در بیستم ژوئیه 1969، فضانوردان آمریکایی نیل آرمسترانگ (1930-2012) و ادوین «باز» آلدرین (1930-) اولین انسان هایی شدند که بر روی ماه فرود آمدند. حدود شش ساعت و نیم بعد، آرمسترانگ اولین نفری شد که روی ماه قدم زد. او در حالی که اولین قدم خود را برمی داشت، به طور مشهوری گفت: «این یک قدم کوچک برای انسان، اما یک جهش بزرگ برای بشریت است». ماموریت آپولو 11 هشت سال پس از آن انجام شد که رئیس جمهور جان اف کندی (1917-1963) هدف ملی فرود یک انسان بر روی ماه تا پایان دهه 1960 را اعلام کرد. آپولو 17، آخرین ماموریت سرنشین دار به ماه، در سال 1972 انجام شد.
تعهد رئیس جمهور کندی منجر به آغاز برنامه فضایی آپولو شد
تلاش آمریکایی ها برای فرستادن فضانوردان به ماه به درخواست رئیس جمهور کندی در جلسه مشترک ویژه کنگره در 25 می 1961 برمی گردد: “من معتقدم که این ملت باید خود را متعهد کند تا قبل از پایان این دهه، به هدف فرود آوردن انسان بر روی ماه و بازگرداندن او به سلامت به زمین دست یابد”.
در آن زمان، ایالات متحده هنوز در زمینه توسعه فضایی از اتحاد جماهیر شوروی عقب بود و آمریکا در دوران جنگ سرد از پیشنهاد جسورانه کندی استقبال کرد. در سال 1966، پس از پنج سال کار توسط یک تیم بین المللی از دانشمندان و مهندسان، اداره ملی هوانوردی و فضایی (ناسا) اولین ماموریت بدون سرنشین آپولو را برای آزمایش یکپارچگی ساختاری ترکیب پیشنهادی وسیله پرتاب و فضاپیما انجام داد.
سپس، در 27 ژانویه 1967، فاجعه ای در مرکز فضایی کندی در کیپ کاناورال، فلوریدا رخ داد، زمانی که در حین آزمایش پرتاب سرنشین دار فضاپیمای آپولو و موشک ساترن، آتش سوزی رخ داد. سه فضانورد در این آتش سوزی کشته شدند.
رئیس جمهور ریچارد نیکسون اندکی پس از اینکه آرمسترانگ و آلدرین پرچم آمریکا را بر سطح ماه کاشتند، از طریق ارتباط رادیویی تلفنی با آنها صحبت کرد. نیکسون آن را «تاریخی‌ترین تماس تلفنی که تاکنون از کاخ سفید برقرار شده است» می‌دانست.
با وجود این عقب‌نشینی، ناسا و هزاران کارمند آن به پیش رفتند و در اکتبر 1968، آپولو 7، اولین مأموریت سرنشین‌دار آپولو، به دور زمین چرخید و با موفقیت بسیاری از سیستم‌های پیشرفته مورد نیاز برای انجام سفر به ماه و فرود را آزمایش کرد.
در دسامبر همان سال، آپولو 8 سه فضانورد را به سمت دور ماه و بازگرداند و در مارس 1969 آپولو 9 برای اولین بار در مدار زمین ماژول قمری را آزمایش کرد. در ماه مه، سه فضانورد آپولو 10 اولین فضاپیمای کامل آپولو را در یک تمرین برای ماموریت فرود برنامه ریزی شده در ماه جولای به دور ماه بردند.
خط زمانی فرود روی ماه 1969
در ساعت 9:32 صبح به وقت شرقی در 16 جولای، در حالی که جهان نظاره گر بود، آپولو 11 با فضانوردان نیل آرمسترانگ، باز آلدرین و مایکل کالینز (1930-) از مرکز فضایی کندی به فضا پرتاب شد. آرمسترانگ، یک خلبان تحقیقاتی غیرنظامی 38 ساله، فرمانده این ماموریت بود.
