بیشتر نوجوانان با استرس، اضطراب و افسردگی دست و پنجه نرم می‌کنند و تقریباً یک سوم آن‌ها با چالش‌های سلامت روان مواجه هستند. یک مطالعه فنلاندی نشان می‌دهد که عادت‌های کودکی مانند زمان استفاده از صفحه‌نمایش و فعالیت بدنی نقش حیاتی در سلامت روان نوجوانان دارند. پس برای حمایت از سلامت روان آن‌ها چه کارهایی می‌توانیم انجام دهیم؟
امروزه فناوری در همه جا حضور دارد. کودکان قبل از اینکه حتی یاد بگیرند خواندن را، با کشیدن انگشت، اسکرول کردن و ضربه زدن به صفحه نمایش بزرگ می‌شوند، در حالی که صفحه‌نمایش‌ها هم سرگرمی و هم آموزش را فراهم می‌کنند، استفاده زیاد از آن‌ها هزینه‌ای دارد. در عین حال، فعالیت بدنی کنار رفته و با ساعت‌های بی‌پایان تعامل دیجیتال جایگزین شده است، مطالعه‌ای که توسط دانشگاه یواسکیلا و دانشگاه شرق فنلاند انجام شد، ۱۸۷ نوجوان را به مدت هشت سال دنبال کرد. نتایج آن‌ها؟ یافتن تعادلی بین حرکت و استفاده از صفحه‌نمایش کلید حفاظت از سلامت روان است.
هزینه پنهان استفاده زیاد از صفحه‌نمایش
صفحه‌نمایش‌ها ذاتاً بد نیستند، اما وقتی به طور افراطی استفاده شوند، داستان متفاوتی است، محققان دریافتند کودکانی که زمان بیشتری را صرف استفاده از دستگاه‌های دیجیتال به ویژه گوشی‌های هوشمند می‌کنند، بیشتر در معرض استرس و علائم افسردگی در دوران نوجوانی قرار دارند. الگوی واضحی وجود داشت: هرچه ساعات بیشتری را صرف نگاه کردن به صفحه‌نمایش‌ها می‌کنند، وضعیت سلامت روانی آن‌ها بدتر می‌شود.
چرا؟ زیرا مدت زمان طولانی مواجهه با صفحه‌نمایش سبک زندگی کم‌تحرک را تشویق می‌کند؛ حرکت کمتر، هوای تازه کمتر، و تعاملات واقعی کمتر، خواب نیز آسیب می‌بیند؛ نور آبی، چرخه‌های طبیعی خواب را مختل کرده و استراحت و تجدید انرژی را برای کودکان سخت‌تر می‌کند و در کنار آن شبکه‌های اجتماعی وجود دارند که مقایسه‌های بی‌پایان و درام‌های دیجیتال لایه دیگری از استرس به آن اضافه می‌کنند.
بر اساس گفته دکتر ارو هاپالا، نویسنده اصلی مطالعه از دانشکده علوم ورزشی و بهداشت دانشگاه یواسکیلا «چندین توصیه بین‌المللی مبتنی بر شواهد پیشنهاد می‌کنند که زمان صفحه‌نمایش تفریحی کودکان و نوجوانان باید به دو ساعت در روز محدود شود، به‌طور شخصی فکر می‌کنم حتی این رقم هم زیاد است، زیرا تقریباً معادل یک ماه استفاده از صفحه‌نمایش در سال می‌شود».
بیشتر حرکت کن کمتر استرس بگیر
اگر زمان زیاد صرف صفحه نمایش کردن به سلامت روان آسیب می‌زند، آیا فعالیت بدنی می‌تواند راه‌حلی باشد؟ مطالعه نشان داد که کودکانی که در ورزش‌ها و فعالیت‌های بدنی دیگر شرکت می‌کردند، سطح استرس کمتری گزارش کردند و علائم افسردگی کمتری داشتند.
ورزش فقط عضلات را تقویت نمی‌کند، بلکه حال را بهتر می‌کند، تمرکز را تیزتر می‌کند و تاب‌آوری احساسی را تقویت می‌کند، فراتر از مزایای بیولوژیکی، حرکت ارتباطات را به ارمغان می‌آورد. ورزش‌های سازمان‌یافته به یادگیری کار تیمی، انضباط و اعتماد به نفس کمک می‌کنند. دویدن در بیرون، بازی کردن یا حتی فقط رفتن برای یک پیاده‌روی این اقدامات ساده فضایی را برای کودکان فراهم می‌کنند تا از نظر ذهنی و احساسی خود را بازسازی کنند.
اما اینجاست که پیچیدگی وجود دارد در حالی که فعالیت بدنی کمک می‌کند، اثرات منفی زمان زیاد صرف صفحه نمایش از تاثیر مثبت ورزش قوی‌تر بود. به عبارت دیگر، حتی فعال‌ترین کودکان هم از آسیب‌های ناشی از مواجهه بیش از حد با دیجیتال در امان نبودند.
