سردشت از شهرهای استان آذربایجان غربی است که به‌واسطه جاذبه‌های طبیعی و تاریخی و همچنین مناطق بکر، یکی از مقاصد گردشگری محبوب این استان محسوب می‌شود. این شهر با طبیعت زیبا، آب و هوای دلپذیر و آثار تاریخی فراوان، فرصت‌های زیادی برای گردشگران فراهم می‌آورد. از جمله جاذبه‌های طبیعی سردشت می‌توان به کوه‌های سرسبز، رودخانه‌ها و دریاچه‌های دیدنی اشاره کرد، در حالی که آثار تاریخی و فرهنگی این منطقه نیز جذابیت‌های خاص خود را دارند. به‌علاوه، سردشت به خاطر موقعیت جغرافیایی خاص و مهم خود در منطقه، به عنوان نقطه‌ای فرهنگی و تاریخی با ویژگی‌های منحصر به فرد شناخته می‌شود.
سردشت با آب‌وهوای معتدل کوهستانی و مناظر بکر، یکی از جذاب‌ترین مقاصد گردشگری برای علاقه‌مندان به طبیعت در فصول بهار و تابستان به شمار می‌رود. این شهر در دامنه‌های سرسبز کوه زاگرس و در میان مناطق جنگلی قرار دارد و به دلیل تاریخچه غنی خود، میزبان تمدن‌های باستانی عظیمی بوده است. جاذبه‌های طبیعی و تاریخی سردشت، از چشمه کانی گراوان و آبشار شلماش گرفته تا پل قلاتاسیان، این شهر را به یکی از مکان‌های دیدنی استان آذربایجان غربی تبدیل کرده‌اند. همچنین، در سفر به سردشت می‌توانید از غذاهای محلی این منطقه، از جمله آبگوشت ماست، لذت ببرید.
سردشت کجا واقع شده است؟
سردشت، مرکز شهرستان سردشت و با ارتفاع ۱,۵۱۰ متر از سطح دریا، یکی از شهرهای کردنشین در جنوب استان آذربایجان غربی است. این شهرستان در نقطه صفر مرزی واقع شده و حدود ۱۰۰ کیلومتر مرز مشترک با کشور عراق دارد.
سردشت در منطقه‌ای کوهستانی و جنگلی در دامنه کوه «گرده سور» قرار گرفته و چشمه‌ای که از این کوه و کوه‌های مرزی اطراف تغذیه می‌شود، آب مورد نیاز شهر را تأمین می‌کند.
این شهر در ۲۲۵ کیلومتری (حدود چهار ساعت) جنوب شرقی ارومیه و تقریباً ۷۲۰ کیلومتری (نزدیک به ۹ ساعت و ۳۰ دقیقه) غرب تهران واقع شده است. سردشت همچنین ۹۰ کیلومتر (دو ساعت) از پیرانشهر، ۱۱۵ کیلومتر (دو ساعت و ۱۵ دقیقه) از مهاباد، ۱۴۰ کیلومتر (سه ساعت) از بوکان و حدود ۷۰ کیلومتر (یک ساعت و ۳۰ دقیقه) از بانه در استان کردستان فاصله دارد.
مسیر دسترسی به سردشت را بهتر بشناسیم
سردشت در جنوب غربی استان آذربایجان غربی واقع شده است. اگر قصد دارید از تهران به سردشت سفر کنید، مسیر شما حدود ۷۲۰ کیلومتر خواهد بود. برای کوتاه‌تر کردن مسیر، پیشنهاد می‌شود از جنوب استان آذربایجان غربی وارد شوید.
ابتدا از جاده تهران-ساوه (جاده پنج) حرکت کنید و سپس به جاده ساوه-همدان (جاده ۶) بپیوندید. ادامه مسیر را در جاده ۴۸ همدان طی کرده و به جاده کبودرآهنگ-سوباشی (جاده ۴۷) بپیوندید. از این جاده وارد جاده همدان-بیجار (جاده ۲۳) شوید. در میدان امام علی بیجار، وارد جاده بیجار-سنندج شوید و مسیر را به سمت دیواندره-سقز تغییر دهید. سپس وارد جاده سقز-بانه شوید و به‌سوی بانه در استان کردستان حرکت کنید.
