فیلم‌هایی که به جرم و جنایت متمرکز هستند، همواره جذاب و سرگرم‌کننده به نظر می‌رسند. این اثرات داستانی، با گسترش یک دنیای ناشناخته برای مخاطبان، به ویژه جذبیت خاصی دارند. آن‌ها می‌توانند داستان را از دیدگاه مرتکبان جنایت، یا از دیدگاه قانون‌گرایان که به دنبال شناسایی و پایان دادن به اعمال جنایی هستند، روایت کنند یا حتی این دو رویکرد را با هم ترکیب کنند. علاقه‌مندی‌های جوایز اسکار هم به خوبی نشان می‌دهد که این ژانر همیشه مورد توجه ویژه‌ای قرار می‌گیرد؛ از ۱۱ فیلم جنایی که به عنوان بهترین فیلم اسکار انتخاب شده‌اند، می‌توان به عنوان مثال اشاره کرد.
11 فیلم جنایی
نکته‌ی قابل توجه این است که تمام این آثار، فیلم‌هایی استثنایی و ماندگار هستند و نه تنها در ژانر جنایی بلکه در میان برندگان اسکار به عنوان بهترین فیلم نیز جایگاه ویژه‌ای دارند. با این حال، ترتیب این فیلم‌ها در ارزش و کیفیت آن‌ها ممکن است موضوع مورد بحث باشد. در اینجا لیستی از فیلم‌های برجسته که از خوب تا عالی هستند، آورده شده است.
۱۱. در گرمای شب (In the Heat of the Night)
- کارگردان: نورمن جویسون
- بازیگران: سیدنی پوآتیه، راد استیگر
- تهیه‌کننده: والتر میریش
- سال تولید: ۱۹۶۷
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۶ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۷۶ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۹ از ۱۰
«در گرمای شب» یکی از فیلم‌های بارز دهه ۶۰ میلادی است که با کیفیت یک فیلم جنایی برنده‌ی جوایز اسکار، داستان خود را روایت می‌کند. با این‌حال، مقایسه با سایر آثار موجود در این فهرست، این فیلم را به عنوان ضعیف‌ترین ترتیب می‌دهد. با این حال، هنوز این فیلم ارزش تماشا را دارد و به دلیل سال تولیدش، مورد احترام قرار می‌گیرد. «در گرمای شب» با توجه به بررسی دقیقی که انجام می‌دهد، به مسائل عدالت و تبعیض پرداخته و همچنان می‌تواند با فیلم‌های امروزی رقابت کند.
در این فیلم، داستان یک کارآگاه سیاه‌پوست را دنبال می‌کنیم که به دنبال حل یک پرونده‌ی قتل در جنوب شهر می‌رود. در این منطقه، تعامل با مقامات رسمی برای افراد رنگین‌پوست هموار نیست. درام، در اینجا از راز و جنایت بیشتر مطرح می‌شود و موضوع ضدنژادپرستی به وضوح در فیلم به تصویر کشیده می‌شود. با این حال، در زمان تولید فیلم، این نوع اعتراضات به عنوان چیزی رادیکال محسوب می‌شد.
۱۰. نیش (The Sting)
- کارگردان: جورج روی هیل
- بازیگران: پل نیومن، رابرت ردفورد
- تهیه‌کننده: تونی بیل، جولیا فیلیپس، مایکل فیلیپس
- سال تولید: ۱۹۷۳
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۳ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۸۳ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۳ از ۱۰
«نیش»، که هفت سال پس از اکران «بوچ کسیدی و ساندنس کید» (Butch Cassidy and the Sundance Kid) به نمایش درآمد، دوباره با حضور رابرت ردفورد و پل نیومن، همراه با کارگردان جورج روی هیل ساخته شد. این بار، در دوره‌ی رکود اقتصادی بزرگ، داستان فیلم به وقایع آن دوره پرداخت و دوستی دوباره این دو بازیگر را در میان می‌آورد. داستان فیلم، درگیری دوستانی است که برای گرفتن انتقام از یک رئیس مافیا نقشه‌ی خطرناکی کشیده‌اند.
