دنیای علم روان‌گردان‌ها به تازگی فصل شگفت‌انگیز جدیدی را تجربه کرده است، آن‌هم به لطف دانه‌های گل «مورنینگ گلوری» و یک دانشجوی دانشگاه ایالتی ویرجینیای غربی (WVU) در حالی که بخش زیادی از پژوهش‌های دارویی مدرن به آزمایشگاه‌های میلیارد دلاری و شرکت‌های بین‌المللی متکی هستند، گاهی قدرتمندترین کشفیات در سکوت یک گلخانه به بار می‌نشینند. در پوسته بذر یک گیاه رایج، قارچی ناشناخته پنهان شده بود که اکنون کشف شده و ممکن است منجر به درمان‌های مؤثرتری برای افسردگی، PTSD، اعتیاد و بیماری‌های دیگر شود.
درون پوسته دانه‌های مورنینگ گلوری
«کورین هیزل»، دانشجوی رشتۀ میکروبیولوژی محیطی از ایالت اوهایو، نمی‌دانست در آستانۀ یک لحظۀ مهم علمی قرار دارد او که از برندگان بورسیه طلایی گُلدواتر و پژوهشگر در کالج کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه WVU است، در حال بررسی نحوه‌ی جابه‌جایی آلکالوئیدهای ارگوت در گیاه مورنینگ گلوری بود؛ ترکیبات طبیعی‌ای که هم بر گیاهان و هم بر انسان‌ها اثر دارند.
در همکاری با پروفسور «دنیل پاناکیونه»، او بررسی کرد که آیا این آلکالوئیدها که مدت‌هاست به عنوان محافظ طبیعی گیاه شناخته می‌شوند، ممکن است منشأ قارچی داشته باشند یا نه.در آزمایشگاه‌شان، نمونه‌های زیادی از مورنینگ گلوری جمع‌آوری شده بود که هرکدام می‌توانستند رازهایی در دل خود داشته باشند. تا اینکه در یکی از بررسی‌های معمول، هیزل چیز عجیبی را مشاهده کرد او می‌گوید: «ما کلی گیاه داشتیم که پوسته‌های بذر خیلی کوچکی داشتند. توی یکی از پوسته‌ها یه مقدار پرز یا پرز مانند دیدیم. همون قارچ ما بود.»
تأیید DNA: یک گونه جدید قارچ کشف شد
برای شناسایی دقیق این موجود، پژوهشگران DNA موجود در پوسته‌ی بذر را استخراج کرده و برای تعیین توالی ژنوم به آزمایشگاه ارسال کردند. این فرایند اثر انگشت ژنتیکی قارچ را مشخص می‌کند و معلوم می‌سازد که آیا قبلاً در هیچ فهرستی ثبت شده یا نه نتیجه شگفت‌انگیز بود: آنها یک گونه‌ی کاملاً جدید از قارچ را کشف کرده بودند. هیزل نام آن را Periglandula clandestina گذاشت، که به معنای «پنهان» یا «مخفی» است. این قارچ دهه‌ها در دیدرس بوده، اما هیچ‌کس متوجه آن نشده بود.
توالی DNA این قارچ اکنون در بانک ژن ثبت شده و نام هیزل برای همیشه با این کشف علمی گره خورده است. پاناکیونه می‌گوید: «تعیین توالی ژنوم اتفاق بزرگیه، و برای یه دانشجو واقعاً شگفت‌انگیزه.»اما اهمیت کشف فقط به تازگی آن ختم نمی‌شود. این قارچ کوچک نه تنها نایاب بود، بلکه قطعه‌ی گمشده‌ای از پازل روان‌گردان‌ها بود که نزدیک به صد سال دانشمندان را سردرگم کرده بوددر دهه ۱۹۳۰، شیمیدان سوئیسی «آلبرت هوفمن» با اصلاح آلکالوئیدهای ارگوت، داروی LSD را ساخت. او همچنین متوجه شد که گیاه مورنینگ گلوری نیز ترکیبات روان‌گردان مشابهی دارد.