در بانه، از خروجی غربی میدان آزادی به بلوار شهرداری بپیوندید و پس از ۳۰۰ متر در سمت راست وارد بلوار سردشت شوید. به مسیر خود در بلوار سردشت ادامه دهید تا به میدان شورا برسید. در میدان شورا از خروجی غربی خارج شده و وارد جاده ۱۱ شوید. حدود ۵۵ کیلومتر در این جاده حرکت کنید تا به جاده مهاباد-سردشت برسید. پس از طی مسافت حدود ۱۰ کیلومتر در این جاده، به مرکز شهر سردشت خواهید رسید.
کسب اطلاعات بیشتر از سردشت
اهالی بومی سردشت کرد هستند و به زبان کردی سورانی با لهجه مکریانی صحبت می‌کنند. این گویش کردی، که شاخه‌ای از کردی کرمانجی محسوب می‌شود، شباهت زیادی به کردی سورانی دارد و در مناطق اربیل و سلیمانیه نیز رایج است. مکریان نام منطقه‌ای در شمال غربی ایران پیش از تقسیمات کشوری فعلی بود که شامل شهرهای تکاب، بانه، سقز، شاهین دژ، بوکان، اشنویه، میاندوآب، مهاباد، پیرانشهر، نقده و سردشت می‌شد.
سردشت دارای بازارچه‌های مرزی کیله، قاسم رش و اشکان است که در صادرات تولیدات داخلی نقش مهمی ایفا می‌کنند. برخی از ساکنان شهر در این بازارها مشغول به کار هستند. با این حال، به‌جز بازارچه مرزی کیله که به‌طور رسمی و دائمی فعال است، سایر بازارچه‌های مرزی به‌طور پیوسته باز نیستند و ممکن است معبرها یا گذرگاه‌های منتهی به آن‌ها به‌صورت دوره‌ای بسته شود. به همین دلیل، برخی از شاغلان در این بازارچه‌ها دچار مشکلات شده و به کشاورزی، دامپروری یا کار در کوره‌های آجرپزی روی آورده‌اند.
کشاورزی و دامپروری در سردشت به‌صورت مکانیزه یا توسعه‌یافته رونق ندارد و بیشتر به شیوه‌های سنتی انجام می‌شود. شرایط آب‌وهوایی، ناهمواری و اقلیم کوهستانی نیز باعث شده تا اکثر کشاورزان به کشت دیمی حبوبات، گندم و غلات بپردازند. علاوه بر این محصولات، کشت سماق به دو رنگ قرمز و قهوه‌ای نیز در سردشت رایج است.
سردشت به‌ویژه در زمینه کشاورزی و باغداری به خاطر انگورهای خود شهرت دارد و بسیاری از مردم در دامنه کوه‌ها یا روی زمین‌های کشاورزی خود به کاشت درختان مو پرداخته‌اند. انگور سیاه سردشت، که به‌خاطر کیفیت و محبوبیتش شناخته‌شده است، یکی از محصولات برجسته این منطقه به شمار می‌رود. همچنین، عسل این منطقه، به‌ویژه عسل تولید شده از کوهستان‌های «بیوران»، طرفداران زیادی دارد و به‌همین دلیل زنبورداری نیز به‌عنوان یکی از مشاغل مهم مردم سردشت شناخته می‌شود.
با وجود این فرصت‌ها و منابع طبیعی، مردم سردشت به‌دلیل کمبود زیرساخت‌ها، توسعه‌نیافتگی و محدودیت ارتباط با شهرهای مجاور با چالش‌های زیادی مواجه هستند و وضعیت اقتصادی آن‌ها چندان مطلوب نیست.
بیشینه تاریخی سردشت
سردشت شهری با تاریخی پر رمز و راز و تمدنی به طول ۸,۰۰۰ سال است که طبیعتی بکر و منحصر به فرد دارد. در این شهر، آثار باستانی متعلق به تمدن‌های باستانی همچون «منائیان» و «اورارتو» که به حدود ۳,۰۰۰ سال پیش برمی‌گردند، کشف شده و اکنون در موزه‌های ایران نگهداری می‌شوند.
