جشنواره ونیز ۲۰۲۴: سینما در اوج با جوکر ۲ و ماریا

در این مطلب به معرفی فیلم‌های بخش اصلی و رقابتی هشتاد و یکمین جشنواره فیلم ونیز خواهیم پرداخت که از جمله رویدادهای مورد انتظار امسال است. کارگردانانی مانند پدرو آلمودوار، پابلو لارائین و تاد فیلیپس به همراه بسیاری دیگر، با جدیدترین آثار خود در جشنواره ونیز ۲۰۲۴ حضور دارند.

هشتاد و یکمین جشنواره فیلم ونیز از ۲۸ اوت تا ۷ سپتامبر ۲۰۲۴ در شهر ونیز ایتالیا برگزار می‌شود. این جشنواره که قدیمی‌ترین جشنواره فیلم جهان است، نخستین بار در سال ۱۹۳۲ برگزار شد و اکنون در کنار جشنواره‌هایی مانند کن و برلین، از مهم‌ترین رویدادهای سینمایی جهان به شمار می‌آید. جشنواره ونیز به‌خاطر شیر طلایی خود که به بهترین فیلم در بخش مسابقه اصلی اهدا می‌شود، شهرت دارد. این جایزه که در سال ۱۹۴۹ معرفی شد، اکنون به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین جوایز صنعت فیلم شناخته می‌شود. علاوه بر شیر طلایی، جوایز دیگری همچون شیر نقره‌ای برای بهترین کارگردان و جایزه ویژه هیئت داوران نیز از دیگر جوایز مهم این جشنواره هستند.

جشنواره فیلم ونیز که به‌صورت رسمی با عنوان “جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز” شناخته می‌شود، هر سال در شهر ونیز ایتالیا و معمولاً از اواخر اوت تا اوایل سپتامبر برگزار می‌شود. این جشنواره که یکی از جنجالی‌ترین رویدادهای سینمایی است، به نمایش فیلم‌هایی از کارگردانان برجسته‌ای همچون رومن پولانسکی، لوک بسون و وودی آلن پرداخته است، حتی زمانی که این کارگردانان با پرونده‌های قضایی مواجه بودند. همچنین، محدودیت حضور کارگردانان زن در رقابت اصلی این جشنواره به بحث‌ها درباره برابری جنسیتی در صنعت سینما دامن زده است. این موضوع نشان‌دهنده پیشگامی جشنواره ونیز در مواجهه با چالش‌ها و پیچیدگی‌های زنان در صنعت سینما است. جشنواره ونیز با وجود تمامی جنجال‌ها، همچنان به‌عنوان یک پلتفرم مهم برای نمایش هنر سینما و ارتباط آن با جامعه از طریق گفت‌وگو در اشکال مختلف مطرح است.

این جشنواره در منطقه لیدوی ونیز، شمال ایتالیا و در نزدیکی خلیج آدریاتیک برگزار می‌شود. منطقه‌ای که با ترکیب موقعیت تاریخی و سنت غنی، به مقصدی محبوب برای تهیه‌کنندگان، سینماگران و سینمادوستان تبدیل شده است. از همان ابتدا، هدف جشنواره افزایش آگاهی سینمادوستان و ترویج سینمای بین‌المللی در تمام اشکال آن، چه به‌عنوان هنر، سرگرمی یا صنعت، بوده است. علاوه بر این، جشنواره ونیز به ترویج آزادی بیان و گفت‌وگوی صمیمی بین فیلم‌سازان و مخاطبان می‌پردازد. در مجموع، جشنواره فیلم ونیز به گرامی‌داشت هنر سینما، تقویت گفت‌وگو میان سینماگران و سینمادوستان، و تقدیر از فیلم‌سازان برجسته از سراسر جهان می‌پردازد. هیئت داوران بین‌المللی جشنواره ونیز ۸۱ به ریاست ایزابل هوپر و با حضور افرادی چون جیمز گری، اندرو هیگ و جانگ زئی برگزار خواهد شد.

بسیاری از فیلم‌هایی که ابتدا توسط پیترانجلو بوتافوکو، رئیس جشنواره فیلم ونیز، و آلبرتو باربرا، مدیر هنری جشنواره، معرفی شدند، از آثار پرانتظار امسال بودند. با این حال، فهرست نهایی بخش رقابتی نیز با انتخاب‌های غافلگیرکننده‌ای همراه بود. از جمله فیلم‌های مورد انتظاری که در بخش رقابت اصلی حضور دارند، می‌توان به ساخته تاد فیلیپس یعنی  Joker: Folie à Deux  (جوکر: جنون مشترک) با بازی واکین فینیکس و لیدی گاگا اشاره کرد. این فیلم یکی از پرمخاطب‌ترین آثار این بخش است و پنج سال پس از موفقیت  Joker  (جوکر) تاد فیلیپس که برنده شیر طلایی ونیز شد و سپس نامزد ۱۱ جایزه اسکار شد، واکین فینیکس جایزه بهترین بازیگر مرد را دریافت کرد و فیلم بیش از ۱ میلیارد دلار در گیشه فروش داشت. با این پیشینه، ساخت دنباله آن توسط برادران وارنر قابل پیش‌بینی بود، اما این‌که این بار نیز بتواند جایزه اصلی ونیز را به دست آورد، کمی بعید به نظر می‌رسد.

قسمت دوم «جوکر» نه‌تنها بازگشت فیلیپس و فینیکس را به همراه دارد، بلکه با توجه به مصاحبه‌ها و نظرات برخی منتقدان که فیلم را دیده‌اند و همچنین تعاریف فینیکس، بازگشتی برای لیدی گاگا نیز محسوب می‌شود که از سال ۲۰۱۸ و با نامزدی در اسکار برای ایفای نقش در فیلم A Star Is Born (ستاره‌ای متولد شده است) در سینما حضور نداشت. همچنین حضور تیلدا سوینتن و جولین مور در فیلم  The Room Next Door  (اتاق همسایه بغلی) به کارگردانی پدرو آلمودوار، جشنواره امسال ونیز را جذاب‌تر کرده است. این فیلم اولین فیلم بلند انگلیسی‌زبان آلمودوار پس از دو فیلم کوتاه او به زبان انگلیسی، یعنی  Strange Way of Life  و  The Human Voice  است که این دو فیلم کوتاه به ترتیب در جشنواره کن و ونیز سال گذشته به نمایش درآمدند.

لوکا گوادانینو، کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس و تهیه‌کننده ایتالیایی، امسال با فیلم Queer (کوئیر) در جشنواره ونیز حضور دارد. این فیلم براساس رمان ویلیام اس. باروز ساخته شده و بازیگرانی چون دنیل کریگ، درو استارکی، لسلی منویل و جیسون شوارتزمن در آن نقش‌آفرینی کرده‌اند. همچنین پابلو لارائین، کارگردان شیلیایی که به ساخت فیلم‌های زندگی‌نامه‌ای شهرت دارد، امسال با فیلمی در همین ژانر به نام Maria (ماریا) و با بازی آنجلینا جولی به جشنواره آمده است. نیکول کیدمن، دیگر چهره معروف حاضر در جشنواره امسال است که در فیلم Babygirl (بیبی‌گرل) به کارگردانی هالینا رین و در کنار آنتونیو باندراس و ژان رنو بازی کرده است. بردی کوربت، کارگردان آمریکایی که پیش‌تر با فیلم‌های Childhood of a Leader (کودکی یک رهبر) و Vox Lux (وکس لوکس) در جشنواره ونیز حضور داشت، امسال نیز اولین نمایش جهانی فیلم جدیدش The Brutalist (بروتالیست) را در ونیز خواهد داشت.

در مورد هیئت داوران جشنواره فیلم ونیز ۲۰۲۴ باید گفت که ایزابل هوپر، بازیگر سرشناس فرانسوی، ریاست آن را برعهده دارد. جیمز گری، کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس آمریکایی که چهار بار نامزد نخل طلایی کن و دو بار نامزد شیر طلایی و برنده شیر نقره‌ای از جشنواره ونیز شده است و آخرین فیلمش Ad Astra (به‌سوی ستارگان) بود، یکی از داوران اصلی این دوره از جشنواره خواهد بود. سایر داوران شامل اندرو هیگ، کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس انگلیسی، آگنیشکا هولاند، کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس لهستانی، کلبر مندونسا فیلیو، کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس برزیلی، و جانگ زئی، بازیگر فیلم‌های Memoirs Of A Geisha (خاطرات یک گیشا) و Crouching Tiger, Hidden Dragon (ببر خیزان، اژدهای پنهان) هستند که همگی زیر نظر ایزابل هوپر داوری خواهند کرد. فیلم افتتاحیه جشنواره، Beetlejuice Beetlejuice (بیتل‌جوس بیتل‌جوس) به کارگردانی تیم برتون خواهد بود که در تاریخ ۶ سپتامبر ۲۰۲۴ اکران می‌شود. مایکل کیتون و وینونا رایدر بار دیگر در این فیلم نقش‌آفرینی کرده و تیم برتون نیز مانند قسمت اول، کارگردانی آن را برعهده دارد. کاترین اوهارا، جنا اورتگا، مونیکا بلوچی و ویلم دفو از دیگر بازیگران این فیلم هستند.

جشنواره فیلم ونیز بخش‌های متعددی دارد که بخش‌های اصلی آن شامل مسابقه اصلی، خارج از رقابت (داستانی و غیرداستانی)، افق‌ها و نمایش‌های ویژه است. در این مطلب به معرفی مختصر فیلم‌های بخش اصلی و رقابتی خواهیم پرداخت و در انتها نیز به آثاری که در دیگر بخش‌ها به نمایش درمی‌آیند، اشاره خواهیم کرد. همراه سیمدخت باشید.

فیلم های جشنواره ونیز ۲۰۲۴ در بخش مسابقه اصلی

فیلم The Room Next Door

اتاق همسایه بغلی

کارگردان: پدرو آلمودوار | نویسندگان: پدرو آلمودوار و سیگرید نونز | بازیگران: تیلدا سوینتن، جولین مور، جان تورتورو و آلساندرو نیوولا

محصول کشور اسپانیا | اولین نمایش جهانی در جشنواره ونیز ۲۰۲۴

دو فیلم کوتاه The Human Voice (صدای انسان) و Strange Way of Life (راه عجیب زندگی) از پدرو آلمودوار، کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس و تهیه‌کننده اسپانیایی، به‌عنوان نقاط برجسته‌ای در کارنامه این کارگردان خوش‌نام شناخته می‌شوند و به‌نوعی رنسانسی در اواخر دوران حرفه‌ای او به‌شمار می‌آیند. این دو فیلم انگلیسی‌زبان، اولین تجربه‌های آلمودوار در ساخت اثری به این زبان بین‌المللی بودند. اکنون، او اولین فیلم بلند سینمایی خود به زبان انگلیسی را با عنوان The Room Next Door (اتاق همسایه بغلی) ساخته است که در بخش اصلی جشنواره فیلم ونیز ۲۰۲۴ حضور دارد. این فیلم با بازی تیلدا سوینتن، جولین مور، جان تورتورو و آلساندرو نیوولا، اولین نمایش جهانی خود را در ونیز ۲۰۲۴ خواهد داشت و سپس توسط شرکت Warner Bros. Pictures در تاریخ ۱۸ اکتبر ۲۰۲۴ به‌اکران عمومی درمی‌آید. لازم به ذکر است که پدرو آلمودوار این فیلم را براساس رمان What Are You Going Through اثر سیگرید نونز ساخته و دو شهر مادرید و نیویورک به‌عنوان لوکیشن‌های اصلی فیلم انتخاب شده‌اند. پدرو آلمودوار، فیلم‌سازی مشهور و محبوب، با آثار برجسته‌ای چون All About My Mother (همه چیز دربارهٔ مادرم)، Talk to Her (با او حرف بزن)، Bad Education (تربیت بد)، Volver (بازگشت)، Broken Embraces (آغوش‌های گسسته)، Pain and Glory (درد و شکوه) و Parallel Mothers (مادران موازی) شناخته می‌شود.

