تلسکوپ فضایی جیمز وب با رصدهای جدید خود، تندبادی بی‌سابقه در نزدیکی استوای مشتری آشکار کرده است که دو برابر سریع‌تر از تندبادهای دریایی در دسته‌ی ۵ زمینی است. این تندباد نشان‌دهنده یک پدیده فضایی استثنایی می‌باشد، از آنجایی که سرعت و ابعاد آن بی‌نظیر هستند.
رغم اینکه ابتدا تلسکوپ جیمز وب به‌منظور کشف افق‌های دوردست جهان طراحی شده بود، اما تصاویر جذاب آن نه تنها به خصوصیات منظومه‌ی شمسی ما محدود نشده‌اند، بلکه در زمینه‌های مختلفی از جمله قمرها، جو و حلقه‌های سیارهٔ مشتری نیز اطلاعات ارزشمند فراهم کرده‌اند.
با تجزیه و تحلیل تصاویر جدید ارائه شده توسط جیمز وب در سال ۲۰۲۲، پژوهشگران مشتری برخوردی با یک تندباد پرسرعت با قطر ۴۸۰۰ کیلومتر و سرعت ۵۱۵ کیلومتر بر ساعت کشف کردند. این پدیده غیرمعمول و بی‌سابقه، علمی را به وجد آورده و محققان را به تعجب انداخته است.
پژوهشگران با استفاده از دوربین فروسرخ نزدیک جیمز وب تندباد پرسرعتی را روی استوای مشتری کشف کردند.
تندباد جدیدی که در سیاره‌ی مشتری کشف شده است و به دلیل ویژگی‌های دسته‌بندی‌شده‌ی تندبادهای دسته‌ی ۵ زمینی قرار دارد، می‌تواند به درک بهتر از جریانات هوای آشفته در این سیاره کمک کند.
مشتری به‌خاطر شرایط هوایی ناپایدار و خشنش شناخته می‌شود. یکی از ویژگی‌های مشهور این سیاره، لکه‌ی سرخ بزرگ است که طوفان‌های غول‌آسا و عظیمی را در خود جای داده است و حتی با یک تلسکوپ معمولی از زمین قابل رصد است. این سیاره دارای جو با لایه‌های مختلف است و سرعت بادها در هر لایه متفاوت است.
پژوهشگران امیدوارند که بتوانند داده‌های فروسرخ تلسکوپ جیمز وب از لایه‌های بالایی جوی مشتری و تندباد جدید را با داده‌های تلسکوپ فضایی هابل از لایه‌های عمیق این سیاره مقایسه کنند.
تصاویر هابل که به بخش‌های فرابنفش و مرئی طیف الکترومغناطیسی مربوط هستند، اطلاعات زیادی درباره‌ی منطقه‌ی استوایی مشتری را آشکار کرده‌اند. این مقایسه به دانشمندان امکان می‌دهد تا بفهمند که چگونه سرعت باد در مشتری با ارتفاع تغییر می‌کند و چگونه پدیده‌ای معروف به «چینش باد» را ایجاد می‌کند. تندبادی که در ارتفاع ۴۰ کیلومتری بالای ابرهای مشتری قرار دارد؛ بنابراین، اگر بادهای پایین‌تر سرعت کمتری نشان دهند، این اختلاف سرعتی باعث ایجاد چینش باد می‌شود.
سیاره‌ی مشتری الگوی پیچیده و تکرارپذیری از بادها و دما در استراتوسفر استوایی خود دارد که در بالای لایه‌های بادهای ابری و مه در این طول موج‌ها قرار دارد. اگر قدرت تندباد جدید با این الگوی استراتوسفری مرتبط باشد، ممکن است در دوره‌های آینده سرعت آن به‌طور چشم‌گیری تغییر کند.
نتایج این پژوهش در تاریخ ۱۹ اکتبر در مجله‌ی Nature Astronomy منتشر شده‌اند.
نظرات کاربران