در سال 1852، نقشه برداری بزرگ مثلثاتی بریتانیا که از اوایل دهه 1800 شبه قاره هند را نقشه برداری می کرد، بلندترین کوه جهان را در هیمالیا بین نپال و تبت شناسایی کرد. بریتانیایی‌ها ابتدا به این قله 29035 فوتی به عنوان قله XV اشاره کردند تا اینکه اندرو واگ، نقشه بردار کل هند، پیشنهاد کرد که به نام پیشکسوت خود، سر جورج اورست، نامگذاری شود.
جورج اورست در 4 ژوئیه 1790 در ولز به دنیا آمد و قبل از گذراندن بخش زیادی از عمر بزرگسالی خود در هند، در مدارس نظامی در انگلستان تحصیل کرد. پس از کار برای شرکت هند شرقی، این ژئودزیست در سال 1818 به نقشه برداری بزرگ مثلثاتی پیوست و 25 سال را در این پروژه گذراند و در سال 1823 به مقام ناظر و سپس در سال 1830 به نقشه بردار کل هند رسید. او پس از بازنشستگی در سال 1843 به بریتانیا بازگشت و در سال 1861 به مقام شوالیه رسید.
اورست، که به عنوان نقشه بردار ترجیح می داد از نام های محلی استفاده کند، با پیشنهاد واگ مبنی بر نامگذاری بلندترین قله جهان به افتخار خود مخالفت کرد. اگرچه تبتی ها قبلاً این کوه را چومولونگما (به معنای “الهه مادر جهان”) می نامیدند، اما ظاهراً واگ از این نام بومی یا نام های استفاده شده در نپال، که مانع از عبور تیم نقشه برداری از مرزهای خود شده بود، آگاه نبود. واگ در سال 1856 در نامه ای به انجمن جغرافیایی سلطنتی نوشت: «من توسط رئیس و پیشکسوت محترم خود، سرهنگ سر جورج اورست، آموزش دیده ام که به هر شیء جغرافیایی نام محلی یا بومی واقعی آن را اختصاص دهم. اما در اینجا کوهی وجود دارد که به احتمال زیاد بلندترین کوه جهان است، بدون هیچ نام محلی که ما بتوانیم کشف کنیم، که نام بومی آن، اگر داشته باشد، به احتمال زیاد قبل از اینکه اجازه ورود به نپال را پیدا کنیم، مشخص نخواهد شد.» با وجود مخالفت اورست مبنی بر اینکه تلفظ نام او برای محلی ها دشوار خواهد بود، انجمن جغرافیایی سلطنتی در سال 1865 تصمیم گرفت به بلندترین قله جهان نام Mount Everest بدهد. اورست 76 ساله سال بعد در 1 دسامبر 1866 درگذشت. مشخص نیست که آیا او تا به حال کوهی را که به نام او نامگذاری شده است دیده است یا خیر
نظرات کاربران