اگرچه با توجه به استانداردهای مدرن، «نیش» ممکن است به نظر ساده برسد، اما این سادگی می‌تواند برخی از بینندگان را به خود جلب کند. خط داستانی آسان این فیلم به تدریج با وقوع رخدادهای پیچیده‌تر، جذابیت خاصی را به آن اضافه می‌کند. همچنین، ارتباط خاص و نادر بین پل نیومن و رابرت ردفورد، یکی از نقاط قوت اصلی این فیلم است، که بسیاری از طرفداران آرزو داشتند آن‌ها در فیلم‌های مشترک بیشتری حضور داشته باشند.
۹. شیکاگو (Chicago)
- کارگردان: راب مارشال
- تهیه‌کننده: مارتین ریچاردز
- بازیگران: رنی زلوگر، ریچارد گی‌یر
- سال تولید: ۲۰۰۲
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۶ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۲ از ۱۰
«شیکاگو» نه تنها برنده‌ی جایزه اسکار بهترین فیلم جنایی است، بلکه یکی از ۱۰ فیلم موزیکالی است که تاکنون این جایزه را کسب کرده‌اند. داستان این فیلم در دهه‌ی ۲۰ میلادی در شهر شیکاگو اتفاق می‌افتد، درباره‌ی دو زنی که به اعدام محکوم شده‌اند، اما با کسب شهرت، موفق می‌شوند اجرای حکم را به تعویق بیندازند.
گرچه مضمون این فیلم ممکن است کمی سطحی به نظر برسد، اما «شیکاگو» به خوبی این موضوع را پوشش داده است. این فیلم، با ترکیب سبک خاص راب مارشال با کمدی تلخ، توانسته است تا جذابیت خود را افزایش دهد. هرچند از نظر فنی، «شیکاگو» یک فیلم در ژانر زندان است، اما حضور فراوان آهنگ‌ها و رقص‌ها، از آن جلوگیری می‌کند که مخاطب احساس کند در حال تماشای یک فیلم زندانی است. این فیلم از لحاظ سرگرم‌کنندگی و لذت‌بخش بودن، هیجان انگیز است، اما وقتی بهترین فیلم‌های جنایی برنده‌ی اسکار را بررسی می‌کنیم، «شیکاگو» بهترین مکان را نمی‌گیرد.
۸. ارتباط فرانسوی (The French Connection)
- کارگردان: ویلیام فریدکین
- تهیه‌کننده: فیلیپ دانتونی
- بازیگران: جین هکمن، فرناندو ری
- سال تولید: ۱۹۷۱
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۶ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۹۴ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۷ از ۱۰
ویلیام فریدکین، یکی از کارگردانان برجسته‌ی دهه‌ی ۷۰ میلادی بود که در اوج حرفه‌اش قرار داشت؛ او «ارتباط فرانسوی» را در سال ۱۹۷۱ ساخت و دو سال بعد از آن فیلم «جن‌گیر» (The Exorcist) را به اکران انداخت. هر دو این فیلم‌ها برای جایزه اسکار بهترین فیلم نامزد شدند، اما تنها «ارتباط فرانسوی» موفق به کسب این جایزه شد. این فیلم جزو محدود فیلم‌های اکشنی است که توانسته‌اند جایزه اسکار را بگیرند. «ارتباط فرانسوی» به خاطر عناصر مرتبط با ژانر اکشن مانند سرعت و سکانس‌های هیجان‌انگیز، شهرت بسیاری دارد.