پس از طی مسافت 240 هزار مایلی در 76 ساعت، آپولو 11 در 19 ژوئیه وارد مدار ماه شد. روز بعد، در ساعت 1:46 بعد از ظهر، ماژول قمری عقاب، که توسط آرمسترانگ و آلدرین هدایت می شد، از ماژول فرماندهی که کالینز در آن باقی مانده بود، جدا شد. دو ساعت بعد، عقاب فرود خود را به سطح ماه آغاز کرد و در ساعت 4:17 بعد از ظهر، این فضاپیما در لبه جنوب غربی دریای آرام فرود آمد. آرمسترانگ بلافاصله از طریق رادیو به مرکز کنترل ماموریت در هیوستون، تگزاس، پیامی را که اکنون مشهور است، ارسال کرد: “عقاب فرود آمد”.
در ساعت 10:39 بعد از ظهر، پنج ساعت زودتر از برنامه اولیه، آرمسترانگ دریچه ماژول قمری را باز کرد. او در حالی که از نردبان ماژول پایین می آمد، یک دوربین تلویزیونی متصل به فضاپیما پیشرفت او را ضبط کرد و سیگنال را به زمین ارسال کرد، جایی که صدها میلیون نفر با انتظار زیاد تماشا می کردند.
در ساعت 10:56 بعد از ظهر، زمانی که آرمسترانگ از نردبان پایین آمد و پایش را روی سطح پودری ماه گذاشت، جمله معروف خود را گفت که بعداً ادعا کرد که توسط میکروفون او کمی مخدوش شده و به معنای “این یک قدم کوچک برای یک مرد، یک جهش بزرگ برای بشریت” است.
نوزده دقیقه بعد، آلدرین به او در سطح ماه پیوست و آنها با هم از زمین عکس گرفتند، پرچم ایالات متحده را کاشتند، چند آزمایش علمی ساده انجام دادند و از طریق هیوستون با رئیس جمهور ریچارد نیکسون (1913-1994) صحبت کردند.
تا ساعت 1:11 صبح روز 21 جولای، هر دو فضانورد به ماژول قمری بازگشته بودند و دریچه بسته شد. این دو مرد آن شب را روی سطح ماه خوابیدند و در ساعت 1:54 بعد از ظهر، عقاب صعود خود را به سمت ماژول فرماندهی آغاز کرد. از جمله وسایلی که روی سطح ماه باقی مانده بود، یک پلاک بود که روی آن نوشته شده بود: “در اینجا مردانی از کره زمین برای اولین بار بر روی ماه قدم گذاشتند – ژوئیه 1969 میلادی – ما برای صلح برای همه بشریت آمدیم”.
در ساعت 5:35 بعد از ظهر، آرمسترانگ و آلدرین با موفقیت به هم متصل شدند و به کالینز پیوستند و در ساعت 12:56 صبح 22 ژوئیه، آپولو 11 سفر خود را به خانه آغاز کرد و در ساعت 12:50 بعد از ظهر 24 ژوئیه در اقیانوس آرام فرود آمد.
ایالات متحده آمریکا چند بار توانست روی ماه فرود بیاید؟
پنج مأموریت فرود موفق دیگر در ماه وجود داشت و یک پرواز چرخشی بدون برنامه در اطراف ماه انجام شد. آپولو 13 به دلیل مشکلات فنی مجبور شد فرود خود بر روی ماه را لغو کند. آخرین مردانی که روی ماه قدم زدند، فضانوردان یوجین سرنان (1934-2017) و هریسون اشمیت (1935-) از مأموریت آپولو 17، در 14 دسامبر 1972 سطح ماه را ترک کردند.
برنامه آپولو یک تلاش پرهزینه و پرکار بود که شامل حدود 400000 مهندس، تکنسین و دانشمند بود و 24 میلیارد دلار (نزدیک به 100 میلیارد دلار به ارزش امروز) هزینه داشت. این هزینه با دستور کندی در سال 1961 برای شکست دادن شوروی در رسیدن به ماه توجیه شد و پس از انجام این کار، مأموریت های در حال انجام توجیه خود را از دست دادند.
نظرات کاربران