لنزهای هوشمند با اشک چشم شارژ می‌شوند؛‌ آینده فناوری در اینجاست.

با استفاده از روش نوینی که توسط دانشمندان تدوین شده، شما می‌توانید با استفاده از اشک‌های خود باتری لنزهای تماسی هوشمند را شارژ کنید.

گروهی از محققان اهل سنگاپور یک باتری کوچک با ضخامت میکرومتر ابداع نموده‌اند که انرژی محتوا در اشک انسان را به منظور تأمین نیازهای انرژی لنزهای تماسی هوشمند بهره‌برداری می‌کند.

در صورت توانایی محققان در ساخت یک نمونه آزمایشی قابل قبول از این تکنولوژی نوآورانه برای باتری لنزهای تماسی هوشمند، امکان مشاهده اطلاعاتی نظیر اعلان‌ها، وضعیت آب و هوا و سایر موارد بدون نیاز به دستگاه‌هایی مانند عینک‌های واقعیت مجازی ممکن خواهد شد.

قبلاً نیز راه‌هایی برای استفاده از لنزهای تماسی هوشمند مطرح شده است، اما تامین انرژی این لنزها همواره مسئله‌ای دشوار بوده است. با وجود پیشرفت‌های جدید در تولید نمایشگرهای بسیار کوچک، فناوری باتری همچنان با مشکلاتی روبه‌روست که این امر به ویژه برای لنزهای تماسی هوشمند چالش‌برانگیز می‌شود.

لی سوک وو، دانشیار دانشگاه فناوری نانیانگ (NTU) و نویسنده اصلی مقاله‌ای که در مجله Nano Energy منتشر شده است، درباره این تحقیق اظهار نمود:

ما تحقیق خود را با یک پرسش ساده آغاز کردیم: آیا می‌توان با استفاده از اشک باتری لنزهای تماسی را شارژ کرد؟ باتری جدیدی که ارتکازش بر گلوکز و آب است، امنیت انسانی را رعایت می‌کند و نسبت به باتری‌های معمولی به محیط‌زیست کمتر آسیب وارد می‌کند.

– لی سوک وو، دانشیار دانشگاه فناوری نانیانگ (NTU)

باتری توسط محققان سنگاپوری با استفاده از مواد سازگار با محیط‌زیست طراحی شده و از پوشش گلوگزی بهره می‌برد. این باتری با یون‌های سدیم و کلرید واکنش می‌دهد و به منظور تأمین انرژی موردنیاز مدار لنزهای تماسی هوشمند ایجاد شده است.

به گفته محققان، در آزمایش‌هایی که با استفاده از چشم شبیه‌سازی‌شده انجام شد، این باتری جریانی به میزان ۴۵ میکروآمپر با توان خروجی حداکثر ۲۰۱ میکرووات تولید کرد. این مقدار انرژی کافی است تا نیازهای انرژی لنزهای تماسی هوشمند را تأمین کند. به طور خلاصه، این راهکار می‌تواند نیاز به شارژرهای بی‌سیم بزرگ و حجیم را برای لنزهای تماسی هوشمند از بین ببرد.

لی زونگ‌کانگ، دانشجوی دکتری در دانشگاه فناوری نانیانگ (NTU)، با ارائه بیانیه‌ای گفت:

اگرچه ابرخازن‌ها توان بالایی در انتقال انرژی دارند، اما یکپارچگی آن‌ها به دلیل محدودیت فضا در لنز مسئله مهمی را ایجاد می‌کند. با ادغام باتری و سلول سوخت زیستی در یک قطعه، این باتری می‌تواند بدون نیاز به افزایش فضا برای قطعات سیمی یا بی‌سیم، شارژ گردد.

– لی زونگ‌کانگ