در نقش اصلی این فیلم، جین هکمن به خوبی درخشید. او در این فیلم نقش یک کارآگاه بی‌ترس را بازی می‌کند که هیچ چیز به جز کاهش فعالیت مافیای مواد مخدر در شهر نیویورک، او را راحت نمی‌کند. گذشت پنجاه سال از اکران «ارتباط فرانسوی» می‌گذرد، اما هنوز هم هیجان و انرژی زیادی در این فیلم وجود دارد که هرکسی که آن را تماشا کند، تپش قلب خود را احساس می‌کند.
۷. رفتگان (The Departed)
- کارگردان: مارتین اسکورسیزی
- تهیه‌کنندگان: برد گری، گراهام کینگ، روی لی، برد پیت
- بازیگران: لئوناردو دی‌کاپریو، مت دیمون
- سال تولید: ۲۰۰۶
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۱ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۸۵ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۵ از ۱۰
«رفتگان» احتمالاً جذاب‌ترین و پرهیجان‌ترین فیلمی است که مارتین اسکورسیزی ساخته است و در کل آثار او، یکی از بهترین‌ها محسوب می‌شود. احتمالاً این فیلم در صدر لیست بهترین فیلم‌های اسکورسیزی قرار نمی‌گیرد، اما با این حال، در بین رای‌دهندگان اسکار بسیار محبوب بود که تنها فیلمی از او بود که جایزه اسکار را به دست آورد. احتمالاً آن‌ها برای جبران برخی از نقص‌های دیگر فیلم‌های اسکورسیزی مانند «رفقای خوب»، «گاو خشمگین» و «راننده تاکسی»، به این فیلم اسکار داده‌اند.
در این فیلم که ۲.۵ ساعت طول می‌کشد، داستان پیچیده‌ای از رقابت و رمز و راز بین دو مامور مخفی را روایت می‌کند. یکی از آن‌ها مامور مخفی پلیس است که درون مافیای جرم و جنایت جا می‌گیرد، و دیگری مامور مخفی مافیایی است که درون نیروهای پلیس است. تماشای «رفتگان» هیجان‌انگیز است و اسکورسیزی با ساختن این فیلم یک بار دیگر استعداد خود را در ساخت فیلم‌های جنایی اثبات کرده است.
۶. جایی برای پیرمردها نیست (No Country for Old Men)
- کارگردان: جوئل کوئن، اتان کوئن
- تهیه‌کننده: جوئل کوئن، اتان کوئن، اسکات رودین
- بازیگران: خاویر باردم، جاش برولین
- سال تولید: ۲۰۰۷
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۳ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۹۲ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۲ از ۱۰
با وجود اینکه برادران کوئن همکاری‌هایی در زمینهٔ کمدی انجام داده‌اند، اما «جایی برای پیرمردها نیست» جدی‌ترین کار آن‌ها است، با تنها اندکی کمدی تلخ. داستان فیلم دربارهٔ مردی است که در یک معاملهٔ مواد مخدر، که به درستی پیش‌نرفته، مقدار زیادی پول نقد پیدا می‌کند و آن را برمی‌دارد. این اتفاق باعث می‌شود تا او هدف یک قاتل حرفه‌ای شود.
نقش این قاتل حرفه‌ای که به عنوان یکی از بهترین شخصیت‌های منفی تاریخ سینما شناخته می‌شود، توسط خاویر باردم ایفا می‌شود و او یکی از عوامل اصلی است که تنش در این فیلم هیچ‌گاه کم نمی‌شود. این فیلم تیره و آزاردهنده است و در ژانر جنایی قرار دارد. «جایی برای پیرمردها نیست» فیلمی است که هرگز از ذهنتان پاک نخواهد شد.
