گزارش‌های اخیر نشان می‌دهند که شرکت کپ‌کام (Capcom) قصد دارد بازسازی‌های بیشتری از بازی رزیدنت ایول (Resident Evil) تولید کند. با توجه به کیفیت بالای بازسازی‌های گذشته و جایگاه مهم این سری در دنیای بازی‌ها، این خبر چندان غیرمنتظره نیست. اما این موضوع همچنین یادآوری می‌کند که این سری به نقطه‌ای از موفقیت رسیده که تقریباً هیچ سری دیگری در ژانر ترسناک نتوانسته به آن دست یابد. رزیدنت ایول به مدت‌هاست که نقش حیاتی در زنده نگه داشتن این ژانر ایفا کرده است.
اولین نسخه این بازی در دهه‌ی ۹۰ منتشر شد و موفقیت چشمگیر آن باعث شد که بسیاری از توسعه‌دهندگان دیگر نیز به تولید آثار مشابه پرداخته و برداشت‌هایی از آن داشته باشند. بعضی از این بازی‌ها موفق بودند، اما بسیاری دیگر شکست خوردند. حتی آن دسته از بازی‌های باکیفیتی که به نوعی شبیه رزیدنت ایول بودند، اغلب با استقبال خوبی روبرو نشدند و به عنوان کلون‌های این سری شناخته شدند. به همین دلیل، بسیاری از بهترین بازی‌های ترسناک دهه‌ی ۹۰ به فراموشی سپرده شده و در سایه رزیدنت ایول گم شدند. در این مطلب به بازی‌های ترسناکی از دهه‌ی ۹۰ خواهیم پرداخت که بدون شک شایسته بازسازی هستند.
۱۴. It Came From the Desert
تهیه‌کننده: Cinemaware / سازنده: Cinemaware
سال انتشار: ۱۹۸۹
پلتفرم: Amiga, DOS, TurboGrafx-16
این بازی در سال ۱۹۸۹ از نظر فنی منتشر شد و در سال ۱۹۹۰ به پلتفرم‌های DOS و دیگر سیستم‌ها منتقل گردید. با این حال، سخت است که از فرصت صحبت در مورد یکی از جالب‌ترین بازی‌های ترسناک که به اندازه کافی درباره آن صحبت نمی‌شود، صرف‌نظر کرد.
این بازی ترکیبی است از سبک‌های مختلف که عناصر ماجراجویی به‌صورت اشاره و کلیک را با بخش‌های اکتشافی و مبارزه‌ی اول‌شخص، همچنین عناصری شبیه به استراتژی، ترکیب می‌کند. با این حال، بیشتر یک بازی پلیسی است که شما در آن عواقب سقوط یک شهاب سنگ به یک شهر کوچک در بیابان را بررسی می‌کنید.
این اثر یک ترکیب غیرعادی از المان‌های مختلف است که همیشه به‌طور کامل با هم هم‌خوانی ندارند، اما بازی بیشتر از طریق مضامینش توانسته راه خود را پیدا کند. اساساً این بازی به نوعی ادای احترام به فیلم‌های علمی تخیلی درجه B دهه‌ی ۱۹۵۰ است و جذابیت‌های گاهی ترسناک آن فیلم‌ها را به شکلی زیبا بازسازی می‌کند.
داستان بازی حتی حول حمله مورچه‌های غول‌پیکر به یک شهر کوچک می‌چرخد. با این حال، مانند بازی Tremors، این بازی بیشتر به عنوان ادای احترامی به آن فیلم‌ها محسوب می‌شود تا تقلیدی ساده از آن‌ها.
۱۳. Laser Ghost
تهیه‌کننده: Sega / سازنده: Sega
سال انتشار: ۱۹۹۰
پلتفرم: Arcade, Master System
نادیده گرفتن این اثر فوق‌العاده از دهه‌ی ۹۰ تقریباً غیرممکن است. در این بازی تیراندازی با محوریت لایت‌گان که به‌صورت سه‌نفره قابل بازی است، شما و دوستانتان در برابر انواع تهدیدات ماوراء طبیعی مبارزه می‌کنید، و از تمام جنبه‌ها، شباهت زیادی به یک بازی شکارچیان ارواح (Ghostbusters) دارد. تنها یک نگاه کلی به این بازی کافی است تا متوجه شوید که توسعه‌دهندگان آن دقیقاً می‌دانستند که چه می‌کنند.
