منطقه شام در خاورمیانه از دیرباز به‌عنوان نقطه تلاقی انسان‌های اولیه و نئاندرتال‌ها شناخته شده است، بقایای اسکلتی متنوعی در این منطقه کشف شده که شواهدی از رفتارهای اجتماعی و فرهنگی مشابه را نشان می‌دهد، محوطه‌های باستانی این منطقه حاکی از تدفین‌های عمدی، همراه با اشیای قبری و استفاده از اکر (گل اخری) در مراسم دفن هستند.
این شواهد، قدیمی‌ترین نمونه‌های رفتارهای اجتماعی و فرهنگی در جهان محسوب می‌شوند، مطالعه اخیر در غار تینشمت اسرائیل نیز نشان داده که نئاندرتال‌ها و انسان‌های هوشمند در دوره پارینه‌سنگی میانی، عادات، فناوری و آداب تدفینی مشترکی داشته‌اند.
اشتراک فرهنگی میان انسان‌ها و نئاندرتال‌ها
کاوش‌های غار تینشمت از سال ۲۰۱۷ تحت هدایت پروفسور یوسی زایدنر (دانشگاه عبری اورشلیم)، پروفسور اسرائیل هرشکوویتز (دانشگاه تل‌آویو) و دکتر ماریون پرووست (دانشگاه عبری اورشلیم) آغاز شده است، هدف اصلی این پژوهش، درک ماهیت رابطه میان نئاندرتال‌ها و انسان‌های هوشمند در دوره پارینه‌سنگی میانی است.
آیا این دو گروه برای منابع با یکدیگر رقابت می‌کردند یا به‌عنوان همسایگان صلح‌طلب یا حتی همکاران در کنار هم زندگی می‌کردند؟ محققان برای پاسخ به این پرسش‌ها، داده‌های چهار حوزه کلیدی تولید ابزار سنگی، استراتژی‌های شکار، رفتار نمادین و پیچیدگی اجتماعی را بررسی کردند.
نتایج نشان داد که گروه‌های انسانی مختلف، از جمله نئاندرتال‌ها، پیش‌نئاندرتال‌ها و انسان‌های هوشمند، در بازه‌های زمانی گوناگون در شام با یکدیگر تعامل داشته‌اند، این تعاملات موجب تبادل دانش و مهارت‌ها شد و در نهایت به ادغام فرهنگی میان این جوامع انجامید.
اسرار تدفین
کشف مجموعه‌ای از تدفین‌های انسانی در غار تینشمت پرسش‌های جالبی را درباره نقش این مکان در جامعه پارینه‌سنگی میانی مطرح می‌کند، آیا این غار یک محل تدفین اختصاصی یا حتی گورستان بوده است؟
قرارگیری ابزارهای سنگی، استخوان‌های حیوانات و تکه‌های اکر در گورهای این محوطه، نشان‌دهنده باورهای اولیه به زندگی پس از مرگ و وجود آیین‌های مشترک اجتماعی و پیوندهای قوی در این جوامع است.
چرا این کشفیات مهم هستند؟
یافته‌های غار تینشمت نگاهی تازه به دوره‌ای پویای تعاملات پیشاتاریخی ارائه می‌دهد. شواهد نشان می‌دهند که نئاندرتال‌ها و انسان‌های اولیه نه‌تنها همزیستی داشتند، بلکه بر شیوه زندگی یکدیگر نیز تأثیر گذاشتند.
پروفسور زایدنر، اسرائیل را به‌عنوان یک “دیگ جوشان فرهنگی” توصیف می‌کند که در آن گروه‌های مختلف انسانی با هم ملاقات کرده، تعامل داشته و تکامل یافته‌اند،او توضیح می‌دهد: “داده‌های ما نشان می‌دهند که ارتباطات انسانی و تعاملات جمعیتی همواره عامل محرک نوآوری‌های فرهنگی و فناوری بوده‌اند.”
