بازی های المپیک

آیا می دانستید؟ بازی‌های 1896 اولین ماراتن المپیک را برگزار کرد که از مسیر 25 مایلی دویده شده توسط سرباز یونانی پیروی کرد که در سال 490 قبل از میلاد خبر پیروزی بر ایرانیان را از ماراتون به آتن آورد. به طور کلی، اسپیریدون لوئیس از یونان اولین مدال طلای این رویداد را به دست آورد. در سال 1924، مسافت به 26 مایل و 385 یارد استاندارد شد.

پس از 13 المپیاد، دو مسابقه دیگر به عنوان رویدادهای المپیک به استادیوم پیوستند: دیاولوس (تقریباً برابر با مسابقه 400 متری امروزی) و دولیچوس (یک مسابقه مسافت طولانی‌تر، احتمالاً قابل مقایسه با 1500 متری یا 5000 متری). پنج‌گانه (متشکل از پنج رویداد: دویدن با پای پیاده، پرش طول، پرتاب دیسک و نیزه و کشتی) در سال 708 قبل از میلاد معرفی شد، بوکس در سال 688 قبل از میلاد و مسابقه ارابه‌سواری در سال 680 قبل از میلاد. در سال 648 قبل از میلاد، پانکراتیون، ترکیبی از بوکس و کشتی با تقریباً هیچ قانونی، به عنوان یک رویداد المپیک آغاز شد. شرکت در بازی‌های المپیک باستان در ابتدا به شهروندان مرد آزاد یونان محدود بود. هیچ رویداد زنانه ای وجود نداشت و حضور زنان متاهل در مسابقات ممنوع بود.

افول و احیای سنت المپیک

پس از فتح یونان توسط امپراتوری روم در اواسط قرن دوم قبل از میلاد، بازی‌ها ادامه یافت، اما استانداردها و کیفیت آنها کاهش یافت. در یک نمونه بدنام از سال 67 پس از میلاد، نرون امپراتور فاسد، در یک مسابقه ارابه‌سواری المپیک شرکت کرد و تنها با اعلام خود به عنوان برنده حتی پس از سقوط از ارابه‌اش در طول مسابقه، خود را تحقیر کرد. در سال 393 پس از میلاد، امپراتور تئودوسیوس اول، یک مسیحی، خواستار ممنوعیت تمام جشنواره‌های “بت پرستی” شد و پس از تقریباً 12 قرن سنت المپیک باستان را پایان داد.

از 393 پس از میلاد مسیح، بازی های المپیک باستان به مدت 1500 سال برگزار نشد. بازی های المپیک مدرن به لطف تلاش های بارون پیر دو کوبرتن (1863-1937) از فرانسه دوباره احیا شد. دو کوبرتن که به ارتقای تربیت بدنی اختصاص داشت، پس از بازدید از محل بازی های المپیک باستان، از ایده ایجاد بازی های المپیک مدرن الهام گرفت. در نوامبر 1892، در جلسه اتحادیه ورزش های اتلتیک در پاریس، دو کوبرتن پیشنهاد احیای بازی های المپیک به عنوان یک رقابت ورزشی بین المللی را که هر چهار سال یک بار برگزار می شود، ارائه کرد. دو سال بعد، او موافقت لازم را برای تأسیس کمیته بین المللی المپیک (IOC) به دست آورد که به نهاد حاکم بر بازی های المپیک مدرن تبدیل شد.

بازی های المپیک در طول سالها

اولین بازی های المپیک مدرن در سال 1896 در آتن، یونان برگزار شد. در مراسم افتتاحیه، پادشاه جورجیوس اول و جمعیت 60000 نفری تماشاگران از 280 شرکت کننده از 12 کشور (همه مرد) استقبال کردند که در 43 رشته از جمله دو و میدانی، ژیمناستیک، شنا، کشتی، دوچرخه سواری، تنیس، وزنه برداری، تیراندازی و شمشیربازی رقابت می کردند. تمام المپیادهای بعدی حتی زمانی که هیچ بازی ای برگزار نمی شود، شماره گذاری شده اند (مانند سال 1916، در طول جنگ جهانی اول و در سال های 1940 و 1944، در طول جنگ جهانی دوم). نماد رسمی بازی های مدرن پنج حلقه رنگی درهم تنیده است که نمایانگر قاره های آمریکای شمالی و جنوبی، آسیا، آفریقا، اروپا و استرالیا است. پرچم المپیک که دارای این نماد بر روی زمینه سفید است، برای اولین بار در بازی های آنتورپ در سال 1920 به اهتزاز درآمد.

بازی های المپیک پس از سال 1924، زمانی که بازی های VIII در پاریس برگزار شد، به عنوان یک رویداد ورزشی بین المللی واقعاً آغاز شد. در آن سال، حدود 3000 ورزشکار (با بیش از 100 زن در میان آنها) از 44 کشور با هم رقابت کردند و برای اولین بار بازی ها با یک مراسم اختتامیه به پایان رسید. در همان سال، بازی های المپیک زمستانی با رشته هایی مانند اسکیت نمایشی، هاکی روی یخ، بابسلد و دوگانه آغاز شد. هشتاد سال بعد، زمانی که بازی های المپیک تابستانی 2004 برای اولین بار پس از بیش از یک قرن به آتن بازگشت، نزدیک به 11000 ورزشکار از 201 کشور رکورددار با هم رقابت کردند. در حرکتی که سنت های المپیک باستانی و مدرن را به هم پیوند داد، مسابقات پرتاب وزنه در آن سال در محل برگزاری بازی های کلاسیک در المپیا برگزار شد.