خلاصه داستان: این فیلم داستان شخصیت اینگرید (با بازی جولین مور) و مارتا (با بازی تیلدا سوینتن) را روایت می‌کند که در جوانی دوستانی صمیمی بودند و برای یک مجله کار می‌کردند. بااین‌حال، گذر زمان و شرایط زندگی آن‌ها را از هم جدا می‌کند. پس از سال‌ها دوری و بی‌خبری، این دو دوست در یک موقعیت پرتنش، اما جذاب، دوباره با یکدیگر ملاقات می‌کنند و به‌نوعی مانند گذشته، متحد و همکار می‌شوند. این فیلم به نمایش روابط تیره و پیچیده بین یک مادر و دختر می‌پردازد و تلاش‌های شخصیت اینگرید، به‌عنوان دوست مشترک، برای آشتی دادن آن‌ها را به تصویر می‌کشد.

فیلم Battlefield

میدان جنگ

عنوان اصلی Campo di battaglia

کارگردان: جیانی آملیو | نویسندگان: جیانی آملیو و آلبرتو تاراگلیو | بازیگران: الساندرو بورگی، گابریل مونتسی و فدریکا روزلینی

محصول کشور ایتالیا | اولین نمایش جهانی در جشنواره ونیز ۲۰۲۴

جیانی آملیو، کارگردان و نویسنده ایتالیایی متولد ۱۹۴۵ در سن پیترو دی ماگیزانو، ایالت کاتانزارو، از همان دوران جوانی به سینما و فیلم‌سازی علاقه‌مند بود، اگرچه در دانشگاه فلسفه خواند. او پس از تحصیل به‌عنوان فیلم‌بردار و دستیار کارگردان در شبکه تلویزیونی دولتی ایتالیا، RAI، مشغول به کار شد. آملیو از سال ۱۹۸۲ با فیلم Blow to the Heart که به موضوع تروریسم ایتالیایی می‌پرداخت، در جشنواره فیلم ونیز حضور یافت. در سال ۱۹۹۱ فیلم Open Doors* را ساخت که با بازی جیان ماریا ولونته، نامزد بهترین فیلم غیرانگلیسی‌زبان در اسکار شد. یک سال بعد، فیلم The Stolen Children را کارگردانی کرد که جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره فیلم کن ۱۹۹۲ را به دست آورد. اگرچه نام آملیو در سطح جهانی چندان شناخته‌شده نیست، اما او یکی از کارگردانان برجسته و قدیمی سینمای ایتالیا است که تجربه زیادی در فیلم‌سازی دارد و آثار او با جوایز معتبری نیز همراه بوده‌اند. حال باید دید که او در جشنواره فیلم ونیز ۲۰۲۴ با اثر جدید خود چه خواهد کرد.

خلاصه داستان: فیلم در دوران جنگ جهانی اول روایت می‌شود و داستان دو دوست دوران کودکی به نام‌های استفانو و جورجیو را دنبال می‌کند که در بزرگسالی به‌عنوان افسر پزشکی در یک بیمارستان نظامی با هم همکاری می‌کنند. رابطه این دو دوست قدیمی نه‌تنها به‌خاطر عشق مشترکشان به یک زن، بلکه به‌واسطه دیدگاه‌های متفاوت و متضادی که در طول زمان درباره وظایفشان به‌عنوان پزشک پیدا می‌کنند، آزمایش می‌شود. یکی از آن‌ها به‌طور مخفیانه شرایط سربازان بدحال را بدتر می‌کند تا از بازگشت آن‌ها به خط مقدم جنگ و مرگ حتمی‌شان جلوگیری کند، درحالی‌که دیگری دیدگاهی کاملاً متفاوت دارد. ساخته جیانی آملیو به بررسی وظیفه‌شناسی، دوستی، و تصمیمات اخلاقی پیچیده می‌پردازد و این مضامین به این درام تاریخی عمق بیشتری بخشیده‌اند.

فیلم And Their Children After Them

فرزندانشان پس از آن‌ها

عنوان اصلی Leurs Enfants Après Eux

کارگردانان: لودویک و زوران بوکرما | نویسندگان: لودویک و زوران بوکرما و نیکلاس ماتیو | بازیگران: پل کرچر، ژیل للوچ و لودیوین ساگنیر

محصول کشور فرانسه | اولین نمایش جهانی در جشنواره ونیز ۲۰۲۴

لودویک و زوران بوکرما، برادران دوقلوی فرانسوی، زادهٔ ۵ ژوئن ۱۹۹۲ در مارماند فرانسه هستند. این دو به‌عنوان کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس با همکاری یکدیگر آثاری خلق کرده‌اند که تأثیر قابل توجهی بر سینمای معاصر فرانسه داشته است. آن‌ها در مدرسهٔ سینمایی شهر خود، که توسط لوک بسون، کارگردان معروف فرانسوی تأسیس شده بود، تحصیلات سینمایی خود را به‌پایان رساندند. لودویک و زوران با هم چندین فیلم کوتاه ساخته‌اند که از میان آن‌ها، آثار Perrault, La Fontaine, Mon Cul و Ich bin eine Tata شناخته‌شده‌ترین هستند.

در سال ۲۰۲۲، آن‌ها به‌منظور ساخت اقتباسی سینمایی از رمان نیکلاس ماتیو با عنوان “فرزندانشان پس از آن‌ها” آماده شدند و فیلم‌برداری این پروژه در تابستان ۲۰۲۳ آغاز شد. بازیگرانی چون پل کرچر، ژیل للوچ، سید العلمی و لودیوین ساگنیر در این فیلم ایفای نقش کرده‌اند. برادران بوکرما تحت تأثیر رمان‌های استیون کینگ و آثار سینمایی او قرار گرفته‌اند و همچنین ساخته‌های کارگردانان بزرگی مانند مارتین اسکورسیزی، پل توماس اندرسون و استیون اسپیلبرگ بر کارهایشان تأثیر زیادی داشته است. امسال، آن‌ها با فیلم “Leurs Enfants Après Eux” در جشنواره فیلم ونیز ۲۰۲۴ حضور دارند.

مضامین اصلی در آثار این دو برادر شامل رئالیسم اجتماعی، انزوا و اجتماع، جوانی و گذار به میان‌سالی و مسائل زیست‌محیطی و اجتماعی است. آن‌ها با ترکیب ژانرهای مختلف، این مضامین را در قالب روایت‌هایی سرگرم‌کننده و با بازتاب‌های عمیق اجتماعی و فرهنگی به تصویر می‌کشند.

خلاصه داستان: رمان نیکلاس ماتیو، نویسنده فرانسوی، در ۲۲ اوت ۲۰۱۸ منتشر شد و داستان آن در دهه ۱۹۹۰ در مناطق حاشیه‌نشین شرق فرانسه جریان دارد. این رمان به زندگی نوجوانانی می‌پردازد که در محیطی تحت تأثیر صنعت‌زدایی رشد می‌کنند. داستان، چهار تابستان از زندگی چند نوجوان را روایت می‌کند و مبارزات، رؤیاها و چالش‌های اجتماعی-اقتصادی آن‌ها را به تصویر می‌کشد. این رمان تصویری دقیق از تأثیر زوال صنعتی بر نسل جوان ارائه می‌دهد و به بررسی موضوعاتی مانند هویت، تحرک اجتماعی و جستجوی معنا در دنیایی در حال تغییر می‌پردازد.

یکی از شخصیت‌های اصلی، آنتونی، پسری ۱۴ ساله است که به‌همراه پسرعمویش یک قایق (کانو) می‌دزدند تا آن سوی دریاچه را کشف کنند. این ماجراجویی، آغاز سفری است که آن‌ها را به تجربه عاشقانه‌های کوتاه و مواجهه با واقعیت‌های خشن زندگی در دوران نوجوانی می‌کشاند.

فیلم The Brutalist

بروتالیست

کارگردان: بردی کوربت | نویسندگان: بردی کوربت و مونا فستولد | بازیگران: آدرین برودی، فلیسیتی جونز، جاناتان هاید و گای پیرس

محصول کشورهای ایالات متحده آمریکا، انگلستان و مجارستان | اولین نمایش جهانی در جشنواره ونیز ۲۰۲۴

بردی کوربت، بازیگر، کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس آمریکایی، در ۱۷ اوت ۱۹۸۸ در اسکاتسدیل آریزونا به دنیا آمد. او در سنین جوانی با حضور در برنامه‌های تلویزیونی مانند The King of Queens و 24 وارد دنیای بازیگری شد و با نقش‌آفرینی در فیلم‌هایی همچون Thirteen، Mysterious Skin، Thunderbirds و Funny Games شناخته شد. کوربت نخستین تجربه کارگردانی خود را در سال ۲۰۱۵ با ساخت فیلم The Childhood of a Leader رقم زد؛ فیلمی که در هفتادودومین جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز موفق به کسب جوایز بهترین فیلم اول یک کارگردان و بهترین کارگردانی شد. این موفقیت نشان‌دهنده آشنایی خوب کوربت با فضای جشنواره فیلم ونیز است، جایی که او با تجربه‌ای بیشتر در سال ۲۰۱۸ نیز با فیلم Vox Lux، با بازی ناتالی پورتمن و جود لا، حضور داشت. جدیدترین اثر او، فیلم  The Brutalist، یک پروژه جاه‌طلبانه است که در جشنواره فیلم ونیز ۲۰۲۴ به نمایش درخواهد آمد.

کوربت علاوه بر فعالیت‌های سینمایی، در کارگردانی موزیک ویدئو و شرکت در پروژه‌های مستقل نیز نقش داشته است. آثار او اغلب به بررسی مضامین پیچیده می‌پردازند و دیدگاه منحصربه‌فردش را به‌عنوان یک فیلم‌ساز با تجربه بازیگری منعکس می‌کنند. انتقال کوربت از بازیگری به کارگردانی، تحت تأثیر تجربیاتش با کارگردانان مشهور و اشتیاقش به کاوش در موضوعات تاریخی و روان‌شناختی بوده است. او از فیلم‌سازانی چون استنلی کوبریک و اینگمار برگمن به‌عنوان تأثیرگذاران اصلی بر بینش خلاقانه‌اش یاد می‌کند.

خلاصه داستان:  The Brutalist  فیلمی درام به‌کارگردانی بردی کوربت است که همراه با شریک زندگی‌اش، مونا فستولد، فیلم‌نامه آن را نوشته است. در این فیلم، بازیگرانی چون آدرین برودی، فلیسیتی جونز، جو آلوین، آلساندرو نیوولا، جاناتان هاید و گای پیرس به ایفای نقش پرداخته‌اند، که آن را به فیلمی پربازیگر تبدیل کرده است. داستان فیلم به مدت حدود ۳۰ سال از زندگی لازلو توث، معمار یهودی مجارستانی‌تبار که از هولوکاست جان سالم به‌در برده، می‌پردازد. پس از پایان جنگ جهانی دوم، لازلو و همسرش ارزسبت به ایالات متحده مهاجرت می‌کنند تا به دنبال «رؤیای آمریکایی» باشند. لازلو که در ابتدا با فقر و مشکلات زندگی دست‌وپنجه نرم می‌کند، با عقد قراردادی با مشتری مرموز و ثروتمند به‌نام هریسون لی ون بورن، زندگی‌اش به‌طور چشمگیری تغییر می‌کند. باید ذکر کرد که  The Brutalist  بر اساس داستانی واقعی نیست و یک روایت تخیلی است که توسط بردی کوربت و مونا فستولد خلق شده است. با این حال، فیلم از وقایع تاریخی و تجربیات بسیاری از مهاجران و بازماندگان هولوکاست که پس از جنگ جهانی دوم به دنبال زندگی جدیدی در ایالات متحده بودند، الهام گرفته است.

