بر اساس گزارش نیویورک تایمز و نظرسنجی انجام شده در سال ۲۰۲۳ با مشارکت ۲۲۰۰ بزرگسال آمریکایی، به ازای هر پنج زناشو، یک زوج حداقل گاهی اوقات تصمیم به خواب در اتاق‌های جداگانه از هم می‌گیرند. این پدیده ممکن است به نظر بیاید که خیلی رایج نباشد، اما نشان می‌دهد که حداقل برخی از زناشوها تمایل دارند این تجربه را امتحان کنند.
در نگاه کلی، معمولاً افراد معتقدند که زناشویان و شریکان عاطفی باید بستر خواب خود را با یکدیگر به اشتراک بگذارند. اگرچه خوابیدن در کنار شریک عاطفی ممکن است به تقویت رابطه کمک کند، اما هنوز نظر یکپارچه‌ای درباره فواید دائمی این اقدام وجود ندارد.
به گزارش راهنماتو، جدا کردن بستر یا حتی اتاق خواب، که به عنوان “طلاق‌خواب” شناخته می‌شود، به نظر می‌آید که این پدیده به میزان غیرمعمول فراگیر نباشد. بر اساس آمارهای مرتبط با خواب در آمریکا، از بین ۱۲۵۰ نفری که در یک نظرسنجی شرکت کرده‌اند، ۱.۴ درصد از آن‌ها اعلام کرده‌اند که به مدت ۱ سال یا بیشتر در بسترهایی جدا از شرکای عاطفی‌شان خوابیده‌اند.
به‌طور مهم، بیش از نیمی از این افراد (۵۲.۹ درصد) اعلام کرده‌اند که خوابیدن در بسترهای جداگانه تأثیر مثبتی بر کیفیت خواب آن‌ها داشته است. از طرف دیگر، ۲۵.۷ درصد از افرادی که تجربه جدا شدن در خواب را داشتند، انتخاب کرده‌اند که دوباره کنار هم خواب بروند و این تصمیم باعث بهبود کیفیت خواب آن‌ها شده است.
بیش از یک سوم از زوج‌ها به دلیل تنگنایی حاصل از شرایط زندگی با شریک عاطفی‌شان، به پدیده “طلاق‌خواب” روی آورده‌اند. این موضوع، به گزارش نیویورک تایمز که از نظرسنجی انجام شده در سال ۲۰۲۳ با مشارکت ۲۲۰۰ بزرگسال آمریکایی تهیه شده است، نشان از این دارد که از هر ۵ زوج، حداقل یک زوج گاهی اوقات تصمیم به خواب در اتاق‌های جدا از یکدیگر می‌گیرد. این پدیده ممکن است به نظر کمتر رایج بیاید، اما این نتایج حاکی از این است که برخی افراد ترجیح می‌دهند این تجربه را امتحان کنند.
اصطلاح “طلاق‌خواب” به نظر ممکن است تند و بی‌رحمانه باشد. در این رابطه، هیچ دشمنی یا جداکننده‌ای در جدا کردن اتاق خواب یا بستر وجود ندارد. بر اساس گزارش نیویورک تایمز، زوج‌ها این تصمیم را به دلایل مختلفی گرفته‌اند، از جمله تعارض در برنامه‌ها، نیاز به فضای شخصی بیشتر، بیدار ماندن تا دیروقت، و حتی به دلیل مشکلات خواب شریک عاطفی.
یکی از شرکت‌کنندگان در نظرسنجی بنیاد خواب آمریکا، یک زن ۴۳ ساله از میسوری، به دلیل بارداری در ابتدا از شوهرش جدا از هم خوابیده بود، اما تصمیم گرفتند که این روند را بعد از تولد فرزندشان نیز ادامه دهند.
رجینا اظهار داشت: “ما متوجه شدیم که جدا از یکدیگر بهتر خواب می‌بریم و حالا که ۹ سال است که این روش را انتخاب کرده‌ایم، در اتاق‌های جداگانه می‌خوابیم اما زندگی شخصی و صمیمی خود را حفظ کرده‌ایم.”
مطالعه انجام شده در سال ۲۰۲۰ روی ۱۲ زوج نشان داد که وقتی زوجان در کنار یکدیگر خواب می‌برند، تجربه حرکت سریع چشم (REM) که عمیق‌ترین و منفعت‌بخش‌ترین نوع خواب به شمار می‌رود و به تعمیر حافظه مغز و تنظیم احساسات کمک می‌کند، در آن‌ها ۱۰ درصد افزایش یافت.
یک مطالعه دیگر با مشارکت ۱۰۰۰ نفر نشان داد که به اشتراک‌گذاری بستر با شریک عاطفی منجر به خواب بیشتر، کاهش خستگی در صبح روز بعد و خوابیدن سریع‌تر می‌شود. بنابراین، همخوابی یک برد دیگر این مسئله است.
به طور قاطعانه می‌توان گفت که یک خواب باکیفیت، که تقطیع نشود و برنامه منظمی داشته باشد، برای سلامت جسمی و ذهنی ضروری است. اگر این کیفیت خواب از دست برود، بهره‌وری کاهش می‌یابد، تمرکز دشوار می‌شود و خطرات بلندمدت بیماری افزایش می‌یابد. به همین دلیل متخصصان توصیه می‌کنند: “زمانی که به موضوع طلاق‌خواب می‌پردازید، بهتر است روشی را انتخاب کنید که برای شما، همسرتان و در نهایت رابطه‌تان مناسب باشد. این پدیده برای برخی افراد ممکن است مفید باشد و برای برخی دیگر نه. همان‌طور که در خواب هیچ فرمول ثابتی وجود ندارد، در این موضوع نیز نمی‌توان یک پاسخی یک‌اندازه‌ای داشت.
نظرات کاربران