1. پایانه چاتراپاتی شیواجی، بمبئی
چاتراپاتی شیواجی کـه هنوز بـه‌عنوان «VT» پس از نام دوران استعماری‌اش، پایانه ویکتوریا، شناخته می شود، در واقع شباهت زیادی با راه‌آهن بزرگ ویکتوریایی بریتانیا، سنت پانکراس ندارد. در هر صورت، این بسیار بزرگ تر از تلاش جورج گیلبرت اسکات با آجر قرمز گوتیک اسـت، انبوه گنبدها و مناره هاي ان کـه بالای ان یک مجسمه مرمری بـه ارتفاع چهار متر قرار دارد کـه برای نشان دادن “پیشرفت” ساخته شده اسـت، در صورتی کـه کسی این نکته را از دست بدهد
چاتراپاتی شیواجی کـه اکنون یکی از معروفترین بناهای بمبئی اسـت، از سال 2004 در لیست میراث جهانی یونسکو قرار گرفته اسـت.
2. ایستگاه کانازاوا
ایستگاه اصلی راه آهن کانازاوا ترکیبی جذاب از گذشته و آینده می‌باشد. در جلوی آن، یک دروازه سنتی چوبی توری قرار دارد که همچنان به عنوان یک علامت معمول در خارج از زیارتگاه‌های ژاپنی شناخته می‌شود. در عین حال، ورودی ایستگاه توسط یک گنبد درخشان آلومینیومی و پوشیده شده از شیشه به تصویر کشیده شده است. همه‌ی جزئیات با دقت مورد بررسی قرار گرفته‌اند، از جمله ستون‌های پلتفرم که با ورق طلا زینت‌بخشی شده‌اند؛ این ورق‌های طلا یکی از مشهورترین محصولات صادره کانازاوا هستند.
3. گرند سنترال، نیویورک
این ایستگاه قطار، احتمالاً به عنوان مشهورترین و معروفترین ایستگاه قطار در سراسر جهان شناخته می‌شود. حتی اگر تا کنون به گراند سنترال نیویورک سفر نداشته باشید، با دیدن آن در فیلم‌هایی مانند “شمال از شمال غربی” و “انتقام‌جویان”، تقریباً به راحتی می‌توانید آن را تشخیص دهید. همچنین، این ایستگاه به دلیل هنر و طراحی‌های خیره‌کننده‌اش به شدت مشهور است. یک نقاشی دیواری که نمایش تخیلی وسیعی از ستارگان را به تصویر میکشد – البته با یک کمی اشتباه – سقف سالن اصلی را تزئین می‌کند. به همراه این، در سراسر ایستگاه می‌توان مجموعه‌ای از نقاشی‌های دیواری، مجسمه‌ها و آثار هنری مشهور را دید.
4. Liège-Guillemins، Liège
اگر اطلاعی نداشتید، ممکن است فرض کنید که ایستگاه اصلی لیژ در واقع یک استادیوم فوتبال یا یک سالن کنسرت باشد. این ایستگاه در طول زمان، از زمان ساخت نخستین نسخه‌اش در سال ۱۸۴۲، چندین بار بازسازی شده است؛ آخرین بار در سال ۲۰۰۹ که از فولاد، شیشه و بتن سفید ساخته شده است. طراحی این نسخه جدید به نظر می‌رسد وقتی که یک بشقاب پرنده روی سطح سکوهای راه آهن فرود آمده باشد، ایجاد شده باشد – این تجربه بیانگر تکامل طراحی ایستگاه قطار است و یک یادآور خوشحال کننده از این تحول در زمان است.
5. ناپولی افراگولا، ناپل
آفراگولا، اگرچه به نظر نمی‌آید که به عنوان یک ایستگاه قطار شناخته شود، به اندازه‌ای یک جسم بیولوژیکی به نظر می‌رسد که روی خط راه‌آهن پرسرعتی که ناپل و سالرنو را به هم متصل می‌کند، لغزش می‌یابد. حتی در پشت زمینه تاریک کوه وزوویوس، یکی از فعال‌ترین آتشفشان‌های اروپا، چشمان را به خود جلب می‌کند. این ایستگاه به نحوی طراحی شده است که در صورت لرزش زمین، بخش‌هایی از ساختار می‌توانند به طور مستقل از یکدیگر حرکت کنند و همه‌ی “امیدوارم”ها بدون آسیب دیدن باقی بمانند.
