین تولیدکننده برگر گیاهی و یک پارک تفریحی با موضوع عصر یخ‌بندان به گوشت ماموت جلب شده است.
نکته‌ای که باید ذکر شود این است که پالئو تنها شرکتی نیست که به اکتشاف منابع ماموت علاقه‌مند است. شرکت کشت گوشت استرالیایی وو (Vow) ادعا می‌کند که با تزریق میوگلوبین مهندسی‌شده از ماموت به سلول‌های بنیادی آزمایشگاهی مشتق‌شده از گوسفند، توده‌ای به اندازه توپ والیبال از این مواد را تولید کرده است.
گلتور نیز یک استارتاپ است که بیش از ۱۰۰ میلیون دلار جمع‌آوری کرده و به تکنولوژی مرتبط با گونه‌های منقرض‌شده از فیل‌سانان عظیم‌الجثه می‌پردازد. این شرکت دی‌ان‌ای توالی‌یابی‌شده‌ی ماستودون (یک حیوان منقرض‌شده شبیه به فیل) را به‌دست آورده و از آن برای تولید کلاژن، پروتئینی که در پوست و تاندون‌ها وجود دارد، استفاده می‌کند. این مواد در نهایت به ژلاتین برای تولید انواع پاستیل‌ها تبدیل می‌شود.
همچنین، حیوانات منقرض‌شده تنها مواردی نیستند که از دیدگاه این شرکت‌ها ارزشمند می‌باشند. شرکت هیکلز، تولیدکننده لوازم آرایشی و بهداشتی در بریتانیا، در تلاش است تا رایحه‌ای منحصر به فرد از گل‌های منقرض‌شده را برای استفاده در عطرها مهندسی کند.
همچنین، گلتور کلاژن انسانی را برای استفاده انحصاری در تجارت لوازم آرایشی و بهداشتی تولید می‌کند. با ادامه این روند، ممکن است در آینده موفقیت در مهندسی دی‌ان‌ای افراد معروف نیز به دست آید.
نظرات کاربران