پیش از ورود اسلام، سردشت به نام «نیزه رو» شناخته می‌شد که در شمال غربی موقعیت کنونی شهر واقع شده بود. نیزه رو دارای پنج برج و باروی مستحکم بود که هنوز هم بقایای آن پابرجاست. بسیاری از جنبه‌های تاریخی سردشت و آثار متعدد موجود در این منطقه، همچنان به‌طور کامل کشف نشده‌اند. در نزدیکی این شهر، آثار قلعه‌ای از دوره اشکانی به نام «وارش قاضی آوا» نیز قابل مشاهده است.
سردشت یکی از مناطقی بود که در طی جنگ عراق، در تاریخ ۷ تیر ۱۳۶۶ شمسی با بمب‌های شیمیایی هدف حمله قرار گرفت و مردم چهار ناحیه پرجمعیت آن آسیب‌های جدی دیدند. در این حمله شیمیایی، ۱۱۱ نفر از ساکنان غیرنظامی سردشت جان باختند و بیش از ۶,۰۰۰ نفر به‌وسیله گازهای سمی مسموم شدند. به‌منظور گرامیداشت یاد قربانیان این حادثه، در تاریخ ۷ تیر ۱۳۸۴ خورشیدی، خیابانی در سردشت به نام «هیروشیما» نام‌گذاری شد، پس از آنکه هیئتی از شهرهای هیروشیما و ناکازاکی از سردشت بازدید کردند. همچنین، گفته می‌شود که در هیروشیما نیز خیابانی به نام سردشت نام‌گذاری شده است.
مکان‌های دیدنی سردشت
سردشت و اطراف آن دارای جاذبه‌های گردشگری فراوانی هستند که هر کدام به‌طور خاصی می‌توانند توجه گردشگران را جلب کنند. در ادامه به معرفی برخی از این جاذبه‌ها می‌پردازیم.
1. حمام تاریخی بیستون
آدرس: میدان قدس (سه‌راه چاوه)، خیابان امام خمینی غربی، جنب پارک شهر
حمام تاریخی بیستون، که به نام‌های «گرمابه تاریخی بیستون» و «حمام کهنه» نیز شناخته می‌شود، مربوط به دوران قاجار است. این بنا به دستور سردار «عزیزخان مکری»، فرمانده کل قشون ایران در زمان ناصرالدین شاه قاجار، ساخته شد. بر اساس برخی از روایت‌ها، ساخت این حمام به‌واسطه درخواست خواهرش انجام شده است.
حمام بیستون در نزدیکی پارک شهر سردشت واقع شده و پیشتر به‌عنوان کاروانسرای «الیاس آقا» نیز شناخته می‌شد. این حمام تا چند سال پیش به‌طور عمومی مورد استفاده قرار می‌گرفت. پس از احداث حمام جدید، حمام بیستون در سال ۱۳۹۷ خورشیدی تحت نظارت میراث فرهنگی بازسازی شد. بازسازی شامل اصلاح گنبد، مرمت دیواره‌های داخلی، بازسازی آجر فرش بام، تکمیل تاسیسات برقی و مکانیکی، انجام کارهای نازک‌کاری و ساخت درب‌های چوبی بود. حمام بیستون که تمام ویژگی‌های سنتی یک حمام تاریخی را دارد، در تاریخ ۲۹ تیر ۱۳۷۷ با شماره ثبت ۲۰۶۹ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد.
2. چشمه کانی گراوان
آدرس: جاده سردشت – مهاباد، ۲ کیلومتری شهر ربط، جاده اختصاصی کانی گراوان
فاصله تا سردشت: کمتر از ۲۰ کیلومتر
چشمه کانی گراوان، که در زبان کردی به معنای «چشمه آب سنگین» است، در نزدیکی روستای کانی گویز قرار دارد. این چشمه به‌عنوان یکی از منابع آب معدنی سرد شناخته می‌شود و آب گازدار آن که به‌دلیل املاح معدنی ویژه‌اش برای درمان مشکلات پوستی، مفصلی و رماتیسم مفید است، قابل شرب نیست.
