مقدمه‌ای بر مفهوم صلح و آرامش و اهمیت آن
آرامش و سکون داشتن، احساس صلح است. این حالت آرامش درونی در لحظات امن و قدردانی از زندگی، در سکوت مطلق، به وجود می‌آید.
صلح به عنوان یک وسیله برای دستیابی به آرامش کامل و درک بهتر از اطرافیان ما بیان می شود.
عشق و صلح به این معناست که از عشق و خواستن قدرت دوری کنیم، هر زمان تمایل به قدرت زیاد باشد، در این زمان نیاز به قدرت بین انسان ها به نزاع تبیدل می شود و صلح هر چه دورتر خواهد شد.
در مقابل خود و دیگران، منصف و عادل باشیم، زیرا یک مساله جنبه های مختلفی دارد و برای دستیابی به حقیقت مسئله، لازم است تمام ابعاد را در نظر بگیریم.
صلح و آرامش به معنای مدیریت درست برخورد با تناقضات و اختلافات بین افراد است، به نحوی که هیچ‌کس آسیبی نبیند و در عین حال هر کسی برنده باشد.
آگاهی از اینکه تمام انسان‌ها متعلق به یک خانواده جهانی هستند، می‌تواند به صلح و آرامش منجر شود. به عبارت دیگر، صلح جهانی با آغاز صلح و آرامش در دل خود و ارتباط با دیگران آغاز می‌شود.
چرا نیازمند تمرین صلح و آرامش هستیم؟
قلبی که لبریز از صلح است، از اضطراب و نگرانی خالی است. این قلب به ما اعتماد و اطمینان می‌دهد و روح ما را آرام می‌بخشد. بدون حضور صلح و آشتی، انسان تمایل به کنترل همه چیز و همه کس دارد.
صلح جهانی بعنوان یک وظیفه نیست که تنها دولت‌ها قادر باشند به آن دستیابی داشته باشند؛ هر کدام از ما نقش مهمی در حفظ این صلح جهانی داریم و خواهیم داشت.
در محیط‌های جمعی از جمله مدرسه، محل کار و خانواده، نیاز به صلح وجود دارد تا به بهترین نسخه از خودمان تبدیل شویم.
صلح و آشتی از ما در مقابل خشونت و تعصب مراقبت می‌کند و مانع از ظلم و دشمنی می شود.
زمانی که هرکدام از ما بدنبال صلح هستیم، همه افرادی که با ما در ارتباط هستند، دوست داشتنی و محترم به نظر می‌آیند، و رفتار ما با آنها عادلانه و منصف خواهد بود.
در واقع، این تمرین به جای اینکه عاملی برای جنگ و خشونت تلقی شود، منبع خیر، برکت و مزیت می‌شود.
در نهایت، صلح و آرامش در زندگی فردی ما، به صلح و آشتی در جهان منجر می‌شود.
تمرین مهارت صلح و آرامش
برای دستیابی به صلح درونی
1. سعی کنید همیشه آرامش خود را حفظ کنید و زمان کافی را برای تفکر عمیق در نظر بگیرید.
2. وقت خاصی را برای دعا و نیایش به روش‌های مختلف مانند نماز، یوگا، ریلکسیشن و … اختصاص دهید.
3. برای توسعه صلح‌آموزی، از زبان و کلام لطیف و نرم استفاده کنید. این امر ممکن است چالش‌برانگیز باشد اما قابل دستیابی است.
4. به جای بیان خشم از طریق غیبت یا ابراز تنفر، با کلام ملایم و جانب اعتدال گفتگو کنید و سعی کنید با مردم به صلح بنشینید. اگر مسئله به شکل مسالمت‌آمیز حل نشود، ممکن است فاصله گرفتن از رابطه برای مدت کوتاه و زمان دادن برا ی تفکر عمیق تر، کمک کننده باشد.