فیلم The Quiet Son

پسر آرام

کارگردانان: دِلفین و موریل کولن | نویسندگان: دِلفین و موریل کولن و لوران پتیتمانگین | بازیگران: وینسنت لیندون و بنجامین وویسین

محصول کشور فرانسه | اولین نمایش جهانی در جشنواره ونیز ۲۰۲۴

دلفین و موریل کولن، خواهران فرانسوی، امسال با فیلم  The Quiet Son (پسر آرام) در جشنواره فیلم ونیز ۲۰۲۴ حضور دارند. این دو خواهر به‌خاطر فیلم‌های تأمل‌برانگیز و نگاهی پویا به کارگردانی شناخته شده‌اند. موریل کولین فعالیت حرفه‌ای خود را در دهه ۱۹۹۰ به‌عنوان فیلم‌بردار و دستیار دوربین آغاز کرد و از مدرسه معتبر لویی لومیر فارغ‌التحصیل شد. او در پروژه‌های مستند مختلفی کار کرده است. دلفین کولین علاوه بر کارگردانی، رمان‌نویس نیز است و آثار متعددی به‌چاپ رسانده است. همکاری این دو خواهر در زمینه فیلم‌سازی از سال ۱۹۹۷ با فیلم کوتاه  Il faut imaginer Sisyphe heureux  آغاز شد.

از جمله آثار قابل توجه آن‌ها می‌توان به فیلم کمدی-درام 17 Girls  اشاره کرد که بر اساس داستان واقعی گروهی از دختران نوجوان آمریکایی ساخته شده بود که همزمان تصمیم به بارداری گرفتند و نخستین بار در جشنواره فیلم کن ۲۰۱۱ به نمایش درآمد. در سال ۲۰۱۶، دلفین و موریل کولین فیلم درام و جنگی  The Stopover را ساختند که به‌موضوع سربازان زن در زمان مرخصی پس از خدمت در افغانستان می‌پردازد. این فیلم در جشنواره کن ۲۰۱۶ در بخش نوعی نگاه به نمایش درآمد و جایزه بهترین فیلم‌نامه را از آن خود کرد.

دلفین و موریل کولین به‌سراغ موضوعات حساس اجتماعی می‌روند و انتظار می‌رود فیلم جدید آن‌ها نیز به‌این رویکرد ادامه دهد. به نظر می‌رسد The Quiet Son نمونه‌ای از ویژگی‌های بارز کار این دو خواهر باشد، با توجه به نگاه ریزبین آن‌ها به مسائل اجتماعی پیچیده، از جمله خشونت، افراط‌گرایی سیاسی و مبارزات زنان. سبک آن‌ها شامل طنین عاطفی عمیق و تعهد به‌کاوش در موضوعات پیچیده با دقت و حساسیت در جزئیات است.

خلاصه داستان: در فیلم «پسر آرام»، وینسنت لیندون و بنجامین وویسین نقش پدر و پسری را ایفا می‌کنند که ایدئولوژی‌های سیاسی متفاوت آن‌ها را از هم جدا کرده است. داستان حول محور شخصیت پیر، پدری فداکار در پنجاه‌سالگی، می‌چرخد که به‌تنهایی دو پسرش را بزرگ کرده است. وقتی پسر کوچکترش، لوئیس، خانه را ترک کرده و به دانشگاه سوربن در پاریس می‌رود، پسر بزرگترش، فوس، به فردی گوشه‌گیر تبدیل شده و به گروه‌های افراطی راست‌گرایانه می‌پیوندد. این تغییر در فوس، باعث می‌شود که پیوندهای خانوادگی به چالش کشیده شود. فیلم «پسر آرام» به بررسی تنش‌های سیاسی در فرانسه معاصر، به‌ویژه ظهور راست افراطی، می‌پردازد و تلاش می‌کند شکاف ایدئولوژیک بین نسل‌ها را به تصویر بکشد. در این فیلم، شخصیت پیر نماینده ارزش‌های سنتی و موضع سیاسی معتدل است، در حالی که پسر بزرگترش، فوس، به تدریج به ایدئولوژی‌های رادیکال راست‌گرا نزدیک می‌شود.

فیلم Vermilion

سرخابی

عنوان اصلی Vermiglio

کارگردان: مائورا دلپرو | نویسنده: مائورا دلپرو | بازیگران: توماسو راگنو، روبرتا روولی و مارتینا اسکرینزی

محصول کشورهای ایتالیا، فرانسه و بلژیک | اولین نمایش جهانی در جشنواره ونیز ۲۰۲۴

مائورا دلپرو، کارگردان و نویسنده، در ۳ اکتبر ۱۹۷۵ در بولزانو، ایتالیا به‌دنیا آمد. او بیشتر به خاطر فیلم درام «مادرانه» (Maternal) که در سال ۲۰۱۹ ساخته است، شناخته می‌شود. دلپرو تحصیلات خود را در رشته ادبیات از دانشگاه بولونیا آغاز کرد و سپس در دانشگاه سوربن به تحصیل ادامه داد. بعد از آن، در مرکز آموزش حرفه‌ای SICA در بوئنوس آیرس، آرژانتین، به یادگیری فیلم‌سازی پرداخت.

حرفه او با ساخت مستندهایی مانند «معلمان» (Teachers) و «نادیا و سوتا» (Nadia and Sveta) آغاز شد که هر دو در جشنواره فیلم تورینو (Torino Film Festival) به نمایش درآمدند. مستند «نادیا و سوتا» نامزد دریافت جایزه بهترین فیلم مستند در پنجاه‌وهشتمین دوره جوایز دیوید دی دوناتلو (David di Donatello Awards) شد.

اولین فیلم بلند سینمایی دلپرو، «مادرانه»، در هفتادودومین جشنواره فیلم لوکارنو (Locarno Film Festival) به نمایش درآمد و با استقبال گسترده منتقدان مواجه شد و جایزه هیئت داوران این جشنواره را به‌دست آورد. این فیلم برگرفته از تجربیات او به‌عنوان معلم در آرژانتین و نمایش زندگی مادران نوجوان در خانه‌های تحت سرپرستی راهبه‌ها است.

در سال جاری، مائورا دلپرو با فیلم جدیدش «سرخابی» (Vermilion) که به زبان ایتالیایی Vermiglio نام دارد، در جشنواره فیلم ونیز ۲۰۲۴ حضور دارد. این فیلم، که به‌عنوان نماینده کشور ایتالیا در جشنواره ونیز به نمایش درمی‌آید، ممکن است شانس دریافت شیر طلایی ونیز را داشته باشد. با توجه به موفقیت‌های قبلی دلپرو، امکان موفقیت و درخشش این فیلم در جشنواره ونیز نیز وجود دارد.

خلاصه داستان: فیلم درام «سرخابی» (Vermiglio)، که به‌طور مشترک توسط ایتالیا، فرانسه و بلژیک تولید شده، در اواخر جنگ جهانی دوم در ایتالیا روایت می‌شود. داستان فیلم به زندگی سه خواهر در یک دهکده کوهستانی کوچک می‌پردازد و تأثیر ورود یک سرباز به دهکده بر تغییرات رفتاری این سه خواهر را بررسی می‌کند. این تغییرات باعث ایجاد دگرگونی‌های عجیب و چالش‌های غیرمنتظره‌ای در زندگی آن‌ها می‌شود. فیلم به بررسی موضوعاتی همچون خانواده، انعطاف‌پذیری رفتاری و تأثیر جنگ بر زندگی شخصی افراد می‌پردازد.

فیلم Sicilian Letters

نامه‌های سیسیلی

عنوان اصلی Iddu

کارگردانان: فابیو گراسادونیا و آنتونیو پیاتزا | نویسندگان: فابیو گراسادونیا و آنتونیو پیاتزا | بازیگران: الیو آلمانو و تونی سرویلو

محصول کشورهای ایتالیا و فرانسه | اولین نمایش جهانی در جشنواره ونیز ۲۰۲۴

فابیو گراسادونیا، متولد ۸ ژوئن ۱۹۶۸ در پالرموی ایتالیا، فعالیت خود را به‌عنوان فیلم‌نامه‌نویس آغاز کرد و سپس به کارگردانی روی آورد. او در رشته‌های ادبیات و سینما تحصیل کرده است. آنتونیو پیاتزا، متولد ۲۴ فوریه ۱۹۷۰ در میلان، پیش از ورود به عرصه کارگردانی، مانند گراسادونیا، به‌عنوان فیلم‌نامه‌نویس فعالیت می‌کرد. تحصیلات پیاتزا در تورین به‌پایان رسید و آشنایی او با گراسادونیا به‌همین شهر برمی‌گردد.

این دو با همکاری در ساخت فیلم کوتاه «ریتا» در سال ۲۰۰۹، تجربه مشترک خود را آغاز کردند و این فیلم کوتاه موفق به کسب جوایز متعددی در جشنواره‌های مختلف شد. در سال ۲۰۱۳، آن‌ها اولین فیلم بلند سینمایی خود را به‌نام «سالوو» ساختند که برای نخستین بار در جشنواره فیلم کن به نمایش درآمد و جایزه بزرگ هفته منتقدان را به‌دست آورد.

در سال ۲۰۱۷، این دو کارگردان فیلم «داستان ارواح سیسیلی» را ساختند که در جشنواره کن بخش هفته منتقدان را افتتاح کرد و مورد تشویق ده دقیقه‌ای قرار گرفت. این فیلم بر اساس داستانی واقعی ساخته شد و موفق به کسب جایزه دیوید دی دوناتلو برای بهترین فیلم‌نامه اقتباسی شد.

آخرین همکاری مشترک فابیو گراسادونیا و آنتونیو پیاتزا، فیلم «نامه‌های سیسیلی» است که در بخش اصلی جشنواره فیلم ونیز ۲۰۲۴ با بیست فیلم دیگر رقابت خواهد کرد.

خلاصه داستان: فیلم «نامه‌های سیسیلی» (Sicilian Letters) درام و جنایی به‌کارگردانی فابیو گراسادونیا و آنتونیو پیاتزا، با بازی الیو آلمانو در نقش ماتئو مسینا دنارو، رئیس بدنام مافیای سیسیلی، و تونی سرویلو در نقش کاتلو، عامل سرویس مخفی ایتالیا، روایت می‌شود. داستان در اوایل دهه ۲۰۰۰ می‌گذرد و بر محور شخصیت کاتلوی سیاستمدار می‌چرخد که تلاش می‌کند حرفه خود را با کمک سرویس مخفی ایتالیا احیا کند و آخرین رئیس شناخته‌شده کوزا نوسترا، ماتئو مسینا دنارو، را ردیابی و دستگیر کند. این دو شخصیت از طریق نامه‌نگاری با یکدیگر مکاتبه کرده و بازی پرتنش موش و گربه‌ای را به‌وجود می‌آورند. فیلم در لوکیشن‌های مختلفی در سیسیل فیلم‌برداری شده و مراحل فیلم‌برداری آن در سال ۲۰۱۳ به پایان رسیده است. در ابتدا قرار بود فیلم بر اساس رمان «نامه‌هایی به کاتلو» نوشته سالواتوره موگنو ساخته شود که درباره ماتئو مسینا دنارو، معروف به «آخرین پدرخوانده»، است؛ اما در نهایت، فیلم بر اساس این رمان ساخته نشده است.

فیلم Queer

کوئیر

کارگردان: لوکا گوادانینو | نویسندگان: ویلیام اس. باروز و جاستین کوریتزکس | بازیگران: دنیل کریگ، درو استارکی و لسلی منویل

محصول کشورهای ایتالیا و ایالات متحده آمریکا | اولین نمایش جهانی در جشنواره ونیز ۲۰۲۴

لوکا گوادانینو، کارگردان، تهیه‌کننده و فیلم‌نامه‌نویس برجسته ایتالیایی، به‌خاطر فیلم‌هایش که به داستان‌های احساسی پیچیده و بصری زیبا شناخته می‌شود، معروف است. او در ۱۰ اوت ۱۹۷۱ در پالرموی ایتالیا به‌دنیا آمد و بخش از دوران کودکی خود را در اتیوپی گذراند. به‌دلیل جنگ داخلی در اتیوپی، خانواده‌اش به ایتالیا بازگشتند.

گوادانینو فعالیت هنری خود را با ساخت فیلم‌های کوتاه و مستند آغاز کرد و اولین فیلم بلند سینمایی‌اش با عنوان «قهرمانان» (The Protagonists) در سال ۱۹۹۹ ساخته شد که آغاز همکاری او با بازیگران برجسته‌ای مانند تیلدا سوینتن بود. او سپس سه‌گانه موضوعی «تمایل» را کارگردانی کرد که شامل فیلم «من عشق هستم» (I Am Love) در سال ۲۰۰۹، «شیرجه» (A Bigger Splash) در سال ۲۰۱۵، و «مرا با نامت صدا کن» (Call Me by Your Name) در سال ۲۰۱۷ بود. فیلم «مرا با نامت صدا کن» شهرت گسترده‌ای برای گوادانینو به‌همراه داشت و در مراسم اسکار برای چهار جایزه، از جمله بهترین فیلم و بهترین بازیگر مرد برای تیموتی شالامی نامزد شد و در نهایت جایزه بهترین فیلم‌نامه اقتباسی را دریافت کرد.

