بررسی فیلم Spider-Man: Across the Spider-Verse | انتقال مرد عنکبوتی: در دنیای عنکبوت

بررسی فیلم Spider-Man: Across the Spider-Verse | مرد عنکبوتی: در میان جهان عنکبوتی

در این مقاله، قصد داریم به بررسی فیلم Spider-Man: Across the Spider-Verse بپردازیم و ببینیم آیا این فیلم توانسته است از پس انتظارات مخاطبان برآید یا خیر.

استودیوهای هالیوودی در مدتی اخیر علاقه زیادی به ایده مولتی‌ورس داشته‌اند که این موضوع همانطور که به نظر می‌آید، امری عجیب و غیرمنتظره نیست. با استفاده از این ایده، می‌توانند نسخه‌های مختلف یک شخصیت را در فیلم یا سریال‌های مختلف معرفی کرده و بدین ترتیب، تماشاگران با اذواق متنوع (از جوانان تا بزرگ‌ترها) را به خود جلب کنند. این ماجرا با انتشار سریال Loki آغاز شد و با فیلم‌هایی مانند Spider-Man: No Way Home و The Flash ادامه یافت. به نظر می‌رسد که استودیوها به احتمال زیاد در آینده نزدیک همچنان به استفاده از مولتی‌ورس علاقه داشته باشند زیرا این ایده تجاری جذابیت زیادی دارد.

در این بین، استودیو سونی نیز در جریان نمانده و با انتشار فیلم Spider-Man: Into Spider-Verse به تماشاگران نشان داد که چگونه می‌توان از مولتی‌ورس بهره‌برد. حالا با فیلم Spider-Man: Across the Spider-Verse، داستان مایلز مورالز ادامه می‌یابد. پس از بازگشت نسخه‌های مختلف مرد عنکبوتی به دنیای خودشان، مایلز تلاش می‌کند همچنان به وظایف ابرقهرمانی‌اش پایبند باشد و به عنوان یک نوجوان عادی هم در مدرسه موفقیت‌های خود را کسب کند. اما زندگی او دچار تغییراتی عمده می‌شود زمانی که گوئن از جهان خود به جهان مایلز می‌آید و همه چیز را به هم می‌ریزد.

نقد فیلم Spider-Man: Across the Spider-Verse | مرد عنکبوتی: در میان جهان عنکبوتی

زمانی که از دیگران درباره یک فیلم باشند و بعداً آن فیلم را تماشا کنم، معمولاً نگران ناامیدی از اثر بودن آن هستم. به همین دلیل، قبل از تماشای فیلم Spider-Man: Across the Spider-Verse، دلم می‌ترسید که با یک فیلم توهین‌آمیز به ذائقه‌ام مواجه شوم که تنها به دلیل تبلیغات یا هایپ ساخته شده است. اما باید اعتراف کنم که این فیلم نه تنها ناامیدم نکرد، بلکه از تماشای آن لذت بردم.

اگرچه این انیمیشن بر روی شخصیت مایلز مورالز تمرکز دارد، ورود قوی‌تری از گوئن استیسی به داستان را مشاهده می‌کنیم. او نه تنها به تاریخچه مایلز نگاه می‌اندازد، بلکه داستان خود و تجربیات تلخ خود را نیز به تصویر می‌کشد. در طی داستان، همزمان با بازنگری در گذشته، گوئن در حال آواز خواندن و موسیقی‌نوازی است. این تضاد‌های میان گذشته و حال و موسیقی زمینه، وضعیت روحی گوئن را به خوبی نشان می‌دهد: آشفته، تنها، و غمگین.

انتخاب آغاز هوشمندانه با تمرکز بر گوئن (که در این نسخه نقش مهمتری دارد و تأثیر بیشتری بر روی سرنوشت مایلز دارد)، نه تنها من را امیدوار کرد بلکه انتظاراتم را نسبت به داستان آینده بالا برد. یکی از نقاط قوت اصلی داستان، شخصیت‌پردازی‌ها است. مخاطب با تمامی شخصیت‌ها از جمله مایلز مورالز، گوئن استیسی، میگل اوهارا (مرد عنکبوتی 2099) و هوبی براون آشنا می‌شود و ارتباط برقرار می‌کند، احساسات آنها را درک می‌کند و درک می‌کند چرا تصمیماتی را در داستان می‌گیرند. این ارتباط با شخصیت‌ها باعث می‌شود تمام تصمیمات گرفته شده در طول داستان یا جملاتی که به زبان می‌آیند برای مخاطب مفهوم باشند.

این موضوع به طور خاص برای آنتاگونیست یا ابرشرور داستان نیز صادق است. قبل از هر چیز، باید بگویم که خوشبختانه نویسندگان فیلم Spider-Man: Across the Spider-Verse به کلیشه‌های معمول در ژانر ابرقهرمانی پایبند نشده‌اند. اینبار ما با یک آنتاگونیست روبرو نیستیم که چهره‌ای ترسناک و خشن داشته باشد و از قدم‌های مردانه و ابهت‌آمیز خود بهره‌برداری کند تا از تاریکی خارج شود و برای انجام هدف شریرانه‌اش، که شامل نابودی جهان و کشتار تمامی موجودات زنده است، اقدام کند. این آنتاگونیست به نوعی انسانی است که زندگی سختی داشته و از طریق مسیری ناخواسته به شروری تبدیل می‌شود. به همین دلیل، وقتی گذشته و دلیل اعمالش فاش می‌شود، اقدامات و هدف او تا حدی برای مخاطب قابل درک می‌شود.

