رژیم وگان برای محیط زیست بهتر از رژیم گوشتخواری است

با توجه به یافته‌های جدید، رژیم‌های غذایی وگان و گیاه‌خوار نسبت به پایدارترین رژیم‌های گوشتخواری، آثار زیست‌محیطی کمتری بر سیاره زمین دارند.

این نتایج بر مبنای بررسی داده‌های رژیم غذایی ۵۵ هزار نفر از مایکل کلارک، پژوهشگر پسادکترا و کرین پاپیر، همه‌گیر‌شناس تغذیه از دانشگاه آکسفورد به دست آمد. طی این تحقیق، پنج مقیاس کلیدی از جمله انتشار گازهای گلخانه‌ای، کاربری زمین، مصرف آب، آلودگی آب و کاهش تنوع زیستی در نظر گرفته شد. نتایج تحقیق نشان داد که افراد وگان تنها ۳۰ درصد از تأثیرات گوشتخوارها بر محیط زیست را دارند.

این داده‌ها نیز از مطالعه‌ای بزرگ درباره‌ی سرطان و تغذیه به‌دست آمد که به مدت بیش از دو دهه، افراد مشابه (درمجموع ۵۷ هزار نفر را) در بریتانیا ردیابی کرد. افراد شرکت‌کننده، گزارشی از نوشیدنی‌ها و خوردنی‌های خود را در طول ۱۲ ماه ارائه دادند و سپس پژوهشگرها آن‌ها را بر اساس عادت‌های غذایی گزارش‌شده، به شش گروه مختلف وگان، گیاه‌خوار، ماهی‌خوار و مصرف‌کنندگان کم، متوسط و زیاد گوشت دسته‌بندی کردند.

پس از اتصال گزارش‌های غذایی به مجموعه داده‌ای که اطلاعات مربوط به تأثیر محیطی ۵۷ هزار غذا را شامل می‌شد، پژوهشگران به تحلیل نتایج و بررسی چگونگی تولید غذا و محل تولید آن‌ها پرداختند. این مجموعه داده براساس محل کشت و روش تولید غذاها دسته‌بندی شد. به عنوان مثال، تأثیر کشت هویج در گلخانه‌های اسپانیا با هویج‌هایی که در مزارع بریتانیا رشد می‌کنند، متفاوت بود. این نتایج با تحقیقات گذشته متفاوت است که به طور کلی تأثیر تمام انواع نان، استیک یا لازانیا بر محیط را یکسان در نظر می‌گرفتند.

پژوهشگران با دقت بیشتر و ارتقاء جزئیات تحقیق، نشان دادند که رژیم‌های غذایی مختلف آثار متفاوتی بر محیط دارند و این نتیجه با قطعیت بیشتری ارائه شد. آن‌ها به این نتیجه رسیدند که حتی رژیم وگان کم‌پایدار نیز با محیط‌زیست سازگارتر است نسبت به پایدارترین رژیم‌های غذایی گوشتخواری. به عبارت دیگر، با درنظرگرفتن مبدأ و روش‌های تولید غذا، آثار زیست‌محیطی بین گروه‌های رژیم غذایی مختلف متفاوت و قابل ملاحظه هستند.

انتشار سه گاز گلخانه‌ای مرتبط با رژیم غذایی، کربن‌دی‌اکسید، متان (CH4) و اکسید نیتروس (N20) در مقایسه با گوشتخوارهای پرمصرف

وگان‌ها در برابر گوشتخوارها

در کل، رژیم‌های غذایی که بیشتر از فرآورده‌های حیوانی استفاده می‌کنند، تأثیر بیشتری بر محیط زیست دارند. به ازای هر واحد غذایی مصرفی، گوشت و لبنیات بین سه تا ۱۰۰ برابر بیشتر از غذاهای گیاهی بر محیط اثر می‌گذارند.

در تحقیقات اخیر، تفاوت‌های چشم‌گیری بین دو طرف طیف رژیم غذایی وگان و گوشتخوار مشاهده شده است. وگان‌ها تنها ۲۵ درصد از تأثیر گازهای گلخانه‌ای نسبت به گوشتخوارها را دارند. دلیل این اختلاف این است که گوشت نیاز به زمین بیشتری دارد که منجر به جنگل‌زدایی و کمترین ذخیره کربن در درختان می‌شود. همچنین برای تولید گوشت، مصرف کود نیاز است که از منابع سوخت فسیلی به دست می‌آید. همچنین حیوانات مصرف کننده گاو و سایر حیوانات نیز به صورت مستقیم گازهای آلاینده را به جو انتشار می‌دهند.

اما موضوع تنها به انتشار گازها ختم نمی‌شود. گیاهخواران نسبت به گوشتخوارهای پرمصرف ۲۵ درصد کمتر از آب، ۴۶ درصد کمتر از زمین، ۲۷ درصد کمتر از آلودگی آب و ۳۴ درصد کمتر از تنوع زیستی تأثیر می‌گذارند.

حتی رژیم‌های کم‌گوشت نیز نسبت به رژیم‌های پرگوشت، ۷۰ درصد کمتر اثر زیست‌محیطی دارند. این موضوع نشان می‌دهد که برای ایجاد تفاوت چشم‌گیر، لازم نیست حتماً به گیاه‌خواری یا رژیم وگان تغییر کامل داد.

تأثیر جهانی

یافته‌های ارائه شده در واقع نشان می‌دهند که نظام غذایی، به عنوان یک عامل مهم، برای تغییرات زیست‌محیطی جهان بسیار تأثیرگذار است. این تحقیق نشان می‌دهد که سه مورد اصلی از اثرات محیطی که به نظام غذایی وابسته هستند عبارتند از: انتشار گازهای گلخانه‌ای به نسبت ۳۰ درصد، مصرف آب شیرین جهانی به نسبت ۷۰ درصد و آلودگی آب شیرین به نسبت ۷۸ درصد.

حدود سه‌چهارم از مناطق خشک و عاری از یخ در جهان تحت تأثیر مصارف انسانی قرار گرفته‌اند، به‌ویژه به دلیل کشاورزی و تغییرات زمین مانند جنگل‌زدایی که اصلی‌ترین علت از بین رفتن تنوع زیستی است.

در بریتانیا، مصرف گوشت در طول دهه‌ی اخیر به‌طور قابل توجهی کاهش یافته است؛ با این حال، استراتژی ملی غذا و کمیته‌ی تغییرات اقلیمی این کشور، برای دستیابی به اهداف زیست‌محیطی، توصیه می‌کند که مصرف گوشت حدود ۳۰ تا ۳۵ درصد کاهش یابد.

مصرف گوشت به هر حال، یک انتخاب شخصی است و اغلب یک عادت دیرینه و مهم است که سختی می‌توان آن را تغییر داد. با این حال، بر اساس تحقیقات اخیر و سایر پژوهش‌ها، آشکار است که نظام غذایی تأثیرات مهمی هم بر محیط زیست و هم بر سلامتی دارد. از این رو، می‌توان با انتقال به سمت رژیم‌های گیاهی‌تر و کاهش تدریجی مصرف گوشت، اثرات محیطی و سلامتی را بهبود بخشید. پژوهشگران امیدوارند که این تحقیق، سیاست‌گذاران را به سمت اتخاذ اقدامات عملی و هدایت مردم به سوی گزینه‌های پایدارتر و همچنین غذای مغذی، مقرون‌به‌صرفه و لذیذ هدایت کند.