دکتر پرووست نیز به موقعیت جغرافیایی منحصربه‌فرد منطقه، در نقطه تلاقی مسیرهای مهاجرتی انسان، اشاره می‌کند،او می‌گوید: “در دوره پارینه‌سنگی میانی، بهبود شرایط اقلیمی موجب افزایش ظرفیت زیستی منطقه شد و این امر به گسترش جمعیت و تماس بیشتر میان گونه‌های مختلف انسان منجر گردید.”
این تغییرات جمعیتی احتمالاً تعاملات اجتماعی را تسهیل کرد و به پیشرفت‌های فناورانه و فرهنگی مشترک انجامید، پروفسور هرشکوویتز نیز خاطرنشان می‌کند که سبک‌های زندگی گروه‌های انسانی در شام چنان در هم تنیده بوده که نشان از روابط عمیق و استراتژی‌های سازگاری مشترک دارد او توضیح می‌دهد: “این یافته‌ها تصویری از تعاملات پویایی را ترسیم می‌کنند که هم با همکاری و هم با رقابت شکل گرفته‌اند.”
در نهایت، کشفیات غار تینشمت تأیید می‌کنند که گروه‌های انسانی پیشاتاریخی جوامعی منزوی نبودند، بلکه از طریق ارتباطات مستمر، مسیر یادگیری، بقا، فرهنگ و پیشرفت‌های فناورانه خود را شکل داده‌اند.
هنوز چیزهای زیادی برای کشف شدن باقی مانده است
یافته‌های غار تینشمت نگاهی شگفت‌انگیز به سازمان اجتماعی، آیین‌های نمادین و زندگی روزمره جوامع انسانی اولیه ارائه می‌دهد، با کشف شواهدی از آیین‌های تدفینی مشترک، انتقال فناوری و تعاملات فرهنگی احتمالی بین نئاندرتال‌ها و انسان‌های هوشمند، دانشمندان در حال بازنویسی تاریخ همزیستی پیشاتاریخی هستند، با ادامه کاوش‌ها، اکتشافات آینده ممکن است گورهای بیشتری، اشیای تدفینی یا کتیبه‌های نمادینی را آشکار کند که درک ما از روابط میان‌گونه‌ای در این منطقه را عمیق‌تر خواهد کرد.
افق‌های تازه در پژوهش‌های باستان‌شناسی
کاوش‌های غار تینشمت نه‌تنها به درک بهتر روابط میان نئاندرتال‌ها و انسان‌های اولیه کمک می‌کند، بلکه پرسش‌های جدیدی درباره نحوه تعامل این گروه‌ها مطرح می‌سازد، آیا تبادل فناوری و آیین‌های تدفینی نشان‌دهنده همزیستی مسالمت‌آمیز بود یا این تعاملات در بستر رقابت شکل گرفتند؟
پیشرفت‌های جدید در روش‌های تجزیه‌وتحلیل DNA، بررسی میکروسکوپی ابزارها و مطالعات ایزوتوپی می‌توانند اطلاعات بیشتری درباره سبک زندگی، رژیم غذایی و تحرک این جوامع ارائه دهند، علاوه بر این پژوهش‌های آینده ممکن است الگوهای پیچیده‌تری از جابه‌جایی و ادغام فرهنگی در دوره پارینه‌سنگی را آشکار سازند که می‌تواند درک ما از تاریخ تکامل انسان را متحول کند.
یافته‌های غار تینشمت نشان می‌دهند که داستان تکامل و تعاملات انسانی بسیار پیچیده‌تر از آن است که تاکنون تصور می‌شد، و هر کشف جدید ما را یک گام به فهم بهتر گذشته مشترک‌مان نزدیک‌تر می‌کند.
بیشتر بدانیم: معماری و گردشگری: از طراحی جذاب تا جذب مخاطب
منبع مطلب: earth
نظرات کاربران