استراحت ماهیچه‌های مژگانی باعث تارشدن دید افراد می‌گردد، اما این عملیات نیز همراه با عوارضی است که پزشکان به آن هشدار داده‌اند. آیا به این فکر کرده‌اید که هنگام تماشای یک فیلم ترسناک، چگونه می‌توانید چشمان خود را از موارد ناخوشایندی که روی صفحه‌ی نمایش استفاده می‌شود، محافظت کنید؟ آیا به دنبال راهی هستید که بدون اینکه دیگران این امر را متوجه شوند، از کار خود نهمتانی و خجالت‌زده نشوید؟ برای برخی افراد، توانایی نا‌دیدن چیزهایی که در مقابل چشمان آن‌ها قرار دارد، به عنوان یک نمونه ساده از شل‌شدن ماهیچه‌های مژگانی مطرح است؛ اما باید توجه داشت که این توانایی به صورت اختیاری برخی افراد در دسترس نیست.
عضلات مژگانی با تغییر شکل عدسی، به تمرکز دید کمک می‌کنند. زمانی که این عضلات به حالت استراحت درآیند، الیافی را کشش می‌دهند که باعث صاف و نازک شدن عدسی می‌گردد. هنگامی که این عضلات انقباض پیدا می‌کنند، عدسی به حالت قبل باز می‌گردد و آزادی کشش روی عدسی، منجر به بزرگ‌تر و گردتر شدن آن می‌شود.
توانایی تمرکز ما در زمانی بهتر و قوی‌تر است که عدسی چشمان ما به شکل کروی باشد و نه مسطح؛ زیرا در این حالت، عدسی بهترین عمل خمیده و شکننده نور را انجام می‌دهد تا نور به‌طور دقیق بر روی شبکیه تمرکز یابد. این ویژگی نشان می‌دهد که انقباض عضله‌ی مژگانی بهبود وضوح دید ما را تسریع می‌بخشد و زمانی که این عضله شل می‌شود، دید تار و کم‌وضوح به نظر می‌رسد.
عجیب است که برخی افراد قادر به ارادی کنترل شل‌شدن عضله‌ی مژگانی خود هستند تا دید آن‌ها متمرکز نشود. این مهارت که به آن به عنوان «بی‌فایده‌ترین ابرقدرت جهان» اشاره شده است، همگان را شامل نمی‌شود و از آن به صورت کامل بهره‌مند نمی‌شوند. دکتر کاران راج این توانایی را به عنوان یک مهارت بی‌فایده ترتیب داده و هشدار داده که انجام این عمل بیش‌ازحد ممکن است مشکلاتی را برای شخص به وجود آورده و او را در معرض خطر قرار دهد.
راج توضیح می‌دهد: «عدم تمرکز بیش‌ازحد ممکن است به فشار بینایی و خستگی منجر شود. جابه‌جایی پیوسته بین حالت‌های متمرکز و غیرمتمرکز ممکن است عضله‌ی مژگانی و مکانیسم تمرکز چشم را به‌طور زیاد تحریک کند. این انحراف چشم مداوم همچنین می‌تواند به تخلیه طبیعی دوچشمی، هماهنگی و هم‌سویی چشم‌ها آسیب بزند.»
شل کردن ارادی عضله مژگانی تنها یک پدیده بصری نیست که تمام افراد به آن اشتراک ندارند. حدود 76 درصد افراد بدون نقص بینایی، تجربه‌ی یک وضعیت را دارند که به عنوان “مگس‌پران” شناخته می‌شود. مگس‌پران‌ها به شکل ساختارهای متحرک، مثل کرم‌های کوچک، ظاهر می‌شوند و اگر به چیزی روشن و یکنواخت مانند آسمان، برف یا صفحه‌ی سفید تمرکز کنید، گاهاً در میدان دید شما ظاهر می‌شوند.
نام علمی مگس‌پران “Muscae volitantes” است، اما ساختارهایی که در مقابل چشمان ظاهر می‌شوند، به حقیقت حشره نیستند. این ساختارها در واقع اشیاء ریز در داخل چشمان شما هستند که ممکن است شامل تکه‌هایی از بافت، گلبول‌های قرمز یا توده‌های پروتئینی شناور در زجاجیه باشند. زجاجیه یک ماده ژل‌مانند بین عدسی و شبکیه است که چشم را در فرم خود نگه می‌دارد.
نظرات کاربران