5. به هیچ انسان، حیوان یا شیء آسیب نرسانید. تحقیقات نشان داده است که حتی شکستن ظروف نیز به کاهش خشم کمک نمی‌کند و ممکن است مسیر نادرستی باشد.
6. به خود اجازه ندهید که به کسی آسیب بزنید. امکان ندارد خشونت را به صفر برسانید، اما می‌توانید کم کنید.
7. در مسیر تمرین صلح، به خوبی‌های دیگران توجه کنید و آنها را ارج نهید.
8. اگر کسی حقوق شما را زیر پا گذاشت، با اندیشه صلح و به شکل معقولانه او را متوقف کنید.
9. از خود و دیگران در مقابل ظلم حمایت کنید، اما حواستان باشد که در این دفاع، به ظلم نپیوندید.
10. در آخر، به دلیل برتری‌ها و تفاوت‌های ما، از تعصب و خودشیفتگی بپرهیزید و به بهترین شکل ممکن با دیگران رفتار کنید.
تشخیص حضور در مسیر صلح
1. اگر وقت‌های مخصوص و منظم برای مراقبه و تفکر برای خود اختصاص می دهید، آرامش درونی را تجربه می‌کنید.
2. اگر حتی در لحظات عصبانیت، از زبان صلح‌آمیز استفاده کرده و با نرمی و آرامش صحبت می‌کنید.
3. اگر از آزار دیگران اجتناب می‌کنید.
4. اگر هنگامی که با کسی اختلاف نظر دارید، فعالانه به دنبال یافتن راه‌حل صلح‌آمیز هستید.
5. اگر توانایی بخشش نسبت به دیگران را دارید.
6. اگر به دیگران اجازه نمی‌دهید حقوق شما را پایمال کنند.
7. اگر از غیبت و بدگویی دوری می‌کنید.
باید به شما تبریک بگوییم! شما در حال تمرین مسیر صلح و آرامش به خوبی پیش می‌روید!
اونقدر شما گرفتار و مشغول هستید که زمانی برای خلوت و نیایش اختصاص نمی‌دهید،
اگر در زمان عصبانیت بطور فیزیکی یا زبانی موجب آزار دیگران می شوید،
اگرهمیشه در پی مقصر داشتن دیگران بوده و بدنبال یافتن اشتباهات دیگران هستید،
اگر اجازه می دهید دیگران حقوق شما را نادیده بگیرند،
اگر وابسته به گروه خاصی (از نظر جنسیت، مذهب، شهر و غیره) هستید و از ارتباط با افراد متفاوت دوری می‌کنید،
اگر غیبت می کنید و. مردم را براساس آنچه که می شنوید قضاوت می کنید،
اگر هنوز هم تفاوت در رنگ پوست برای شما نشان‌دهنده برتری است،
اگر هنوز به جنس برتر اعتقاد دارید،
اگر هنوز از خودتان، رنگ پوست و فرم بدنتان را دوست ندارید و از آن انتقاد می‌کنید،
اگر رفتارها و عملکرد دیگران را با عناوین مثبت و منفی، درست و غلط، زشت و زیبا برچسب می زنید،
و یا اگر در محیط دوستان نگاه مغرورانه بالا به پایین دارید،
یعنی هنوز نیاز به تمرین بیشتری دارید تا در مسیر صلح قرار گیرید!
برای درک بهتر موضوع، خودتان را در شرایط زیر بررسی کنید:
1. وقتی برادر یا خواهر شما به سرعت وارد اتاق شما می‌شود و پاهایش را بر روی وسایل کار شما می‌گذارد.
2. وجود افرادی از دین یا نژاد متفاوت در اطراف شما.
3. مواجهه با انتقاد از سوی دیگران.
4. در محیط گروهی، افراد اطراف شما از شوخی‌های کلیشه‌ای یا تبلیغات جنسیتی استفاده می‌کنند.
5. و موارد مشابه.
در چنین شرایطی، به چه اندازه می‌توانید با صلح و رفتار درست واکنش نشان دهید؟
نظرات کاربران