هوفمن نظریه‌ای مطرح کرد: شاید قارچی که درون این گیاه زندگی می‌کند، منشأ آن ترکیبات باشد. اما دهه‌ها گذشت و هیچ‌کس نتوانست این قارچ مرموز را پیدا کند.پاناکیونه توضیح می‌دهد: «مورنینگ گلوری دارای مشتقات اسید لایزرژیک در غلظت‌های بالاست؛ ترکیباتی که موجب اثرات روان‌گردانی می‌شوند. هوفمن و دیگران فکر می‌کردند شاید قارچی شبیه قارچ ارگوت در این گیاه وجود دارد، اما هرگز نتوانستند آن را پیدا کنند.»کار هیزل و پاناکیونه بالاخره این فصل را بست. یافته‌های آنها که در مجله Mycologia منتشر شده، اثبات می‌کند که قارچ همزیست درون گیاه مورنینگ گلوری واقعاً وجود دارد و فعالانه ترکیبات روان‌گردان تولید می‌کند چیزی که هوفمن فقط حدس می‌زد.
از خطرناک تا درمانی
آلکالوئیدهای ارگوت تاریخچه‌ای پیچیده دارند. این ترکیبات که فقط توسط قارچ‌ها تولید می‌شوند، به‌طور طبیعی در گیاهانی مانند چاودار و مورنینگ گلوری یافت می‌شوند. برخی از آنها سمی و خطرناک‌اند، اما برخی دیگر کاربرد دارویی دارند.پزشکان برای درمان میگرن، جلوگیری از خونریزی رحم و حتی بیماری پارکینسون از آنها استفاده کرده‌اند. با این حال، این درمان‌ها عوارض جانبی شدیدی هم دارند.
اکنون با کشف Periglandula clandestina، پژوهشگران یک مدل قارچی جدید در اختیار دارند که این ترکیبات را به شکل مؤثر و در مقادیر بالا تولید می‌کند. این موضوع می‌تواند مسیر تازه‌ای برای اصلاح و کنترل دارویی این ترکیبات با عوارض جانبی کمتر باز کند.پاناکیونه می‌گوید: «خیلی چیزها سمی‌اند، ولی اگر دوزشون درست باشه یا اصلاح بشن، می‌تونن داروهای مؤثری باشن. با مطالعه این ترکیبات، شاید بتونیم راه‌هایی برای حذف عوارض جانبی‌شون پیدا کنیم. این موضوع در پزشکی و کشاورزی خیلی مهمه.»
نام‌گذاری قارچ مورنینگ گلوری و آینده قارچ تازه‌کشف‌شده
انتخاب نام Periglandula clandestina کاملاً حساب‌شده بود. دانشمندان سال‌ها به دنبال این قارچ بودند. نبودش باعث سردرگمی شده بود. توانایی‌اش در پنهان ماندن، در حالی که ترکیبات شیمیایی‌اش آشکار بودند، بر رمز و راز آن افزوده بود.پاناکیونه می‌گوید: «فکر می‌کنم اسمش دقیقاً برازنده‌شه. و واقعاً خوشحالم که این پروژه رو با کورین انجام دادیم. اون استعداد زیادی داره. این نشون می‌ده دانشجوها اگر فرصت‌ها رو بشناسن و استفاده کنن، می‌تونن به کشفیات بزرگی برسن.»هیزل پس از کشف، متوقف نشده است.
او اکنون در حال مطالعه شرایط بهینه رشد این قارچ در محیط آزمایشگاهی است. کار ساده‌ای نیست؛Periglandula clandestina به‌کندی رشد می‌کند و فقط در شرایط خاصی رشد می‌یابد.اگر او موفق شود، ممکن است دانشمندان بتوانند این ترکیبات را در محیطی کنترل‌شده تولید کنند و پژوهش‌های دارویی را جلو ببرند.
هیزل همچنین قصد دارد دیگر گونه‌های مورنینگ گلوری را نیز بررسی کند. ممکن است قارچ‌های ناشناخته‌ی بیشتری درون این گیاهان ساکن باشند که ترکیبات قدرتمندی تولید می‌کنند و هنوز کشف نشده‌اند.او می‌گوید: «خیلی خوش‌شانسم که به این فرصت برخوردم. مردم سال‌ها دنبال این قارچ بودن، و یه روز من توی جای درست نگاه کردم و اون‌جا بود. به کاری که تو WVU انجام دادم واقعاً افتخار می‌کنم.»کشف هیزل یادآور این نکته است که انقلاب‌های علمی می‌توانند از ساده‌ترین مکان‌ها آغاز شوند در این مورد، انقلابی که با یک پرز کوچک در پوسته بذر و کنجکاوی یک دانشجوی پرتلاش شروع شد.
بیشتر بدانیم: تأثیر ماری‌جوانا بر DNA فاش شد
لینک منبع: earth
نظرات کاربران