۵. داستان وست ساید (West Side Story)
- کارگردان: جروم رابینز، رابرت وایز
- تهیه‌کننده: رابرت وایز
- بازیگران: ناتالی وود، ریچارد بیمر
- سال تولید: ۱۹۶۱
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۴ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۶ از ۱۰
دغدغه بسیاری از موزیکال‌های کلاسیک، ارائه لحظات شاد و سرگرم‌کننده برای مخاطبان بود، اما «داستان وست ساید»، اهمیتی به خنده و خوشحالی مخاطبان نمی‌دهد و به جای آن، داستان تراژیک خود را که الهام گرفته از داستان رومئو و ژولیت شکسپیر است، به تصویر می‌کشد. دو گروه خلافکار در شهر نیویورک، در حال جنگیدن با یکدیگر هستند و درام آغاز می‌شود زمانی که یک جوان از یکی از خانواده‌ها، عاشق دختری از خانواده‌ی دیگر می‌شود.
«داستان وست ساید»، یک فیلم خیره‌کننده، خلاقانه و در مجموع، قدرتمند است، حتی اگر برخی از مخاطبان امروزی عناصری را در آن پیدا کنند که به نظرشان، کمی پیش‌پاافتاده و مصنوعی به نظر بیاید. این فیلم، هم‌زمان یک درام جنایی، فیلمی عاشقانه و یک موزیکال کامل است. ترکیب این ویژگی‌ها با یکدیگر، «داستان وست ساید» را به مقام برتری در بین رقیبانش در این لیست می‌رساند.
۴. سکوت بره‌ها (The Silence of the Lambs)
- کارگردان: جاناتان دمی
- تهیه‌کننده: کنت اوت، ادوارد ساکسون، رون بزمن
- بازیگران: جودی فاستر، آنتونی هاپکینز
- سال تولید: ۱۹۹۱
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۵ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۸۶ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۶ از ۱۰
فیلم‌های دلهره‌آور، پرافتخارتر از “سکوت بره‌ها” نمی‌شوند. این فیلم، در ژانر ترسناک تولید شده و به دنبال دو شخصیت اصلی، قاتلان سریالی، در ژانر جنایی نیز مورد تحسین قرار گرفته است. یکی از این قاتلان سریالی به نام بوفالو بیل، آزاد است و کارآگاه استرلینگ باید او را دستگیر کند، در حالی که دیگری، قاتل دیگری است که در یک تیمارستان زندانی است. این زندانی دوم، دکتر هانیبال لکتر نام دارد که به عنوان بهترین شخصیت منفی تاریخ سینما شناخته می‌شود. لکتر به استرلینگ در دستگیری بوفالو بیل کمک می‌کند و در عین حال، سعی می‌کند خودش را نیز از زندان آزاد کند.
“سکوت بره‌ها” با سرعتی مثال‌زدنی حرکت می‌کند و هرگز احساس خستگی به مخاطب القا نمی‌کند. این فیلم همواره شخصیت‌های خود را به عمق فرو می‌برد و آن‌ها را همواره به سمت سرزمین‌های ناشناخته هدایت می‌کند. این فیلم، به ویژه در ژانر ترسناک و جنایی نوشته و ساخته شده و کمی وحشت را به داستان اضافه کرده است. اگر فیلم را دیده باشید، حتما می‌دانید که برخی از سکانس‌های آن، می‌توانند تا چه اندازه ترسناک باشند.
۳. در بارانداز (On the Waterfront)
- کارگردان: الیا کازان
- تهیه‌کننده: سم اسپیگل
- بازیگران: مارلون براندو، کارل مالدن
- سال تولید: ۱۹۵۴
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۹ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۱ از ۱۰
“در بارانداز” یکی از برترین فیلم‌های دهه ۵۰ میلادی است و حضور آن در بین بهترین درام‌های جنایی برنده‌ی اسکار، امری طبیعی به نظر می‌رسد. مارلون براندو، قبل از این فیلم نیز با نقش‌های دیگر توانست توجه همه را جلب کند، اما ایفای نقش اصلی در “در بارانداز” باعث شد که او به یکی از برجسته‌ترین ستاره‌های سینما تبدیل شود. این فیلم به طور دائمی براندو را به یکی از چهره‌های ماندگار سینما تبدیل کرد و او را به اسکار اولین بار بازیگری برد.