این بازی به نوعی همان بازی آرکید چندنفره‌ی الهام‌گرفته از فیلم شکارچیان ارواح است که بازیکنان همیشه آرزو داشتند اما در آن زمان آن را دریافت نکردند. به‌طور ماهرانه‌ای، این اثر مفاهیم ترسناک آزاردهنده را در مراحل جذاب خود گنجانده و اغلب بهترین جلوه‌های بصری آرکید خلاقانه‌ی دهه‌ی ۹۰ را به نمایش می‌گذارد. در حقیقت، House of the Dead تنها بازی تیراندازی ترسناکی است که می‌تواند با جذابیت‌های آن رقابت کند.
۱۲. Waxworks
تهیه‌کننده: Accolade / سازنده: Horror Soft
سال انتشار: ۱۹۹۲
پلتفرم: Amiga, DOS, Macintosh
در حالی که اواخر دهه‌ی ۸۰ و ۹۰ شاهد انتشار گسترده‌ای از بازی‌های ترسناک و دانجن کراولر بودیم، این بازی یکی از معدود آثاری است که هر دو سبک را به شکلی ماهرانه ترکیب کرده است. عجیب است که با وجود میزان ترسی که در سبک دانجن کراولر نهفته است، تعداد کمتری بازی مشابه در این قالب تولید شد. تلاش این بازی برای گنجاندن عناصر نقش‌آفرینی دانجن کراولر در اثری که عملاً بیشتر یک بازی ترسناک اشاره و کلیک است، نشان می‌دهد که فرمول چنین بازی‌هایی ممکن است پیچیده‌تر از آنچه تصور می‌شود باشد.
جدا از ویژگی‌های منحصر به فرد، نکته‌ی قابل توجهی که این بازی را خاص می‌کند، چیزی است که در آن زمان بسیاری از مردم به آن علاقه داشتند: خشونت در بازی. این یک بازی کاملاً خشونت‌آمیز است که شامل صحنه‌های متعددی است که حتی ممکن است بازیکنان امروزی را شوکه کند. نحوه‌ی ترکیب خشونت با داستان سفر در زمان، به بازی حالتی بیمارگونه و تقریباً شبیه به آثار کلایو بارکر می‌دهد که پیدا کردن بازی مشابهی در صنعت بازی‌ها سخت است. این تنها بازی‌ای است که به شما اجازه می‌دهد با جادوگران مصر باستان، زامبی‌ها و حتی جک قصاب (Jack the Ripper) مبارزه کنید.
۱۱. Dark Seed
تهیه‌کننده: Cyberdreams / سازنده: Cyberdreams
سال انتشار: ۱۹۹۲
پلتفرم: MS-DOS, Amiga, Macintosh, Amiga CD32, Sega Saturn, PS1
در حالی که اواخر دهه‌ی ۸۰ و ۹۰ شاهد سیل گسترده‌ای از بازی‌های ترسناک و دانجن کراولر بودیم، این بازی یکی از معدود آثاری است که توانسته هر دو سبک را به شکلی موفق و مناسب ترکیب کند. جالب اینجاست که با وجود میزان ترس و تنش‌های موجود در سبک دانجن کراولر، تعداد کمی از بازی‌ها از این ترکیب بهره برده‌اند. تلاش این بازی برای ادغام عناصر نقش‌آفرینی دانجن کراولر در یک بازی که اساساً بیشتر از یک بازی ترسناک اشاره و کلیک است، نشان می‌دهد که طراحی چنین بازی‌هایی ممکن است پیچیدگی‌هایی بیشتر از آنچه که تصور می‌شود داشته باشد.
علاوه بر ویژگی‌های منحصربه‌فرد خود، یکی از عوامل برجسته‌ای که این بازی را خاص می‌کند، چیزی است که در آن دوران طرفداران بسیاری داشتند: خشونت بی‌رحمانه در بازی. این بازی به شدت خشونت‌آمیز است و شامل صحنه‌های شوکه‌کننده‌ای می‌شود که حتی ممکن است بازیکنان امروزی را نیز بهت‌زده کند.
نحوه‌ی ترکیب خشونت با داستان سفر در زمان، به بازی حالتی بیمارگونه و ترسناک شبیه به آثار کلایو بارکر می‌دهد که پیدا کردن بازی مشابهی در صنعت بازی‌ها بسیار دشوار است. این تنها بازی است که به شما اجازه می‌دهد با جادوگران مصر باستان، زامبی‌ها و حتی جک قصاب (Jack the Ripper) روبه‌رو شوید.
