گزارش‌ها نشان می‌دهند که آنفلوانزای فوق‌حاد پرندگان همچنان در جوامع حیات‌وحش فعال است و برای اولین بار در تاریخ جهان، منجر به مرگ یک خرس قطبی شده است. خرس‌های قطبی (Ursus maritimus) در شرایط زیست‌محیطی دور‌دست و نامعتدل دنیا زندگی می‌کنند. با این حال، این محیط خشن هنوز به خرس‌ها در مقابل بیماری‌های خطرناکی که هزاران کیلومتر گسترش یافته، حفاظت کافی نمی‌کند. در حال حاضر، گزارش‌ها نشان می‌دهد که بیماری واگیردار آنفلوانزای فوق‌حاد پرندگان (HPAI) یا آنفلوانزای پرندگان H5N1 به بخش نورث اسلوپ در نزدیکی یوتکیاجویک، یکی از شمالی‌ترین مناطق آلاسکا، گسترش یافته و برای اولین‌بار، منجر به مرگ یک خرس قطبی شده است.
لاشه‌ی خرس قطبی در ماه اکتبر کشف شد و علت مرگ توسط سازمان حفاظت از محیط‌زیست آلاسکا در ماه دسامبر تأیید شد. دکتر باب گرلاخ، دامپزشک ایالتی آلاسکا، اظهار کرد: «این اولین گزارش از ابتلای خرس‌های قطبی به این ویروس در هر نقطه‌ای از جهان است.» مقامات مسئول بدن این حیوان را در تاریخ شش دسامبر آزمایش کرده و تأیید کرده‌اند که در روز مرگ، به ویروس مبتلا شده بود.
رغم اینکه خطر ابتلا به ویروس آنفلوانزای پرندگان در انسان به شدت کاهش یافته است، این بیماری باعث مرگ میلیون‌ها پرنده، شامل پرندگان وحشی و طیور اهلی، در سرتاسر مناطق آمریکای شمالی می‌شود. اولین گزارش از آنفلوانزای فوق‌حاد پرندگان در ایالات متحده در ژانویه ۲۰۲۲ ثبت گردید؛ در حال حاضر اطلاعات حاکی از گسترش این بیماری در مناطق اروپا و آسیا است.
در سال ۲۰۲۲، یک توله خرس سیاه آمریکایی در پارک ملی گلیشر در ایالت مونتانا به این بیماری مبتلا شد و در نهایت، پس از گسترش بیماری و حمله‌ی تشنج، جان خود را از دست داد. تا کنون، سه روباه و یک خرس سیاه نیز به دلیل ابتلا به این بیماری جان خود را از دست داده‌اند.
اعتقاد بر این است که این خرس قطبی به دلیل مصرف گوشت آلوده از لاشه‌ی پرندگان مرده به بیماری مبتلا شده باشد. طبق اظهارات دکتر گرلاخ، ویروس در شرایط سرما می‌تواند برای مدتی پس از مرگ میزبان در بدن او باقی بماند. ایشان افزوده است: «اگر پرنده‌ای به دلیل این ویروس فوت کند، به‌ویژه اگر در محیط سرد نگهداری شود، ویروس برای مدتی در محیط حفظ می‌ماند.»
گرلاخ اعتقاد دارد که تعداد موارد مرگ و میر خرس‌های قطبی ناشی از این ویروس احتمالاً بیشتر از یک حالت است، اما با توجه به این که خرس‌های قطبی در مناطق دورافتاده زندگی می‌کنند، احتمالاً لاشه‌های آن‌ها هرگز کشف نخواهد شد.
جمعیت جهانی خرس‌های قطبی در فهرست سرخ گونه‌های در معرض خطر اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت به‌عنوان گونه‌ای آسیب‌پذیر ثبت شده است و این خرس به عنوان یکی از اولین گونه‌های حیواناتی در فهرست گونه‌های در معرض خطر انقراض ایالات متحده به دلیل آنفلوانزای پرندگان مرده، قرار گرفته است.
خرس‌های قطبی عمدتاً به دلیل ذوب یخ‌های دریا ناشی از تغییرات اقلیمی در معرض خطر قرار دارند. با این حال، واقعه اخیر نشانگر وجود یک خطر جدید برای تمامی جمعیت‌های این گونه در سرتاسر جهان می‌باشد.
نظرات کاربران