DNA به‌عنوان ساختار حیاتی تنها از چهار الفبای ژنتیکی یا نوکلئوتید تشکیل شده است. این چهار حرف بیوشیمیایی انواع مختلف DNA را تشکیل می‌دهند و برای مدت‌ها، دانشمندان با این سوال مواجه بودند که آیا امکان ایجاد DNA مصنوعی واقعاً وجود دارد یا خیر. در حال حاضر، پژوهشگران در زمینه ساخت DNA به نتایج مهمی دست یافته‌اند و توانسته‌اند دو حرف دیگر را به این الفبای زیستی اضافه کرده و پروتئین‌های نوین تولید نمایند. این دستاورد می‌تواند به تولید داروهای جدید برای درمان بیماری‌های خاص کمک مؤثری نماید.
ساخت DNA مصنوعی با شش نوکلئوتید
DNA تنها با استفاده از چهار نوکلئوتید آدنین (A)، تیمین (T)، گوانین (G) و سیتوزین (C) دستورالعمل‌های خود را رمزگذاری می‌کند و این نوکلئوتیدها در پیکربندی‌های خاص با یکدیگر جفت می‌شوند، ساختاری که به مارپیچ دوگانه DNA منجر می‌شود. با این حال، به نظر می‌رسد با افزایش این الفبا، تحولات قابل توجهی در صنعت پزشکی ممکن است رخ دهد.
دانشمندان با بهره‌گیری از یک سیستم DNA مصنوعی به نام AEGIS، توانسته‌اند دو حرف جدید به این الفبای زیستی افزوده و آن‌ها را با نام‌های Z و P معرفی کنند. این حروف جدید شکل و اندازه‌هایی مشابه حروف طبیعی دارند، اما با ایجاد هیچ گونه اختلال در هندسه ساختار ژنتیک DNA نمی‌شوند. این به این معناست که آنزیم‌هایی که DNA را می‌خوانند و از آن رونوشت می‌کنند، اکنون قادر به تشخیص و پردازش این دو حرف نیز به همان شیوه‌ای که حروف طبیعی را انجام می‌دهند، می‌باشند.
این پیشرفت به راه انداختن کاربردهای متعددی از جمله طراحی پروتئین‌های با ویژگی‌های خاص جهت هدف‌گذاری دقیق‌تر تومورها و بهبود درمان سرطان، یا استفاده از باکتری‌های مهندسی‌شده برای تولید سوخت‌های سازگار با محیط‌زیست و بی‌ضرر را فراهم می‌آورد.
نظرات کاربران