در سال ۲۰۱۸، گوادانینو نسخه ریمیک فیلم «سوسپیریا» (Suspiria) به‌کارگردانی داریو آرجنتو در سال ۱۹۷۷ را کارگردانی کرد. این ریمیک با بازیگران برجسته‌ای چون داکوتا جانسون، کلویی گریس مورتز، میا گاث و تیلدا سوینتن، نقدهای مثبتی دریافت کرد.

آخرین فیلم او، «چلنجرز» (Challengers)، با بازی زندایا، جاش اوکانر و مایک فیست، توجه زیادی را جلب کرد. اکنون، گوادانینو با فیلم «کوییر» (Queer) در جشنواره فیلم ونیز ۲۰۲۴ حضور دارد. این فیلم، همچون آثار قبلی او، انتظار می‌رود که به‌دلیل ویژگی‌های خاصش که شامل عمق احساسی، اروتیسم و زیبایی‌شناسی بصری است، در کشور زادگاهش مورد توجه ویژه‌ای قرار گیرد. گوادانینو در فیلم‌هایش به‌طور مداوم به بررسی مضامینی مانند میل، هویت و ارتباطات انسانی می‌پردازد و فیلم «کوییر» نیز از این قاعده مستثنی نیست.

خلاصه داستان: فیلم درام عاشقانه و تاریخی «کوییر»، به‌کارگردانی لوکا گوادانینو، براساس رمانی از ویلیام اس. باروز ساخته شده است. این رمان که بین سال‌های ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۳ نوشته شده، در سال ۱۹۸۵ منتشر شد. داستان فیلم در مکزیکو سیتی در دهه ۱۹۴۰ جریان دارد و حول شخصیت به‌نام لی می‌چرخد. همانند دیگر آثار گوادانینو، این فیلم نیز بر امیال و احساسات انسانی تأکید دارد و ممکن است شباهت‌هایی به فیلم «مرا با نامت صدا کن» (Call Me by Your Name) داشته باشد.

رمان ویلیام اس. باروز که به‌عنوان یک اثر نیمه‌اتوبیوگرافیک شناخته می‌شود، به تجربه‌ها و احساسات شخصی نویسنده در دوره‌ای پرچالش از زندگی‌اش پرداخته است. همچنین، «کوییر» به‌عنوان یک افزوده به رمان «Junkie» باروز در نظر گرفته می‌شود، که پیش از آن منتشر شده و روایتگر مبارزات باروز با اعتیاد و روابط پیچیده عاشقانه‌اش است.

فیلم Love

عشق

عنوان اصلی Kjærlighet

کارگردان: داگ یوهان هاوگرود | نویسنده: داگ یوهان هاوگرود | بازیگران: آندریا براین هوویگ و تایو سیتادلا یاکوبسن

محصول کشور نروژ | اولین نمایش جهانی در جشنواره ونیز ۲۰۲۴

داگ یوهان هاوگرود، رمان‌نویس، فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان نروژی، در ۳۰ دسامبر ۱۹۶۴ به‌دنیا آمد و سهم قابل توجهی در ادبیات و سینمای نروژ داشته است. آثار او، چه در نویسندگی و چه در کارگردانی، معمولاً به بررسی روابط انسانی، هنجارهای اجتماعی و پیچیدگی‌های عاطفی می‌پردازد. اگرچه هاوگرود به‌ویژه به‌خاطر رمان‌هایش شناخته شده است، فیلم‌های او نیز به‌خاطر بازی‌های قوی، روایت‌های جذاب و درک عمیق احساسات انسانی معروفند.

او اغلب با گروهی ثابت از بازیگران کار می‌کند که آندریا براین هوویگ، بازیگر و خواننده نروژی، به‌طور مداوم در آثارش حضور دارد. این همکاری‌های مداوم به هاوگرود این امکان را می‌دهد که اجراهایی غنی و در عین حال ظریف را به‌تصویر بکشد. روش مشارکتی او در فیلم‌سازی، که به بازیگران اجازه می‌دهد شخصیت‌ها را به‌طور عمیق‌تری توسعه دهند و فیلم‌نامه را به‌طور مداوم به‌روز کنند، به خلق آثار متفاوت و باورپذیر منجر می‌شود. امسال، این کارگردان آزاداندیش با فیلم «عشق» (Love) در جشنواره فیلم ونیز ۲۰۲۴ حضور دارد. عنوان اصلی این فیلم «Kjærlighet» است و دومین قسمت از سه‌گانه‌ای است که در دست ساخت دارد. این سه‌گانه به بررسی پیچیدگی‌های جنسی، عشق و هویت از زوایای مختلف می‌پردازد. هاوگرود به‌شدت تحت تأثیر سه‌گانه «سه رنگ» کریستوف کیشلوفسکی، کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس لهستانی، قرار گرفته و هدفش ساخت سه فیلم است که اگرچه در روایت‌ها و سبک‌ها متفاوت هستند، اما از طریق کاوش موضوعی به یکدیگر مرتبط می‌شوند.

خلاصه داستان: فیلم «عشق» حول محور شخصیت ماریان، یک پزشک واقع‌گرا، و تور، یک پرستار دلسوز، می‌چرخد که هر دو از روابط اجتماعی متعارف اجتناب می‌کنند. داستان زمانی شروع می‌شود که ماریان در یک کشتی تفریحی با تور آشنا می‌شود. تور به‌طور منظم شب‌هایش را در این کشتی سپری می‌کند و به برقراری ارتباط با مردان علاقه دارد. او تجربیاتش از این ارتباطات صمیمانه و مکالمات عمیق با افراد مختلف را به‌اشتراک می‌گذارد. ماریان، که تحت تأثیر دیدگاه‌های تور قرار گرفته، شروع به بررسی هنجارهای اجتماعی می‌کند و به این فکر می‌افتد که آیا چنین صمیمیتی می‌تواند گزینه‌ای برای او باشد یا خیر. در این فیلم، داگ یوهان هاوگرود به بررسی موضوعاتی چون عشق، صمیمیت و انتظارات اجتماعی می‌پردازد و تلاش دارد تصویری ظریف از روابط انسانی ارائه دهد. آندریا براین هوویگ بار دیگر با این کارگردان نروژی همکاری کرده و نقش ماریان را ایفا می‌کند.

فیلم April

آوریل

کارگردان: دئا کولومبگاشویلی | نویسنده: دئا کولومبگاشویلی | بازیگران: ایا سوخیتاشویلی، کاخا کینتسوراشویلی و مراب نینیدزه

محصول کشورهای مجارستان، ایتالیا و فرانسه | اولین نمایش جهانی در جشنواره ونیز ۲۰۲۴

دئا کولومبگاشویلی، کارگردان و نویسنده اهل گرجستان است که به خاطر آثار قابل توجهش در زمینه موضوعات اجتماعی حساس شناخته می‌شود. او در اوریول روسیه به دنیا آمده و در لاگودخی گرجستان بزرگ شده است. این پیشینه فرهنگی متنوع به وضوح بر آثارش تأثیر گذاشته است. کولومبگاشویلی پس از دریافت مدرک کارشناسی در رشته رسانه، مدرک کارشناسی ارشد در رشته کارگردانی فیلم را از دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه کلمبیا کسب کرد.

فیلم کوتاه نخستین او به نام Invisible Spaces که در سال ۲۰۱۴ ساخته شد، نامزد دریافت نخل طلا در جشنواره فیلم کن بود و اولین فیلم از گرجستان (کشوری که از شوروی مستقل شده است) بود که در بخش اصلی جشنواره‌ای معتبر به نمایش درآمد. او سپس فیلم کوتاه دیگری به نام Lethe در سال ۲۰۱۶ ساخت که در جشنواره کن به نمایش درآمد.

در حال حاضر، دئا کولومبگاشویلی با فیلم April (آوریل) در جشنواره ونیز ۲۰۲۴ حضور دارد. این فیلم به زندگی یک متخصص زنان و زایمان گرجی می‌پردازد که به انجام سقط‌جنین‌های غیرقانونی مشغول است. اولین فیلم بلند او، Beginning (شروع) که در سال ۲۰۲۰ منتشر شد، با تحسین منتقدان روبه‌رو شد و جوایز متعددی از جمله جایزه FIPRESCI در جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو را به‌دست آورد. این فیلم به بررسی موضوعاتی چون افراط‌گرایی مذهبی و ترومای شخصی پرداخته و نشان‌دهنده توانایی کولومبگاشویلی در پرداختن به مسائل پیچیده و حساس اجتماعی است.

خلاصه داستان: فیلم April به داستان نینا، یک متخصص زنان و زایمان در روستاهای گرجستان می‌پردازد. نینا به بیمارانی که با وجود ممنوعیت‌های قانونی به دنبال سقط جنین هستند، کمک می‌کند. پس از مرگ نوزاد تازه متولد شده‌ای که به سهل‌انگاری نینا نسبت داده می‌شود، زندگی و حرفه نینا تحت نظارت شدید مقامات و نهادهای امنیتی قرار می‌گیرد.

دئا کولومبگاشویلی با این فیلم بار دیگر بر دقت نظر خود در تحلیل و نمایش موضوعات اجتماعی از زاویه‌ای جدید و مدرن تأکید می‌کند. آثار او به خاطر کاوش عمیق در مسائل اجتماعی و اخلاقی و همچنین نمایش مبارزات و انعطاف‌پذیری زنان در گرجستان معاصر شناخته شده‌اند. فیلم‌هایش به خاطر داستان‌سرایی قوی و سبک بصری منحصر به فردش مورد توجه قرار گرفته‌اند و او به یک صدای معتبر در سینمای معاصر تبدیل شده است. کولومبگاشویلی با هدف روشن‌گری در مورد چالش‌های زنان در روستاهای گرجستان، به ویژه مسائل مربوط به حقوق باروری و فشارهای قانونی و اجتماعی، تلاش دارد تا تفکر و بحث جهانی را برانگیزد.

فیلم The Order

دی اوردر

کارگردان: جاستین کرزل | نویسندگان: جاستین کرزل، کوین فلین و گری گرهارت | بازیگران: جود لا و نیکلاس هولت

محصول کشور ایالات متحده آمریکا | اولین نمایش جهانی در جشنواره ونیز ۲۰۲۴

جاستین کرزل، کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس اهل استرالیا است که به خاطر داستان‌سرایی جسورانه و اغلب پرتنشش شناخته می‌شود. او در تاریخ ۳ اوت ۱۹۷۴ در گاولر، واقع در استرالیای جنوبی به دنیا آمده و پدرش اهل لهستان و مادرش اهل مالت است. برادر کوچکتر او، جد کرزل، نوازنده و آهنگساز است که معمولاً در پروژه‌های فیلمسازی او حضور دارد.

اولین فیلم بلند سینمایی جاستین کرزل، فیلم «اسنوتون» (Snowtown) است که در سال ۲۰۱۱ منتشر شد و براساس وقایع واقعی «قتل‌های اسنوتون» ساخته شده است. این فیلم به‌دلیل نمایش صریح و بی‌پرده از اتفاقات رخ‌داده در آدلاید استرالیا، با تحسین منتقدان روبه‌رو شد و جوایز متعددی را از آن خود کرد.

در سال ۲۰۱۵، کرزل با اقتباس شکسپیری «مکبث» (Macbeth) به سینما بازگشت. این فیلم با بازی مایکل فاسبندر و ماریون کوتیار ساخته شد و موفقیت‌های زیادی کسب کرد و نامزد دریافت نخل طلا در جشنواره کن شد.