در اطراف چشمه، توده‌ای رسوبی به ارتفاع ۱۶ متر وجود دارد که به‌دلیل املاح گازدار و آهکی طی سال‌ها شکل گرفته است. این صخره رسوبی با شیارهای منحصر به فرد و رنگین‌کمانی شامل رنگ‌های زرد، نارنجی، کرمی، سفید و قهوه‌ای، به‌ویژه در بهار و تابستان، هر ساله گردشگران زیادی را جذب می‌کند.
توده رسوبی چشمه کانی گراوان در کنار رودخانه زاب واقع شده و در اطراف آن طبیعتی بکر و سرسبز دیده می‌شود. این چشمه از عمق زمین جوشیده و مسیری به طول حدود ۳۰ متر را طی می‌کند. در طول مسیر خود، آب چشمه املاحی را بر جای می‌گذارد که به تدریج بر حجم توده مخروطی رسوبی افزوده می‌شود. توده رسوبی «توفا» که به‌وسیله آب چشمه گراوان ایجاد می‌شود، در ایران نمونه مشابهی ندارد. چشمه کانی گراوان در تاریخ ۶ اسفند ۱۳۹۶ خورشیدی با شماره ثبت ۴۳۵ به فهرست میراث طبیعی ایران اضافه شد.
3. آبشار شلماش
آدرس: جاده سردشت به شلماش
فاصله تا سردشت: ۱۰ کیلومتر
آبشار شلماش، واقع در ۱۰ کیلومتری جنوب شهر سردشت و نزدیک به روستای شلماش، یکی از جاذبه‌های دیدنی این منطقه است. این آبشار منبع خود را از رودخانه زاب می‌گیرد و در انتهای دره‌ای که از آن سرازیر می‌شود، حوضچه‌ای زیبا به وجود می‌آورد. البته شنا و آب‌تنی در این حوضچه ممنوع است. نام «شلماش» در زبان کردی به معنای «تخت سنگ بزرگ» است، و این آبشار به دلیل تخته سنگ بزرگ و مرتفعی که از آن فرو می‌افتد، به این نام معروف شده است.
آبشار شلماش از سه آبشار متوالی تشکیل شده است. نخستین آبشار نزدیک به محل پارک خودروها قرار دارد و به راحتی قابل مشاهده است. اما برای دسترسی به دو آبشار دیگر که در عمق دره قرار گرفته‌اند، باید از مسیر پلکانی که در دل کوه سنگی ساخته شده است، پایین بروید. این مسیر با وجود ۴۰۰ پله و حفاظ‌های ایمنی در طول مسیر، برای همه بازدیدکنندگان قابل استفاده و امن است.
در فصل بهار، آبشار شلماش پرآب و خروشان است، اما با نزدیک شدن به تابستان و فصل گرما، حجم آب کاهش می‌یابد. هوای منطقه نیز تا پایان اردیبهشت خنک است؛ بنابراین، بهترین زمان برای بازدید از آبشار شلماش، از نیمه دوم اردیبهشت تا اواسط پاییز است. آبشار شلماش به عنوان یکی از آثار طبیعی ایران با شماره ثبت ۴۳۴ در فهرست میراث طبیعی کشور به ثبت رسیده است.
4. تپه باستانی و چشم‌نواز ربط
آدرس: جاده سردشت به مهاباد
فاصله تا سردشت: ۱۵ کیلومتر
تپه باستانی ربط، با مساحتی بالغ بر ۲۵۰,۰۰۰ متر مربع (۲۵ هکتار)، در شهر ربط و در حاشیه رودخانه زاب واقع شده است. این شهر که تنها ۱۵ کیلومتر با سردشت فاصله دارد، در گذشته‌های دور مرکز یکی از بزرگ‌ترین تمدن‌ها و شهرهای باستانی به نام مانایی بوده است. این تمدن تاریخی به سال ۸۴۳ پیش از میلاد بازمی‌گردد. شهر ربط در طول دوره‌های مختلف، از جمله دوران مادها، هخامنشیان و ساسانیان، نیز به‌عنوان مرکزی مهم شناخته می‌شد. این شهر در دوران پیش از اسلام با نام «ریپیتوا» شناخته می‌شد که به معنای الهه خورشید و تابستان است.
