مرگ ناگهانی در خواب دلایل گوناگونی دارد، اما طبق اظهارات پزشکان، این دلایل عمدتاً به سه عضو حیاتی در بدن انسان بازمی‌گردند.
تفکر درباره مرگ یکی از نگرانی‌های طبیعی انسانی است، به‌ویژه زمانی که در مورد چگونگی وقوع آن صحبت می‌شود. برخی از افراد نگرانند که ممکن است در خواب بمیرند، اما خوشبختانه این اتفاق نسبتاً کم احتمال است، مگر اینکه به بیماری خاصی مبتلا باشند.
مرگ در خواب دلایل مختلفی دارد، اما اغلب به سه عضو اساسی در بدن متمرکز می‌شود. به گفته دکتر میلیند سووانی، مشاور پزشکی تنفسی در بیمارستان‌های دانشگاه ناتینگهام: “مرگ در خواب معمولاً به قلب، مغز و ریه‌های افراد مرتبط است.”
هنگامی که خواب هستیم، احتمال کمتری وجود دارد که به سیگنال‌هایی که نشان‌دهنده مشکل در این اندام‌ها می‌باشد، واکنش نشان دهیم. به عبارت دیگر، در زمان خواب، قابلیت پاسخ به علائمی که ممکن است نشان دهنده وجود مشکل در این اندام‌ها باشد، کاهش می‌یابد. همچنین، به نقل از جک فلایر، متخصص قلب: “اگر ضربان قلب به مدت ۱۰ ثانیه در حالت بیداری متوقف شود، افراد بیهوش می‌شوند و افتادن آنها صدای بلندی ایجاد می‌کند که ممکن است دیگران آن را بشنوند. اما زمانی که در خواب هستید، قادر به واکنش به خود یا علائمتان نیستید.”
قلب
شایع‌ترین دلیل مرگ در خواب به قلب مرتبط است. طبق اظهارات سومیت هیو، مدیر پزشکی مرکز ریتم قلب Cedars-Sinai، ایست ناگهانی قلب (SCA) مسئول ۹۰ درصد از مرگ‌های ناگهانی در خواب می‌باشد و به‌عنوان “مرگ شبانه” نیز شناخته می‌شود. در افراد مبتلا به بیماری عروق کرونر، قلب بزرگ‌شده و ضربان نامنظم قلب (معمولاً با نام فیبریلاسیون بطنی شناخته می‌شود و ضربان قلب سریع‌تر از حالت طبیعی را نشان می‌دهد)، خطر ایست قلبی ناگهانی بیشتر است.
SCA وقتی رخ می‌دهد که ضربان قلب ناگهان قطع شود و در نتیجه، جریان خون به اندام‌های اصلی قطع می‌شود. این شرایط بدون درمان‌های فوری ممکن است به مرگ منجر شود. حدود ۲۲ درصد از مرگ‌ومیرهای مرتبط با SCA از ساعت ۱۰ شب تا ۶ صبح رخ می‌دهند و زنان به نسبت مردان بیشتر تحت تأثیر این اتفاق قرار می‌گیرند.
مجاری تنفسی
آپنه‌ی انسدادی خواب (OSA) می‌تواند یکی از عوامل مرگ ناگهانی در خواب باشد. افراد مبتلا به OSA ممکن است بیش از ۲٫۵ برابر بیشتر از دیگران در بازه زمانی از ساعت ۱۲ بامداد تا ۶ صبح به مرگ ناگهانی در خواب مبتلا شوند. این وضعیت از باریک‌شدن مسیرهای هوایی و توقف موقت تنفس فرد ناشی می‌شود.
آپنه‌ی انسدادی خواب یکی از اصلی‌ترین عوامل مرگ ناگهانی در خواب است. وقتی تنفس متوقف می‌شود، اکسیژن کم می‌شود و این موضوع منجر به افزایش ضربان قلب و فشار خون می‌شود. طبق اظهارات دکتر هیو، این شرایط خطر ابتلا به ایست ناگهانی قلبی را افزایش می‌دهند. با این حال، لازم به ذکر است که آپنه‌ی خواب به تنهایی علت مرگ نیست و بیشتر زمانی به مرگ ناگهانی منجر می‌شود که با شرایط دیگری همچون مشکلات قلبی همراه شود.
مغز
صرع یا اپیلپسی یک بیماری شایع است که بر مغز اثر می‌گذارد و باعث تجربه تشنج‌های مکرر در افراد می‌شود. مرگ ناگهانی غیرمنتظره در صرع یا SUDEP، اغلب علت اصلی مرگ افرادی است که تشنج آنها به‌طور کامل با داروها کنترل نمی‌شود. دلایل وقوع SUDEP هنوز مشخص نیست؛ اما اغلب در شب اتفاق می‌افتد و تحقیقات نشان می‌دهند که خواب ممکن است خطر وقوع این اتفاق را افزایش دهد.
همچنین، سکته مغزی می‌تواند یکی از عوامل مرگ ناگهانی در طول شب باشد. حدود ۲۵ درصد از سکته‌ها در طول خواب اتفاق می‌افتند و شرایطی همچون آپنه‌ی انسدادی خواب می‌تواند خطر وقوع این اتفاق را افزایش دهد. این اتفاق وقتی رخ می‌دهد که یک رگ خونی پاره می‌شود یا لخته‌ی خون مانع از رسیدن خون به مغز می‌شود. سلول‌های مغز بدون اکسیژن می‌میرند و قسمت‌هایی از بدن که تحت‌تاثیر نواحی کنترل مغز قرار دارند، کار نمی‌کنند و دیگر قادر به اجرای وظایف درست نیستند. این اتفاق در نهایت ممکن است مرگبار باشد.
چگونه می‌توان خطرات را مدیریت کرد؟
افرادی که شرایط پزشکی خاصی دارند که ممکن است خطر مرگ ناگهانی در خواب را افزایش دهد، توصیه می‌شود حتماً با یک پزشک مشاوره کنند تا عواملی همچون سبک زندگی و سوابق خانوادگی آنها را در نظر بگیرد. بر اساس گفته‌های هیو، وقتی صحبت از افراد دیگر می‌شود، خطر مرگ ناگهانی در خواب نسبتاً کم در نظر گرفته می‌شود. پزشکان توصیه می‌کنند که برای کاهش این خطر، به سلامتی خود نظارت کنند، به میزان کافی بخوابند، فعالیت‌های ورزشی داشته باشند و رژیم غذایی سالمی را رعایت کنند.
نظرات کاربران