نقطه قوت دیگری که به چشم می‌آید، بررسی مفاهیمی است که در فیلم مورد آزمایش قرار می‌گیرند. شناخت Spider-Man: Across the Spider-Verse را تنها به عنوان یک فیلم ابرقهرمانی نگاه کردن نادانسته به فیلم‌نامه‌نویسان انصاف نمی‌کند. این انیمیشن قبل از ورود به پرده دوم داستان، المان‌های بلوغ (Coming of Age) را در خود دارد. مایلز را می‌بینیم که نمی‌تواند به والدین خود اعتماد کند و حقیقت را اعلام کند و در همین مسیر، والدینی را می‌بینیم که شدیداً نگران فرزندش هستند. با این حال، هر تصمیمی که می‌گیرند، فقط مایلز را از خود دورتر می‌کند. فیلم، در طی رویدادهایی که به نمایش می‌گذارد، راه‌حلی را پیش روی مخاطب می‌گذارد: حرف زدن. به طور دقیق‌تر، داستان به مخاطب می‌گوید که پنهان کردن حقایق ممکن است تا حدی جواب دهد اما وقتی همه چیز ناخواسته فاش می‌شود، شرایط نه تنها بهتر می‌شود بلکه پیچیده‌تر و جذاب‌تر هم می‌شود.

داستان مرد عنکبوتی: در میان جهان عنکبوتی موقعیت‌های کمیک را در داستان خویش جاگزاری می‌کند که خنده را به آسانی به چهره مخاطبان می‌آورد. یادم نمی‌آید کجا باید خندانده بشویم و کجا نه. همچنین، این اثر با مهار از ایده‌های اصلی که در داستان وجود دارند، بهره می‌گیرد. در بخش‌های ابتدایی، یک سوال مهم در ذهن مخاطب ایجاد می‌شود و در ادامه، با وقوع اتفاقات مهمی که کاملاً از ذهن شما عبور می‌کنند، شما کاملاً این سوال را فراموش می‌کنید. با این حال، در ادامه به شکلی کاملاً غیرمنتظره، پاسخ به این سوال ارائه می‌شود و شما را به وحشت می‌اندازد. به طوری که شما بی‌گفته ناتوان می‌شوید و نمی‌دانید چطور احساساتتان را در مورد چیزی که در حال تماشای آن هستید، بیان کنید. این ویژگی‌ها در نیمه دوم فیلم، به ویژه در صحنه ترن هوایی، به اوج خود می‌رسند.

آیا می‌شود از طراحی بصری یا موسیقی در قسمت دوم Spider-Man: Into Spider-Verse چشم پوشید؟ سونی برای این اثر جدید از سبک خاص و منحصربفرد خود بهره‌گیری می‌کند تا حس و حال یک کمیک بوک زنده و پویا را در مخاطب زنده کند. خوشبختانه، مانند قسمت قبل، تعادل میان طراحی کمیک بوکی و واقع‌گرایانه به خوبی حفظ شده است تا افرادی که ارتباط ژانری با کمیک بوک‌ها ندارند، از تماشا لذت ببرند. موسیقی متن و آهنگ‌هایی که در صحنه‌های مختلف پخش می‌شوند هم جای هیچ گونه انتقادی باقی نمی‌گذارند. منطقاً از لحظه به لحظه لذت می‌برید و با کمی دقت به موسیقی متنی که در لحظات پایانی فیلم پخش می‌شود، به توجه ویژه‌ای به جزئیات ساخت اثر کرده و آن را تحسین می‌کنید.

فیلم “مرد عنکبوتی: در میان جهان عنکبوتی” یک اثر بی‌نظیر و بدون شبهه است که باید به عنوان یکی از برترین افتخارات سینمایی در دنیای ابرقهرمانان در نظر گرفته شود. این فیلم با ترکیب مهارت‌های اکشن، جلوه‌های بصری فوق‌العاده، موسیقی شگفت‌انگیز و داستانی که در نیمه دوم به شگفتی‌های غیرمنتظره ایجاد می‌کند، شما را در تماشاگری یک تجربه بی‌نظیر غرق می‌کند. البته پایان فیلم ممکن است برخی افراد را به دلیل عدم ارائه یک جمع‌بندی کلی ناامید کند (که در زبان سینما به نام “کلیف‌هنگر” شناخته می‌شود). این انتخاب پایان ممکن است برای بعضی افراد به معنای عدم تشویق به تماشای فصل سوم باشد، اما بدون شک شما برای دیدار مجدد با مایلز مورالز و سایر شخصیت‌های مورد علاقه‌تان به شدت مشتاق خواهید شد.