۱۰. Splatterhouse 3
تهیه‌کننده: Namco / سازنده: Now Production
سال انتشار: ۱۹۹۳
پلتفرم: Genesis
اگرچه این سری بازی تا حدی شناخته شده است، هنوز درباره‌ی نسخه‌ی سوم آن صحبت‌های زیادی می‌شود. این بازی همان سبک خشونت‌آمیز و اکشن بازی‌های قبلی را حفظ کرده، اما با طراحی غیرخطی مراحل و محدودیت‌های زمانی، به شکلی جدید ارائه می‌شود.
هدف اصلی بازی این است که در اتاق‌های مختلف یک خانه خالی از سکنه با دشواری‌های متنوع حرکت کنید تا بتوانید دوستان خود را به موقع نجات دهید. در نهایت، بسته به عملکرد شما، یکی از چهار پایان مختلف را تجربه خواهید کرد. این ترکیب عناصر، بازی را به River City Ransom شباهت می‌دهد. در واقع، این بازی ادامه‌دهنده‌ی حماسه وحشتناک ریک تیلور است.
این بار، جنیفر که فرد مورد علاقه‌ی ریک است، دوباره ربوده شده و ریک باید در عمارتی کابوس‌وار با نیروهای شیطانی که او را اسیر کرده‌اند مبارزه کند. بازیکنان در اتاق‌های مختلف عمارت حرکت می‌کنند و اغلب برای پیدا کردن آیتم‌های پنهان و پیشرفت در بازی، مجبور به بازگشت به نقاط قبلی می‌شوند.
نقشه‌ای برای کمک به کاوش در اختیار بازیکن قرار می‌گیرد و فضای بازی با محیط تاریک و گوتیک و جلوه‌های ترسناک آن تقویت می‌شود. مبارزات در Splatterhouse 3 همچنان خونین و وحشیانه هستند. ریک از انواع سلاح‌ها مانند اره برقی، تبر و پتک برای مبارزه استفاده می‌کند.
۹. Doctor Hauzer
تهیه‌کننده: Panasonic / سازنده: Riverhillsoft
سال انتشار: ۱۹۹۴
پلتفرم: ۳DO
بزرگترین دلیل فراموش شدن این بازی این است که برای کنسول ۳DO منتشر شد، کنسولی که از ابتدا مشخص بود با شکست مواجه خواهد شد و در نهایت همین اتفاق افتاد. بدتر از آن، این بازی تنها در ژاپن عرضه شد. اگر این محدودیت‌ها وجود نداشت، شاید این بازی ترس و بقای سه‌بعدی می‌توانست با آثاری مانند Alone in the Dark و Resident Evil هم‌تراز باشد. در واقع، با کنترل‌های تانک، دوربین‌های ثابت و رابط کاربری کلاسیک، این بازی می‌تواند به عنوان ترکیبی از آثار مذکور در نظر گرفته شود.
از طرفی، این بازی ایده‌هایی دارد که در بسیاری از بازی‌های ترس و بقا پس از آن دیده نشد، مانند گزینه‌ی تغییر زاویه‌ی دید به دلخواه. داستان بازی درباره‌ی یک دانشمند باهوش و در عین حال دیوانه به نام دکتر هاوزر است که به‌طور مرموزی ناپدید شده است.
بازیکنان نقش یک کارآگاه را بر عهده می‌گیرند که باید معمای ناپدید شدن او را حل کند. با شروع تحقیقات، بازیکنان وارد دنیایی از آزمایش‌های علمی، آیین‌های عجیب و معماهای پیچیده می‌شوند. در نهایت، ریتم کند بازی و تمرکز بر معماهای دشوار تجربه‌ی آن را کمی چالش‌برانگیز کرده، اما بدون شک اگر نسخه‌ای جهانی از آن برای کنسولی شناخته‌شده‌تر منتشر می‌شد، به دست افراد بیشتری می‌رسید.
