بسیاری از محصولاتی که روزانه مصرف می‌کنیم، می‌توانند به طور ناخودآگاه ریزپلاستیک‌ها را وارد جسم ما کنند. حضور میکروپلاستیک‌ها به گونه‌ای گسترده است که پیگیری و شناسایی آنها بسیار دشوار است.
این ذرات ریز، از پاره شدن پلاستیک‌های بزرگتر منشأ می‌گیرند و ممکن است باعث بروز مشکلات قلبی، مشکلات در باروری و حتی بیماری‌های سرطانی شوند.
پژوهش‌ها نشان داده‌اند که میکروپلاستیک‌ها ممکن است تعداد اسپرم‌ها در مردان را کاهش دهند. بر اساس یک مطالعه انجام شده در کانادا در سال ۲۰۱۹، انسان‌ها سالانه تا ۵۲ هزار ذره میکروپلاستیک مصرف می‌کنند.
نحوه ورود این مواد به بدن و تأثیر آنها بر فعالیت ارگان‌های مختلف، هنوز در حال بررسی است که گاهی اوقات ممکن است کارکرد این ارگان‌ها را کم کنند یا متوقف نمایند.
در این مقاله به راهکارهایی اشاره شده است که می‌توان با استفاده از آنها از افزایش ذرات میکروپلاستیک در محیط زندگی جلوگیری کرد و جایگزین‌های بهتری برای وسایل حامل آنها پیدا کرد.
1. تخته های خرد کن پلاستیکی
تخته‌های خردکن پلاستیکی، هر چند که این ذرات را در همه جا می‌توان یافت، اما آشپزخانه‌ها به عنوان یکی از مهم‌ترین مکان‌های تجمع و گسترش ریزپلاستیک‌ها شناخته می‌شوند؛ بنابراین برای کاهش آلودگی به میکروپلاستیک‌ها، نخستین گام از آشپزخانه‌ها باید برداشته شود.
تخته‌های خردکن پلاستیکی یکی از ابزارهایی هستند که می‌توانند میکروپلاستیک‌ها را به غذاها منتقل کنند.
بر اساس تحقیقات انجام شده توسط انجمن شیمی آمریکا (ACS)، تخته‌های خردکن می‌توانند به تنهایی حاوی تا ۷۹.۴ میلیون ذره میکروپلاستیک از نوع پلی‌پروپیلن باشند.
تخته‌های خردکن شیشه‌ای به نظر می‌رسند جایگزین مناسب و پرهزینه‌تری برای این ابزارهای پلاستیکی باشند.
این تخته‌ها به راحتی قابل شستشو هستند و معمولاً بدون حاوی میکروپلاستیک هستند. برخی برندها همچنین تخته‌های خردکنی تولید کرده‌اند که از الیاف کاغذی بادوام ساخته شده‌اند و فاقد پلاستیک هستند.
2. ظروف مخصوص مایکروویو
ظروف ویژه مایکروویو ممکن است زمانی که مواد غذایی در آنها گرم می‌شوند، مقادیر قابل توجهی از میکروپلاستیک را آزاد کنند، حتی اگر این ظروف از پلاستیک با برچسب “مناسب برای استفاده در مایکروویو” باشند.
یک تحقیق اخیر توسط دانشگاه نبراسکا-لینکلن نشان داد که برخی از غذاهای کودک که در این نوع ظروف پلاستیکی قرار دارند، حاوی تا ۴ میلیون ذره میکروپلاستیک در هر سانتی‌متر مربع می‌باشند.
این مطالعه نشان داد که این ذرات ممکن است تا ۷۵ درصد از سلول‌های کلیه‌ی کشت‌شده را تشکیل دهند، که موجب افزایش نگرانی‌ها درباره تأثیرات بالقوه این ذرات بر سلامتی انسان می‌شود.
براساس گزارش آکادمی اطفال آمریکا، روش‌هایی مانند استفاده از ظروف بسته‌بندی حاوی ترکیبات شیمیایی مانند فتالات، استایرن و بیسفنول، که به طور معمول با پلاستیک‌ها در ارتباط هستند، می‌تواند به جلوگیری از مصرف ناخواسته ریزپلاستیک‌ها کمک کند.