زمان صفحه نمایش بد نیست اما تعادل کلید است
دنیای امروز محدود کردن زمان صرف صفحه نمایش را سخت کرده است. یادگیری آنلاین، تکالیف دیجیتال، شبکه‌های اجتماعی کودکان برای مدرسه و ارتباطات اجتماعی به صفحه نمایش‌ها نیاز دارند اما متخصصان توافق دارند: تعادل همه‌چیز است، کودکان به همان اندازه که به تکنولوژی نیاز دارند به حرکت هم نیاز دارند.
دکتر هاپالا گفت:”سبک زندگی کم‌تحرک مدرن، با میزان بالای مواجهه با صفحه نمایش، سلامت روانی کودکان و نوجوانان را به چالش می‌کشد، بحث‌های اخیر به‌درستی بر زمان صفحه نمایش و شبکه‌های اجتماعی متمرکز شده‌اند، اما امیدوارم یافته‌های ما بزرگ‌ترها را تشویق کند که طیف وسیعی از عادات سالم را در زندگی جوانان ترویج دهند به ویژه با تعادل بین زمان صفحه نمایش و فعالیت بدنی.”
هدف این نیست که صفحه نمایش‌ها ممنوع شوند. این غیرواقعی است. بلکه والدین، معلمان و مراقبان می‌توانند محیط‌هایی ایجاد کنند که در آن زمان صفحه نمایش و حرکت در کنار هم وجود داشته باشند، شاید این به معنای تعیین ساعت‌های بدون صفحه نمایش در خانه، تشویق به بازی در فضای باز، یا تبدیل کردن ورزش به یک عادت روزانه خانوادگی باشد.
مسئولیت جمعی
تغییر در انزوا اتفاق نمی‌افتد. این تغییر نیاز به تلاش از سوی افراد، خانواده‌ها و جامعه به‌طور کلی دارد، مدارس می‌توانند ورزش‌های بیشتری را معرفی کنند سیاست‌گذاران می‌توانند برای ایجاد دستورالعمل‌های سالم‌تر زمان صفحه نمایش تلاش کنند، و جوامع می‌توانند فضاهایی برای فعال بودن کودکان ایجاد کنند.
دکتر هاپالا نیز گفت:”تحقق تغییر نیاز به همکاری دارد جامعه به‌طور کلی از خانواده‌ها تا سیاست‌گذاران باید در ترویج سبک‌های زندگی سالم برای کودکان و نوجوانان سرمایه‌گذاری کنند، با اطمینان از زمان متعادل صفحه نمایش، فعالیت بدنی کافی، خواب مناسب و رژیم غذایی مغذی، سلامت روان فقط مربوط به یک عامل نیست. بلکه به همه‌چیز مربوط است خواب، رژیم غذایی، ورزش، روابط و عادات صفحه نمایش همه نقش دارند. پرداختن به یک عامل بدون در نظر گرفتن دیگران، مانند تعمیر یک نشت در حالی است که کشتی در حال غرق شدن است.”
انتخاب‌های سبک زندگی و سلامت روان نوجوانان
مطالعه PANIC، بخشی از جامعه تحقیقاتی بیماری‌های متابولیک در دانشگاه شرق فنلاند، همچنان به بررسی ارتباطات بین سبک زندگی و سلامت می‌پردازد کار آن‌ها بر پیشگیری از بیماری‌ها، تشخیص زودهنگام و درمان متمرکز است با استفاده از علم برای ساختن آینده‌ای سالم‌تر.
مشکلات سلامت روان در میان نوجوانان به‌سرعت حل نخواهند شد. اما تغییرات کوچک و هدفمند از دوران کودکی شروع شود می‌توانند تأثیرات ماندگاری داشته باشند پس تشویق کودکان به بیشتر حرکت کردن، تعیین محدودیت‌هایی برای استفاده از تکنولوژی، و توسعه عادات سالم‌تر امروز می‌تواند به ذهن‌های قوی‌تر و شادتر در فردا منجر شود.
نتیجه‌گیری واضح است؛ صفحه نمایش‌ها دشمن نیستند اما عادات دیجیتال بی‌ضابطه می‌توانند آسیب واقعی وارد کنند، راه‌حل؟ حرکت، ارتباط و تعادل، این به معنی کنار گذاشتن تکنولوژی نیست بلکه به معنای ایجاد فضایی برای همه چیزهایی است که ذهن‌های جوان را قوی نگه می‌دارد.
بیشتر بدانیم: غلبه بر ترس سخنرانی با واقعیت مجازی
لینک منبع: earth
نظرات کاربران