رقص، یک هنر نمایشی است که به تنهایی یا در گروه‌های کوچک یا بزرگ اجرا می‌شود، و از زمان‌ها و جوامع مختلف به عنوان بخشی از فرهنگ و هنر شناخته شده است. این هنر، انواع و اقسام مختلفی دارد و هر فرهنگ و جامعه انسانی رقص‌های خاص به خود را دارد.
بیشتر افراد برای بیان احساسات، ارتباط بیشتر با خودشان یا با دیگران، و یا بهبود استحکام بدنی و روحی، به رقص مشغول می‌شوند. همچنین، رقص می‌تواند برای گفتن داستان‌های مختلفی استفاده شود و در برخی از مواقع با موسیقی و آهنگ همراه است.
برای اجرای یک رقص، کاروگرافی لازم است که به معنای طراحی و برنامه‌ریزی حرکات و رقص است. این کاروگرافی معمولاً توسط یک طراح رقص انجام می‌شود و با موسیقی هماهنگ می‌شود. رقص‌ها می‌توانند به صورت برنامه‌ریزی شده و یا آزادانه اجرا شوند، اما بیشتر آن‌ها از یک سبک یا الگوی کلی پیروی می‌کنند.
با تمرین و ممارست مداوم، افراد می‌توانند به رقصندگان با تجربه و توانا تبدیل شوند، اما برای دستیابی به این مهارت، نیاز به صبر، اراده و تعهد بالا است.
انواع رقص
در جهان، گونه‌های مختلفی از رقص وجود دارد، اما به طور کلی، می‌توان آن‌ها را به سه دسته‌ی اصلی تقسیم کرد: رقص‌های کلاسیک، اجتماعی و فولکلور.
آشنایی با سبک کلاسیک
رقص‌های باله، مدرن، جاز و تپ دنس در این ژانر به عنوان زیرمجموعه‌ها مورد بررسی قرار می‌گیرند.
رقص باله
باله توسط رقصندگانی انجام می‌شود که آموزش خاصی دریافت کرده‌اند و اکثراً در تئاترها به اجرا می‌پردازند.
از اولین آثار باله می‌توان به اثری از دومینیکو دا پیاچنزا، که در اوایل قرن چهاردهم فعالیت داشته، اشاره کرد. باله اغلب داستان‌هایی تخیلی را با استفاده از رقص و حرکات بی‌کلام روایت می‌کند و به طور کلی یک شکل جدید از بیان داستان را برای مخاطبان فراهم می‌کند. همیشه موسیقی به همراه اجرا می‌شود و بسیاری از باله‌ها موسیقی ویژه‌ای دارند که برای آن‌ها ساخته شده است. باله بخش مهمی از هنر تئاتر را تشکیل می‌دهد و باله‌های معروفی مانند “فندق شکن” (Nutcracker) از جمله آثار مشهور آن هستند.
باله از نمایش‌های رنسانس الهام گرفته شده که از هر نوع هنر پرفورمنسی بهره می‌برد، مانند رویدادهای بزرگ موسیقی پاپ امروزی. باله‌های ایتالیایی اصلی توسط هنرمندان فرانسوی توسعه یافتند. اصول باله کلاسیک در دوران دربار لوئی چهاردهم در فرانسه شکل گرفت و او اولین کمپانی باله به نام “باله د لا اوپرا دو پاریس” را تأسیس کرد. بسیاری از باله‌های اجرا شده در دوران او توسط آهنگساز ژان باپتیست لولی و طراح رقص پیر بوشام ایجاد شدند. همچنین در این دوران، نمایشنامه‌نویسانی مانند مولیر باله‌های کمدی را به وجود آوردند.
رقص مدرن
رقص مدرن از زیر شاخه‌های باله به شمار می‌رود، اما با باله‌های کلاسیک در تنوع متفاوتی شناخته می‌شود.
بسیاری از رقاصان این نوع رقص را از باله آغاز کرده و شرکت‌های رقص مدرن تقریباً شبیه به شرکت‌های باله هستند. رقص مدرن دارای بیش از یک قرن تاریخچه است. در این نوع رقص، قوانین مشخصی وجود ندارد و رقاصان اغلب احساسات و حالات درونی خود را از طریق حرکات بدنی خود بیان می‌کنند.
برای رقص مدرن، لباس خاصی لازم نیست و رقاصان اغلب با پاهای برهنه و لباس‌هایی که می‌خواهند انتخاب می‌کنند. آن‌ها تلاش می‌کنند تا احساسات درونی خود را از طریق رقص نمایان کنند و اغلب به دنبال ایجاد ارتباط عمیق‌تر با درون خود هستند. رقص مدرن به آرامی تکامل یافته است، محتوای هنری آن از یک طراح رقص به دیگری منتقل می‌شود و سبک‌ها و تکنیک‌ها نیز به تغییر و تحول می‌پیوندد.
رقص جاز
رقص جاز، با حرکات پرانرژی و بداهه‌پردازی‌های جسورانه‌اش، به عنوان یکی از سبک‌های رقصِ به‌یادماندنی و جذاب شناخته می‌شود. اما تعریف دقیق این سبک، به مانند رقص و موسیقی جاز، چندان آسان نیست. ریشه‌های این رقص را می‌توان در تأثیر هنر آفریقایی بر فرهنگ غرب جست‌وجو کرد.