در “در بارانداز”، داستان یک مرد را روایت می‌کند که در مواجهه با یک اتحادیه‌ی فاسد در نیوجرسی، از شانس‌هایش محروم می‌شود. او در نهایت متوجه می‌شود که باید با این اتحادیه مقابله کند، حتی اگر این کار ممکن است او را در معرض خطر بزرگی قرار دهد. “در بارانداز” به عنوان یک فیلم، همچنان تماشاگران را تحت تأثیر قرار می‌دهد و بازیگران آن بی‌نظیرند. این فیلم به دلیل واقع‌گرایی خود، توانسته با مخاطبان امروزی ارتباط برقرار کند.
۲. پدرخوانده: قسمت دوم (The Godfather: Part II)
- کارگردان: فرانسیس فورد کوپولا
- تهیه‌کننده: فرانسیس فورد کوپولا، گری فردریکسون، فرد روس
- بازیگران: آل پاچینو، رابرت د نیرو
- سال تولید: ۱۹۷۴
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۶ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۹۰ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۹ از ۱۰
بسیاری از مخاطبان معتقدند که “پدرخوانده: قسمت دوم”، بهترین دنباله‌ی سینمایی تاریخ است، و این ادعا قطعاً تحت ارزیابی قرار می‌گیرد. قسمت دوم این سه‌گانه، داستان را از زوایای مختلفی گسترش می‌دهد، از جمله بخش‌هایی از گذشته که نقش ویتو کورلئونه‌ی جوان را با بازی رابرت د نیرو روایت می‌کند، که در نسخه اول توسط مارلون براندو ایفا می‌شد.
این قسمت به دنباله‌ی داستان آل پاچینو در نقش مایکل کورلئونه می‌پردازد که به کنترل کسب و کار خانوادگی می‌رسد و هم‌زمان با دشمنان و متحدانی مانند برادر بزرگ‌ترش فردو با بازی جان کزل درگیر می‌شود. این قسمت از لحاظ احساسی و تیره‌تر از نسخه اول است و اگرچه ممکن است کاملیتی مشابه نسخه قبلی نداشته باشد، اما همچنان یک اثر بی‌نظیر در دنیای سینماست.
۱. پدرخوانده (The Godfather)
- کارگردان: فرانسیس فورد کوپولا
- تهیه‌کننده: آلر اس. رودی
- سال تولید: ۱۹۷۲
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۷ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۱۰۰ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۹.۲ از ۱۰
گرچه بسیاری معتقدند که قسمت دوم سه‌گانه‌ی “پدرخوانده”، یک اثر درخشان است، اما احتمالاً قسمت اول آن، کامل‌تر و بی‌نظیرتر است. این فیلم، فرانسیس فورد کوپولا را به عنوان یکی از برجسته‌ترین کارگردانان تاریخ سینما معرفی کرد. داستان آن دوران کورلئونه، تحت سرپرستی ویتو کورلئونه (با بازی مارلون براندو)، و تلاش او به همراه سه پسرش برای حفظ کسب‌وکار خانوادگی را روایت می‌کند. هر یک از فرزندان ویتو دارای قدرت و توانایی خاصی هستند، اما به نظر می‌رسد هیچ‌کدام از آن‌ها قادر به پر کردن جایگاه پدر نیستند.
“پدرخوانده” یکی از فیلم‌هایی است که همواره در ذهن تماشاگران به یاد می‌ماند و برای نسل‌های مختلف علاقه‌مندان به سینما، جذابیت خاصی دارد. این فیلم، به طور بسیار ساده، یکی از محبوب‌ترین اثار جنایی تاریخ سینماست و انتخاب آن به عنوان بهترین فیلم جنایی برنده اسکار، به عنوان یکی از فیلم‌های بی‌نظیر تاریخ سینما به حساب می‌آید.
منبع: collider
نظرات کاربران