پس از این دو موفقیت بزرگ، جاستین کرزل در سال ۲۰۱۶ به سراغ پروژه جاه‌طلبانه و بلاک‌باستری «آسیسنز کرید» (Assassin’s Creed) رفت که اقتباسی از مجموعه بازی‌های ویدئویی محبوب یوبیسافت بود. اما این فیلم، که دوباره با بازی فاسبندر ساخته شده بود، با شکست تجاری مواجه شد و نتوانست کیفیت و استاندارد فیلم‌های قبلی او را حفظ کند.

امسال، کرزل با فیلم «دی اوردر» (The Order)، که یک تریلر جنایی براساس فعالیت‌های یک گروه برتری‌طلب سفیدپوست در دهه ۱۹۸۰ است، به جشنواره فیلم ونیز ۲۰۲۴ آمده است. بازیگران اصلی این فیلم جود لا و نیکلاس هولت هستند. فیلم‌نامه «دی اوردر» توسط زک بایلین، براساس کتاب غیرداستانی «برادری خاموش» اثر کوین فلین و گری گرهارت نوشته شده است.

خلاصه داستان: این فیلم که در سال ۱۹۸۳ اتفاق می‌افتد، درباره یک مأمور FBI به نام جود لا است که در آیداهو زندگی می‌کند. او متوجه الگویی از مجموعه‌ای از سرقت‌های بانکی، جعل اسناد و دزدی خودروهای زرهی می‌شود که جوامع شمال غربی اقیانوس آرام را به وحشت انداخته است. او به این نتیجه می‌رسد که این جنایات توسط واحدهای جرایم سازمان‌یافته سنتی انجام نشده، بلکه گروهی رادیکال به رهبری رابرت جی متیوز، با بازی نیکلاس هولت، پشت این عملیات‌هاست. فیلمبرداری فیلم “The Order” از ماه مه ۲۰۲۳ در آلبرتا، کانادا آغاز شد. با پیشرفت داستان، مأمور FBI با بازی جود لا به عمق فعالیت‌های گروه “The Order” و ایدئولوژی‌های رادیکال و رفتارهای رهبر گروه، رابرت جی متیوز، پی می‌برد. این مأمور نه تنها با یک چالش حرفه‌ای مواجه است، بلکه با بحران‌های شخصی و مفاهیم اخلاقی و درونی خود نیز دست و پنجه نرم می‌کند.

فیلم Maria

ماریا

کارگردان: پابلو لارائین | نویسنده: استیون نایت | بازیگران: آنجلینا جولی، والریا گولینو و هالوک بیلگینر

محصول کشورهای ایالات متحده آمریکا، ایتالیا و آلمان | اولین نمایش جهانی در جشنواره ونیز ۲۰۲۴

پابلو لارائین، کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس و تهیه‌کننده مشهور شیلیایی، در ۱۹ اوت ۱۹۷۶ در سانتیاگو، شیلی به دنیا آمد. او به خاطر سبک متمایز فیلم‌سازی و توانایی‌اش در ترکیب مضامین تاریخی و سیاسی با روایت‌های شخصی، به شدت مورد تحسین قرار گرفته است. لارائین در خانواده‌ای سرشناس رشد کرد؛ پدرش، هرنان لارائین، استاد حقوق و سیاستمدار بود و مادرش، ماگدالنا مات، به عنوان وزیر در دولت شیلی فعالیت می‌کرد. او تحصیلاتش را در رشته ارتباطات سمعی و بصری در دانشگاه هنر، علوم و ارتباطات سانتیاگو ادامه داد و در سال ۲۰۰۴، به همراه برادرش، خوان د دیوس لارائین، شرکت فابولا را تأسیس کرد.

اولین فیلم بلند لارائین، “Fuga” (فرار) در سال ۲۰۰۶ منتشر شد و با استقبال بین‌المللی روبه‌رو شد. او با فیلم “Jackie” (ژکی) که داستان زندگی ژاکلین کندی اوناسیس را به تصویر می‌کشید و با بازی ناتالی پورتمن همراه بود، مهارتش در ساخت فیلم‌های بیوگرافی از زنان سرشناس تاریخ را اثبات کرد. پس از آن، فیلم “Spencer” (اسپنسر) را ساخت که روایت زندگی دایانا، شاهزاده ولز، و تصمیم او برای پایان دادن به ازدواجش با شاهزاده چارلز را نشان می‌دهد. هر دو فیلم، مشابه “Maria”، برای نخستین بار در جشنواره فیلم ونیز به نمایش درآمدند.

لارائین سال گذشته با فیلم کمدی گروتسک “El Conde” (کنت) در جشنواره ونیز حضور داشت و اکنون با فیلم “Maria” به این جشنواره بازگشته است، فیلمی که به زندگی ماریا کالاس، خواننده یونانی-آمریکایی با صدای سوپرانویی، می‌پردازد. در این فیلم، آنجلینا جولی نقش ماریا کالاس را ایفا می‌کند. فیلم “Maria” به سال‌های پایانی زندگی ماریا کالاس در دهه ۱۹۷۰ و دوران زندگی‌اش در پاریس می‌پردازد و توسط استیون نایت، نویسنده فیلم‌نامه “Spencer”، نوشته شده است. این فیلم به نبردهای شخصی و حرفه‌ای ماریا کالاس، رابطه پیچیده‌اش با ارسطو اوناسیس و میراث ماندگار او به عنوان یکی از بزرگ‌ترین خوانندگان اپرا تمرکز دارد.

فیلم “Maria” در مکان‌های مختلفی از جمله بوداپست، پاریس، میلان و یونان فیلم‌برداری شده است و برخی صحنه‌ها نیز در سالن اپرای معروف La Scala ضبط شده‌اند. ماریا کالاس با صدای قدرتمند و شخصیت کاریزماتیکش توانست بسیاری از اپراهای بل کانتو قرن نوزدهمی را احیا کند. زندگی شخصی او، از جمله رابطه پرآشوب با ارسطو اوناسیس و مشکلات جسمانی که در اواخر عمر با آن‌ها مواجه شد، از جمله اضافه وزن و تغییرات عمده در توانایی‌های خوانندگی‌اش، به شدت پرتلاطم و چالش‌برانگیز بود.

فیلم Three Friends

سه دوست

عنوان اصلی Trois Amies

کارگردان: امانوئل موره | نویسندگان: امانوئل موره و کارمن لِروی | بازیگران: کامیل کوتین، سارا فارستیر و ایندیا هیر

محصول کشور فرانسه | اولین نمایش جهانی در جشنواره ونیز ۲۰۲۴

امانوئل موره، هنرپیشه، کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس اهل مارسی فرانسه، در ۳۰ ژوئن ۱۹۷۰ به دنیا آمد و از سال ۱۹۹۸ تاکنون به فعالیت مشغول است. او تحصیلات خود را در مدرسه فیلم فرانسوی La Fémis به پایان رساند و به‌طور تخصصی برای کارگردانی آماده شد. موره به خاطر ترکیب منحصر به فردی از طنز خشم‌آلود و شهودی و کمدی فیزیکی که از فیلم‌سازان برجسته‌ای چون وودی آلن، باستر کیتون و ژاک تاتی الهام گرفته است، شناخته می‌شود. فیلم‌شناسی او شامل آثار برجسته‌ای چون “Shall We Kiss” (آیا ببوسیم؟) محصول سال ۲۰۰۷، یک کمدی رمانتیک که پیچیدگی‌های روابط عاشقانه را بررسی می‌کند، “The Art of Love” (هنر عشق) محصول سال ۲۰۱۱، که داستان‌های عاشقانه مختلف را به تصویر می‌کشد، “Lady J” (خانم جی) محصول سال ۲۰۱۸، که درامی بر اساس رمانی از دنیس دیدرو است، و “The Things We Say, the Things We Do” (چیزهایی که می‌گوییم، چیزهایی که انجام می‌دهیم) محصول سال ۲۰۲۰، که درامی عاشقانه و تحسین‌شده است، می‌شود. فیلم‌های موره معمولاً به موضوعاتی مانند عشق، روابط و رفتارهای انسانی می‌پردازند و این موضوعات را با روایت‌های لطیف و در عین حال عمیق به تصویر می‌کشند.

امسال، موره با فیلم “Three Friends” (سه دوست) در جشنواره فیلم ونیز ۲۰۲۴ حضور دارد. مانند آثار قبلی او، این فیلم نیز دارای تم‌های درام، کمدی و عاشقانه است.

خلاصه داستان: فیلم “Three Friends” داستان جوآن را دنبال می‌کند که پس از ناپدید شدن معشوق سابق و پدر فرزندش، ویکتور، به دوستان نزدیکش، ربکا و آلیس، روی می‌آورد. در این میان، ربکا با شریک زندگی آلیس رابطه عاشقانه‌ای را آغاز می‌کند و این رابطه پیچیدگی‌های جدیدی را به دوستی این سه شخصیت اضافه می‌کند. کامیل کوتین، سارا فارستیر و ایندیا هیر سه بازیگر اصلی این فیلم عاشقانه هستند و هر یک نقش یکی از سه شخصیت زن با دیدگاه‌ها و فلسفه‌های متفاوت درباره عشق و روابط عاشقانه را ایفا می‌کنند.

فیلم Kill the Jockey

سوارکار را بکش

عنوان اصلی El Jockey

کارگردان: لوئیس اورتگا | نویسندگان: لوئیس اورتگا و فابیان کاساس | بازیگران: اورسولا کوربرو و ناهوئل پرز بیسکایارت

محصول کشورهای آرژانتین، مکزیک، اسپانیا، دانمارک و ایالات متحده آمریکا | اولین نمایش جهانی در جشنواره ونیز ۲۰۲۴

لوئیس اورتگا، متولد ۱۲ ژوئیه ۱۹۸۰ در بوئنوس آیرس، آرژانتین، یک فیلم‌نامه‌نویس، کارگردان سینما و کارگردان تلویزیونی برجسته از آمریکای جنوبی است. او تحصیلاتش را در مدرسه فیلم Universidad del Cine در بوئنوس آیرس ادامه داد و با اولین فیلم بلند خود، “Black Box” (جعبه سیاه) در سال ۲۰۰۲، که در ۱۹ سالگی فیلم‌نامه آن را نوشت و کارگردانی کرد، به دنیای فیلم‌سازی معرفی شد. این فیلم به طور عمیق به بررسی روابط یک خانواده به‌شدت درهم‌شکسته و ناکارآمد پرداخت و به خاطر کیفیت بالای خود مورد توجه قرار گرفت.

آثار اورتگا به خاطر بررسی موضوعات پرتنش و نگاهی اغلب تاریک و تلخ، به همراه کاوش در شخصیت‌ها و روایت‌های پیچیده، شناخته شده است. او امسال با فیلم درام ورزشی “Kill the Jockey” (سوارکار را بکش) در جشنواره فیلم ونیز ۲۰۲۴ حضور دارد.

در سال ۲۰۰۵، اورتگا فیلم “Monobloc” را کارگردانی کرد که داستان زندگی سه زن در یک آپارتمان ویرانه را به تصویر می‌کشید. در سال ۲۰۱۴، او فیلم “Lulu” را ساخت که داستان زنی جوان را در مسیر تجربه عشق و فقدان آن روایت می‌کند. در سال ۲۰۱۸، او فیلم “El Ángel” را کارگردانی کرد، که براساس داستان واقعی قاتل سریالی بدنام دهه ۱۹۷۰، کارلوس روبلدو پوچ، ساخته شده بود و به نمایندگی از سینمای آرژانتین در بخش بهترین فیلم غیرانگلیسی‌زبان جوایز اسکار به رقابت پرداخت و با استقبال خوبی از سوی منتقدان روبه‌رو شد.

علاوه بر فعالیت‌های سینمایی، اورتگا مجموعه‌های تلویزیونی موفقی چون “Historia de un clan” و “El Marginal” را نیز کارگردانی کرده است، که دومی به روی سرویس استریم نتفلیکس عرضه شد.

خلاصه داستان: این فیلم داستان رِمو، سوارکار با مشکلات اعتیاد و تمایل به خودویرانی، و ابریل، همکار او را روایت می‌کند. ابریل در موقعیتی دشوار قرار دارد؛ او باردار است و باید بین ادامه همکاری با رِمو یا جدا شدن از او و تشکیل خانواده تصمیم بگیرد. هر دو برای سیرنا، یک گانگستر که جان رِمو را نجات داده است، کار می‌کنند. پس از اینکه رِمو به طور تصادفی یک اسب مسابقه‌ای باارزش را می‌کشد، او با خشم سیرنا مواجه می‌شود و باید تصمیم بگیرد که با عواقب آن روبه‌رو شود یا فرار کند.