تپه باستانی ربط در سال ۱۳۸۴ خورشیدی برای نخستین بار مورد کاوش و بررسی قرار گرفت. در جریان این کاوش‌ها، آثار با ارزشی از «عصر آهن» و هزاره اول پیش از میلاد کشف شد. از جمله این یافته‌ها می‌توان به آجرهایی با خطوط میخی و نقوش اساطیری همچون انسان‌های بالدار، الهه‌ها، درخت زندگی، اشکال هندسی و گیاهی، و همچنین اشیای سفالی مربوط به دوران مانایی اشاره کرد.
در جریان کاوش‌های باستان‌شناسی در تپه ربط، آجرهایی کشف شده‌اند که روی برخی از آن‌ها تصویر الهه‌ای بالدار حک شده است. این الهه، بالاتنه‌ای شبیه به زن و پایین‌تنه‌ای شبیه به حیواناتی مانند آهو یا گاو دارد. این اولین باری است که چنین تصویری روی اشیای باستانی در فلات ایران کشف می‌شود. پژوهشگران با بررسی نقشه‌ها و مسیر حمله سارگون، پادشاه آشوریان، به این نتیجه رسیده‌اند که تپه ربط همان محل موساسیر، یکی از شهرهای آشوری، بوده است. آشوریان این منطقه را «آردینی» می‌نامیدند که به معنای «سرزمین آفتاب» است.
در پژوهش‌های انجام شده در این تپه باستانی، چهار کتیبه آجری لعاب‌دار به خط میخی و زبان آشوری و همچنین سه مجموعه سفالینه‌های معروف به «سفال آغاز ادبیات» کشف شده است. این اکتشافات از مهم‌ترین شواهد مربوط به عصر آهن در شمال غرب ایران به شمار می‌روند. سفال‌های آغاز ادبیات، اشیای باستانی‌ای هستند که حاوی نخستین مفاهیم و اندیشه‌های بشری بوده و می‌توانند در روشن کردن ارتباطات فرهنگی و تاریخی میان تمدن‌های اورارتو، مانا و آشور نقش مهمی ایفا کنند.
در جریان کاوش‌های دیگر در تپه باستانی ربط، ۱۳ تراشه سنگی با ابعاد پنج در پنج متر کشف شده است که احتمالاً بخشی از یک سنگ‌فرش منحصربه‌فرد بوده‌اند. این سنگ‌فرش در هیچ‌یک از سایت‌های اورارتویی پیشین دیده نشده و مشابه آن را می‌توان تنها در آثار باستانی روم و ایران مشاهده کرد. همچنین، سنگ‌های بزرگی با ابعاد ۱۸۰ در ۱۸۰ سانتی‌متر نیز در این سایت باستانی و در مسیر راهروهای آن به کار رفته است. تپه باستانی ربط در تاریخ یکم آذر ۱۳۴۴ با شماره ثبت ۴۵۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
5. پل قلاتاسیان
آدرس: شهرستان میرآباد، بخش مرکزی، دهستان گورک نعلین، روستای نبی‌آباد
فاصله تا سردشت: ۵۵ کیلومتر
پل قلاتاسیان، که به نام «پل قلعه تاسیان» نیز شناخته می‌شود، در قسمت شمالی رودخانه زاب و در مسیر جاده پیرانشهر به سردشت، در جاده فرعی روستای نبی‌آباد قرار دارد. این پل تاریخی به اعتقاد برخی به دوره قاجار تعلق دارد و در تاریخ ۲۰ آذر ۱۳۷۹ با شماره ۲۹۲۲ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
باستان‌شناسانی هستند که بر این باورند پل قلاتاسیان در دوره ساسانیان ساخته شده و هدف از ساخت آن، تسهیل لشکرکشی‌های نظامی از قلعه «تاسیان» بوده است. بقایای این قلعه را می‌توان در فاصله کمی از شمال این پل مشاهده کرد. پل قلاتاسیان به نام «پل مولانا» نیز شناخته می‌شود و برخی معتقدند که این پل به دستور شیخ مولانا، یکی از مریدان شیخ یوسف‌الدین برهان، ساخته شده است.