6. ایستگاه خیابان فلیندرز، ملبورن
خیابان فلیندرز در ملبورن، که در سال 1854 به بهره‌برداری رسید، در گذشته به عنوان پرسرعت‌ترین ایستگاه مسافربری جهان شناخته می‌شد. طرح کنونی این ایستگاه در سال 1899 پس از برگزیده شدن در یک مسابقه طراحی انتخاب شد. ساختار گنبدی پیچیده و فوق‌العاده زیبای آن، موجب تاخیرهای طولانی در فرآیند ساخت شد. این ایستگاه در طول سال‌ها به دلیل خرابی‌های متعدد متضرر شده است، اما از تعدادی تخریب برنامه‌ریزی‌شده جان سالم به در برده است. معروف به “زیر ساعت‌ها”، این ایستگاه به عنوان یک محل دیدار برای مردم ملبورن تبدیل شده است، اشاره به پله‌هایی دارد که به سمت گنبد اصلی ایستگاه ایجاد شده‌اند.
7. Gare do Oriente، لیسبون
یک غرفه فلزی و شیشه‌ای با الهام از سبک گوتیک، Gare do Oriente در لیسبون به موقعیت مناسبی افتتاح شد تا میلیون‌ها بازدیدکننده در مسیر خود به سوی نمایشگاه جهانی عظیم “اکسپو 98” از آن عبور کنند. این اثر بلند توسط معمار اسپانیایی سانتیاگو کالاتراوا طراحی شده است. طراحی این اثر به گونه‌ای است که نور طبیعی در طول روز به حداکثر برسد و در شب شبیه به یک جنگل نورانی به نظر می‌رسد. این ایستگاه نه تنها یک مرکز خرید زیرزمینی دارد بلکه ایستگاه پلیس نیز در آن قرار دارد و ریشه‌های بتنی این اثر را تشکیل می‌دهد.
8. ایستگاه مرکزی راه آهن، ماپوتو
منظره‌ی غول‌پیکر گنبد مسی و نمای هنرهای زیبای ایستگاه مرکزی ماپوتو از ساختار چوبی ساده‌ای که قبل از آغاز بازسازی در سال ۱۹۰۸ وظیفه‌ی همین نقش را داشت، به خود گذشته است. این مکان به وسیله‌ی یک موزه راه‌آهن نیز تجسم شده و به صورت منظم میزبان رویدادهای فرهنگی بزرگ می‌شود.
9. Gare de Metz-Ville, Metz
ایستگاه اصلی متز ممکن اسـت در ابتدا نوعی کلیسای تغییر یافته بـه نظر برسد، اما در واقع این یک مصنوع از تاریخ امپراتوری – و نه مذهبی – اسـت. علیرغم این کـه بیش از یک قرن قدمت دارد، چهارمین ایستگاه راه‌آهنی اسـت کـه این مکان را اشغال کرده اسـت و توسط قیصر ویلهلم دوم برای اثبات حاکمیت کشور آلمان بر منطقه درسال 1908 ساخته شد.
این ایستگاه دارای یک پنجره شیشه‌اي رنگی اسـت کـه امپراتور روم مقدس شارلمانی را بـه تصویر میکشد. همچنین آپارتمان هاي خصوصی برای قیصر «در حال حاضر مقر شرکت راه آهن دولتی فرانسه SNCF».
10. Estación Central، سانتیاگو
ایستگاه مرکزی “المدا” به نام رسمی “المدا” از نام جاده اصلی پایتخت شیلی مشتق می‌شود. این ایستگاه در سال ۱۸۸۵ تأسیس شده است، اما تبدیل به نمادی شد که تا زمانی که ساختمان فعلی آن در سال ۱۸۹۷ افتتاح شد، به آن ارتباط دارد – این مسئله از دید اینکه این ساختمان توسط گوستاو ایفل طراحی شده بود، تعجبی ندارد. دو ساختمان ایستگاهی با ستون‌های سفید درخشان در دو طرف مسیرها قرار دارند و بالای آن‌ها یک سقف فولادی پرزرق و برق قرار گرفته است که مانند یک آلباتروس بزرگ بر روی تمام اجزای آن چرخش می‌کند.