فیلم‌های لوئیس اورتگا معمولاً ترکیبی از رئالیسم و داستان‌سرایی شاعرانه را ارائه می‌دهند، که این ویژگی‌ها او را به یکی از جذاب‌ترین کارگردانان معاصر آرژانتین تبدیل کرده است. در فیلم جدید او با عنوان “El Jockey”، اورسولا کوربرو و ناهوئل پرز بیسکایارت به ایفای نقش پرداخته‌اند. این فیلم علاوه بر نمایش در جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز، در جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو نیز به نمایش در خواهد آمد.

فیلم Joker: Folie à Deux

جوکر: جنون مشترک

کارگردان: تاد فیلیپس | نویسندگان: اسکات سیلور، تاد فیلیپس و باب کِین | بازیگران: واکین فینیکس و لیدی گاگا

محصول کشور ایالات متحده آمریکا | اولین نمایش جهانی در جشنواره ونیز ۲۰۲۴

تاد فیلیپس، تهیه‌کننده، فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان، در ۲۰ دسامبر ۱۹۷۰ در بروکلین نیویورک به دنیا آمد و در منطقه لانگ آیلند در خانواده‌ای یهودی بزرگ شد. او برای تحصیلات آکادمیک به دانشگاه فیلم شهر نیویورک رفت، اما به دلیل مشکلات مالی نتوانست ادامه تحصیل دهد. در آن زمان، فیلیپس در یک فروشگاه اجاره فیلم مشغول به کار شد و این تجربه علاقه او به فیلم‌های کمدی دهه ۸۰ میلادی را برانگیخت، که به گفته خودش تأثیر زیادی بر مسیر حرفه‌ای او داشت و این تأثیر در فیلم‌های بعدی‌اش نیز نمایان است.

در همان دوران کوتاه تحصیل، تاد فیلیپس با پس‌انداز ۱۳ هزار دلار خود اولین فیلم مستندش را با نام “Hated” ساخت، که به بررسی اجراهای جی جی الین، خواننده پانک راک، می‌پرداخت. او در این پروژه علاوه بر کارگردانی، نگارش فیلم‌نامه و تهیه‌کنندگی را نیز بر عهده داشت.

فیلیپس از دوران کودکی علاقه زیادی به موسیقی داشت و این علاقه در آثارش به وضوح مشاهده می‌شود. پس از ساخت مستندها و فیلم‌های مختلف در زمینه موسیقی، او با فیلم موزیکال “Joker: Folie a Deux” (جوکر: جنون مشترک) در جشنواره فیلم ونیز ۲۰۲۴ حضور دارد، که در آن واکین فینیکس و لیدی گاگا نقش‌های اصلی را ایفا می‌کنند.

پیش از موفقیت “جوکر”، شهرت فیلیپس بیشتر به خاطر سه‌گانه کمدی “The Hangover” (خماری) بود که هم منتقدان و هم تماشاچیان استقبال خوبی از آن کردند. “جوکر” اولین بار در جشنواره فیلم ونیز به نمایش درآمد و با استقبال گرم منتقدان روبه‌رو شد و موفق به کسب جایزه شیر طلایی شد. در نودودومین دوره جوایز اسکار، این فیلم در ۱۱ رشته از جمله بهترین فیلم و بهترین کارگردانی نامزد شد و در نهایت دو جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد (برای واکین فینیکس) و بهترین موسیقی متن (برای هیلدور گودنادوتیر) را دریافت کرد. با عملکرد فوق‌العاده “جوکر” در گیشه، که با بودجه ۵۵ میلیون دلاری بیش از ۱ میلیارد دلار فروش داشت، انتظارات از قسمت دوم این فیلم بسیار بالا است. رئیس جشنواره فیلم ونیز نیز پس از تماشای قسمت دوم “جوکر” از آن به شدت تعریف کرده است.

خلاصه داستان: فیلم “Joker: Folie A Deux” ادامه‌دهنده داستان آرتور فلک، کمدین ناکام و بازیگر کمدی است که در فیلم اول به جوکر تبدیل شد، اما در این دنباله آرتور به یک جنایتکار واقعی تبدیل نمی‌شود. دو سال پس از وقایع فیلم نخست، آرتور اکنون در بیمارستان دولتی آرکام بستری است. او به موسیقی‌تراپیست خود به نام لی، با بازی لیدی گاگا، علاقه‌مند می‌شود. رابطه آن‌ها به یک توهم مشترک تبدیل می‌شود که به جنون موسیقایی و جنبش پیروان آرتور برای آزادی او منجر می‌شود. این فیلم، که در ژانر روانشناسی و موزیکال قرار دارد، با پیچیدگی‌های بیشتری نسبت به قسمت ابتدایی و پیوندی تاریک‌تر و خشن‌تر به روایت فیلم نخست ارائه می‌شود.

فیلیپس در مورد شخصیت آرتور گفته است: «آرتور به‌وضوح یک نابغه جنایی نیست و هرگز نبوده است. او به نمادی برای مردم تبدیل شده که حالا ناخواسته به خاطر جرایمی که در فیلم اول مرتکب شده، هزینه می‌دهد. با این حال، او چیزی را پیدا می‌کند که همیشه به دنبالش بوده، یعنی عشق. حتی اگر در مسیرهای مختلف هل داده شده و کشیده شده باشد، ما سعی کردیم خالص‌ترین نسخه از این شخصیت را بسازیم.»

فیلم Babygirl

بیبی‌گرل

کارگردان: هالینا رین | نویسنده: هالینا رین | بازیگران: نیکول کیدمن، هریس دیکینسون و و ژان رنو

محصول کشور ایالات متحده آمریکا | اولین نمایش جهانی در جشنواره ونیز ۲۰۲۴

هالینا رین، نویسنده، کارگردان و بازیگر هلندی، در ۱۰ نوامبر ۱۹۷۵ در آمستردام به دنیا آمد. علاقه او به بازیگری از دوران کودکی و پس از تماشای فیلم “Annie” (آنی)، اقتباس سینمایی از تئاتر موزیکال برادوی، آغاز شد. این علاقه منجر به آن شد که مادرش با وجود سن کم او، او را برای تست بازیگری به گروه تئاتر De Voorziening ببرد. در سن ده سالگی و یک سال پس از جدایی دوستانه والدینش، پدرش به‌طور ناگهانی به علت بیماری آمبولی ریه درگذشت.

هالینا رین در سال ۱۹۹۸ از آکادمی هنرهای دراماتیک ماستریخت فارغ‌التحصیل شد و در اواسط سال دوم تحصیلش به گروه تئاتری پیوست. او نقش اوفلیا در نمایشنامه “هملت” را بازی کرد و از آن پس در تئاتر نقش‌های متعددی ایفا کرد. از سال ۱۹۹۸ تا اوایل سال ۲۰۱۸، او در تئاتر، سینما و تلویزیون به ایفای نقش پرداخت و کارنامه‌ای پربار از خود برجای گذاشت.

در سال ۲۰۱۹، او اولین فیلم بلند سینمایی خود به نام “Instinct” (غریزه) را کارگردانی کرد که در جشنواره فیلم لوکارنو به نمایش درآمد و به‌عنوان نماینده سینمای هلند در بخش بهترین فیلم غیرانگلیسی‌زبان برای نودودومین دوره مراسم اسکار معرفی شد، اما موفق به ورود به فهرست نهایی نشد.

در سال ۲۰۲۲، او فیلم کمدی سیاه و ترسناک “Bodies Bodies Bodies” (بدن‌ها بدن‌ها بدن‌ها) را ساخت. این فیلم با نگارش فیلم‌نامه توسط سارا دلاپ بر اساس داستانی از کریستن روپنیان، و با حضور بازیگران جوانی چون آماندلا استبرگ، ماریا باکالوا و میها هرولد، با استقبال مثبت منتقدان مواجه شد.

امسال، هالینا رین با فیلم “Babygirl” (بیبی‌گرل) در جشنواره فیلم ونیز ۲۰۲۴ حضور دارد. علاوه بر کارگردانی، او نگارش فیلم‌نامه و تهیه‌کنندگی این فیلم را نیز بر عهده داشته است. این فیلم با بازیگران بزرگی چون نیکول کیدمن، هریس دیکینسون، سوفی وایلد، آنتونیو باندراس و ژان رنو همراه است.

خلاصه داستان: در فیلم دلهره‌آور هالینا رین، پیچیدگی‌های تداخل قدرت و تمایلات جنسی در یک محیط کاری حرفه‌ای به تصویر کشیده می‌شود. داستان حول محور یک مدیر ارشد اجرایی با بازی نیکول کیدمن می‌چرخد که رابطه‌ای عاشقانه و ممنوعه با یک کارآموز جوان‌تر از خود، با نقش‌آفرینی هریس دیکینسون، آغاز می‌کند و شغل و زندگی شخصی‌اش را به مرز خطر می‌برد. فیلم “Babygirl” پس از نمایش در جشنواره فیلم ونیز، در تاریخ ۲۰ دسامبر ۲۰۲۴ توسط شرکت معتبر A24 اکران خواهد شد. باید دید هالینا رین، کارگردان هلندی، با دومین فیلم سینمایی خود به زبان انگلیسی در جشنواره ونیز که رقبای سرسختی در آن حضور دارند، چگونه موفق به روایت یک تم داستانی پرکاربرد در تاریخ سینما خواهد شد و آیا می‌تواند از کلیشه‌ها دوری کند.

فیلم I’m Still Here

من هنوز اینجا هستم

عنوان اصلی Ainda Estou Aqui

کارگردان: والتر سالس | نویسندگان: موریلو هاوزر، هیتور لورگا و مارسلو روبنس پایوا | بازیگران: فرناندا تورس و فرناندا مونته‌نگر

محصول کشورهای برزیل و فرانسه | اولین نمایش جهانی در جشنواره ونیز ۲۰۲۴

والتر سالس، یکی از برجسته‌ترین و موفق‌ترین کارگردانان آمریکای جنوبی، در جشنواره فیلم ونیز ۲۰۲۴ حضور دارد. متولد ۱۲ آوریل ۱۹۵۶، سالس کارگردان، نویسنده و تهیه‌کننده برزیلی، با آثار موفقی چون Central Station (ایستگاه مرکزی) در سال ۱۹۹۸ و The Motorcycle Diaries (خاطرات موتورسیکلت) در سال ۲۰۰۴ شناخته می‌شود. امسال، او با فیلم پرتغالی‌زبان I’m Still Here (من هنوز اینجا هستم) در جشنواره ونیز حاضر است.

سالس فعالیت‌های سینمایی خود را با مستند‌سازی آغاز کرد و اولین فیلم سینمایی برجسته‌اش  Foreign Land (سرزمین بیگانه) را در سال ۱۹۹۵ کارگردانی کرد. با موفقیت فیلم *Central Station*، که برنده خرس طلایی جشنواره بین‌المللی فیلم برلین شد و دو نامزدی اسکار را به همراه داشت، به شهرت رسید. فیلم  The Motorcycle Diaries  نیز درباره دوران جوانی ارنستو چه‌گوارا، شهرت بین‌المللی او را به دنبال داشت و در گیشه موفق بود. حضور او در هالیوود با ساخت Dark Water (آب تاریک)، اقتباسی از یک فیلم ترسناک ژاپنی، شناخته می‌شود و حالا با I’m Still Here به جشنواره ونیز می‌آید.

فیلم‌های سالس به بررسی موضوعاتی مانند هویت، جابه‌جایی، مهاجرت و مسائل اجتماعی می‌پردازند و نگاه ویژه او به این مقوله‌ها او را به چهره‌ای مهم در سینمای معاصر آمریکای جنوبی تبدیل کرده است. انتظارات از این کارگردان برزیلی در جشنواره ونیز بالا خواهد بود.