۳. محافظت تکه‌های یخ از ریزپلاستیک‌ها
در حالی که میکروپلاستیک‌ها در آب و نوشیدنی‌های بطری یافت می‌شوند، استفاده از مکعب‌های یخ پلاستیکی ممکن است باعث آلودگی آب شود.
تحقیقات نشان داده است که “انجماد پلاستیک” می‌تواند میکروپلاستیک‌ها را به آب نفوذ دهد، مانند پدیده‌ای که در پلاستیک‌های گرم شده مشاهده می‌شود.
از این رو، در سال‌های اخیر، برخی به دنبال گزینه‌های پایدارتری برای جایگزینی مکعب‌های یخ پلاستیکی هستند.
مکعب‌های کوچک براق فولادی یک گزینه مناسب هستند که به جای مکعب‌های پلاستیکی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این قطعات ضدزنگ نه تنها جذابیت ظاهری نوشیدنی‌ها را افزایش می‌دهند، بلکه همچنین به سرعت بیشتری خنک می‌شوند و یخ می‌زنند.
علاوه بر این، سینی‌های یخ سیلیکونی نیز به عنوان یک جایگزین دیگر محسوب می‌شوند که به دلیل سلامتی بیشتر و راحتی کار با آنها، توسط بسیاری ترجیح داده می‌شوند.
4. معضلی به نام لیوان‌های کاغذی
یکی از مشکلات انتخاب بد، لیوان‌های کاغذی نامیده می‌شود. اگرچه به نظر می‌رسد که این لیوان‌ها با محیط زیست سازگارترند، اما همچنان می‌توانند منجر به تولید آلودگی‌های پلاستیکی شوند.
برای جلوگیری از نشت آب از این لیوان‌ها، به یک لایه‌ی درزگیر نیاز دارند که معمولاً از ۱۰ درصد پلی اتیلن با چگالی بالا یا HDPE تشکیل شده است، که این موضوع فرآیند بازیافت را پیچیده می‌کند.
استفاده از لیوان‌های کاغذی برای نوشیدنی‌های گرم می‌تواند منجر به آزاد شدن مواد شیمیایی مختلف شود، از جمله فلوراید، کلرید، سولفات و نیترات که در مطالعات اخیر نشان داده شده است که این لیوان‌ها ممکن است این مواد خطرناک را آزاد کنند.
راه حلی برای این مشکل می‌تواند استفاده از یک فلاسک فولادی ضد زنگ باشد. این فلاسک‌ها نه تنها برای محیط زیست مفید هستند بلکه خطر تولید ریزپلاستیک‌ها را نیز کاهش می‌دهند.
5. چای کیسه‌ای
برخی از چای‌های کیسه‌ای ممکن است میکروپلاستیک‌ها را به دمنوش صبحگاهی شما منتقل کنند؛ زیرا بسیاری از این کیسه‌ها از پلاستیک پلی پروپیلن ساخته شده‌اند و حتی کیسه‌های چای کاغذی نیز ممکن است حاوی رگه‌هایی از پلاستیک باشند.
تحقیقاتی که در سال ۲۰۲۳ توسط دانشگاه علوم بهداشت داو در پاکستان منتشر شد، نشان می‌دهد که آب داغ مورد استفاده برای دم کردن چای می‌تواند میلیون‌ها ریزپلاستیک را از این کیسه‌ها آزاد کند. بر اساس این تحقیقات، یک فنجان چای کیسه‌ای می‌تواند حاوی ۳.۱ میلیارد نانوپلاستیک باشد.
علاوه بر این، چای کیسه‌ای ممکن است شامل مواد مضر دیگری نیز باشد از جمله ترکیبات فلوئور، آرسنیک، نمک‌های رادیوم، آلومینیوم، مس، سرب، جیوه، کادمیوم، باریم و نیترات.
بنابراین، بهتر است چای فله را در یک قوری چدنی یا سفالی دم کنید و از یک صافی فلزی استفاده کنید. همچنین، برخی توصیه می‌کنند از کیسه‌های چای پنبه‌ای استفاده کنید یا خودتان چای را از یک کتان ارگانیک صاف کنید.
با این اقدامات کوچک، خطر آلودگی آشپزخانه شما به میکروپلاستیک‌ها به شدت کاهش خواهد یافت.
نظرات کاربران