پل تاریخی قلاتاسیان دارای طول ۵۵ متر و عرض ۱۰ متر در قسمت‌های زیرین و ۴.۵ متر در قسمت‌های فوقانی است. ارتفاع این پل حدود ۱۰ متر است و از کف تا بالای دهانه به ۱۵ متر نیز می‌رسد. پل قلاتاسیان بر پنج پایه استوار است که به دلیل وجود صخره‌های طبیعی در بستر رودخانه، بدون نیاز به پی‌سازی، مستقیم بر روی صخره‌ها قرار گرفته‌اند. از میان این پایه‌ها، چهار پایه از سنگ‌های طبیعی ساخته شده‌اند و تنها یک پایه از لاشه سنگ و ملاط ساروج تشکیل شده است. در سال‌های اخیر، گذر اصلی این پل با استفاده از آهن و چوب مرمت و بازسازی شده است.
6. روستای رازگاه
آدرس: شهرستان سردشت، بخش مرکزی، دهستان آلان
فاصله تا سردشت: کمتر از ۲۰ کیلومتر
روستای رازگاه، واقع در دهستان «آلان» در جنوب سردشت، یکی از تفرجگاه‌های طبیعی و دیدنی این منطقه است. این روستا به‌خاطر طبیعت بکر و جاذبه‌های طبیعی‌اش شناخته می‌شود. یکی از معروف‌ترین جاذبه‌های روستای رازگاه، آبشار زیبای رزگه است. این آبشار در حاشیه جاده سردشت به رازگاه قرار گرفته و از ارتفاعات صخره‌های بلند به‌صورت پلکانی به پایین سرازیر می‌شود و منظره‌ای دیدنی را خلق می‌کند.
دهستان آلان از اواسط بهار تا پایان تابستان آب‌وهوایی خنک و دلپذیر دارد. این منطقه با پوشش گیاهی انبوه و چمنزارهای وسیع، مناظر زیبا و منحصربه‌فردی را به نمایش می‌گذارد. علاوه بر آبشار رزگه، که یکی از جاذبه‌های دیدنی دهستان است، می‌توانید از روستاهای «گرویس» و «بیتوش» نیز بازدید کنید. این روستاها در فصل تابستان با باغ‌های انگور، انجیر، انار و گلابی وحشی که به بار می‌نشینند، فضایی دلپذیر و سرسبز را به منطقه می‌بخشند و تجربه‌ای فراموش‌نشدنی از طبیعت را برای بازدیدکنندگان فراهم می‌کنند.
7. بازارچه مرزی کیله سردشت
بازارچه مرزی کیله سردشت به‌دلیل هم‌مرز بودن با عراق و نبود تعرفه‌های گمرکی، قیمت کالاها را به میزان چشمگیری پایین نگه می‌دارد. این بازارچه در فاصله ۱۷ کیلومتری از سردشت و تنها ۲۲ کیلومتر از نزدیک‌ترین شهر عراق قرار دارد. در بازارچه کیله، انواع کالاها از جمله لوازم‌خانگی و لوازم آشپزخانه به فروش می‌رسد. این موقعیت جغرافیایی و شرایط ویژه تجاری، باعث شده تا این بازارچه به مقصدی مناسب برای خرید کالاها با قیمت‌های مقرون‌به‌صرفه تبدیل شود.
سوغات سردشت
یکی از شناخته‌شده‌ترین و برجسته‌ترین سوغات شهرستان سردشت، انگور سیاه یا انگور سلطنتی است. این نوع انگور به‌دلیل طعم و کیفیت ویژه‌اش شهرت زیادی دارد و سالانه حدود ۳۰,۰۰۰ تن از مزارع سردشت برداشت می‌شود. برای تهیه این انگور با کیفیت، بهترین زمان سفر به سردشت، اواخر تابستان تا اوایل پاییز است، که زمان برداشت محصول می‌باشد. علاوه بر خود انگور، می‌توانید محصولات جانبی از جمله شیره انگور سیاه، مویز، روغن هسته انگور و سرکه را نیز از این منطقه تهیه کنید. این محصولات، تجربه‌ای کامل از طعم و ویژگی‌های منحصر به فرد انگور سردشت را به شما ارائه خواهند داد.