خلاصه داستان: فیلم I’m Still Here، که با عنوان اصلی Ainda Estou Aqui شناخته می‌شود، بر اساس کتاب مارسلو روبنس پایوا ساخته شده که در سال ۲۰۱۵ منتشر شد. این فیلم در دوران دیکتاتوری نظامی برزیل در دهه ۱۹۷۰ روایت می‌شود و داستان آن حول محور شخصیت یونیس پایوا، با بازی فرناندا تورس و فرناندا مونته‌نگرو، می‌چرخد. یونیس به‌دنبال همسر گمشده‌اش، روبنس پایوا، نماینده کنگره، می‌گردد. والتر سالس در این فیلم به تبدیل یونیس پایوا از یک زن خانه‌دار به یک فعال اجتماعی و سیاسی می‌پردازد و تلاش‌های بی‌وقفه او برای کشف حقیقت در یک فضای سیاسی خطرناک را به تصویر می‌کشد.

دیکتاتوری نظامی برزیل، که از ۱ آوریل ۱۹۶۴ تا ۱۵ مارس ۱۹۸۵ در قدرت بود، با کودتای ۱۹۶۴ و سرنگونی ژواو گولارت آغاز شد و به پایان ریاست جمهوری ژوزه سارنی در سال ۱۹۸۵ خاتمه یافت. این رژیم با حاکمیت استبدادی، سرکوب سیاسی و نقض گسترده حقوق بشر، شامل حبس‌های خودسرانه، شکنجه و ناپدیدسازی قهری شناخته می‌شد. حکومت نظامی برزیل با سانسور شدید رسانه‌ها، هنر، هنرمندان و دانشگاه‌ها به کنترل مخالفان و حفظ رژیم پرداخت. با این حال، هنرمندان، روشنفکران و فعالان سیاسی با مقاومت در برابر سرکوب‌های شدید، در نهایت باعث سقوط دیکتاتوری در سال ۱۹۸۵ شدند.

فیلم Future Diva

دیوا فیوتورا

عنوان اصلی Diva Futura

کارگردان: جولیا لوئیس استایگروالت | نویسندگان: جولیا لوئیس استایگروالت و دبورا آتاناسیو | بازیگران: پیترو کاستلیتو و لیدیا کوردیچ

محصول کشور ایتالیا | اولین نمایش جهانی در جشنواره ونیز ۲۰۲۴

جولیا لوئیس استایگروالت، متولد ۱۳ آوریل ۱۹۸۲، فیلم‌نامه‌نویس، کارگردان و بازیگر ایتالیایی‌الاصل است که در هیوستون، ایالات متحده به دنیا آمده است. او دختر مادری روانشناس و خود در رشته مدیریت هنر (فیلم) از دانشگاه ساپینزای رم فارغ‌التحصیل شده است. جولیا استایگروالت در سال ۱۹۹۹، در دوران دبیرستان، اولین تجربه بازیگری خود را با ایفای نقش اصلی زن در فیلم  But Forever in My Mind به کارگردانی گابریله موچینو آغاز کرد و دو سال بعد نیز در فیلم The Last Kiss با همین کارگردان همکاری کرد.

اولین تجربه او در فیلم‌های انگلیسی‌زبان با فیلم Under the Tuscan Sun به کارگردانی آدری ولز در سال ۲۰۰۳ بود، که موفقیت نسبی در گیشه داشت و موجب شناخت بیشتر جولیا شد. او تا سال ۲۰۰۹ در چند فیلم دیگر نیز به ایفای نقش پرداخت و سپس مسیر حرفه‌ای‌اش تغییر کرد. در سال ۲۰۱۷، اولین فیلم‌نامه‌اش را نوشت که به‌عنوان فیلم Moglie e marito به کارگردانی سیمون گودانو ساخته شد.

استایگروالت تجربه زیادی در کارگردانی ندارد و اولین فیلم سینمایی‌اش، September، در سال ۲۰۲۲ و در ژانر کمدی-درام ساخته شد که علاوه بر کارگردانی، نگارش فیلم‌نامه آن را نیز بر عهده داشت. امسال، او با فیلم *Future Diva در جشنواره فیلم ونیز ۲۰۲۴ حضور دارد و با دومین ساخته سینمایی‌اش، در فهرست رقابتی جشنواره ونیز قرار گرفته است.

خلاصه داستان: جولیا لوئیس استایگروالت، علاوه بر کارگردانی، نویسندگی فیلم Diva Futura، عنوان ایتالیایی فیلم جدیدش را نیز بر عهده داشته است. این فیلم، که موضوعی جنجالی را مورد بررسی قرار می‌دهد، به استودیوی فیلم‌های پورنوگرافی به نام “دیوا فیوتورا” می‌پردازد. در این فیلم، پیترو کاستلیتو در نقش ریکاردو شیچی، بنیانگذار استودیو، نقش اصلی را بازی می‌کند. داستان در دهه‌های ۸۰ و ۹۰ میلادی اتفاق می‌افتد و به استخدام بازیگران و عوامل تولید استودیو “دیوا فیوتورا”، که در سال ۱۹۸۳ توسط ریکاردو شیچی و ایلونا استالر تأسیس شد، می‌پردازد.

این فیلم براساس کتاب به مامان نگو، من منشی هستم، اثر دبورا آتاناسیو که در سال ۲۰۱۳ منتشر شد، ساخته شده است. نویسنده در این کتاب به داستان تأسیس استودیو و ماجراهای پیرامون آن در دو دهه پرداخته است. فیلم Diva Futura برای اولین بار در هشتادویکمین جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز به نمایش درمی‌آید و برای کسب شیر طلایی رقابت خواهد کرد. با وجود این که موضوع فیلم جنجالی است، شانس این کارگردان نسبتاً جوان ایتالیایی، به‌ویژه با توجه به آثار پیشینش، همچنان موضوعی مورد بحث است و باید دید او در جشنواره ونیز چه عملکردی خواهد داشت.

فیلم Harvest

برداشت

کارگردان: آتینا ریچل سانگری | نویسندگان: جاسلین بارنز، آتینا ریچل سانگری و جیم کریس | بازیگران: کالب لندری جونز، هری ملینگ و فرانک دیلین

محصول کشورهای انگلستان، آلمان و ایالات متحده آمریکا | اولین نمایش جهانی در جشنواره ونیز ۲۰۲۴

آتینا ریچل سانگری، متولد ۲ آوریل ۱۹۶۶، یکی از برجسته‌ترین فیلم‌سازان یونان است که به‌خاطر نقش‌آفرینی‌اش در جنبش سینمای موج نوی یونان شناخته می‌شود. سانگری با تجربه‌های فراوان در زمینه کارگردانی، تهیه‌کنندگی و نویسندگی، آثار زیادی را در کارنامه خود دارد.

از جمله فیلم‌های معروف او می‌توان به The Slow Business of Going (۲۰۰۰) اشاره کرد که یک فیلم جاده‌ای و علمی-تخیلی است و به‌طور گسترده‌ای مورد تحسین قرار گرفت. در سال ۲۰۱۰، او فیلم Attenberg را ساخت که اولین بار در جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز به نمایش درآمد و جایزه کوپا ولپی برای بهترین بازیگر زن را به‌دست آورد. فیلمChevalier (۲۰۱۵) نیز یکی دیگر از آثار تحسین‌شده اوست که در ژانر کمدی-درام قرار دارد.

امسال، آتینا ریچل سانگری با فیلم انگلیسی‌زبانHarvest (برداشت) بار دیگر در جشنواره فیلم ونیز حضور خواهد داشت. او همچنین سابقه همکاری با یورگوس لانتیموس را دارد و با تهیه‌کنندگی فیلم‌هایKinetta، Dogtooth و Alps، نقش مهمی در موفقیت‌های سینمایی لانتیموس داشته است. علاوه بر این، سانگری به‌عنوان طراح و کارگردان مراسم افتتاحیه و اختتامیه بازی‌های المپیک تابستانی آتن در سال ۲۰۰۵ که برنده جایزه امی برای بهترین پخش زنده شد، شناخته می‌شود.

خلاصه داستان: فیلم درام Harvest به کارگردانی آتینا ریچل سانگری، بر اساس رمانی به همین نام اثر جیم کریس، که در سال ۲۰۱۳ منتشر شده، ساخته شده است. داستان فیلم در یک دهکده دورافتاده در انگلستان قرون وسطی اتفاق می‌افتد و به واکنش روستاییان نسبت به حضور سه نفر تازه‌وارد در زمانی که کشور با آشفتگی اقتصادی مواجه است، می‌پردازد. این سه نفر به نوعی قربانی شرایط دشوار می‌شوند.

در این فیلم بازیگرانی چون کالب لندری جونز، هری ملینگ، فرانک دیلین و رزی مک‌ایون به ایفای نقش پرداخته‌اند. علاوه بر نمایش در جشنواره ونیز، Harvest در نمایش‌های ویژه جشنواره فیلم تورنتو نیز به روی پرده خواهد رفت.

داستان در یک روستای دورافتاده انگلیسی در قرون وسطی و دقیقاً پس از فصل برداشت رخ می‌دهد. روستاییان مشتاقانه منتظر یک روز استراحت و جشن هستند، اما آرامش آن‌ها با دیدن دو ستون دود مختل می‌شود: یکی از دود ناشی از آتش‌سوزی در بخش بیرونی ساختمان ارباب روستا و دیگری از چادرهایی که تازه‌واردان در حاشیه جاده برپا کرده‌اند. جیم کریس در رمان خود به بررسی موضوعاتی چون پذیرش تغییر، روابط اجتماعی و تأثیر پیشرفت اقتصادی بر شیوه‌های سنتی زندگی می‌پردازد. شخصیت والتر تیرسک روایتگر داستان ورود تازه‌واردان به روستا و پیامدهای آن است که به سوءظن، خشونت و مبارزه برای بقا منجر می‌شود.

مستند Youth (Homecoming)

جوانی (بازگشت به‌خانه)

عنوان اصلی: Qingchun: Gui

کارگردان: وانگ بینگ | نویسنده: وانگ بینگ

محصول کشورهای فرانسه، لوکزامبورگ و هلند | اولین نمایش جهانی در جشنواره ونیز ۲۰۲۴

وانگ بینگ، مستندساز برجسته چینی، در تاریخ ۱۷ نوامبر ۱۹۶۷ در شیان، استان شانشی چین به دنیا آمد و به عنوان یکی از مهم‌ترین چهره‌های مستندسازی معاصر شناخته می‌شود. فعالیت حرفه‌ای او از سال ۱۹۹۹ آغاز شد و با مستند تاریخی West of the Tracks  که در سال ۲۰۰۲ منتشر شد، به شهرت جهانی رسید. این مستند حماسی به مدت ۹ ساعت، انحطاط صنعت چین را بررسی می‌کرد و برنده جایزه بزرگ جشنواره فیلم مستند مارسی شد، که او را به‌عنوان صدای برجسته‌ای در این ژانر معرفی کرد.

در سال ۲۰۰۷، وانگ بینگ مستند ۳ ساعته‌ای به نام Fengming, a Chinese Memoir  ساخت که به جشنواره فیلم کن راه یافت. او سپس در سال ۲۰۱۰ فیلم سینمایی The Ditch  را کارگردانی کرد که نمایی دلخراش از زندگی در اردوگاه‌های کار چین را به تصویر کشید. یکی از آثار متمایز او، مستند  Three Sisters* است که زندگی سه دختر جوان در یکی از روستاهای چین را به تصویر می‌کشد.

در سال ۲۰۱۷، وانگ بینگ مستند درام Mrs. Fang  را ساخت که به خاطر آن موفق به کسب جایزه پلنگ طلایی جشنواره معتبر لوکارنو شد. امسال، او با مستند جدید خود Youth (Homecoming) ، سومین فیلم از مجموعه مستند سه‌گانه، در جشنواره فیلم ونیز ۲۰۲۴ حضور دارد. این مستند تنها فیلم مستند در میان ۲۱ فیلم بخش اصلی جشنواره است، که به نوعی جالب توجه است.

وانگ بینگ در فیلم‌های مستند خود به زندگی افراد و جوامع به حاشیه رانده شده تمرکز دارد و نگاهی خام و بدون فیلتر به مبارزات و انعطاف‌پذیری انسان‌ها در شرایط مختلف ارائه می‌دهد. او به خاطر سبک مشاهده‌ای و نگاه عمیق خود به جزئیات روزمره شناخته می‌شود و واقعیت‌های روزمره سوژه‌هایش را با همدلی و دقت خاصی به تصویر می‌کشد.