۸. Enemy Zero
تهیه‌کننده: Warp / سازنده: Warp
سال انتشار: ۱۹۹۶
پلتفرم: Sega Saturn, PC
این بازی که حدود ۹ ماه پس از اولین نسخه‌ی Resident Evil در ژاپن منتشر شد، در زمان عرضه به شدت کهنه و قدیمی به نظر می‌رسید. در دوره‌ای که ژانر ترس و بقا به سمت تغییرات جسورانه پیش می‌رفت، این بازی FMV که توسط توسعه‌دهندگان D ساخته شده بود، از نظر بصری در آن زمان کیفیت خوبی داشت، اما گیم‌پلی آن با ریتم کند و مبارزات خسته‌کننده، بیشتر شبیه یک نسخه‌ی دمو به نظر می‌رسید که به جای یک محصول نهایی عرضه شده است. بازی بازیکنان را در نقش یک فضانورد قرار می‌دهد که از خواب سرد بیدار می‌شود و متوجه می‌شود که سفینه‌اش توسط موجودات نامرئی تسخیر شده است.
مکانیک اصلی گیم‌پلی حول استفاده از صدا برای شناسایی و مقابله با این دشمنان ناشناخته می‌چرخد. بازیکنان باید به هدفون خود تکیه کنند تا حرکات موجودات، صداهای عجیب و پژواک حملات آن‌ها را شناسایی کنند. داستان بازی اگرچه کوتاه است، اما جذاب بوده و فضایی گسترده برای تخیل بازیکن به‌جا می‌گذارد. ماهیت مرموز موجودات و سرنوشت خدمه سفینه، حس کنجکاوی را در بازیکن برمی‌انگیزد و پایان بازی، که قابل تفسیر است، همچنان سوالات زیادی را به دنبال دارد.
۷. Realms of the Haunting
تهیه‌کننده: Interplay Productions / سازنده: Gremlin Interactive
سال انتشار: ۱۹۹۶
پلتفرم: MS-DOS
این بازی که حدود ۹ ماه پس از اولین نسخه‌ی Resident Evil در ژاپن منتشر شد، در زمان عرضه به شدت کهنه و قدیمی به نظر می‌رسید. در دوره‌ای که ژانر ترس و بقا به سمت تغییرات جسورانه پیش می‌رفت، این بازی FMV که توسط توسعه‌دهندگان D ساخته شده بود، از نظر بصری در آن زمان کیفیت خوبی داشت، اما گیم‌پلی آن با ریتم کند و مبارزات خسته‌کننده، بیشتر شبیه یک نسخه‌ی دمو به نظر می‌رسید که به جای یک محصول نهایی عرضه شده است.
بازی بازیکنان را در نقش یک فضانورد قرار می‌دهد که از خواب سرد بیدار می‌شود و متوجه می‌شود که سفینه‌اش توسط موجودات نامرئی تسخیر شده است. مکانیک اصلی گیم‌پلی حول استفاده از صدا برای شناسایی و مقابله با این دشمنان ناشناخته می‌چرخد. بازیکنان باید به هدفون خود تکیه کنند تا حرکات موجودات، صداهای عجیب و پژواک حملات آن‌ها را شناسایی کنند. داستان بازی اگرچه کوتاه است، اما جذاب بوده و فضایی گسترده برای تخیل بازیکن به‌جا می‌گذارد.
ماهیت مرموز موجودات و سرنوشت خدمه سفینه، حس کنجکاوی را در بازیکن برمی‌انگیزد و پایان بازی، که قابل تفسیر است، همچنان سوالات زیادی را به دنبال دارد.
۶. Nightmare Creatures
تهیه‌کننده: Activision / سازنده: Kalisto Entertainment
سال انتشار: ۱۹۹۷
پلتفرم: PS1, PC, Nintendo 64
بازی Nightmare Creatures یک اثر عجیب دیگر است که در اصل به عنوان یک بازی اکشن ماجراجویی به سبک سری Tomb Raider شناخته می‌شود، با این حال بیشتر از بسیاری از بازی‌های مشابه آن دوران، روی مبارزات تمرکز دارد. داستان بازی در قرن هفدهم لندن رخ می‌دهد، جایی که یک جامعه‌ی مخفی هیولاها را علیه ساکنان شهر به راه انداخته است. بازیکن نقش شخصیتی را بر عهده می‌گیرد که باید در شهر آلوده به مبارزه پرداخته و نقشه‌های شیطانی این جامعه را متوقف کند.
امروز، این بازی اغلب با Bloodborne مقایسه می‌شود که به دلیل تعادل گیم‌پلی و سبک ترسناک ویکتوریایی، مقایسه‌ای کاملاً مناسب است. علاوه بر ساختار و سبک، این بازی ایده‌های جذاب و جدیدی را معرفی کرده که هنوز هم تازگی دارند. از جمله‌ی این ایده‌ها می‌توان به سیستم کمبو مشابه بازی‌های مبارزه‌ای، توانایی جدا کردن اعضای بدن و یک سیستم آدرنالین اشاره کرد که بازیکنان را تشویق می‌کند دائماً در مبارزات شرکت کنند و در غیر این صورت مجازات شوند.