از دیگر محصولات طبیعی و معروف شهر سردشت، چاشنی سماق است. سماق درختچه‌هایی کوتاه دارد که شرایط کوهستانی و آب‌وهوای مناسب سردشت، محیطی ایده‌آل برای رشد آن فراهم می‌کند. برداشت سماق از اواسط مرداد تا اواسط شهریور انجام می‌گیرد. در سردشت، می‌توانید دو نوع سماق، قرمز و قهوه‌ای، تهیه کنید. این دو نوع سماق از نظر طعم و کیفیت تفاوتی ندارند و تنها تفاوتشان در رنگ است.
یکی از خوشمزه‌ترین سوغاتی‌های سردشت، عسل طبیعی است که از زنبورداری‌های مستقر در دامنه کوه‌ها و دشت‌های وسیع این منطقه به‌دست می‌آید. عسل سماق، عسل گون، عسل وحشی و عسل چهل گیاه از معروف‌ترین انواع عسل‌های تولیدی سردشت هستند که می‌توانید به‌عنوان سوغات تهیه کنید.
بهترین زمان سفر به سردشت زیبا
سردشت به‌خاطر موقعیت کوهستانی خود، دارای پاییزی پربارش و زمستانی پربرف است که باعث می‌شود هوای این منطقه در این فصل‌ها سرد و برفی باشد. با این حال، فصل‌های بهار و تابستان، بهترین زمان برای سفر به سردشت هستند. در این دوره‌ها، هوای سردشت معتدل و خنک می‌شود و این شرایط ایده‌آل، آن را به مقصدی جذاب برای علاقه‌مندان به سفر و طبیعت‌گردی تبدیل می‌کند. تابستان در سردشت به‌ویژه به‌دلیل آب‌وهوای دلپذیرش، میزبان بسیاری از گردشگران است.
غذاهای بومی سردشت
سردشت به خاطر غذاهای محلی کردی خوشمزه خود شهرت دارد و تجربه طعم‌های سنتی این غذاها می‌تواند یکی از بهترین بخش‌های سفر به این شهر باشد.
آبگوشت ماست
آبگوشت ماست، که به‌طور محلی به آن «بربسیل» گفته می‌شود، یکی از محبوب‌ترین غذاها در میان گردشگران است. این غذا از گوشت، لپه، سیب‌زمینی، پیاز و ادویه تهیه می‌شود و تفاوت آن با آبگوشت‌های معمولی، اضافه کردن یک پیاله ماست به ازای هر نفر و سبزی‌های کوهی یا پیازچه تفت‌داده‌شده است.
آش دوغ
«دوکلیو» نام محلی آش دوغ خوش‌طعمی است که با ماست محلی تهیه می‌شود. دستور پخت این آش متنوع است، اما معمولاً شامل سبزی‌های آش، لپه، سیر، برنج نیم‌دانه و تخم‌مرغ است که طعمی منحصر به فرد و دلپذیر به آن می‌دهد.
کلانه
«کلانه»، که به پیتزای کردی نیز معروف است، از دیگر غذاهای محلی سردشت است. این نان محلی با استفاده از آرد گندم، آب یا شیر، نمک، کره محلی یا روغن کرمانشاهی، زعفران، پیچک محلی و «کنیوال» (تره کوهی بهاره) یا پیازچه تهیه می‌شود. کلانه معمولاً روی ساجی که با کره یا روغن حیوانی چرب شده است، پخته می‌شود و مصرف آن با دوغ و ماست محلی لذت آن را دوچندان می‌کند. نان «کولیره چوره» نیز یکی دیگر از نان‌های کردی خوشمزه است که در سردشت پخته می‌شود.
در کنار غذاهای معروف سردشت، تعدادی از غذاهای محلی دیگر نیز وجود دارند که تجربه‌ای متفاوت از طعم‌های سنتی این منطقه را به گردشگران ارائه می‌دهند:
- کوکی په‌تاته: یک غذای محلی که به‌خاطر طعم و مزه خاص خود شناخته شده است.