خلاصه داستان: مستند Youth (Homecoming)، سومین قسمت از سه‌گانه Youth وانگ بینگ، به زندگی کارگران جوان صنعت نساجی چین می‌پردازد. قسمت‌های قبلی این سه‌گانه شامل Youth (Spring) که در سال ۲۰۲۳ منتشر شد و  Youth (Hard Times) که در سال ۲۰۲۴ به نمایش درآمد، هستند. این مستند در شهر ژیلی، که به خاطر کارگاه‌های نساجی‌اش شناخته می‌شود، و در دوره تعطیلات سال نو میلادی فیلمبرداری شده است.

با کاهش فشار کاری در کارگاه‌ها، بسیاری از کارگران به شهرهای خود بازمی‌گردند تا جشن سال نو را در کنار خانواده‌هایشان بگذرانند.Youth (Homecoming) زندگی این کارگران را دنبال کرده و به بررسی مبارزات، آرزوها و نیازهای رفاهی آن‌ها می‌پردازد. مستند همچنین به‌تصویر کشیدن تجربیات و چالش‌های اجتماعی-اقتصادی این کارگران مهاجر پرداخته و نگاهی عمیق و دوربین‌نگرانه به زندگی آن‌ها ارائه می‌دهد.

فیلم Stranger Eyes

چشمان غریبه

عنوان اصلی: Mò shì lù

کارگردان: یئو سیو هوآ | نویسنده: یئو سیو هوآ | بازیگران: لی کانگ شنگ و وو چین هو

محصول کشورهای سنگاپور، تایوان، فرانسه و ایالات متحده آمریکا | اولین نمایش جهانی در جشنواره ونیز ۲۰۲۴

یئو سیو هوآ، کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس و هنرمند تجسمی برجسته سنگاپوری، در تاریخ ۱ آوریل ۱۹۸۵ به دنیا آمده است. او به‌دلیل نقش مهمی که در جنبش سینمای موج نوی سنگاپور ایفا کرده، شناخته شده است. یئو در دانشگاه ملی سنگاپور در رشته فلسفه تحصیل کرده و در مؤسسات آموزشی مختلف از جمله دانشکده هنر SOTA و کالج هنر LASALLE تدریس کرده است.

در سال ۲۰۰۹، یئو اولین فیلم بلند سینمایی خود با عنوان In the House of Straw را ساخت که به عنوان یکی از آثار برجسته موج نوی سینمای سنگاپور مورد تحسین قرار گرفت. در سال ۲۰۱۸، فیلم A Land Imagined را به‌تصویر کشید که موفق به کسب جایزه پلنگ طلایی در جشنواره فیلم لوکارنو شد و همچنین اولین فیلم سنگاپوری بود که به فهرست نهایی بهترین فیلم غیرانگلیسی‌زبان در نودودومین دوره جوایز اسکار راه یافت.

جدیدترین اثر یئو، فیلم Stranger Eyes، در جشنواره فیلم ونیز ۲۰۲۴ در بخش رقابتی به نمایش درمی‌آید. این فیلم نخستین بار از سینمای سنگاپور در بخش اصلی جشنواره ونیز به رقابت می‌پردازد و ممکن است یکی از شگفتی‌های امسال جشنواره باشد.

آثار یئو سیو هوآ معمولاً به موضوعاتی چون هویت و حافظه جمعی پرداخته و نگاهی سیاسی-اجتماعی به جامعه سنگاپور ارائه می‌دهند. او با ترکیب تکنیک‌های تجربی و روایی، فیلم‌هایی اندیشه‌برانگیز و دغدغه‌محور برای تماشاگران خلق می‌کند.

خلاصه داستان: فیلم مهیج و رازآلود  چشمان غریب  به‌کارگردانی یئو سیو هوآ با بازی لی کانگ شنگ و وو چین هو، اولین فیلم سنگاپوری است که به رقابت در بخش اصلی جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز دعوت شده و این امر به معرفی هرچه بیشتر سینمای سنگاپور در سطح جهانی کمک خواهد کرد.

داستان فیلم حول محور دارن، پدر جوانی که دخترش ناپدید شده، می‌چرخد. دارن به‌طور ناگهانی فیلم‌های مرموزی از زندگی شخصی خود دریافت می‌کند و مشکوک می‌شود که همسایه‌اش، گو، ممکن است در پشت ماجرای ربودن دخترش و ارسال این فیلم‌ها باشد. به‌تدریج، دارن شروع به زیر نظر گرفتن همسایه‌اش می‌کند و مرز بین شکارچی و شکار به‌طور فزاینده‌ای محو می‌شود، که به‌روایتی پرتنش و جذاب منجر می‌شود.

یئو سیو هوآ در این فیلم به نقد کنجکاوی غیرمعمول و در دخالت در زندگی دیگران پرداخته و به بررسی پیچیدگی‌های رفتاری و ادراکی انسان‌ها می‌پردازد. داستان *چشمان غریب* وعده‌دهنده تریلری پرتنش و هیجان‌انگیز است که به‌خوبی نگرانی‌های معاصر درباره حریم خصوصی و تأثیر نظارت و دخالت را به تصویر می‌کشد.

بخش خارج از رقابت (داستانی) جشنواره ونیز ۲۰۲۴

• فیلم Beetlejuice Beetlejuice | کارگردان: تیم برتون | محصول کشور ایالات متحده آمریکا
• فیلم The American Garden | کارگردان: پاپی آواتی | محصول کشور ایتالیا
• فیلم Il Tempo che ci Vuole | کارگردان: فرانچسکا کومنچینی | محصول کشور ایتالیا
• فیلم Phantosmia | کارگردان: لاو دیاز | محصول کشور فیلیپین
• فیلم Maldoror | کارگردان: فابریس دو ولز | محصول کشورهای بلژیک و فرانسه
• فیلم Broken Rage | کارگردان: تاکشی کیتانو | محصول کشور ژاپن
• فیلم Baby Invasion | کارگردان: هارمونی کورین | محصول کشور ایالات متحده آمریکا
• فیلم Cloud | کارگردان: کیوشی کوروساوا | محصول کشور ژاپن
• فیلم Finalement | کارگردان: کلود للوش | محصول کشور فرانسه
• فیلم Wolfs | کارگردان: جان واتس | محصول کشورهای ایالات متحده آمریکا و بریتانیا
• فیلم Se Posso Permettermi Capitolo II | کارگردان: مارکو بلوچیو | محصول کشور ایتالیا (کوتاه)
• فیلم Allégorie Citadine | کارگردان: جی‌آر آلیس رورواچر | محصول کشور فرانسه (کوتاه)

بخش خارج از رقابت (غیر داستانی) جشنواره ونیز ۲۰۲۴

• فیلم Why War | کارگردان: آموس گیتای | محصول کشورهای سوئیس، فرانسه و ایتالیا
• فیلم 2073 | کارگردان: آصف کاپادیا | محصول کشور بریتانیا
• فیلم Bestiari, Erbari, Lapidari | کارگردانان: ماسیمو دآنولفی و مارتینا پارنتی | محصول کشورهای ایتالیا و سوئیس
• فیلم Apocalypse in the Tropics | کارگردانان: پترا کاستا و الساندرو اوروفینو | محصول کشورهای برزیل، دانمارک و ایالات متحده آمریکا
• فیلم One to One: John & Yoko | کارگردانان: کوین مک دونالد و سم رایس-ادواردز | محصول کشور بریتانیا
• فیلم Separated | کارگردان: ارول موریس | محصول کشورهای ایالات متحده آمریکا و مکزیک
• فیلم Israel Palestine on Swedish TV 1958-1989 | کارگردان: گوران هوگو اولسون | محصول کشورهای سوئد، دانمارک و فنلاند
• فیلم Russians at War | کارگردان: آناستازیا تروفیمووا | محصول کشورهای کانادا و فرانسه
• فیلم TWST/Things We Said Today | کارگردان: آندری اوجیکا | محصول کشور رومانی
• فیلم Songs of Slow Burning Earth | کارگردان: اولها ژوربا | محصول کشورهای اکراین، سوئد و دانمارک
• فیلم Riefenstahl | کارگردان: آندرس ویل | محصول کشور آلمان

بخش خارج از رقابت (نمایش ویژه) جشنواره ونیز ۲۰۲۴

• فیلم Leopardi. Il Poeta Dell’Infinito | کارگردان: سرجیو روبینی
• فیلم Master and Commander: The Far Side of the World | کارگردان: پیتر ویر
• فیلم Beauty Is Not a Sin | کارگردان: نیکلاس ویندینگ رفن

بخش خارج از رقابت (سریال) جشنواره ونیز ۲۰۲۴

• سریال Disclaimer | کارگردان: آلفونسو کوارون
• سریال The New Years | کارگردانان: رودریگو سوروگوین دل آمو و ساندرا رومرو
• سریال Families Like Ours | کارگردان: توماس وینتربرگ
• سریال M – Il Figlio del Secolo | کارگردان: جو رایت

بخش Horizons جشنواره ونیز ۲۰۲۴

• فیلم Nonostante | کارگردان: والریو ماستندریا
• فیلم Quiet Life | کارگردان: الکساندروس آوراناس
• فیلم Mon Inséparable | کارگردان: ان-سوفی بیلی
• فیلم Aïcha | کارگردان: مهدی برساوی
• فیلم Happy Holidays | کارگردان: اسکندر کاپتی
• فیلم Familia | کارگردان: فرانچسکو کوستابیله
• فیلم One of Those Days When Hemme Dies | کارگردان: مورات فیراتاوغلو
• فیلم Familiar Touch | کارگردان: سارا فریدلند
• فیلم Marco | کارگردانان: یاخته جان گارانو و آیتور آرگی
• فیلم Carissa | کارگردانان: جیسون جیکوبز و دوون دلمار
• فیلم Wishing on a Star | کارگردان: پیتر کِرِکِس
• فیلم Mistress Dispeller | کارگردان: الیزابت لو
• فیلم The New Year that Never Came | کارگردان: بوگدان مورسانو
• فیلم Pooja, Sir | کارگردان: دیپاک راونیار
• فیلم Of Dogs and Men | کارگردان: دنی روزنبرگ
• فیلم Pavements | کارگردان: الکس راس پری
• فیلم Happyend | کارگردان: نئو سورا
• فیلم L’Attachement | کارگردان: کارین تاردیو
• فیلم Diciannove | کارگردان: جیووانی تورتوریچی

بخش Horizons Extra جشنواره ونیز ۲۰۲۴

• فیلم September 5 | کارگردان: تیم فلبوم
• فیلم Vittoria | کارگردانان: الساندرو کاسیگولی و کیسی کافمن
• فیلم Le Mohican | کارگردان: فردریک فاروچی
• فیلم Seeking Haven for Mr Rambo | کارگردان: خالد منصور
• فیلم La Storia del Frank e della Nina | کارگردان: پائولا رندی
• فیلم The Witness | کارگردان: نادر ساعی‌ور
• فیلم After Party | کارگردان: وویتچ استراکاتی
• فیلم King Ivory | کارگردان: جان سواب
• فیلم Edge of Night | کارگردان: تورکر سوئر

بخش Venice Classics جشنواره ونیز ۲۰۲۴

• مستند Miyazaki, L’Esprit de la Nature | کارگردان: لئو فاویر
• مستند I will revenge this world with Love – S. Paradjanov | کارگردان: زارا جیان
• مستند Le Cinéma de Jean-Pierre Léaud | کارگردان: سریل لیوثی
• مستند From Darkness to Light | کارگردانان: اریک فریدلر و مایکل لوری
• مستند Carlo Mazzacurati – Una Certa Idea di Cinema | کارگردانان: ماریو کاناله و انزو مونتلئونه
• مستند Chain Reactions | کارگردان: الکساندر اُ فیلیپ
• مستند Maroun Returns to Beirut | کارگردان: فیرز سرهال
• مستند Volonté – L’Uomo dai Mille Volti | کارگردان: فرانچسکو زیپل
• مستند Constelacion Portabella | کارگردان: کلودیو زولیان