برخی از این ایده‌ها نسبت به بقیه موفق‌تر عمل کرده‌اند، اما وقتی آن‌ها را با فضای ترسناک و فوق‌العاده بازی ترکیب می‌کنید، به راحتی می‌توان طرفدار این نظر شد که Nightmare Creatures می‌توانست یک اثر جذاب و تاثیرگذار باشد.
۵. Echo Night
تهیه‌کننده: FromSoftware / سازنده: FromSoftware
سال انتشار: ۱۹۹۸
پلتفرم: PS1
قبل از اینکه استودیوی فرام سافتور صنعت بازی را با بازی‌های سولزلایک خود دگرگون کند، مجموعه‌ای از بازی‌ها را منتشر کرد که چندان شناخته نشدند. اگرچه King’s Field پیش از آثار معروف سولزلایک عرضه شد، اما این بازی یکی از برجسته‌ترین نمونه‌های جاه‌طلبی این استودیو بود. بازی Echo Night نیز، اگر در زمان متفاوتی منتشر می‌شد، قطعاً توجه بیشتری جلب می‌کرد. این بازی در واقع یکی از نمونه‌های اولیه سبک شبیه‌ساز پیاده‌روی است.
شاید این ویژگی در ابتدا جذاب به نظر نرسد، اما می‌توان از تلاش‌های بازی برای ارائه شکلی از ترس که بر پایه روایت‌ها و ترس‌های خاص ساخته شده است، قدردانی کرد. داستان بازی حول محور ریچارد آزموند، قهرمان بازی، و سفر او برای کشف راز ناپدید شدن مرموز کشتی Orpheus می‌چرخد. این داستان همچنین معمای دو سنگ را آشکار می‌کند که حاوی نوعی قدرت ماوراءطبیعی هستند.
۴. Deep Fear
تهیه‌کننده: Sega / سازنده: System Sacom
سال انتشار: ۱۹۹۸
پلتفرم: Sega Saturn
بازی Deep Fear شباهت زیادی به Resident Evil دارد. مانند بسیاری از کلون‌های Resident Evil در آن دوران، این بازی نیز نتوانست به اندازه کافی مشکلات مربوط به کنترل‌ها، صداگذاری و گیم‌پلی خود را برطرف کند تا به محبوبیتی مشابه دست یابد. علاوه بر این، این بازی در زمان نامناسبی برای کنسول سگا ساترن منتشر شد. با این حال، چیزی که این بازی را خاص می‌کند، تأکید آن بر بخش بقا در ژانر ترس و بقا است.
داستان بازی در یک مرکز تحقیقاتی زیر آب اتفاق می‌افتد که در آن همه چیز به طرز فاجعه‌آمیزی به هم ریخته است. در این بازی، یک مکانیک اکسیژن وجود دارد که مدت زمان مجاز شما برای حضور در مناطق خاص را محدود می‌کند. این ویژگی نه تنها به استفاده از ایستگاه‌ها و ماسک‌های اکسیژن نیاز دارد تا بتوانید در این محیط‌ها تنفس کنید، بلکه اساساً نحوه تصمیم‌گیری شما برای پیمایش در هر اتاق و سناریو را تغییر می‌دهد.
تعداد کمی از بازی‌های ترسناک از این نوع توانسته‌اند به خوبی Deep Fear در ترکیب جهان‌سازی و گیم‌پلی عمل کنند، و به همین دلیل، این بازی شایسته یک بازسازی است.
۳. Sanitarium
تهیه‌کننده: ASC Games / سازنده: DreamForge Intertainment
سال انتشار: ۱۹۹۸
پلتفرم: PC, iOS, Android
Sanitarium از دیدگاه ایزومتریک استفاده می‌کند که در آن زمان در بازی‌های نقش‌آفرینی محبوب بود، اما از نظر ساختاری بیشتر شبیه یک بازی ماجراجویی با سبک اشاره و کلیک است. در این بازی، شما در نقش مردی ظاهر می‌شوید که در یک تیمارستان بیدار می‌شود و هیچ تصوری از هویت خود، محل قرارگیری‌اش یا چگونگی رسیدن به آنجا ندارد. تنها چیزی که می‌داند این است که اتفاقات عجیبی در اطرافش در حال وقوع است و همه به او می‌گویند که نمی‌تواند به ذهن بیمار خود اعتماد کند.
