تحقیقات و توضیحات پیشین درباره تنهایی به نیاز افراد به ارتباط و روابط گرم توجه داشته‌اند. با این حال، بر اساس مطالعه جدید دانشگاه میشیگان، داستان کمی پیچیده‌تر است.
جزئیات تحقیق
این تحقیق بر دو نیازی که روابط اجتماعی به برآورده‌‌کردن آن‌ها کمک می‌کند، تمرکز کرده است:
- همدلی؛ که افراد را به ارتباط با افراد دیگر سوق می‌دهد، همراهی و هماهنگی، کسب ویژگی‌های ضروری برای برقراری و حفظ روابط اجتماعی.
- و عاملیت؛ که یکی دیگر از نیازهای همه افراد است. اینکه زندگی خود را براساس شرایط خود پیش ببرند و برای اهداف شخصی معنادار تلاش کنند.
داده‌ها از مطالعه ایرلندی در مورد پیری که بین اکتبر 2009 تا فوریه 2011 انجام شد، به‌دست آمد. نمونه‌ای متشکل از 8500 نفر، در سنین 49 تا 80 سال که شرایط اقتصادی، سلامت، روابط، شغل و سایر متغیرهای خود را افشا کردند.
از شرکت‌کنندگان در مطالعه در مورد سطوح تنهایی و همچنین حمایت یا فشار و تنش‌های رابطه سؤال شد. شرکت‌کنندگان همچنین قضاوت کردند که چقدر در زندگی خود مسئولیت و انتخاب دارند.
«اسکار یبارا»، نویسنده اصلی این مطالعه، یک مدل 4 نمونه‌ای ایجاد کرد:
- توانمند: خانواده و دوستان حامی او هستند و همچنین انتخاب و استقلال فرد را پرورش می‌دهند.
- مهجور: خانواده و دوستان ممکن است به‌طور متوسط حمایتش کنند، اما فرد مجبور است بر خودکفایی تمرکز کند.
- ظهری: فقدان روابط گرم و همچنین احساس کمی انتخاب و خودمختاری در زندگی.
- بی‌صدا: روابط ممکن است حمایت‌کننده باشد، اما فرد انتخاب و کنترل شخصی کمی را تجربه می‌کند.
افراد بر اساس سطوح بالا و پایین ارتباط و عاملیت، و نیز میزان برآوردهشدن نیازها، در این دسته‌بندی‌ها قرار می‌گیرند. این تحقیق نشان داده است که تجربه تنهایی به عنوان یک وضعیت اجتماعی، به صورت غیراجباری وابسته به سطح ارتباط و اختیارات فرد در روابط خود می‌باشد.
حمایت از افراد درگیر با احساس تنهایی
افرادی که در دسته ظهری قرار گرفتند (که کمترین میزان عاملیت و ارتباط را داشتند) بیشترین امتیاز تنهایی را داشتند. آن‌هایی که دارای توانایی بودند (که اختیار و مشارکت بالایی داشتند) کمترین نمرات تنهایی را به‌دست آوردند.
یکبار دیگر تأکید شد: «تنهایی همیشه به‌عنوان نقصی در ارضای نیازهای مشترک یا ارتباطی درنظر گرفته می‌شود. اما علاوه بر نیازهای مشترک، افراد به اختیار، کنترل شخصی و انتخاب نیز نیاز دارند و عدم برآوردهشدن این نیاز نیز باید بر احساس تنهایی تأثیر بگذارد.»
اما سوالاتی مطرح می‌شود که اگر کسی در حلقه اجتماعی خود به تنهایی نیازمند به‌نظر بیاید، چه کار باید انجام دهد؟ سعی کنید به نسبت به آن فرد صمیمی و حامی باشید؛ به‌طوری که از مجرد بیان همدردی فراتر بروید. دیگران را به آغوش بگیرید.
گفته شد: «یعنی حمایتی که افراد را به حرکت درمی‌آورد و همچنین نیازهای آن‌ها را برای تجربه خود بودن درنظر می‌گیرد.»
اضافه شد که این به معنای ارائه حمایت برای خودکفایی نیست، بلکه یک ترکیب از حمایت دائمی در کنار احترام به نیازها، آرزوها و توانمندی‌های شخصی آن‌هاست که به آن‌ها امکان می‌دهد در هنگام مواجه با چالش‌های زندگی، به جایی برای بازگشت داشته باشند.
نظرات کاربران