- آش برویش: نوعی آش بلغور که با قلم گوسفندی تهیه می‌شود و طعمی منحصر به فرد دارد.
- گیابرژانه: غذای محلی دیگری که جزء خوراک‌های محبوب سردشت به شمار می‌رود.
- ساور: یک خوراک خوشمزه و سنتی با طعم‌های خاص منطقه.
- هه لوا: غذایی محلی با طعمی خاص و خوش‌ساخت.
- نیسکینه: نوعی خوراک عدسی که با دستور پخت محلی تهیه می‌شود.
- كاردو: گیاهی محلی که معمولاً در کنار برنج، کشمش و قیسی پخته می‌شود و طعمی بی‌نظیر دارد.
- چیشتی به دو: یکی دیگر از غذاهای سنتی سردشت با طعم و مزه ویژه.
- خورشت كنگر: خورشتی با استفاده از کنگر که یکی از غذاهای محلی پرطرفدار است.
- مه نده: غذای محلی دیگری که جزء فرهنگ غذایی سردشت به حساب می‌آید.
این غذاها به‌خاطر استفاده از مواد اولیه محلی و دستور پخت‌های سنتی، نمایانگر فرهنگ غذایی غنی و متنوع سردشت هستند.
سردشت کجا اقامت داشته باشیم؟
برای اقامت در سردشت، گزینه‌های متنوعی وجود دارد که شامل اقامتگاه‌های بوم‌گردی و هتل‌ها می‌شود.
قامتگاه‌های بوم‌گردی
1. خانه گردشگر در روستای بیشاسب
با بیش از ۲۰۰ سال قدمت، تجربه‌ای تاریخی و منحصربه‌فرد را ارائه می‌دهد.
2. بوم‌گردی سنار در روستای شینوه
با امکانات مناسب و فضایی دلپذیر، گزینه‌ای مناسب برای اقامت در دل طبیعت است.
3. اقامتگاه بوم‌گردی سابات در روستای بزیله
به‌خاطر موقعیت خاص و امکانات خوب، انتخابی اقتصادی و راحت به‌شمار می‌رود.
4. کرد بوم کاشانه لیلانه در روستای ربط
در فاصله ۱۵ کیلومتری سردشت، مشرف به مناظر طبیعی زیبا و با آرامشی ویژه، یکی دیگر از گزینه‌های بوم‌گردی است.
هتل‌ها و مهمان‌پذیرها
- هتل و مهمان‌پذیر مروارید سردشت واقع در خیابان رزی جولا (بلوار هفت تیر)، با امکاناتی همچون پارکینگ اختصاصی، رستوران، یخچال، کولر، تلویزیون و دستگاه چای‌ساز، گزینه‌ای راحت و مجهز برای اقامت است.
- هتل و مهمان‌پذیر واحدی در خیابان امام خمینی غربی سردشت، با نزدیکی به مرکز شهر و دسترسی آسان، از دیگر گزینه‌های مناسب برای اقامت در این شهر به‌شمار می‌آید.
با انتخاب یکی از این گزینه‌ها، می‌توانید تجربه‌ای راحت و لذت‌بخش از سفر به سردشت داشته باشید.
نتیجه گیری
سردشت با ویژگی‌های منحصر به‌فرد طبیعی و فرهنگی خود، پتانسیل بالایی برای تبدیل شدن به یک مقصد گردشگری محبوب دارد. با توجه به مناظر طبیعی زیبا، آب و هوای مناسب و فرهنگ غنی، می‌تواند تجربه‌ای دلپذیر و متفاوت برای گردشگران ارائه دهد. با این حال، بهبود زیرساخت‌های گردشگری و افزایش آگاهی در مورد این منطقه می‌تواند به جذب بیشتر بازدیدکنندگان کمک کند و به توسعه گردشگری در این منطقه ارزشمند بینجامد.
اگر شما هم جزو افرادی هستید که سفر بخشی از برنامه زندگی شماست و دوست دارید از مناطق یبای کشورمان ایران دیدن کنید، سری به این پست بزنید.
نظرات کاربران