11. سنترال دو برازیل، ریودوژانیرو
شما بدانید که به دلایلی کاملاً واضح، ایستگاه‌های راه‌آهن به طور عمومی طراحی افقی دارند – اما این ایستگاه در قلب شهر ریو دارای برج آرت دکو به ارتفاع ۴۰۰ فوت قرار دارد که به خاطر عدم نمایش زمان صحیح مشهور است. این ایستگاه به نام شبکه راه‌آهن “استرادا دو فرو کنترال دو برزیل” نام‌گذاری شده است که در گذشته مقر آن در این مکان بوده است.
12. ایستگاه دوندین
این قلعه افسانه‌ای از سنگ بازالت و سنگ آهک ساخته شده است و باعث شده تا معمار جورج تروپ به نام “جرج شیرینی زنجفیلی” شناخته شود، اگرچه او به ظاهر طرحی جای‌گزین را ترجیح داده بود که حس “خانه‌ای اسکاتلندی” داشته باشد. این ساختمان که در گذشته شلوغ‌ترین ایستگاه نیوزیلند بود، شاهد کاهش شدید ترافیک شده و اکنون به عنوان یک رستوران، گالری هنری و تالار مشاهیر ورزشی نیوزیلند نیز خدمت می‌کند. هر سال، پلتفرم اصلی برای نمایش مد به “بلندترین پیست فشن جهان” تبدیل می‌شود.
13. یونیون استیشن، لس آنجلس
این قلعه افسانه‌ای از سنگ بازالت و سنگ آهک ساخته شده است و باعث شده تا معمار جورج تروپ به نام “جرج شیرینی زنجفیلی” شناخته شود، اگرچه او به ظاهر طرحی جای‌گزین را ترجیح داده بود که حس “خانه‌ای اسکاتلندی” داشته باشد. این ساختمان که در گذشته شلوغ‌ترین ایستگاه نیوزیلند بود، شاهد کاهش شدید ترافیک شده و اکنون به عنوان یک رستوران، گالری هنری و تالار مشاهیر ورزشی نیوزیلند نیز خدمت می‌کند. هر سال، پلتفرم اصلی برای نمایش مد به “بلندترین پیست فشن جهان” تبدیل می‌شود.
14. سائو بنتو، پورتو
سائو بنتو در اوایل قرن بیستم در مکانی که یک صومعه متروکه قرار داشت، ساخته شد. این صومعه به نظر می‌رسد که تنها روح یک راهبه باقی مانده باشد. نمای خارجی آن از گرانیت زیبا و محترمی برخوردار است، اما وقتی وارد آن شوید، واکنش‌ها فقط… وای. دیوارها و سقف‌ها با بیش از ۲۰٬۰۰۰ کاشی تزئین شده‌اند که لحظات مهمی از تاریخ پرتغال را با استفاده از سبک آبی و سفید “آزولیژو” توسط خورخه کولاکو نقاشی کرده است. هیچ برنامه سفر به پورتو کامل نمی‌شود بدون بازدید از این مکان.
15. ایستگاه هادرزفیلد
قصری از یک ایستگاه در کورینتی کـه توسط مقامات معماری از جمله Pevsner و Betjeman جشن گرفته شده اسـت. طراحی هادرسفیلد – OTT حتی بر اساس استانداردهای پایانه راه آهن ویکتوریایی – تلاش ترکیبی دو شرکت راه آهن جداگانه بود، ایده این بود کـه این دو رابا یک مرکز فوق العاده خاص مرتبط کنند. بازدیدکنندگان باید مطمئن شوند کـه نقاشی رنگ روغن فلیکس، “بازرسی کننده ارشد آفات” «گربه» را تحسین کنند.
و در پایان
هنگامی که زیر یک پتو نرم دراز می‌کشید، در حالت راحتی، در یک اتومبیل رستوران با میزی پر از غذاهای لذیذ ناهار می‌خورید یا در انتشارگاه یک کتابخانه با صندلی‌های لوکس جا می‌گیرید، قطار به طور بی‌وقفه شما را از یک نقطه به نقطه دیگر می‌برد، در حالی که شما در رویای سفر خود غوطه‌ور می‌شوید.
نظرات کاربران