این مقایسه جسورانه است، اما Sanitarium اغلب شبیه نسخه‌ای ترسناک از بازی Disco Elysium به نظر می‌رسد. این بازی در انتهای دوره‌ای طلایی برای ژانر ماجراجویی اشاره و کلیک ساخته شده است، اما فاقد مفاهیم آشکار نقش‌آفرینی و گزینه‌های پیشرفته گفت‌وگوی Disco Elysium است. با این حال، نحوه‌ای که این بازی به شما اجازه نمی‌دهد تخیل را از واقعیت جدا کنید و بر قدرت ذهنی شما تأکید می‌کند، وحشتناک و الهام‌بخش آثار بسیاری است.
۲. Hellnight
تهیه‌کننده: Atlus / سازنده: Dennou Eizou Seisakusho
سال انتشار: ۱۹۹۸
پلتفرم: PS1
مانند برخی دیگر از بازی‌های این لیست، بزرگترین مشکلات این بازی عمدتاً به دیدگاه اول‌شخص آن مربوط می‌شود. توسعه‌دهنده بازی، شرکت اتلوس، که بیشتر به خاطر آثار نقش‌آفرینی‌اش شناخته می‌شود، ایده‌ی یک بازی ترسناک اول‌شخص را مطرح کرد که هیچ وسیله دفاعی واقعی به شما نمی‌دهد، چیزی که سال‌ها قبل از تبدیل شدن به یک سبک محبوب در این ژانر بود. مشکل اصلی این است که توسعه‌دهندگان نتواستند به درستی تشخیص دهند که یک بازی اول‌شخص که به شما اجازه تیراندازی نمی‌دهد، چگونه باید طراحی و کنترل شود.
در واقع، اتلوس در اجرای این ایده موفق عمل نکرد. با این حال، تقریباً هر جنبه‌ی دیگر بازی عالی است. داستان در دنیای دیستوپیایی جریان دارد، جایی که شخصیت اصلی در حال فرار از اعضای یک فرقه است و به سرعت توسط موجودی جهش‌یافته که از یک آزمایشگاه فرار کرده، مورد حمله قرار می‌گیرد. او سپس خود را در یک جامعه مخفی زیرزمینی می‌یابد که پر از فراری‌ها و پناهندگان است. بازی دارای جهان‌سازی بسیار خوبی است و به شما این امکان را می‌دهد که زندگی افرادی که ملاقات می‌کنید و دنیایی که در آن زندگی می‌کنند را به طور کامل کشف کنید.
۱. Galerians
تهیه‌کننده: ASCII Entertainment / سازنده: Polygon Magic
سال انتشار: ۱۹۹۹
پلتفرم: PS1
گالریانز کمتر از دیگر بازی‌های لیست به تقلید از رزیدنت ایول متهم شده است. این بازی ویژگی‌هایی مانند زاویه دوربین ثابت و کنترل‌های تانک دارد، اما این‌ها تنها از ویژگی‌های رایج این ژانر در آن زمان بودند و نمی‌توان داشتن این عناصر را دلیل بر تبدیل یک بازی به کلون رزیدنت ایول دانست. چیزی که گالریانز را واقعا خاص می‌کند و هیچ بازی دیگری در این سبک آن را تکرار نکرده، گیم‌پلی مبتنی بر توانایی‌های روانی است.
ممکن است تصور کنید که داشتن قدرت‌های روانی به جای اسلحه‌هایی که معمولا در بازی‌های ترس و بقا دیده می‌شود، مزیت بزرگی در مبارزه ایجاد می‌کند، اما واقعیت خلاف این است. این بازی بر درد و خطرات استفاده از چنین توانایی‌هایی به شکلی باورنکردنی تاکید دارد.
نه تنها آسیب رساندن به یک دشمن زمان و منابع زیادی می‌برد، بلکه استفاده مکرر از این قدرت‌ها فشار جسمی و ذهنی زیادی به پروتاگونیست وارد کرده و در نهایت می‌تواند به مرگ او منجر شود. نحوه مدیریت استفاده از این توانایی‌ها، یکی از منحصر به فردترین و شگفت‌انگیزترین ایده‌ها در تاریخ بازی‌های ترسناک است که بی‌عدالتی است اگر به فراموشی سپرده شود.
منبع: Den of Geek
نظرات کاربران