مطالعه‌ی اخیر نشان می‌دهد که گیاهخواران، بدون توجه به جنسیت، ۵۰ درصد بیشتر از گوشت‌خواران منظم در معرض خطر شکستگی استخوان لگن قرار دارند. علت این اختلاف نسبت به گوشت‌خواران احتمالاً به دلیل شاخص توده‌ی بدنی پایین و ناکافی‌بودن مقدار پروتئین مصرفی است. با این وجود، هنوز هم مزایای بالقوه‌ی رژیم گیاه‌خواری ممکن است بیشتر از خطرات آن باشد.
گزارش سایت تک دیلی اعلام می‌کند که مطالعه‌ی اخیر نشان می‌دهد که هم مردان و هم زنانی که از رژیم گیاه‌خواری پیروی می‌کنند، ۵۰ درصد بیشتر از افرادی که به‌طور منظم گوشت می‌خورند، در معرض خطر شکستگی استخوان لگن قرار دارند.
قبل از این، نتایج مطالعه‌ی دیگری نشان داده بود که زنان گیاه‌خوار به دلایل نامعلوم، در معرض خطر شکستگی استخوان لگن قرار دارند. در عین حال، مطالعات پیشین که به بررسی تأثیر رژیم گیاه‌خواری بر شکستگی استخوان لگن در مردان می‌پرداختند، همگی در مقیاس کوچک بودند و به همین دلیل نتایج آن‌ها از قطعیت کافی برخوردار نبودند.
بررسی اجمالی مطالعه
یک مطالعه تازه انجام‌شده توسط دانشگاه لیدز، با تحلیل اطلاعات بیش از ۴۱۳٬۹۱۴ شرکت‌کننده (از هر دو جنس)، نشان می‌دهد که مردان گیاه‌خوار، مانند زنان گیاه‌خوار، نسبت به افرادی که به‌طور منظم گوشت مصرف می‌کنند، بیشتر در معرض خطر شکستگی استخوان لگن قرار دارند. این تحقیق برآمده از اولین مطالعه‌ای است که به‌طور وسیع، عوامل افزایش احتمال شکستگی استخوان لگن در گیاهخواران را نیز شناسایی می‌کند.
شرکت‌کنندگان در این مطالعه در بازه زمانی بین سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰، به‌عنوان بخشی از پروژه بانک زیستی انگلستان انتخاب شدند و اطلاعات مربوط به رژیم غذایی خود را اعلام کردند. آن‌ها به ۴ گروه مختلف طبقه‌بندی شدند: گوشت‌خواران منظم (کسانی که پنج بار یا بیشتر در هفته گوشت مصرف می‌کنند)، گوشت‌خواران گهگاهی (کسانی که کمتر از ۵ بار در هفته گوشت مصرف می‌کنند)، ماهی‌خواران (افرادی که فقط ماهی مصرف می‌کنند و گوشت یا مواد غذایی حیوانی دیگری نمی‌خورند) و گیاهخواران (افرادی که مصرف لبنیات دارند، اما هیچ گوشت یا ماهی نمی‌خورند).
نتایج این مطالعه نشان داد که تا سال ۲۰۲۱، داده‌های شرکت‌کنندگان درباره موارد شکستگی لگن با سوابق بیمارستانی آن‌ها مرتبط شده است.
یافته‌های مطالعه
در یک مطالعه که مجموعه‌ای از ۴۱۳٬۹۱۴ شرکت‌کننده را در برمی‌گرفته است، ۳۵۰۳ مورد شکستگی لگن گزارش شد. این نتایج نشان می‌دهد که احتمال کلی بروز شکستگی استخوان لگن در حدود ۰٫۸ درصد است. اگرچه خطر شکستگی لگن به‌طور کلی پایین است، اما برای گیاهخواران، خطر نسبی این اتفاق نسبت به گوشت‌خواران منظم تفاوت معناداری دارد. محققان در نتیجه‌ی پژوهش‌های خود دریافتند که:
- گیاهخواران، بدون توجه به جنسیت، ۵۰ درصد بیشتر از گوشت‌خواران منظم در معرض خطر شکستگی استخوان لگن قرار دارند.
- بین گوشت‌خواران منظم و گوشت‌خواران گهگاهی تفاوتی وجود ندارد.
در مورد ماهی‌خواران نیز مشاهده شد که خطر شکستگی استخوان لگن آن‌ها ۸ درصد بیشتر از گوشت‌خواران منظم بود؛ با این حال، این میزان تفاوت به‌عنوان یک رقم معنادار در نظر گرفته نمی‌شود.
خطرات نسبی و موارد واقعی
پس از به‌دست‌آوردن نتایج، دانشمندان محاسباتی انجام دادند تا بفهمند چگونه این تفاوت‌های نسبی در دنیای واقعی تفسیر می‌شوند. آن‌ها در نهایت پیش‌بینی کردند که به‌طور متوسط ۶٫۵ گوشت‌خوار منظم و ۶٫۵ گوشت‌خوار گهگاهی، شکستگی لگن را در زندگی خود تجربه می‌کنند؛ در حالی که احتمال شکستگی استخوان لگن در ماهی‌خواران ۷ مورد و در گیاهخواران ۹٫۵ مورد پیش‌بینی شد.
سرپرست مطالعه‌ی اخیر، جیمز وبستر، اظهار داشت: «شکستگی لگن، یک مشکل روبه‌رشد در جوامع پیری است که می‌تواند منجر به ناتوان‌کنندگی و کاهش کیفیت زندگی شود. مطالعه‌ی اخیر نشان می‌دهد که گیاهخواران ۵۰ درصد بیشتر از گوشت‌خواران در معرض خطر شکستگی لگن قرار دارند. این به این معناست که در هر ۱۰۰۰ نفر، طی ۱۰ سال، سه مورد شکستگی بیشتر را خواهیم داشت. با این حال، مزایای سلامتی گیاه‌خواری مانند کاهش احتمال ابتلا به سرطان و بیماری‌های قلبی‌عروقی، ممکن است همچنان بر خطر شکستگی افراد گیاه‌خوار تغییر نکند.»
دلایل بالقوه و توصیه‌ها
وبستر بیان می‌کند که شاخص توده‌ی بدنی پایین می‌تواند یکی از علل احتمالی افزایش خطر شکستگی لگن در گیاهخواران باشد. او باور دارد که گیاهخواران تا حدودی حدود ۱۷ درصد کمتر از گوشت‌خواران به توصیه‌های پروتئینی توجه می‌کنند. از این رو، افراد گیاه‌خوار باید اطمینان حاصل کنند که رژیم غذایی آن‌ها دارای میزان کافی پروتئین است و شاخص توده‌ی بدنی آن‌ها نیز در وضعیت سالمی قرار دارد.
پروفسور جانت کید، نیز در مورد اهمیت شکستگی لگن تأکید می‌کند و اعتقاد دارد که رژیم غذایی می‌تواند تأثیر مهمی بر روی احتمال وقوع این عارضه داشته باشد. با وجود مزایای سلامتی گیاه‌خواری، درک کیفیت رژیم غذایی و تعادل مواد مغذی از اهمیت بالایی برخوردار است و می‌تواند به کاهش خطر شکستگی لگن و بهبود سلامت استخوان‌ها در آینده کمک کند.
نظرات کاربران