استفاده بینقص از قدرتهای بیمحدود دنیای “مرد عنکبوتی”
سالهاست که پلیاستیشن و سونی با تولید بازیهای داستانمحور و تکنفره مانند “God of War Ragnarok”، نسخه دوم “The Last of Us” و حتی آثار قدیمیتری مانند “inFamous”، این سبک بازیها را زنده نگه داشتهاند. حالا نوبت به سری بازیهای “اسپایدرمن” رسیده است. یکی از نقاط قوت اصلی بازی “Marvel’s Spider-Man”، داستان جذاب و روایت مهیج آن بود که به کمال یکپارچه بود و به ندرت میشد نقطه ضعفی در آن پیدا کرد؛ حالا با انتشار بازی “Marvel’s Spider-Man 2″، این فرمول موفق بهبود یافته و یک داستان جذاب به مخاطب ارائه میدهد. ممکن است در طول تجربه از بازی، به این فکر بیافتید که اوج بهتر از این نخواهید دید، اما نویسندگان استودیوی “اینسامنیاک” در هر لحظه از بازی، شما را با صحنههایی مواجه میکنند که قطعاً شما را متعجب و غافلگیر خواهند کرد. آشنایی عمیق سازندگان با جهان عنکبوتی مارول و وفاداری به جزئیات کوچکی که پیشتر در دیگر آثار اسپایدرمن دیده بودیم، باعث شده تا محصول نهایی دقیقاً همان چیزی شود که انتظار داشتهایم.
در حالی که بازی Spider-Man 2 سعی میکند داستان نسخههای قبلی – یعنی Marvel’s Spider Man 1 و Marvel’s Spider-Man: Miles Morales – را ادامه دهد، همزمان مخاطب خود را به روایتهایی روبرو میکند که کاملاً نو و تازه هستند و انگار شبیه به آن را در اثر دیگری ندیدهایم. بعد از صحنههای پس از تیتراژ نسخه قبلی و دیدن هری آزبورن (Harry Osborn) برای اولین بار، حالا رفیق صمیمی پیتر پارکر (Peter Parker) و مری جین به یکی از شخصیتهای اصلی این بازی تبدیل میشود که تاثیر زیادی روی داستان بازی میگذارد. استودیو اینسامنیاک گیمز از همان دقایق ابتدایی بازی، طوری بازیکن را مشغول میکند که میتوان حدس زد که با چه اثری سر و کار خواهیم داشت. اضافه شدن دشمنهای قدیمیتر اسپایدرمن مثل سندمن (Sandman) و میستریو (Mysterio) حتی در قالب ماموریتهای فرعی، به بهتر تجربه کردن داستان غنیتری از دل این ماموریتها کمک کردهاند. جدای از این داستانها، روایت خطی بازی در نوع خودش واقعاً عالی کار شده و ترکیب خوب آن با گیمپلی بازی و اضافه شدن قابلیتهای مختلف، تجربه جذابی را برای بازیکنان فراهم کرده است. در ابتدا شاید فکر کنید که این مدت زمان برای به سرانجام رساندن داستان پیچیده و به هم گره خورده بازی Marvel’s Spider-Man 2 کم باشد، اما پایانبندی و چند ساعت آخر این بازی به شکل غیرقابلپیشبینانهای همه اتفاقات را به هم گره زده و خاتمه میدهد.
حضور دو اسپایدرمن با دو سری قابلیت و مهارت کاملاً متفاوت در بازی Spider-Man 2، به بهترین نحو ممکن در گیمپلی بازی پیادهسازی شده و سازندگان با تقسیم ماموریتها، تعادل بین این دو شخصیت را حفظ کردهاند؛ به عنوان مثال، برای پیشبردن ماموریتهای فرعی شخصیت Prowler – عموی مایلز مورالز – حتماً باید با خود مایلز به سراغ این ماموریتها بروید؛ همین مسئله برای پیتر پارکر هم صدق میکند. دغدغهها و کشمکشهای درونی هر اسپایدرمن در طول بازی به چشم میآید که نشاندهنده چالشهایی است که این شخصیتها با آنها مواجه میشوند. از طرفی، پیتر برای حفظ رابطه با مری جین و پیدا کردن یک شغل ثابت، دچار استرس و اضطراب زیادی میشود که این مسئله در ادامه داستان بسیار به چشم میآید؛ همین نکته مهم بیان شدهاست که تک تک اتفاقاتی که در ابتدا انجام میشوند، در پایان بازی تاثیرگذار میشوند.
نظرات کاربران