انزوای اجتماعی: عاملی برای مرگ زودهنگام

نتایج یک تحقیق اخیر نشان می‌دهد که افراد باید حداقل یکبار در ماه به دیدار دوستان و عزیزانشان بروند؛ زیرا افرادی که هرگز یا به ندرت با نزدیکان خود نشست و برخاست می‌کنند، بیشتر در معرض خطر مرگ زودرس قرار می‌گیرند.

محققان هشدار داده‌اند که حتی افرادی که با شخص دیگری زندگی می‌کنند، اگر کسی را نداشته باشند که به‌طور پیوسته به آنها سر بزند، ممکن است در معرض خطر باشند.

پژوهش‌های پیشین نیز قبل از این نشان داده بودند که تنهایی با افزایش خطر مرگ زودرس مرتبط است، اما کارشناسان با تحقیقات جدید خود می‌خواهند نحوه تاثیرگذاری تعاملات اجتماعی مختلف را دریابند.

یک گروه تحقیقاتی از دانشگاه گلاسکو، پنج نوع مختلف تعامل اجتماعی را که توسط بیش از ۴۵۰ هزار نفر گزارش شده بود، مورد تجزیه و تحلیل قرار داد.

میانگین سن شرکت‌کنندگان در زمان شروع مطالعه ۵۷ سال بود و تقریباً ۱۲ سال تحت نظر بودند.

آنها موظف بودند گزارش دهند که آیا با تنظیم مراجعه‌های منظم خانوادگی یا دوستانه، در فعالیت‌های گروهی هفتگی شرکت می‌کنند و اینکه آیا تنها زندگی می‌کنند یا خیر.

از آنها همچنین پرسیده شد که آیا احساس می‌کنند می‌توانند به یکی از نزدیکان خود اعتماد کنند و آیا «اغلب» احساس تنهایی می‌کنند یا خیر.

در طول مدت پیگیری، تعداد ۳۳،۱۳۵ نفر از جان باختند. یک تجزیه و تحلیل منتشر شده در مجله BMC Medicine نشان داد که افرادی که در ماه کمتر از یک بار با دوستان یا خانواده خود ملاقات می‌کنند، احتمال مرگ در طول ۱۲ سال آینده بیشتری دارند. خطر مرگ برای افرادی که هیچ‌گاه عزیزان خود را ندیده‌اند، در مقایسه با افرادی که روزانه با آنها ارتباط دارند، ۳۹ درصد بیشتر است.

نویسندگان این مقاله بیان می‌کنند که افرادی که حداقل یک بار در ماه با کسی دیدار می‌کنند، به طور قابل توجهی کمتر در معرض خطر مرگ قرار دارند، که نشان می‌دهد این تعامل اجتماعی ممکن است یک اثر محافظتی داشته باشد.

اما به نظر می‌رسد که آیا فرد روزانه، هفتگی، یا ماهانه ملاقات داشته باشد، خطر کاهش یافته ثابت باقی می‌ماند.

جیسون گیل، یکی از نویسندگان این مطالعه، اظهار داشت: “به نظر می‌رسد که این خطر در میان افرادی که بسیار منزوی هستند و هرگز دوستان و خانواده خود را نمی‌بینند یا کمتر از یک بار در ماه آنها را می‌بینند، مشخص است. اطمینان از اینکه به دیدن اقوام تنها و منزوی خود می‌روید، یک کار فوق‌العاده مفید است، زیرا به نظر می‌رسد مهم است که مردم حداقل یک بار در ماه ملاقاتی داشته باشند.”

همچنین آشکار شد که افرادی که با فرد دیگری همزیستی می‌کنند، نیز نیاز به بازدیدهای ماهانه دارند.

همچنین، محققان متوجه شدند که افرادی که در فعالیت‌های گروهی هفتگی شرکت می‌کنند، در طول این مطالعه کمتر احساس ناامنی و از دست دادن هویت خود را تجربه کردند.

دکتر همیش فاستر، نویسنده اصلی این مقاله، توضیح داد که دلیل یافته‌های آنها ممکن است این باشد که افرادی که از نظر اجتماعی منزوی‌تر هستند، ممکن است درگیر رفتارهای ناسالم‌تری مانند سیگار کشیدن یا نوشیدن مشروبات الکلی شوند.

به گفته او، از طرف دیگر، دوستان و خانواده می‌توانند سطح خاصی از حمایت را به افراد ارائه دهند و ممکن است به آنها کمک کنند تا به خدمات بهداشتی دسترسی پیدا کنند که می‌تواند به اثر محافظتی کمک کند.

محققان اظهار داشتند که این یافته‌ها می‌تواند برای کمک به شناسایی افرادی که به دلیل عوامل اجتماعی در معرض خطر بالاتر مرگ قرار دارند، استفاده شود.