احتمالاً عجیب به نظر بیاید که پرتقال و کدو توت هستند، اما توت‌فرنگی در واقعیت به توت مربوط نمی‌شود؛ حتی دانه‌های ریز روی سطح توت‌فرنگی هم تخم نیستند. پس معلوم می‌شود که این میوه چه چیزی است؟
شاید قبلاً توجه کرده‌اید که نام “توت‌فرنگی” در واقع نادرست است؛ زیرا توت‌فرنگی اصولاً توت نیست و نامگذاری آن به طور فنی اشتباه است. به نظر می‌رسد که توت‌فرنگی پر از عجایب یا بهتر بگویم پوشیده از عجایب است، زیرا نقاط کوچک سفید روی سطح توت‌فرنگی در واقع تخم یا بذر نیستند.
دانه‌های ریز روی سطح توت‌فرنگی به نام “فندقه” شناخته می‌شوند و در واقع بخشی از میوه‌ی گیاهی هستند. هر فندقه حاوی بذری جداگانه است. عبارت “فندقه” به طور عمومی به میوه‌های خشک تولید‌شده به وسیله‌ی گونه‌های مختلف گیاهان گلدار، مانند کینوا، گندم سیاه و شاه‌دانه اشاره دارد.
بنابراین، اگر توت‌فرنگی معمولی را به عنوان میوه‌ای که توت است در نظر بگیریم، به طور علمی درست نیست؛ زیرا توت‌فرنگی واقعی در واقع از خانواده‌ای متفاوت به نام “گل سرخیان” یا “رزاسه” است. میوه‌هایی مانند تمشک و شاه‌توت نیز در همین خانواده قرار دارند و همه این میوه‌ها به خانواده‌ی گل سرخ اشاره دارند.
دانه‌های ریز روی سطح توت‌فرنگی واقعاً بخشی از میوه‌ی گیاه هستند و هرکدام از آنها دارای بذری جداگانه هستند. اصطلاح “توت” به عنوان نامی کلی برای میوه‌های خوراکی و دارای دانه مبهم استفاده می‌شود، اما در علم زیست‌شناسی، توت‌ها باید بیش از یک دانه داشته باشند و از پوسته بیرونی (برون‌بر)، قسمت گوشتی (میان‌بر) و پوشش داخلی برای نگه‌داری دانه‌ها یا هسته‌ها (درون‌بر) تشکیل شده باشند.
توت‌ها از یک گل تک تخمدانی به وجود می‌آیند و از دو گروه مجزا تشکیل شده‌اند. خانواده مرکبات به گروه هسپریدیوم (پرتقالی) تعلق دارند و به عنوان توت‌های تغییریافته طبقه‌بندی می‌شوند، در حالی که خانواده کدوییان (شامل کدو و خیار و هندوانه) به گروه توت‌های پپوس یا کدویی تعلق دارند. این به این معناست که گریپ‌فروت، لیموترش و حتی کدوتنبل و خیار و موز نیز از نظر علمی به عنوان توت محسوب می‌شوند.
دانه‌های ریز روی سطح توت‌فرنگی میوه محسوب می‌شوند و هرکدام برای خود بذر جداگانه دارند.
توت‌فرنگی به عنوان میوه‌ای که با توت‌های واقعی متفاوت است، بافت نهنجی متورمی را داراست که میوه حاوی دانه را بر روی سطح خود حمل می‌کند. معمولاً، هنگامی که گل توت‌فرنگی گرده‌افشانی می‌کند، میوه متورم نمی‌شود. به جای اینکه متورم شود، بافت نهنجی به فرم فندقه‌های کوچک و خشک تقسیم می‌شود. از آنجا که هر فندقه فقط یک دانه دارد، حتی نمی‌توان آنها را به عنوان توت دسته‌بندی کرد.
وضعیت این فندقه‌های بیچاره بی‌مزه وقتی بدانیم که بیشتر گیاهان توت‌فرنگی اصولاً از دانه‌های خود رشد نمی‌کنند، بدتر می‌شود. گیاهان توت‌فرنگی هنگام رشد “ساقه‌ی رونده” را منتشر می‌کنند که در واقعیت کلون‌های کوچک توت‌فرنگی هستند و ریشه می‌زنند و با رسیدن به زمین، شروع به رشد می‌کنند.
چرخه زندگی غیرمعمول این توت‌های جذاب به این معناست که آنها در دسته‌ی میوه‌های مجتمع به عنوان میوه‌های تک‌دانه عجیب و غریب هسته‌دار دسته‌بندی می‌شوند، در کنار دیگر میوه‌هایی که دانه‌هایشان درون آنها رشد می‌کند.
نظرات کاربران