خاستگاه رقص جاز به رقص‌های اجتماعی آفریقایی-آمریکایی‌ها در اوایل قرن بیستم بازمی‌گردد. جایی که حرکات موزون و بداهه‌پردازی با موسیقی جاز در هم آمیختند و نوع جدیدی از رقص را خلق کردند. رقص جاز در گذر زمان، از فضای اجتماعی به صحنه‌های تئاتر و نمایش راه یافت و به تکامل خود ادامه داد.
تاثیر رقص جاز فقط به این سبک محدود نشد، بلکه باله مدرن را نیز تحت تاثیر خود قرار داد و به پویایی و خلاقیت این رقصِ کلاسیک افزود.
کاتلین دانهام و باب فوسه از جمله طراحان رقص مشهور در این سبک هستند که با نوآوری و خلاقیت خود، نقشی اساسی در پیشرفت رقص جاز ایفا کردند.
رقص جاز، با روحیه آزاد و بداهه‌پردازی‌های جسورانه‌اش، به عنوان تجلی‌گاه فرهنگ آفریقایی-آمریکایی در دنیای رقص شناخته می‌شود و تا به امروز، به عنوان یکی از محبوب‌ترین سبک‌های رقص در سراسر جهان باقی مانده است.
تپ دنس یا رقص پا
تپ‌دنس یک نوع رقص پا است که ویژگی اصلی آن تولید صدا از برخورد ضربه‌های کفش به زمین است.
تپ‌دنسرها از کفش‌هایی با قطعات فلزی در پاشنه استفاده می‌کنند، که یک قطعه فلزی در انگشت پا و دیگری در پاشنهٔ پا دارند. دو نوع اصلی تپ‌دنس وجود دارد: تپ‌دنس جاز و تپ‌دنس برادوی. تپ‌دنس برادوی بیشتر در مورد رقص است و اغلب در تئاترهای موزیکال اجرا می‌شود. در تپ‌دنس، رقصندگان از کفش‌های خود برای ضربه زدن به زمین مانند طبل استفاده می‌کنند. میزان صدایی که از کفش‌ها ایجاد می‌شود بستگی به این دارد که چقدر به زمین ضربه می‌زنند و از کدام قسمت پا استفاده می‌کنند.
سبک اجتماعی
این نوع رقص، انواع مختلفی دارد که در سالن‌های رقص یا اجراهای اپرا و همچنین در رقص‌های خیابانی اجرا می‌شوند. این انواع شامل والس، تانگو، سالسا و بریک دانس می‌باشند.
والس
والس یکی از پنج رقص بین‌المللی است که به طور معمول در سالن‌های رقص به سبک مدرن یا استاندارد اجرا می‌شود.
این رقص اصلی خود را در وین دارد، اما در دهه ۱۹۲۰ توسط معلمان رقص انگلیسی بازنگری و اصلاح شد. به همین دلیل، گاهی به آن والس انگلیسی نیز اشاره می‌شود. موسیقی والس باید در زمان‌بندی ۳/۴ با سرعتی در حدود ۲۹ تا ۳۴ بار در دقیقه پخش شود. برای مبتدیان، والس به عنوان یکی از رقص‌های ساده‌تر شناخته می‌شود، اما در سطح رقابتی، این رقص نیازمند مهارت و آموزش مناسب است.
تانگو
منشأ این رقص، شهر بوئنوس آیرس در کشور آرژانتین است و این سبک رقص همراه با موسیقی تانگو شناخته شده است.
سالسا
سالسا یک نوع موسیقی و رقص با ریشه‌های اسپانیایی است که بر اساس موسیقی کوبایی ساخته شده است.
این نوع رقص و موسیقی، تلفیقی از عناصر موسیقی آفریقایی و اسپانیایی است. در دوره‌ی ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۵ در نیویورک، نوازندگان کوبایی و پورتوریکویی به هم پیوستند تا این موسیقی و رقص را با الهام از سبک کوبایی اجرا کنند. اما علت دقیقی که باعث انتخاب این نام برای این رقص شد، هنوز مشخص نیست. اما همه اتفاقی که مشخص است این است که اهمیت داشتن یک نام مناسب برای این رقص بسیار بوده است.
بریک دانس
در بریک دانس از حرکات مختلف بدن، چرخش، حرکات بازو و حرکات پا بهره می‌برند که همگی با ریتم موسیقی هیپ هاپ هماهنگ می‌شوند. این نوع رقص در دهه ۱۹۸۰ بسیار محبوب بوده و امروزه همچنان تعداد زیادی طرفدار دارد.
سبک فولکلور
“کلمه «فولک» به طور عامیانه به کار می‌رود و رقص‌های مرتبط با فولکلور هر منطقه، اختلافات زیادی با یکدیگر دارند. این رقص‌ها، وابسته به تاریخ و فرهنگ هر منطقه، تنوع گسترده‌ای دارند و شامل انواع مختلفی از رقص‌ها می‌شوند، از جمله رقص‌های کانتری، ایرلندی، روسی، اسلواکی و … .”
اگر از این مطلب خوشتان آمد می‌توانید در زومبا ترکیب جذاب ورزش و رقص نیز همراه ما باشید.
نظرات کاربران