“وضعیت نگران‌کننده سرطان در جهان: افزایش ۸۰ درصدی نرخ ابتلا در افراد زیر ۵۰ سال
هر سال بیش از یک میلیون فرد زیر ۵۰ سال به علت سرطان جان خود را از دست می‌دهند، و پیش‌بینی می‌شود که این نرخ تا سال ۲۰۳۰، ۲۱ درصد دیگر افزایش یابد.
نرخ تشخیص سرطان در افراد زیر ۵۰ سال در جهان طی سه دهه‌ی گذشته، ۷۹٫۱ درصد افزایش داشته و میزان مرگ‌ومیر بر اثر این بیماری نیز ۲۷٫۷ درصد بیشتر شده است. یک گزارش جدید براساس نتایج مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۹، افزایش تعداد موارد ابتلا به سرطان در افراد ۱۴ تا ۴۹ ساله را از ۱٫۸۲ میلیون نفر در سال ۱۹۹۰ به ۳٫۲۶ میلیون نفر در سال ۲۰۱۹ نشان می‌دهد.
با توجه به یافته‌های یک مطالعه انجام شده توسط دانشکده‌ی پزشکی دانشگاه ژجیانگ چین، بر مبنای اطلاعات جمع‌آوری‌شده از ۲۰۴ کشور درباره‌ی ۲۹ نوع مختلف سرطان، وضعیت ما را نسبت به نوع‌های سرطانی که گروه‌های سنی جوان‌تر را درگیر می‌کند، به چالش می‌کشد.
محققان با اعتقاد به این مسئله هستند که اهمیت تشخیص زودهنگام و درمان هدفمند بیش از پیش آشکار شده است. آن‌ها معتقدند که متخصصان بهداشت باید سبک زندگی پیشگیرانه‌ای مانند محدود کردن مصرف تنباکو و الکل، دنبال کردن رژیم غذایی سالم و انجام فعالیت بدنی مناسب را برای جوانان ترویج دهند.
تا سال ۲۰۳۰، انتظار می‌رود که موارد جدید سرطان زودرس در سراسر جهان که پیش از سن ۵۰ سالگی تشخیص داده می‌شود، افزایش ۳۱ درصدی داشته باشند و مرگ‌ومیر ناشی از آن نیز در حدود ۲۱ درصد افزایش یابد. خطر ابتلا به سرطان برای افراد ۴۰ تا ۴۹ ساله بیشتر از سایرین در نظر گرفته شده است.
در سال ۲۰۱۹، بیش از یک میلیون بیمار زیر ۵۰ سال به علت ابتلا به سرطان جان خود را از دست دادند که در این بین، سرطان پستان بیشترین مرگ‌ومیر را داشت. سایر سرطان‌های خطرناک برای بزرگسالان زیر ۵۰ سال در سال ۲۰۱۹ سرطان نای، ریه، روده و معده بودند. سرطان پستان بیشترین موارد ابتلا برای این گروه سنی را در سال ۲۰۱۹ داشت؛ اما سرطان‌های نازوفارنکس (نوعی سرطان سر و گردن) و پروستات، بیشترین افزایش را از سال ۱۹۹۰ تجربه کردند. از سوی دیگر در طی این مدت، تشخیص سرطان کبد در سنین زودهنگام کاهش یافته است.
استفان دافی، آماردانی از دانشگاه کوئین مری لندن می‌گوید: «تعداد زیادی از موارد سرطان کبد توسط ویروس هپاتیت B ایجاد می‌شود که وجود واکسیناسیون موثر برای آن سبب کاهش آمار مبتلایان شده است. این درحالی است که عامل اصلی ابتلا به سرطان نازوفارنکس، ویروس اپشتین-بار است که هنوز واکسیناسیون موثری برای آن نداریم.»
محققان عقیده دارند که با وجود نقش موثر ژن‌ها در ابتلا به انواع سرطان و حتی محافظت دربرابر برخی از سرطان‌ها، عوامل پیشگیری‌پذیر بسیاری وجود دارند که باید درنظر گرفته شوند. آن‌ها در بخشی از مقاله‌ی خود می‌نویسند: «عوامل خطرزای غذایی (مانند رژیم‌های غذایی سرشار از گوشت قرمز، میوه‌ی کم، سدیم فراوان و شیر کم)، استعمال دخانیات و مصرف الکل، اصلی‌ترین موارد زمینه‌ساز ابتلا به سرطان‌های زودهنگام به‌شمار می‌روند.»
داده‌ها نشان می‌دهند که سبک زندگی غیرفعال، آلودگی هوا، چاقی، دیابت و قند خون بالا نیز از مقصران اصلی ابتلا به سرطان در سنین جوانی هستند. مطالعات پیشین نشان داده‌اند که از سال ۱۹۹۰ تاکنون، بروز سرطان در بزرگسالان زیر ۵۰ سال روند صعودی داشته است؛ البته بیشتر این مطالعات روی تفاوت‌های منطقه‌ای تمرکز داشته‌اند.
متاسفانه تاکنون تحقیقات کافی برای تعیین الگویی که بتوان آن را به عوامل خطرساز بروز سرطان‌های جدی زودرس نسبت داد، انجام نشده است. چنین الگویی باید بتواند شیوع سرطان در گروه‌های مختلف اجتماعی-اقتصادی یا بار بیماری را در جهان نشان دهد.”
با توجه به تحقیقات انجام‌شده، بالاترین نرخ ابتلا به سرطان‌های زودرس در سال ۲۰۱۹ به کشورهای آمریکای شمالی، استرالیا و اروپای غربی تعلق داشت. این موضوع در حالی بود که بالاترین نرخ مرگ و میر در کشورهایی با درآمد پایین تا متوسط رخ داد، به عبارت دیگر، مناطق اقیانوسیه (که شامل استرالیا نیز می‌شود)، اروپای شرقی و آمریکای مرکزی. میزان مرگ و میر و مشکلات بهداشتی در این کشورها به نسبت بالا بود و بانوان، بیشترین تضرر را از این وضعیت متحمل شده‌اند.
این مطالعه به نکات مهمی اشاره دارد، از جمله واقعیتی که کیفیت داده‌ها در کشورهای مختلف دنیا متفاوت است و امکان کم‌اظهاری یکی از احتمالات ممکن است. همچنین، تأثیرات غربالگری و عوامل محیطی نیز به عنوان نکات قابل توجه دیگری مطرح شده است.
سرطان، با وجود سال‌ها تحقیق و پژوهش، هنوز هم عدد زیادی از جان‌ها را می‌گیرد؛ بنابراین، پیشگیری از این بیماری امری بسیار مهم و حیاتی است که نیاز به توجه دارد. شواهد نشان می‌دهند که سرمایه‌گذاری در تحقیق و آموزش عمومی و متخصصان برای ترویج یک زندگی سالم و با مراقبت، از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.
نتایج این مطالعه جدید در نشریه‌ی بی‌ام‌جی آنکولوژی منتشر شده است.
نظرات کاربران