بازی Helldivers 2 از زمان عرضه در فوریه‌ی سال جاری تاکنون سروصدای زیادی به پا کرده است. این بازی که توسط Arrowhead Game Studios توسعه یافته و توسط Sony Interactive Entertainment منتشر شده است، دارای اکشنی سریع با تمرکز بر کار تیمی و استراتژی است که در آن شما و تیمتان برای بقا در یک کهکشان متخاصم مبارزه می‌کنید. هرچند که بازی با تمرکز بر کوآپ ساخته شده اما شما می‌توانید آن را به صورت تک نفره نیز تجربه کنید. در واقع اگر می‌خواهید از شباهت‌های بازی پر سر و صدای Arrowhead Game Studios با یکی از آثار موفق و جهان باز کونامی قدردانی کنید، بهتر است که Helldivers 2 را در خانه‌ی خود به صورت تنهایی تجربه کنید.
در این میان تعداد کمی از بازیکنان Helldivers ۲ هفته‌ها از زمان راه‌اندازی این اثر تیراندازی جدید را صرف تجربه‌های تک نفره کرده‌اند. اگر قصد دارید به صفوف آن‌ها بپیوندید، بهتر است بدانید که حتی در درجه‌های سختی نه چندان دشوار نیز Helldivers ۲ برای گروه‌ها ساخته شده است و دلیل اصلی آن هم تعداد زیادی از دشمنان است که به طور غیرقابل پیش‌بینی در نقشه‌های بزرگ و ساخته شده به صورت اتوماتیک توسط کامپیوتر تولید می‌شوند. به عنوان مثال حشرات به محض اینکه شما را محاصره کنند کارتان را تمام می‌کنند و اتوماتون‌ها که به نبرد‌های دوربرد علاقه‌مند هستند نیز نیاز به تفکر استراتژی دارند.
در همان راستا که از یک بازی که به انجام کار گروهی تشویق می‌کند انتظار می‌رود، در Helldivers ۲، انواع مختلفی از سلاح‌ها و تدابیر پشتیبانی وجود دارند که باعث افزایش قدرت شلیک و انعطاف‌پذیری شما می‌شوند. این تدابیر شامل سپر‌های انرژی شخصی، تفنگ‌های ریلی با قابلیت شارژ بیش از حد، برجک‌های خودکار قدرتمندتر و اسکورت توسط هواپیما‌های بدون سرنشین است. اما باید توجه داشت که به دست آوردن این تجهیزات قوی نیز آسان نیست و به همین دلیل استرس برای تجهیزات قوی‌تر ممکن است وجود داشته باشد.
نکته‌ی مهمی که باید در نظر گرفته شود این است که در تجربه‌ی تک نفره، Helldivers ۲ بیشتر به عنوان یک شبیه‌ساز مخفی‌کاری جهان باز عمل می‌کند، که شامل شناسایی، استفاده از کاور، تاکتیک‌های فریب ابتدایی و دانستن نحوه‌ی بازی با سیستم‌هایی است که اصلاً برای این منظور طراحی نشده‌اند.
در این بازی، Helldivers ۲، وقتی که بدون هیچ بازیکن دیگری در اطراف شما نیست که حواس شما را پرت کند، احساس می‌شود که زندگی خود را به عنوان یک اثر مخفی‌کاری تاکتیکی شروع کرده‌اید. این بازی پر از عناصری است که به این ایده می‌انجامد، با این حال برخی از این عناصر به نظر می‌رسد تا رسیدن به حالتی ایده‌آل مقداری فاصله دارند. به عنوان مثال، دشمنان دارای محدوده‌های قدرت و حالت‌های آگاهی متفاوتی هستند. آن‌ها زمانی که به طور فعال در حال جست‌وجو هستند، سریع‌تر شما را تشخیص می‌دهند و به نظر می‌رسد که دارای یک نوعی سیستم در مورد آخرین موقعیت شناخته شده هستند، به این معنی که می‌توانید با شکستن خط دید مهاجمان را از خود دور کنید. به عنوان مثال، با احضار برجک‌ها می‌توانید دشمنان را به وسیله‌ی سر و صدا گمراه کنید. همچنین، می‌توانید از یک Scout Armor Passive استفاده کنید که هم تشخیص شما را سخت‌تر می‌کند و هم با ارائه‌ی پوشش راداری در اطراف نقشه، دید شما را افزایش می‌دهد. این امکانات در حالت کوآپ بسیار حیاتی نیستند، اما برای تجربه‌ی تک نفره بسیار مفید هستند.
با این حال، شباهت‌ها به متال گیر سالید ۵ فقط به این نیست که چگونه مخفی‌کاری را تشویق می‌کند. انرژی متال گیر در نحوه‌ی حرکت شخصیت‌های Helldivers ۲ نیز مشهود است، به خصوص در اینکه چگونه شخصیت بازی خود را در حالت سینه‌خیز قرار می‌دهد. به طور کلی، انیمیشن و فیزیک شخصیت‌های Helldivers ۲ بیشتر به کار سازندگان Ghost Recon یا گیرز آو وارز مطابقت دارد تا با کار استودیو‌های ژاپنی خاص. این بازی با ظرافت پاداش می‌دهد؛ شلیک به صورت نشسته به طور قابل توجهی کیفیت شما را بهبود می‌بخشد، اما به طور دقیق لذتبخش نیست! شخصیت‌ها به طور رضایت‌بخشی سنگین به نظر می‌رسند، اما این سنگینی باعث می‌شود که وقتی می‌خواهید به مثالی از یک تیراندازی متقابل جا خالی دهید، کار کمی دشوارتر شود. این وضعیت باعث می‌شود به خلاقیت‌های کپ‌کام و به‌ویژه سری فراموش‌شده‌ی Lost Planet فکر کنم.
بازی Metal Gear Solid 5 شما را با مفهوم “بالون فالتون” آشنا کرده است که به شما اجازه می‌دهد منابع و افراد را از مناطق دشمن ربوده و به پایگاه خود برده یا از آن‌ها استفاده کنید. این ایده می‌تواند در طراحی سایر بازی‌ها نیز به کار گرفته شود، مانند بازی‌هایی که در آن‌ها تدابیر پشتیبانی و امداد به عنوان یک عنصر کلیدی در جریان بازی حضور دارند. به‌طور مشابه، Helldivers یک بازی است که در آن تدابیر پشتیبانی و همکاری گروهی بسیار مهم است، و استودیو Arrowhead همچنان به به‌روزرسانی این بازی می‌پردازد تا تجربه‌ی بازی را بهبود بخشد.
استفاده از ایده‌هایی مانند بالون فالتون در محیط‌های مختلف بازی، از جمله بازی‌هایی که از متال گیر الهام گرفته‌اند، می‌تواند تنوع و جذابیت را به تجربه‌ی بازی اضافه کند. این امکان به بازیکنان می‌دهد تا روش‌های مختلفی برای حل مسائل و مواجهه با چالش‌ها را امتحان کنند و تجربه‌ی خود را به شکل‌های جدیدی تجربه کنند.
به‌طور کلی، این نوع ایده‌ها و انتقادات سازنده‌ی بازی‌ها را تشویق می‌کند تا از تجربیات گذشته استفاده کرده و ایده‌های خلاقانه و جذابی را در طراحی بازی‌های آینده به کار بگیرند.
نظرات کاربران