تحقیقات توماس کروتر، الهام‌بخش بسیاری از کمپین‌های درختکاری، سبزسازی، و حملات علمی بوده است. او اکنون با یک رویکرد جدید به احیای طبیعت بازگشته است.
توماس کروتر، که سابقاً بوم‌شناس و مشاور ارشد علمی در کمپین “یک تریلیون درخت” سازمان ملل متحد بوده است، در یک کنفرانس در سال ۲۰۲۳ در دبی، به یک اقدام بی‌منتظره پرداخت. او درخواست کرد که وزرای محیط‌زیست تصمیم به توقف درختکاری بگیرند.
چرا؟ در تاریخ ۹ دسامبر، کروتر در یک سخنرانی در “روز طبیعت” ادعا کرد که درختکاری و ایجاد جنگل‌های عظیم، راه‌حلی بدون پایه برای مسائل زیست‌محیطی است. او معتقد است که ظرفیت بسیار زیادی در جنگل‌های مصنوعی برای جذب کربن وجود دارد. اما این جنگل‌ها ممکن است به عنوان بهونه‌ای برای جلوگیری از کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای، به ضرر تنوع زیستی باشند.
مسئولیت اصلی افزایش ناگهانی درختکاری بی‌برنامه به عهده کروتر است. در سال ۲۰۱۹، آزمایشگاه او اعلام کرد که زمین دارای فضای کافی برای کاشت ۱٫۲ تریلیون درخت است و درختکاری می‌تواند تا دو‌سوم از کربنی که انسان‌ها در طول تاریخ در جو رها کرده‌اند، را جذب کند.
این ادعاها باعث ایجاد انگیزه‌های زیادی در زمینه حفاظت از اقلیم شد و مقامات به سرعت به دنبال کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و جذب ایده درختکاری شدند. اما مطالعات کروتر همچنین باعث بروز انتقاداتی از سوی دانشمندان شد. ایشان ادعا کردند که مطالعات کروتر پتانسیل زمین را برای جنگل‌سازی و میزان کاهش انتشار کربن بیش از حد برآورد کرده است.
توماس کروتر اکنون ادعا می‌کند که پیام او اشتباهاً تفسیر شده بوده است. در مقاله‌ی ماه گذشته، او به حفظ جنگل‌های موجود به‌عنوان تأثیر مثبت‌تری نسبت به کاشت درختان جدید اشاره کرد. نتایج تحقیقات جدید او در کنفرانس تغییر اقلیم سازمان ملل متحد در سال ۲۰۲۳ اعلام شد تا “سبزشویی را ازبین ببرد” و ادعاهای بی‌پشتوانه در مورد مزایای درختکاری را به‌عنوان بهانه‌ای برای ادامه‌ی انتشار کربن، متوقف کند.
سوالی که ایجاد می‌شود این است که آیا کشورهای شرکت‌کننده در کنفرانس تغییر اقلیم به سخنرانی کروتر توجه کرده‌اند؟ به عنوان مثال، شرکت نفت امارات متحده عربی درحال پیشبرد یکی از بزرگ‌ترین پروژه‌های نفتی در جهان است. اهداف این شرکت و سایر شرکت‌های نفتی با توافق پاریس که به‌دنبال کاهش گرمایش زمین به ۱٫۵ درجه سانتی‌گراد بود، سازگار نیست. بر اساس نظر محققان، این تناقض معادل سبزشویی است. ذخیره‌سازی کربن در طبیعت می‌تواند موقتی باشد و انتشار سوخت‌های فسیلی را کاهش نمی‌دهد.
کروتر و همکارانش سال‌ها پیش از کمپین “یک تریلیون درخت”، با استفاده از هوش مصنوعی و تصاویر ماهواره‌ای برای تخمین تعداد درختان زمین، یافته‌های خود را به مناطق بزرگ‌تر گسترش دادند و با جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل داده‌ها، در سال ۲۰۱۵ نقشه‌ی تراکم جنگل‌ها را منتشر کردند. بر اساس این نقشه، تعداد درختان زمین سه تریلیون بود. این کمپین از یک میلیارد به یک تریلیون درخت ارتقا یافت، در حالی که برای تحقق این ایده حداقل ۵۰۰ میلیون هکتار زمین لازم بود.
کروتر اکنون تأکید می‌کند که کشورها باید سرمایه‌گذاری‌ها را در جهت کاهش انتشار کربن افزایش دهند. تحقیقات جدید او بر اهمیت حفظ جنگل‌های دست‌نخورده تأکید می‌کند و اظهار دارد که احیای طبیعت بخش اصلی مبارزه با تغییرات آب‌و‌هوایی است.
تحقیقات جدید، انتقادهای کمتری از سوی دانشمندان به وجود آورده است. دانشمندان بیان می‌کنند که ممکن است پتانسیل کربن‌زدایی جنگل‌های موجود، با در نظر گرفتن مناطقی مانند زمین‌های خشک و جنگل‌های پایدار، بیش‌از‌حد مورد ارزیابی قرار گیرد. تخمین‌های گران‌قیمت و بیش‌از‌حد افراز پتانسیل جنگل‌ها ممکن است باعث ارائه تفاسیر نادرست شود. حتی اگر جنگل‌ها به روش صحیح احیا و حفظ شوند، هنوز هم پروژه‌هایی ممکن است به سبزشویی ختم شوند.
توافقات کنفرانس برای اولین‌بار به هدف کنفرانس گلاسکو ۲۰۲۱ برای معکوس‌کردن روند تخریب جنگل‌ها تا سال ۲۰۳۰ و “نیاز به حمایت و افزایش سرمایه‌گذاری” اشاره کرد؛ اما مبارزه با سبزشویی در سطح جهانی بسیار دشوار است. جهان باید سالانه ۷۰۰ میلیارد دلار برای جلوگیری از تخریب طبیعت و تنوع زیستی هزینه کند.
توماس کروتر می‌گوید: “اگر کسی نمی‌گفت باید یک تریلیون درخت بکاریم، بهتر پیش می‌رفتیم. اما شاید آن همه سر‌و‌صدا و توجه به طبیعت نیز به وجود نمی‌آمد تا همه‌ی دانشمندان مسئولی که اکنون در صحنه حضور دارند، ایده‌ی اشتباه را اصلاح و به ایده‌ی درست و خوبی تبدیل کنند.”
نظرات کاربران