تمساح‌ها به گریه نوزاد انسان واکنش نشان می‌دهند

دیدگاهی بدست آمده است که تمساح‌های نیل، در مقایسه با گریه‌های آرام‌تر، واکنش قوی‌تری به صدای گریه‌های شدید نوزادان انسان و فریادهای بچه‌های شامپانزه و بونوبو نشان می‌دهند.

یافته‌های اخیر نشان می‌دهد که تمساح‌های نیل به صدای گریه‌ی نوزادان انسان و فریادهای بچه‌های شامپانزه و بونوبو با واکنش‌هایی غیرمعمول پاسخ می‌دهند. به علاوه، به نظر می‌رسد تمساح‌ها به گریه‌های با شدت و صدای بلند، واکنش شدیدتری نشان می‌دهند و حتی ممکن است در تشخیص سطح تنش عصبی و فشار از روی صدای گریه، بهتر از انسان‌ها عمل کنند.

اطلاعات منتشر شده در لایوساینس افزوده است که دلایل دقیق این رفتار تمساح‌ها هنوز مشخص نیست؛ آیا این پاسخ ناشی از تلاش آن‌ها برای شکار طعمه‌های آسیب‌پذیر بوده یا احتمالاً به دلایلی دیگر مانند اشتباه‌گرفتن گریه‌های نوزادان با گریه‌های فرزندان خودشان ایجاد می‌شود. با این حال، این نتایج به محققان این امکان را می‌دهد که بهتر درک کنند چگونه این جانداران بزرگ از دنیای اطراف خود تفسیر می‌کنند.

برای جمع‌آوری نتایج این تحقیق، گروهی از محققان صدای گریه‌های نوزادان انسان و صداهای فرزندان شامپانزه و بونوبو را در باغ‌وحش به تمساح‌های نیل پخش کردند و واکنش آن‌ها را به این صداها ضبط کردند. نتایج نشان می‌دهد که بسیاری از تمساح‌ها پس از شنیدن این صداها، سر خود را چرخاندند یا به سمت منبع صدا حرکت کردند. نتایج این تحقیق در تاریخ ۸ اوت در نشریه‌ی مجموعه مقالات انجمن سلطنتی منتشر شد.

واکنش تمساح‌ها به صدای گریه‌ی نوزادان انسان و بونوبو و شامپانزه را مشاهده کردیم، با این حال صدای این گریه‌ها متفاوت بود. برای ارزیابی واکنش تمساح‌ها، محققان از دو نوع صدای ضبط‌شده از گریه‌های نوزادان انسان استفاده کردند: یکی مربوط به زمانی که نوزادان در حمام به‌همراه والدین خود بودند و گریه آرامتر و با شدت کمتری داشتند، و دیگری مربوط به زمان واکسیناسیون در مطب پزشک که گریه با شدت بیشتری داشتند.

مشاهدات نشان می‌دهد که تمساح‌ها به صداهای گریه‌هایی که با انرژی بیشتر در فرکانس‌های صوتی بالاتر همراه بودند و صداهای گریه‌هایی که الگوهای موج صدایشان دارای بی‌نظمی‌هایی بودند (که هر دو اشاره به تنش و فشار عصبی بیشتر می‌کنند)، واکنش شدیدتری نشان دادند.

نویسندگان پژوهش بیان کردند که انسان‌ها معمولاً صداهای گریه‌ای که بلندتر هستند، را با اضطراب و تنش بیشتر مرتبط می‌کنند، اما این تفسیر همیشه دقیق نیست. به‌عنوان نمونه، صداهای گریه‌های بونوبو به‌طور کلی بلندتر از صداهای گریه‌های انسان هستند، اما این امر ممکن است اشتباهی به تصور انسان‌ها درباره فشار و درد بونوبو منجر شود. همچنین، به‌نظر نمی‌رسد که تمساح‌ها به گریه‌های مختلف به شکل متفاوتی واکنش نشان دهند.

نویسندگان ذکر کردند: “تمساح‌ها به طرز ویژه‌ای قادر به ارزیابی میزان تنش و فشار موجود در صدای گریه‌ی نوزادان هستند، بدون در نظر گرفتن نوع گونه‌های مختلف انسان‌سانان.”

احتمال وجود دارد که تمساح‌ها تنش صدا را به عنوان نشانه‌ای از موجودی غذایی پتانسیل در نزدیکی خود انتخاب کنند. محققان اضافه می‌کنند که برخی از تمساح‌ها با شنا در آب به صداها واکنش نشان می‌دهند که می‌تواند به معنای مانور شکار باشد. میریام بوچر، دانشجوی دکتری در دانشگاه کلمسون، می‌گوید: “شنا در آب هم می‌تواند نشان‌دهنده حذر و محتاطت در حال بررسی صدا باشد.”

مهم است به‌یاد داشت که این احتمال وجود دارد که تمساح‌ها به دلایلی غیر از شکار، به این صداها واکنش نشان داده باشند. در این پژوهش، واکنش تمساح‌ها به صدای گریه نوزادان را با سایر صداها مانند گریه تمساح‌های جوان یا صداهای بی‌طرفانه مقایسه نکردند.

تمساح‌ها در مقابل تنش و فشار عصبی بیشتر، واکنش شدیدتری نشان دادند. این امر توسط کنت ولیت، زیست‌شناس سابق در دانشگاه فلوریدا، تایید شده است. ولیت می‌گوید که او هیچ‌گاه تاکنون تماشای تمساح‌ها را با واکنش جدی به گریه نوزادان ندیده است، حتی اگر از اعضای دیگر گروه کروکودیل‌سان می‌آمده باشند.

علاوه بر این، این حیوانات ممکن است به سادگی از جدیدترین صداهایی که در اطرافشان می‌شنوند، کنجکاو باشند. بوچر توضیح می‌دهد: “بر اساس تجربیات قبلی من، تمساح‌ها به‌طور کلی به انواع مختلف اشیاء و صداها کنجکاو می‌شوند.”